Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Wolf–Kalamala, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 30 października 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 678/17 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi A. N. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z 9 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zarzutu zgłoszonego w postępowaniu egzekucyjnym postanawia: odrzucić zażalenie.

Postanowieniem z 30 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (I SA/Rz 678/17) odrzucił skargę A. N. – nazywanego dalej "Skarżącym", na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z 9 września 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.") nie przewiduje możliwości wnoszenia pism procesowych w drodze elektronicznej, ich elektronicznego podpisywania, ani prowadzenia akt sprawy w tej formie. W związku z tym wnioskować należy, że pod pojęciem "podpis" należy rozumieć wyłącznie podpis własnoręczny. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2014 r., sygn. I OPS 10/13, w której stwierdzono, że w aktualnym stanie prawnym nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym, w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r., poz. 262, ze zm.), w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie. Zażalenie nie zostało przez stronę podpisane własnoręcznie, opatrzono je podpisem elektronicznym.

Zarządzeniem z 22 listopada 2017 r. przewodniczący wydziału wezwał Skarżącego do usunięcia braków formalnych zażalenia poprzez jego podpisanie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia.

W przewidzianym terminie Skarżący nie usunął braku formalnego zażalenia. W odpowiedzi na wezwanie Sądu pierwszej instancji stwierdził, że wbrew temu co wywodzi Sąd składanie pism procesowych opatrzonych podpisem elektronicznym jest dopuszczalne.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a., każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Podpis powinien być własnoręczny, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 46 § 4 ustawy, które w tej sprawie nie występują. Jak wskazano w uchwale NSA z 12 maja 2014 r., I OPS 10/13 – na którą trafnie powołał się sąd administracyjny pierwszej instancji - w postępowaniu sądowoadministracyjnym – z uwagi na treść art. 46 P.p.s.a. – nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z 2001 r. o podpisie elektronicznym, za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Ponadto, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji, możliwość wnoszenia pism w formie elektronicznej z elektronicznym podpisem przewidywać będzie dopiero art. 46 § 2a-2d P.p.s.a., który wejdzie w życie 15 maja 2018 r., co wynika z art. 11 u art. 4 ustawy z dnia 10 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 183, ze zm.),

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że złożony pod zażaleniem podpis elektroniczny jest bezskuteczny. Przewodniczący wydziału wezwał stronę do usunięcia braku formalnego pisma przez jego podpisanie, jednak strona nie wykonała nałożonego na nią obowiązku procesowego. W konsekwencji uznać należy, że zażalenie zawiera nieuzupełniony brak formalny skutkujący odrzuceniem tego pisma.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji