Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Elżbieta Zielińska-Śpiewak po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. C. i A. C. na bezczynność Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej postanawia: odrzucić skargę.

T. C. i A. C. pismem z dnia [...] lutego 2012 r. wnieśli skargę na bezczynność Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazali, że ww. organ nie rozpoznał ich zażalenia z dnia [...] sierpnia 2011 r. na postanowienie z dnia [...] lipca 2011 r. o odmowie rozpatrzenia skargi na S. A. członka [...] Izby Architektów.

W odpowiedzi na skargę Krajowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej wniósł o jej odrzucenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. Nr 270), sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Stosownie do art. 3 § 1 powołanej ustawy sądy administracyjne sprawują

kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

Ramy tej kontroli zakreśla przepis art. 3 § 2 tej ustawy stanowiąc, iż kontrola działalności publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach

skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy

zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na

które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w

indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i

terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż

określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Z mocy art. 3 § 3 w/w ustawy sądy administracyjne orzekają także w sprawach,

w których sądową kontrolę przewidują przepisy ustaw szczególnych, a stosownie do art. 4 rozstrzygają również spory kompetencyjne między wymienionymi w tym przepisie organami.

Sądy administracyjne są zatem właściwe wyłącznie do rozpatrywania skarg w sprawach określonych w powołanych przepisach.

Ze skargi z dnia [...] lutego 2012 r., pisma z dnia [...] sierpnia 2011 r. zatytuowanego “zażalenie na postanowienie o odmowie rozpatrzenia skargi" oraz skargi z dnia [...] czerwca 2011 r. wynika, że skarżący kwestionują ustalenia zawarte w analizach urbanistycznych stanowiących załączniki do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Skarżący nie zgadzają się z ustaleniami merytorycznymi jakich dokonał mgr inż. arch. S. A. Kierownik Referatu Planowania Przestrzennego i Budownictwa w Urzędzie [...] w ww. analizach urbanistycznych. Skarżący zarzucili ww. pracownikowi zawinione naruszenie obowiązków wynikających z ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządzie zawodowym architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42), łamanie zasad wiedzy urbanistycznej i etyki zawodu architekta przy rozpatrywaniu wniosku o warunki zabudowy dla działki skarżących.

Pismem z dnia [...] lipca 2011 r., L. dz. [...] Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów poinformował skarżących, że do rozpatrzenia skargi na pracownika samorządowego właściwym organem jest rada gminy.

Zarówno z treści pisma z dnia [...] lipca 2011 r., skargi z dnia [...] czerwca 2011 r. jak i “zażalenia" z dnia [...] sierpnia 2011 r. wynika, że przedmiotem sporu jest sposób wykonywania zadań przez pracownika Urzędu Miasta [...]. Przedmiotwa sprawa ma więc charakter skargowy uregulowany w Dziale VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.).

Stosownie do art. 227 k.p.a przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem stronie niezadowolonej z załatwienia skargi opartej na podstawie art. 227 k.p.a. nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu działu VIII k.p.a, a więc skarg związanych z krytyką nienależytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników (art. 227 i następne k.p.a), ponieważ sprawy te nie zostały poddane jego kontroli ani na podstawie art. 3 p.p.s.a..

Z tych względów skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, o czym orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.