drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, , Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 1339/06 - Wyrok WSA w Warszawie z 2006-10-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1339/06 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2006-10-13 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2006-07-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Wieczorek
Ewa Marcinkowska /przewodniczący sprawozdawca/
Zbigniew Rudnicki
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Sygn. powiązane
II GSK 98/07 - Wyrok NSA z 2007-07-05
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Michał Syta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2006 r. sprawy ze skargi J. GmbH z siedzibą w H., Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę

Uzasadnienie

J. GmbH z siedzibą w H., Niemcy wniosła skargę na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy JUUPI! R-103654.

Z przedstawionych przez organ akt administracyjnych wynika, iż znak towarowy słowny JUUPI! został zgłoszony do rejestracji w Urzędzie Patentowym RP przez A. Spółkę Cywilną z siedzibą w W. w dniu [...] lipca 1995 r. dla towarów w klasie 3 – olejki eteryczne, środki do pielęgnacji włosów, środki myjące, toaletowe środki sanitarne, dezodoranty osobiste, perfumy, wody toaletowe i kolońskie.

Urząd Patentowy dokonał rejestracji znaku na rzecz zgłaszającego decyzją z dnia [...] czerwca 1998 r.

W 2001 r. A. Spółka Cywilna z siedzibą w W. przekształciła się w A. Spółka Jawna z siedzibą w W..

W dniu [...] listopada 2004 r. do Urzędu Patentowego wpłynął wniosek firmy J. GmbH z siedzibą w H., Niemcy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy JUUPI!.

Jako podstawę prawną swego żądania wnioskodawca wskazał przepisy art. 164 i 165 ustawy Prawo własności przemysłowej oraz art. 8 pkt 1 i art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o znakach towarowych.

Swój interes prawny wnioskodawca uzasadnił tym, że sporny znak jest podobny do znaku towarowego JOOP! R- 64463 zarejestrowanego na jego rzecz z wcześniejszym pierwszeństwem oraz do znaku towarowego JOOP!, zarejestrowanego w trybie międzynarodowym pod numerem IR- 739262.

Wskazując na treść art. 165 ustawy Prawo własności przemysłowej wnioskodawca stwierdził, że rejestracja znaku towarowego JUUPI! nastąpiła w złej wierze, a wnioskodawca do dnia [...] kwietnia 2004 r. nie miał świadomości używania w obrocie znaku towarowego JUUPI!. W tym dniu bowiem otrzymał pismo Izby Celnej z W. informujące o go wprowadzaniu do obrotu kosmetyków oznaczonych znakiem JUUPI!

Wnioskodawca wskazał na podobieństwo przeciwstawionych znaków w płaszczyźnie wizualnej i fonetycznej oraz na fakt jednorodzajowości towarów dla których są przeznaczone. Ponadto podkreślił, że przy ocenie oznaczeń należy brać pod uwagę siłę oddziaływania znaku mając na uwadze renomę marki JOOP! oraz jej długotrwałość i stałość występowania na rynku.

Pełnomocnik uprawnionego do znaku towarowego JUUPI! ustosunkowując się do wniosku o unieważnienie prawa ochronnego w piśmie z dnia [...] stycznia 2005 r. wniósł o jego oddalenie stwierdzając, że sporny znak towarowy został zgłoszony do rejestracji w dobrej wierze. Wskazał przy tym, że oznaczenie JUUPI! stosowane było do oznaczania produktów kosmetycznych od roku 1995, a także wystawiane na Targach [...] w latach 1995-1997, a więc jest mało prawdopodobne, aby wieloletnia działalność Spółki A. nie była zauważona na rynku kosmetyków przez wnioskodawcę. Ponadto już w roku 1996 Spółka C., która była wówczas wyłącznym dystrybutorem towarów wnioskodawcy na terenie Polski, wystąpiła przeciwko uprawnionemu z zarzutem czynu nieuczciwej konkurencji, czego następstwem było wydanie przez sąd postanowienia o oddaleniu wniosku o wydanie zarządzenia tymczasowego.

W odpowiedzi na to pismo pełnomocnik wnioskodawcy w piśmie z dnia [...] lutego 2005 r. podniósł, że stwierdzenie działania w dobrej wierze nie zostało podparte przez uprawnionego żadnymi dowodami. Jednocześnie podkreślił, że działania firmy C. nie świadczą o posiadaniu wiedzy dotyczącej tych działań przez wnioskodawcę oraz podkreślił, że pełnomocnik uprawnionego nie zakwestionował podobieństwa przeciwstawionych oznaczeń.

Ustosunkowując się do tych twierdzeń pełnomocnik uprawnionego w piśmie z dnia [...] kwietnia 2005 r. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko podkreślając dobrą wiarę oraz brak znamion naruszenia zasad współżycia społecznego przez uprawnionego. Podkreślił też, że przeciwstawione znaki różnią się w pod względem fonetycznym oraz wizualnym.

W odpowiedzi pełnomocnik wnioskodawcy w piśmie z dnia [...] lipca 2005 r. rozszerzył podstawę prawną wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji o art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych wskazując na pasożytnicze wykorzystanie przez uprawnionego renomy jego znaków towarowych. Pełnomocnik wskazał ponownie na renomę znaku towarowego JOOP! oraz podtrzymał dotychczasowe stanowisko odnośnie podobieństwa tych oznaczeń. Ponadto podkreślił, że wnioskodawca nie jest bezpośrednim licencjodawcą w zakresie dystrybucji towarów ze znakiem JOOP! (jest nią natomiast firma L. GmbH), dlatego wnioskodawca nie jest związany żadnym stosunkiem prawnym z firmą C..

Przy piśmie z dnia [...] września 2005 r. uprawniony do znaku JUUPI! nadesłał kopię wyroku wydanego przez Sąd Okręgowy w W. – Sąd [...] w dniu [...] czerwca 2005 r. sygn. akt [...], w którym Sąd ten oddalił powództwo firmy J. GmbH przeciwko A. Spółka Jawna z siedzibą w W. o naruszenie prawa do międzynarodowego znaku towarowego JOOP!. W uzasadnieniu tego wyroku sąd nie dał wiary twierdzeniom powoda, że o fakcie naruszenia jego praw dowiedział się dopiero w dniu [...] kwietnia 2004 r. z pisma Izby Celnej w W., wskazując na toczące się wcześniej sprawy sądowe.

Do pisma z dnia [...] września 2005 roku pełnomocnik wnioskodawcy załączył materiał dowodowy dla potwierdzenia renomy znaku JOOP!

Na rozprawie przed Urzędem Patentowym w dniu [...] września 2005 r. strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Urząd Patentowy odroczył rozprawę zobowiązując uprawnionego do dostarczenia dowodu pochodzącego z firmy P. potwierdzającego fakt wystawiania na Targach [...] w latach 1995-97 kosmetyków oznaczonych znakiem JUUPI!.

Uprawniony do pisma z dnia [...] listopada 2005 dołączył materiały dowodowe w postaci zdjęć stoiska uprawnionego na Targach [...] oraz kopie katalogu Targów z roku 1997.

Wnioskodawca w piśmie z dnia [...] lutego 2006 r. wniósł o dopuszczenie dowodu z akt spraw prowadzonych przed Urzędem Patentowym, w których przeciwstawionym znakiem dla innych znaków towarowych był znak wnioskodawcy JOOP! wskazując na to, że rozstrzygnięcia wydane w tych sprawach odnosiły się również do renomy znaku JOOP!.

Po przeprowadzeniu kolejnej rozprawy w dniu [...] lutego 2006 r. Urząd Patentowy wydał decyzję oddalającą wniosek o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy JUUPI!.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że znak towarowy JUUPI! został zgłoszony do rejestracji w dniu [...] lipca 1995 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy o znakach towarowych, a wiec zgodnie z art. 315 ust. 1 i 3 ustawy Prawo własności przemysłowej, przepisy ustawy o znakach towarowych stanowią podstawę prawną oceny zdolności rejestrowej przedmiotowego znaku.

Urząd Patentowy uznał, że wnioskodawca miał interes prawny w żądaniu unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy JUUPI!, skoro powołuje się na istniejące podobieństwo tego znaku do uzyskanego na jego rzecz z wcześniejszym pierwszeństwem prawo do znaku towarowego JOOP! Ponadto, według wnioskodawcy jego znak jest znakiem renomowanym, a wiec ma on interes prawny w domaganiu się przyznania ochrony przed nieuczciwymi działaniami innych, polegającymi na "pasożytniczym" wykorzystaniu renomy jego znaku towarowego.

Urząd Patentowy podkreślił jednocześnie, że wniosek o unieważnienie został złożony po upływie pięciu lat od daty rejestracji. Zgodnie natomiast z art. 165 ustawy Prawo własności przemysłowej z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego nie można wystąpić z powodu kolizji z wcześniejszym znakiem bądź naruszenia praw osobistych lub majątkowych wnioskodawcy, jeżeli przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku wnioskodawca będąc świadomym jego używania nie sprzeciwił się temu. Przepis ten nie ma jednak zastosowania, jeżeli uprawniony uzyskał prawo działając w złej wierze.

Urząd Patentowy nie dał wiary twierdzeniom wnioskodawcy, że o fakcie naruszeniu jego prawa wyłącznego do znaku towarowego JOOP! uzyskał wiadomość dopiero w dniu [...] kwietnia 2004 r. z pisma Izby Celnej w W.. Uprawniony ze spornego znaku towarowego JUUPI! przedstawił bowiem dokumenty świadczące o prezentacji towarów opatrzonych tym znakiem na Targach [...] w 1997 r. Ponadto towary oznaczone spornym znakiem były obecne na rynku polskim, co najmniej od roku 1996, a świadczy o tym choćby świadomość licencjobiorców wnioskodawcy, którzy w 1996 r. zainicjowali postępowanie sądowe o zakazanie dystrybucji kosmetyków oznaczonych znakiem towarowym JUUPI! Wprawdzie stroną zawartej umowy licencji nie był bezpośrednio wnioskodawca, lecz upoważniona do tego inna firma, to jednak w ocenie organu trudno przypuszczać by wnioskodawca nie uzyskał stosownej wiedzy o toczących się postępowaniach. Na podstawie umowy licencji licencjobiorca miał obowiązek poinformować licencjodawcę o wszelkich ewentualnych pozwach sądowych wniesionych przez licencjobiorcę z powodu naruszenia praw własności intelektualnej. Organ podkreślił też, że Sąd Okręgowy w W. - Sąd [...] w sprawie z powództwa J. GmbH o zaniechanie naruszeń praw do znaku towarowego JOOP! sygn. akt [...] na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego uznał, iż powód będąc świadomy istnienia znaku JUUPI! na terenie Polski nie sprzeciwiał się temu.

W świetle powyższych ustaleń Urząd Patentowy stwierdził, że dopuszczalność wniosku o unieważnienie prawa ochronnego była uzależniona od wykazania przez wnioskodawcę, że uprawniony uzyskał prawo ochronne działając w złej wierze.

Wnioskodawca działanie w złej wierze uprawnionego upatrywał w "imitacyjnym" charakterze spornego znaku. Według wnioskodawcy firma A. wiedziała (lub powinna wiedzieć) o fakcie rejestracji znaku JOOP!, a "wiedza w tym zakresie jest tym bardziej oczywista, że znak towarowy JOOP! od dawna był używany (również na terenie Polski) dla oznaczania wysokiej jakości wyrobów perfumeryjnych i kosmetycznych". Działanie takie ukierunkowane było więc na wykorzystanie renomy znaku JOOP! we własnej działalności. Ponadto wnioskodawca powołał się na zasadę domniemania znajomości treści wpisów w rejestrze znaków towarowych wynikającą z art. 54 ust 3 ustawy o znakach towarowych.

Urząd Patentowy powołując się na poglądy doktryny oraz orzecznictwo nie podzielił poglądu wnioskodawcy o zgłoszeniu spornego znaku towarowego do rejestracji przez uprawnionego w złej wierze.

W ocenie Urzędu zasada domniemania znajomości wpisów do rejestru nie jest wystarczającą przesłanką do stwierdzenia złej wiary uprawnionego. Uprawniony przed zgłoszeniem znaku towarowego sprawdził natomiast, czy istnieją identyczne lub podobne oznaczenia zarejestrowane w Urzędzie Patentowym i w trakcie tego badania nie znalazł oznaczenia identycznego ani podobnego, z uwagi na zbieżność jedynie pierwszej litery oraz znaku interpunkcyjnego przeciwstawionych oznaczeń. Redakcja artykułu 165 ustawy Prawo własności przemysłowej przemawia natomiast za tym, że ustawodawca nie wiąże jednoznacznie złej wiary ze zgłoszeniem znaku identycznego lub podobnego. Ponadto nie jest prawdą, jak podnosił to wnioskodawca, że znak towarowy JOOP! "od dawna był używany (również na terenie Polski) dla oznaczania wysokiej jakości wyrobów perfumeryjnych i kosmetycznych". Z załączonych przez wnioskodawcę dokumentów wynika bowiem, że pierwsze partie towarów oznaczonych znakiem towarowym JOOP! zostały wprowadzone do obrotu dopiero w lutym 1995 r., a więc kilka miesięcy przed zgłoszeniem spornego znaku. Wnioskodawca nie przedstawił jednocześnie materiałów świadczących o reklamie towarów oznaczonych znakiem JOOP! w Polsce w dacie poprzedzającej zgłoszenie znaku JUUPI! Ponadto Urząd Patentowy podniósł, że zarzut znajomości wpisów do rejestru pozostaje w sprzeczności logicznej z twierdzeniem wnioskodawcy, że o fakcie istnienia znaku towarowego JUUPI! dowiedział się dopiero z pisma Izby Celnej w roku 2004.

Odnośnie natomiast twierdzenia wnioskodawcy, że jego znak posiada atrybut znaku renomowanego Urząd Patentowy podkreślił, że okoliczność ta wymaga udowodnienia, zwłaszcza że wspomniana renoma jest kwestią sporną, z uwagi na negowanie jej przez uprawnionego do znaku JUUPI!.

Znak renomowany natomiast to taki, który nabywa i w pełni realizuje "czystą" funkcję przyciągania klienteli. Można mówić o ugruntowanej renomie znaku towarowego, jeśli jakość towarów, które oznacza jest taka, że satysfakcjonuje klientów i przypomina im korzystnie markę jako znak odróżniający, a dodatkowo jego znajomość jest tego rodzaju, że klientela z łatwością zauważa go i łączy z towarem oznaczonym przez uprawnionego nawet wówczas, gdy oznacza on produkty nowo wprowadzone na rynek, nie konkurencyjne wobec poprzednio nim oznaczonych. Renoma oznacza zatem jego atrakcyjną wartość reklamową, ogół pozytywnych wyobrażeń konsumentów o oznaczonych nim wyrobach. Przy ocenie, czy znak jest renomowany bierze się pod uwagę:

0. procentowy stopień znajomości znaku wśród relewantnych klientów;

1. udział w rynku (zarówno ilościowy jak i co do wartości oznaczonych

towarów);

2. zakres i intensywność reklamy towarów oznaczonych znakiem;

3. czasowy i terytorialny zasięg używania znaku;

4. jakość towarów oznaczonych znakiem;

5. wartość znaku;

6. wydatki na promocję znaku;

7. fakt czy osoby trzecie używają znaku, a jeżeli tak to w jakim zakresie;

- opinie ekspertów, przyznane nagrody i certyfikaty dotyczące towarów oznaczanych znakiem, prezentowanie towarów na różnorakich targach mających szczególnie dobrą opinię wśród przedstawicieli danej branży oraz długą tradycję.

Wnioskodawca powinien ponadto udowodnić, że renoma znaku towarowego JOOP! istniała w dniu zgłoszenia do rejestracji znaku towarowego JUUPI!, to jest przed [...] lipca 1995 roku.

Urząd Patentowy wskazał, że wnioskodawca dla wykazania renomy znaku JOOP! przedstawił szereg wydruków internetowych dotyczących firmy J. i produktów JOOP!. Artykuły z tych wydruków nie zawierają jednak dat, bądź datowane są na okres późniejszy. Informują jedynie w sposób ogólnikowy o firmie J., historii jej powstania bez wskazania jakichkolwiek liczb potrzebnych na użytek oceny renomy znaków towarowych JOOP! Część z tych artykułów to jedynie prezentacja towarów. Brak jest jakichkolwiek danych sporządzanych przez ośrodki badań publicznych. Tabele dotyczące sprzedaży produktów JOOP! w Polsce informują o wprowadzeniu tych towarów w 1995 r. Materiały te nie odnoszą się jednak do działalności firmy J. w Polsce, przed rokiem 1995. Powołany przez wnioskodawcę wyrok Sądu Krajowego w H. wydany został natomiast [...] sierpnia 2000 r., a Sąd w tym wyroku wspomina o powszechnej znajomości marki JOOP! powołując się na badania z roku 1998 przeprowadzone w Niemczech. Uznanie renomy znaku towarowego nie może zaś opierać się wyłącznie na podstawie renomy osiągniętej w innym kraju (zresztą nie udokumentowanej w sposób dostateczny). Renoma istniejąca poza granicami kraju może być jednym, ale nie jedynym elementem oceny renomy znaku towarowego. Organ podkreślił też, że w innych sprawach, które toczyły się przed Urzędem Patentowym, a na które powoływał się wnioskodawca w toku postępowania spornego w niniejszej sprawie, Urząd nie uznał renomy znaku towarowego JOOP!, bądź w ogóle się do niej nie odniósł.

W konkluzji Urząd Patentowy stwierdził, że wnioskodawca nie udowodnił renomy swojego znaku towarowego, a zatem nie było możliwości "pasożytniczego" czerpania przez uprawnionego z cudzej renomy.

Z uwagi natomiast na to, że zarzut ten pokrywa się z zarzutem naruszenia art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych organ stwierdził, że odnoszenie się do tego zarzutu byłoby powtórzeniem przedstawionych już wcześniej argumentów. Urząd uznał w konsekwencji, że nie doszło do naruszenia także tego przepisu.

Urząd stwierdził jednocześnie, że nie dokonał oceny podobieństwa przeciwstawionych oznaczeń w świetle at. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o znakach towarowych, gdyż z uwagi na upływ okresu pięcioletniego oraz brak złej wiary uprawnionego udzielone prawo ochronne uzyskało w tym zakresie charakter niewzruszalny, a zatem dokonywanie oceny podobieństwa byłoby bezcelowe.

W skardze na tę decyzję wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pełnomocnik J. GmbH zarzucił organowi naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 165 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej oraz naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 7 oraz 77 k.p.a., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy Urzędowi Patentowemu do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że literalna wykładnia art. 165 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej prowadzi do konkluzji, że niedopuszczalność wniosku o unieważnienie znaku towarowego uzasadniona jest kumulatywnym wystąpieniem dwóch przesłanek:

używaniem spornego znaku przez pięć kolejnych lat,

świadomością takiego używania po stronie wnioskodawcy i brak jego sprzeciwu na takie używanie.

Zgodnie natomiast z ogólną regułą ciężaru dowodu z art. 6 kc, obydwie te okoliczności powinny zostać wykazane przez uprawnionego do znaku, bowiem to on powoływał się na niedopuszczalność wniosku o unieważnienie i z okoliczności tej wywodził skutki prawne. W postępowaniu spornym przed Urzędem Patentowym żadna z tych okoliczności nie została jednak w ocenie skarżącego wykazana. Przede wszystkim uczestnik nie wykazał, że znak towarowy JUUPI! używany był przez pięć kolejnych lat. Jedyne dowody, jakie zostały przedłożone w tej kwestii (kopia katalogu z Międzynarodowych Targów [...] z 1997 r. oraz dowody prowadzenia postępowań sądowych w związku z używaniem znaku JUUPI!) dowodzą, że znak ten był używany w latach 1996-1997 r. Brak jest jednak jakichkolwiek dowodów na używanie znaku JUUPI! przez pięć kolejnych (a zatem następujących po sobie) lat. Ustalenia organu w tym względzie nie znajdują więc oparcia w materiale dowodowym.

Nie wykazane zostało także, że wnioskodawca miał świadomość, a zatem rzeczywistą i pozytywną wiedzę na temat używania znaku JUUPI! w obrocie.

W polskim systemie prawnym istnieje natomiast wyraźne rozróżnienie pomiędzy "wiedzą" a "możliwością dowiedzenia się". Jako przykłady pełnomocnik skarżącego wskazał treść uregulowań zawartych w: art. 55, art. 84 § 1, art. 86 § 2, art. 105, art. 221, art. 512 oraz art. 527 § 1 kodeksu cywilnego.

Pełnomocnik skarżącego stwierdził w związku z tym, że gdyby racjonalny ustawodawca chciał uzależnić skutek prawny w postaci niedopuszczalności wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji zarówno od wiedzy (świadomości) używania spornego znaku jak i od teoretycznej możliwości uzyskania takiej wiedzy - to taki zamiar ustawodawcy niewątpliwie znalazłby odzwierciedlenie w odpowiednim sformułowaniu regulacji art. 165 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. Użycie sformułowania "świadomość używania'" jednoznacznie przesądza natomiast, że dla uznania niedopuszczalności unieważnienia rejestracji, niezbędne jest prowadzenie dowodu na istnienie po stronie wnioskodawcy pozytywnej wiedzy na temat używania spornego znaku towarowego, a nie jedynie przytoczenie okoliczności, które mogłyby przemawiać za ewentualnym uzyskaniem takiej wiedzy. Urząd Patentowy całkowicie błędnie przyjął więc w niniejszej sprawie, że po stronie skarżącego istniała "świadomość używania znaku JUUPI!", wywodząc tę okoliczność z faktu, że wyrób ze znakiem JUUPI! był prezentowany na Targach [...] w roku 1997 r. oraz, że w roku 1996 spółka C. Sp. z o.o. - dystrybutor m.in. produktu ze znakiem JOOP! na terenie Polski - wystąpiła z roszczeniem przeciwko uczestnikowi o zaniechanie dystrybucji m.in. produktu ze znakiem JUUPI!. Przyjęcie takiego założenia było tym bardziej niedopuszczalne, że spółka C. Sp. z o.o. nie pozostaje w jakichkolwiek stosunkach prawnych ze stroną skarżącą. Niedopuszczalne było więc powtórzenie przez Urząd Patentowy, za Sądem Okręgowym w W. stwierdzenia, że świadomość używania znaku JUUPI! jest efektem "naturalnego procesu śledzenia konkurencji", a zatem prostą konsekwencją używania znaku towarowego w obrocie. Gdyby zamierzeniem racjonalnego ustawodawcy był właśnie tego rodzaju skutek, to zbędne byłoby bowiem wprowadzanie w art. 165 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej obok przesłanki "używania znaku" odrębnej przesłanki "świadomości takiego używania" - jeśli "świadomość" miałaby być prostą konsekwencją "używania". Strona skarżąca dowiedziała się o używaniu znaku JUUPI! dopiero w kwietniu 2004 r. z zawiadomienia Izby Celnej w W., a jej wniosek z dnia [...] listopada 2004 r. o unieważnienie znaku był wyrazem jej sprzeciwu wobec takiego używania.

W toku postępowania spornego strona skarżąca wskazywała natomiast na cały szereg okoliczności, które przemawiają za tym, że rejestracja znaku JUUPI! nastąpiła w złej wierze - w celu pasożytniczego wykorzystania renomy znaku JOOP! oraz renomy produktów znakiem tym oznaczonych.

Urząd Patentowy ograniczył się jednak do wybiórczej i jednostronnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, naruszając w ten sposób art. 7 oraz 77 § 1 k.p.a., który nakłada na organ administracji obowiązek wszechstronnego rozpatrzenia całego zebranego w sprawie materiału dowodowego. Urząd Patentowy poświęcił bowiem dużo uwagi kwestii domniemania znajomości wpisów do rejestru, uznając, że nie jest to wystarczająca przesłanka stwierdzenia złej wiary uczestnika. Żadnego znaczenia w sprawie nie przypisał natomiast podnoszonej przez stronę skarżąca argumentacji, że znak JUUPI! jest imitacją znaku JOOP! (abstrakcyjność znaku JOOP! i fakt, że znak ten nie zawiera treści znaczeniowej wyklucza w tym względzie jakiekolwiek przypadkowe podobieństwo), oraz że woda do golenia ze znakiem JUUPI! wprowadzana jest do obrotu w opakowaniu łudząco podobnym i wywołującym jednoznaczne skojarzenia z serią kosmetyków JOOP! Homme.

Urząd Patentowy dopuścił się także naruszenia art. 77 k.p.a. uznając, że znak towarowy JOOP! nie jest znakiem renomowanym. Twierdzenie organu, że bez znaczenia jest fakt posiadania renomy międzynarodowej, jaką niewątpliwie dysponuje znak JOOP!, pozostaje natomiast w oczywistej sprzeczności z ugruntowaną linią orzeczniczą, dotyczącą rejestracji w złej wierze znaków towarowych znanych za granicą, lecz nie używanych oraz nie zarejestrowanych w Polsce. Przesłanką uznania działania w złej wierze w tych przypadkach jest bowiem renoma znaku, której istnienie przyjmuje się w całkowitym oderwaniu od faktu używania znaku (jego nie używania) poprzez wprowadzanie towarów nim oznaczonych na terytorium Polski. W niniejszej sprawie wprowadzenie towarów ze znakiem JOOP! na teren Polski nastąpiło w chwili, gdy znak JOOP! korzystał z renomy międzynarodowej. Niezależnie od powyższego - w przypadku tzw. marek luksusowych, które realizują "czystą" funkcje przyciągania klienteli, ich "renoma" jest faktem notoryjnym, tzn. powszechnie znanym i nie wymagającym dowodu. W tym względzie Urząd Patentowy dopuścił się więc także naruszenia art. 77 § 4 k.p.a., zgodnie z którym fakty powszechnie znane oraz fakty znane organowi z urzędu nie wymagają dowodu. Ponadto materiał dowodowy przedstawiony w toku postępowania spornego przez stronę skarżącą w sposób wystarczający renomę znaku JOOP! potwierdza.

Urząd Patentowy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentacje przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Ustosunkowując się do zarzutów skargi wskazał, że przepisy ustawy Prawo własności przemysłowej nie zobowiązują uprawnionego do ciągłego, permanentnego używania znaku towarowego. Wiąże się to z racjonalną oceną rzeczywistości rynkowej, w której towary mogą trafiać do obrotu w określonych odstępach czasu. Granicą jest tu pięcioletnie nieużywanie znaku towarowego, po którym to okresie uprawniony jest narażony na stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego. Przepisy ustawy nie posługują się natomiast terminem "nieprzerwanego używania". W niniejszej sprawie używanie spornego znaku towarowego nie było kwestionowane, strona skarżąca powoływała się jedynie na brak świadomości takiego używania. Nie było zatem sporu co do używania znaku towarowego JUUPI!. Urząd w zaskarżonej decyzji wyraźnie natomiast wskazał i uzasadnił wiedzę wnioskodawcy o istnieniu spornego oznaczenia. Wnioski Urzędu pozostają zbieżne w tym kontekście z wywodami Sądu Okręgowego w W. - Sądu [...] w sprawie z powództwa J. GmbH o zaniechanie naruszeń praw do znaku towarowego JOOP!.

Odnosząc się do zarzutów odnośnie uznania w decyzji braku renomy znaku towarowego JOOP! Urząd podkreślił, że precyzyjnie wskazał na przesłanki uznania potencjalnej renomy i dokonał oceny załączonego na tę okoliczność materiału dowodowego. Nie sposób zgodzić się natomiast z twierdzeniem skarżącego, że "renoma" jest faktem notoryjnym, a więc nie wymagającym dowodu. Reasumując, Urząd Patentowy stwierdził, że brak jest podstaw do stwierdzenia, iż w toku rozpoznania niniejszej sprawy naruszył normy obowiązującego prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądy administracyjne powołane są do badania legalności, czyli zgodności zaskarżonych decyzji lub postanowień z przepisami prawa materialnego i przepisami postępowania, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji lub postanowienia.

Sąd administracyjny nie bada natomiast celowości, czy też słuszności zaskarżonego aktu.

Skarga wniesiona przez J. GmbH z siedzibą w H., Niemcy nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż Sąd nie stwierdził, aby zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego z dnia [...] lutego 2004 r. została wydana z naruszeniem prawa mającym wpływ na prawidłowość dokonanego przez ten organ rozstrzygnięcia.

Sąd podzielił stanowisko Urzędu Patentowego, że wnioskodawca J. GmbH z siedzibą w H., Niemcy miał interes prawny aby wystąpić z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego na sporny znak towarowy z uwagi na przysługujące mu z wcześniejszym pierwszeństwem, od dnia [...] listopada 1988 r., prawo do znaku towarowego JOOP! zarejestrowanego decyzją Urzędu Patentowego z dnia [...] lipca 1990 r. oraz do znaku towarowego JOOP!, zarejestrowanego w trybie rejestracji międzynarodowej.

Wniosek o unieważnienie prawa ochronnego został zgłoszony w dniu [...] listopada 2004 r., już w okresie obowiązywania ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), a więc organ prawidłowo przyjął, iż w sprawie tej ma zastosowanie art. 165 tej ustawy.

Zgodnie zaś z art. 165 ust.1 pkt 1 w/w ustawy z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego nie można wystąpić z powodu kolizji z wcześniejszym znakiem bądź naruszenia praw osobistych lub majątkowych wnioskodawcy, jeżeli przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku wnioskodawca, będąc świadomym jego używania, nie sprzeciwił się temu. Przepis ten nie ma zastosowania, jeżeli uprawniony uzyskał prawo, działając w złej wierze (art. 165 ust. 2 ustawy).

Z ustaleń poczynionych przez organ w toku postępowania spornego wynika, iż uprawniony Spółka A. od daty rejestracji, która miała miejsce w 1998 r. do dnia wystąpienia przez wnioskodawcę firmę J. GmgH z siedzibą w H. z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego używała spornego znaku towarowego JUUPI! dla oznaczania swych towarów wprowadzanych do obrotu. Fakt używania znaku nie był zresztą przez wnioskodawcę w toku postępowania spornego kwestionowany. Wnioskodawca stwierdził jednak we wniosku o unieważnienie prawa z rejestracji, że informację o używaniu w obrocie znaku towarowego JUUPI! uzyskał dopiero z pisma Izby Celnej w W. z dnia [...] kwietnia 2004 r.

Urząd Patentowy nie dał wiary temu twierdzeniu wnioskodawcy uznając, iż przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku towarowego JUUPI! przez Spółkę A. wnioskodawca, będąc świadomym jego używania nie sprzeciwił się temu.

Swoje ustalenia w tym zakresie organ oparł między innymi na tym, że uprawniony Spółka A. prezentowała wyroby oznaczone znakiem towarowym JUUPI! na Międzynarodowych Targach [...]. Ponadto wyłączny licencjobiorca na Polskę znaku towarowego JOOP! firma C. w 1996 r. zainicjowała postępowanie sądowe przeciwko uprawnionemu o zakazanie dystrybucji kosmetyków oznaczonych znakiem towarowym JUUPI! Wprawdzie stroną umowy licencji nie był bezpośrednio wnioskodawca, lecz upoważniona do tego inna firma, to jednak w ocenie organu trudno przypuszczać by wnioskodawca nie uzyskał stosownej wiedzy o toczących się postępowaniach. Na podstawie umowy licencji licencjobiorca miał bowiem obowiązek poinformować licencjodawcę o wszelkich ewentualnych pozwach sądowych wniesionych przez licencjobiorcę z powodu naruszenia praw własności intelektualnej. Urząd Patentowy powołał się też pomocniczo na ustalenia poczynione w tym zakresie przez Sąd Okręgowy w W. - Sąd [...] w sprawie z powództwa J. GmbH przeciwko Spółce A. o zaniechanie naruszeń praw do znaku towarowego JOOP! w sprawie sygn. akt [...].

Okoliczności, na które powołał się Urząd Patentowy w swoich ustaleniach uzasadniały, w ocenie Sądu stwierdzenie, iż wnioskodawca przez okres pięciu kolejnych lat używania zarejestrowanego znaku towarowego będąc świadomym jego używania i nie sprzeciwiał się temu.

Z zebranego w sprawie materiał dowodowego wynika bowiem, iż uprawniony Spółka A. używa spornego znaku do oznaczania towarów wprowadzanych do obrotu, co najmniej od 1996 r. rozszerzając przez cały czas zakres działalności swojej firmy. Prezentacja towarów oznaczonych tym znakiem na Międzynarodowych Targach [...], reklama w czasopiśmie POLISH BUISNESS MAGAZINE oraz sprzedaż w dużych sieciach sklepowych niewątpliwie nie mogły zostać nie zauważone przez firmę konkurencyjną w branży wyrobów kosmetycznych, a potwierdzeniem tego są działania podjęte przez licencjobiorcę znaku towarowego JOOP! firmę C., która w 1996 r. wystąpiła przeciwko uprawnionemu do znaku towarowego JUUPI! na drogę procesu sądowego o zaniechanie naruszeń prawa do znaku JOOP!.

W ocenie Sądu Urząd Patentowy poczynił także prawidłowe ustalenia, iż strona skarżąca nie wykazała w toku postępowania spornego, że uprawniony uzyskał prawo do znaku towarowego JUUPI! działając w złej wierze.

Skarżący działanie w złej wierze uprawnionego upatrywał w "imitacyjnym" charakterze spornego znaku oraz w chęci "pasożytniczego" wykorzystania renomy znaku JOOP!. Ponadto wnioskodawca powołał się na zasadę domniemania znajomości treści wpisów w rejestrze znaków towarowych wynikającą z art. 54 ust 3 ustawy o znakach towarowych.

Z przedstawionych przez stronę skarżącą w toku postępowania spornego dokumentów wynika, że pierwsze partie towarów oznaczonych znakiem towarowym JOOP! zostały wprowadzone na rynek polski dopiero w lutym 1995 r., na kilka miesięcy przed zgłoszeniem spornego znaku do rejestracji. Strona skarżąca nie przedstawiła jednocześnie materiałów świadczących o reklamie towarów oznaczonych znakiem JOOP! w Polsce w dacie poprzedzającej zgłoszenie znaku JUUPI!. Wnioskodawca dla wykazania renomy znaku JOOP! przedstawił natomiast wydruki internetowe dotyczące firmy J. i produktów oznaczonych znakiem JOOP!. Wydruki te zawierają informacje o firmie J. oraz historii jej powstania bez wskazania jakichkolwiek liczb na użytek oceny renomy znaku towarowego JOOP!. W większości przypadków nie ma ponadto na nich wskazanej daty, z której pochodzą. Przedstawione przez stronę skarżącą tabele dotyczące sprzedaży produktów JOOP! w Polsce zawierają natomiast informacje o wprowadzeniu tych towarów na rynek polski od 1995 r. i nie odnoszą się do działalności firmy J. w Polsce przed rokiem 1995. Powoływany przez stronę skarżącą wyrok Sądu Krajowego w H. został natomiast wydany [...] sierpnia 2000 r., a Sąd w tym wyroku powołał się na badania z roku 1998 przeprowadzone w Niemczech odnośnie powszechnej znajomości znaku JOOP!.

Strona skarżąca nie wykazała więc w oparciu o przedstawione w toku postępowania spornego materiały dowodowe, renomy znaku towarowego JOOP! w dacie zgłoszenia spornego znaku do rejestracji tj. w lipcu 1995 r., a zatem zarzut "pasożytniczego" czerpania przez uprawnionego z tej renomy należy uznać za nieuzasadniony.

Z uwagi natomiast na upływ okresu pięcioletniego używania zarejestrowanego znaku towarowego oraz niewykazanie złej wiary uprawnionego zachodziły przeszkody formalne do merytorycznego rozpoznania przez Urząd Patentowy wniosku o unieważnienie prawa ochronnego w świetle wskazanych przez stronę skarżącą przesłanek z ustawy o znakach towarowych.

W ocenie Sądu w toku postępowania spornego przed Urzędem Patentowym nie doszło do naruszenia przez organ przepisów postępowania w stopniu uzasadniającym uchylenie zaskarżonej decyzji, a więc mającym wpływ na prawidłowość dokonanego rozstrzygnięcia. Urząd Patentowy odniósł się bowiem w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji do wszystkich dowodów przedstawionych przez strony w toku postępowania spornego oraz wyczerpująco uzasadnił swoje stanowisko.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 151 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz U z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt