drukuj    zapisz    Powrót do listy

6320 Zasiłki celowe i okresowe, , Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, IV SA/Po 404/06 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2007-04-11, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

IV SA/Po 404/06 - Wyrok WSA w Poznaniu

Data orzeczenia
2007-04-11 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2006-05-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Sędziowie
Izabela Kucznerowicz
Maciej Dybowski /sprawozdawca/
Paweł Miładowski /przewodniczący/
Symbol z opisem
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Sygn. powiązane
I OSK 1107/07 - Wyrok NSA z 2008-04-24
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie WSA Maciej Dybowski (spr) As. sąd. Izabela Kucznerowicz Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Frankowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi A.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. oddala skargę, II. przyznaje od Skarbu Państwa – Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu- adwokatowi P.S. kwotę [...] ([...] ) zł wraz z kwotą [...] ([...]) zł uwzględniającą VAT – łącznie [...] ([...]) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej z urzędu. /-/ I. Kucznerowicz /-/ P. Miładowski /-/ M. Dybowski AT

Uzasadnienie

sygn. IV SA/Po 404/06

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...]działający z upoważnienia Prezydenta Miasta L. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L. na podstawie art. 3 ust. 3 i 4, art. 7 pkt 5 i 6, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 15 pkt 1, art. 17 ust. 1 pkt 5, art. 39 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1 pkt 1, art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 64/04/593 ze zm., dalej ups lub ustawa) przyznał Wnioskodawcy zasiłek celowy w miesiącu grudniu 2005 r. w wysokości [...] zł. Jako cel przyznania świadczenia określono: żywność, obuwie, bielizna osobista, środki czystości i wyrobienie dokumentów. Nadto zaznaczono, że pomoc przyznano w odpowiedzi na wnioski A.G. z dnia: [...] listopada 2005, [...] listopada 2005 i [...] grudnia 2005 r. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy z pomocy społecznej. Przytaczając ustawowe kryteria dochodowe uprawniające do uzyskania pomocy, biorąc pod uwagę trudną sytuację materialno-bytową i zdrowotną (niepełnosprawność) Wnioskodawcy, i fakt spełnienia kryterium dochodowego, pomoc została przyznana. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

W odwołaniu od decyzji A.G. podniósł, że przyznanie kwoty [...] zł na żywność, obuwie zimowe, bieliznę osobistą środki czystości i wyrobienie dokumentów jest na pewno pogwałceniem ducha ustawy o pomocy społecznej, "o ile nie kpiną". Zarzucił, że jedną decyzją rozpoznano trzy wnioski. Wskazał, że otrzymuje zasiłek stały – [...] zł, który wystarcza jedynie na pokrycie opłat stałych. Jakiekolwiek inne potrzeby – bytowe czy zdrowotne – wymagają pomocy w pełnej wysokości ich kosztów. Uznał, że Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie (dalej MOPR), miast kierować swe wysiłki na udzielenie Mu pomocy – rzeczywistej, efektywnej i wystarczającej – koncentruje się na formalnych wybiegach, by tej pomocy nie udzielić a nawet, w wyniku niedopuszczalnych działań, ograniczyć Jego prawa. Uznał za niemożliwe zrealizowanie wszystkich celów zasiłku przy pomocy przyznanej kwoty.

W wyniku rozpatrzenia odwołania SKO decyzją z dnia [...]lutego 2006 r. nr [...] na podstawie art. 138 §1 pkt 1 kpa zaskarżoną decyzję utrzymało w mocy.

W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium przywołało art. 39 ups, określający okoliczności, w których może być przyznany zasiłek celowy. Przepis ów nie określa wysokości zasiłku celowego i nie podaje kryteriów ustalania tej wysokości. W tej sytuacji wyznacznikami ustalania tej wysokości są – z jednej strony – sytuacja materialna Wnioskodawcy i cel na który zasiłek jest przyznawany, a z drugiej strony – możliwości finansowe organów pomocy społecznej. Organ odwoławczy wyjaśnił, że świadczenia nie muszą pokrywać całości wnioskowanych potrzeb czy poniesionych kosztów. Kwota [...] zł wynikała z możliwości finansowych MOPR; pod uwagę wzięto również inne formy pomocy świadczonej Skarżącemu. Pomoc społeczna nie jest i nie może być traktowana jako stałe źródło dochodu, służące do zaspokojenia choćby tylko najbardziej uzasadnionych potrzeb.

Pismem z dnia [...] marca 2006 r. A.G. wniósł skargę na ową decyzję. Zarzucił organowi II instancji popełnienie kardynalnego błędu, jakim jest przyznanie pomocy tylko w formie zasiłku celowego. Uznał, że jeśli MOPR na wiele wniosków odpowiada tylko jedną decyzją w postaci zasiłku celowego, to jego wysokość winna zabezpieczać potrzeby Wnioskodawcy w takiej wysokości i w takim zakresie, jakby to miało miejsce w sytuacji zastosowania różnych rodzajów pomocy, o których mowa w ups. W świetle przepisów i ducha ustawy o pomocy społecznej, biorąc pod uwagę Jego obecną sytuację, winien otrzymać pomoc na wnioskowane cele w pełnej wysokości kosztów.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie z przyczyn opisanych w zaskarżonej decyzji, dodatkowo akcentując fakultatywny charakter zasiłków celowych i ograniczone możliwości MOPR w L.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest niezasadna.

1. Zgodnie z art. 3 § 1 i art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 153/02/1270 ze zm.- dalej ppsa) sądowa kontrola decyzji administracyjnych polega wyłącznie na ocenie ich legalności, tj. zgodności z przepisami prawa materialnego i procedury administracyjnej, co oznacza, iż sąd administracyjny może zaskarżoną decyzję wzruszyć tylko wówczas, gdyby przy jej wydaniu doszło do naruszenia prawa, które mogłoby mieć wpływ na wynik sprawy. W przedmiotowej sprawie zaskarżona decyzja wydana została z poszanowaniem przepisów prawa materialnego oraz procesowego a dostrzeżone przez Sąd uchybienia procesowe nie miały wpływu na wynik sprawy.

2. W rozpatrywanej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest odmowa

przyznania A.G. zasiłku celowego w kwocie powyżej [...] zł tytułem pomocy finansowej na: zakup obuwia zimowego, bielizny osobistej, środków czystości (wniosek z dnia [...] listopada 2005 r.- k.1 akt administracyjnych), na "wyrobienie dokumentów" (wniosek z dnia [...] listopada 2005 r.) i na zakup obuwia zimowego i żywności (wniosek z dnia [...]grudnia 2005 r.). Akta administracyjne zawierają tylko wniosek z dnia [...] listopada 2005 r. Z aktualizacji wywiadu z dnia [...] grudnia 2005 r. (s. 5 -k. 2b akt administracyjnych) wynikają daty i treść żądań wniosków z dnia: [...] listopada 2005 i [...]grudnia 2005 r.; wszystkie te wnioski przywołał organ w decyzji I instancji i nawiązał do tych wniosków w odwołaniu Zainteresowany. Sąd rozpatrujący niniejszą sprawę uznał, że uchybienia proceduralne w postaci wydania zaskarżonej decyzji w oparciu o niekompletne akta administracyjne i przekazanie takich akt Sądowi Administracyjnemu, nie miały wpływu na jej wynik i nie mogły stanowić samodzielnej podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji.

3. A.G. w dacie orzekania przez organy obu instancji miał [...] lat, z

zawodu jest technikiem mechanikiem, prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Leczy się w Poradniach: Neurologicznej, Diabetologicznej, Endokrynologocznej, Ortopedycznej i Zdrowia Psychicznego. Od 1992 r. korzysta z pomocy MOPR w L.; od [...] grudnia 2000 r. jest zarejestrowany jako bezrobotny w Powiatowym Urzędzie Pracy w L. - bez prawa do zasiłku. W okresie od stycznia 2005 r. do grudnia 2005 r. otrzymał świadczenia z pomocy społecznej o łącznej wartości [...] zł, a w styczniu 2006 r. o łącznej wartości [...] zł. We wszystkich tych miesiącach otrzymywał po [...] zł zasiłku stałego dla osoby samotnej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub inwalidztwa; w październiku, listopadzie i grudniu 2005 r. otrzymywał po [...] zł miesięcznie zasiłku okresowego z powodu niepełnosprawności; w każdym miesiącu od stycznia 2005 do stycznia 2006 r. otrzymywał zasiłki celowe na zaspokojenie różnych potrzeb, w różnych wysokościach- od [...] zł, poprzez [...] zł, [...] zł, [...] zł, [...] zł, [...]zł, [...] zł, [...] zł, [...]zł, [...] zł, [...] zł. Tylko w grudniu 2005 r., (w którym Zainteresowany otrzymał [...] zł przedmiotowego zasiłku celowego), A.G. przyznano nadto: [...] zł zasiłku stałego, [...] zł zasiłku okresowego i [...] zł zasiłku celowego w ramach programu posiłek dla potrzebujących. W 2005 r. MOPR na zadania własne wydatkował [...]zł, co w przeliczeniu na liczbę rodzin korzystających z pomocy w 2005 r., stanowiło średnio po [...] zł. MOPR w pierwszej kolejności zaspokaja podstawowe potrzeby osób i ich rodzin, nie posiadających żadnych dochodów lub mające dochody kwalifikujące z art. 8 ups. W 2005 r. do MOPS napłynęło [...] wniosków o pomoc, co dało średnią wysokość zasiłku na jeden wniosek w kwocie [...] zł (w tym pomoc okresową) np. opłaty stałe i za wyżywienie dzieci w przedszkolach i obiady w szkołach. Ustaleń owych Sąd dokonał na podstawie: protokołu aktualizacji wywiadu z dnia [...] grudnia 2005 r., oświadczenia A.G. o stanie majątkowym i zdrowotnym z dnia [...] listopada 2005 r., odpisu faktury VAT z dnia [...] czerwca 2005 nr [...] za leki na kwotę [...] zł; list wypłat MOPR dla A.G. za okres od [...] stycznia 2005 do [...] grudnia 2005 i za styczeń 2006 r., notatki służbowej z dnia [...] stycznia 2006 r. pracownika socjalnego MOPR; znanych Sądowi z urzędu dokumentów zgromadzonych w aktach IV SA/Po 822/06 i załączonych do akt dokumentów (art. 106 § 3-5 ppsa w zw. z art. 245 i art. 253 kpc; k. 1, 1a, 1e, 2, 5-6 akt administracyjnych). Dokumentom tym i odpisom dokumentów Sąd dał wiarę, bowiem nie były one kwestionowane przez strony i nie nasunęły Sądowi wątpliwości co do ich autentyczności i wiarogodności, z tym że w notatce służbowej z [...] stycznia 2006 r. na skutek oczywistej omyłki pisarskiej Pracownik Socjalny wskazał omyłkowo "art. 4 ust. 1", gdy tymczasem z kontekstu wynika, że winien był wskazać "art. 8 ust. 1" ustawy o pomocy społecznej.

4. Pomoc społeczna stanowi szczególny obszar działalności organów

administracji publicznej. Jest ona nakierowana na aktywną działalność wśród tych osób i rodzin, które samodzielnie nie potrafią uporać się z trudnymi sytuacjami życiowymi oraz ich konsekwencjami ( art. 2 ust. 1 ups). Udzielanie pomocy rodzinom i osobom niepełnosprawnym zostało wprost wskazane w Konstytucji, jako jeden z obowiązków władz publicznych (art. 18, 69 i 71 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.- Dz.U. 78/97/483, sprost. 28/01/319, zm. 200/06/1471). Realizacja przez organy administracji publicznej obowiązków w zakresie pomocy społecznej winna uwzględniać fakt, że działalność ta stanowi niezbędny element prawidłowego funkcjonowania konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji) i znajduje oparcie w zakotwiczonych konstytucyjnie zasadach pomocniczości i solidarności. Z zasady pomocniczości wynika podział zadań między obywateli, stowarzyszenia, fundacje, samorządy terytorialne i państwo (art. 2 ust. 1 ustawy; W. Łączkowski "Etyczne aspekty finansowania potrzeb socjalnych ze środków publicznych" RPEiS 1/04/8; Ł. Borkowski, R. Krajewski, S. Szymański "Komentarz do nowej ustawy o pomocy społecznej" Wyd. LEGES 2004 s. 10). Praw określonych w szczególności w art. 69 i art. 71 można dochodzić w granicach określonych w ustawie ( art. 81 Konstytucji).

Obowiązki Państwa w zakresie pomocy osobom potrzebującym wskazane zostały również w art. 13 i 14 Europejskiej Karty Społecznej (Dz. U. 8/99/67, w zakresie, w jakim RP jest tymi przepisami związana). Reasumując zauważyć więc trzeba, że organy realizujące kompetencje w zakresie pomocy społecznej winny mieć na względzie szczególną sytuację osób, które o taką pomoc się ubiegają.

5. Decyzje dotyczące przyznania zasiłków celowych mieszczą się w sferze pozostawionej uznaniu właściwego organu. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ups, zasiłek celowy może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej. Jednakże rodzaj, forma i rozmiar świadczenia winny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy (art. 3 ust. 3 ups), a potrzeby osób korzystających z pomocy winny zostać uwzględnione, jeśli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej ( art. 3 ust. 4 ups; wyrok NSA z 12.1.1994- I SA 1649/93- ONSA 1/95/33). Wysokość przyznanego świadczenia zależy od uznania organu rozstrzygającego sprawę ( wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 maja 2005 r., I SA/Wa 448/04, LEX nr 166677). Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, uznanie organu doznaje ograniczeń w świetle brzmienia art. 7 kpa. Zgodnie z powołanym przepisem, organ winien załatwiać sprawę mając na względzie słuszny interes obywatela. Z tej przyczyny organ – działając w ramach uznania – winien przeprowadzić wnikliwe postępowanie zmierzające do oceny stwierdzonego stanu faktycznego. Taka konstrukcja nie wyklucza możliwości odmowy przyznania świadczenia ( wyrok NSA z dnia 18 maja 1999 r., II SA/Gd 25/98, LEX nr 44078), jednakże nakłada na organ obowiązek każdorazowego precyzyjnego wskazania przesłanek odmowy udzielenia świadczenia. Również przyznanie świadczenia w takiej, a nie innej wysokości, obliguje organ do podania uzasadnienia prawnego i faktycznego podjętego rozstrzygnięcia. Konieczność taka związana jest z jednej strony z obowiązującą w postępowaniu administracyjnym zasadą przekonywania (art. 11 kpa), z drugiej zaś z koniecznością umożliwienia Sądowi przeprowadzenia kontroli legalności. Uznanie administracyjne obejmuje również prawo organu do oceny hierarchii zgłaszanych potrzeb, które należy rozeznać w kontekście ogólnej liczby osób ubiegających się o pomoc i zgłoszonych przez nich żądań. Powszechnie znanym jest bowiem fakt, że ośrodki pomocy dysponują ograniczonymi środkami finansowymi, a posiadane fundusze muszą być rozdzielane pomiędzy rosnącą liczbę osób wymagających wsparcia. Nie ulega wątpliwości, że organ nie może zabezpieczyć wszystkich potrzeb osób ubiegających się o pomoc, jak również udzielać świadczeń w oczekiwanej przez te osoby wysokości. Uprawnienia wynikające z przepisów ustawy o pomocy społecznej mają przy tym charakter subsydiarny, czyli uzupełniający własne środki, możliwości i uprawnienia osoby objętej systemem świadczeń z pomocy społecznej. Powyższe oznacza, iż osoby wnioskujące o przyznanie pomocy zobligowane są w pierwszej kolejności do przezwyciężania we własnym zakresie swych problemów, a dopiero gdy nie są w stanie tego dokonać, pomoc społeczna może zostać przyznana. Wyznacznikami przyznania lub odmowy przyznania zasiłku celowego są więc: sytuacja materialna Wnioskodawcy i cel, na który zasiłek jest przyznawany, możliwości finansowe organu pomocy społecznej i potrzeby innych osób znajdujących się zasięgu jego działania.

Uzasadnienie decyzji I instancji nie spełnia wymogów art. 107 § 1 i 3 kpa, lecz wobec sanowania tego błędu przez organ odwoławczy, uchybienie to nie mogło mieć istotnego wpływu na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit c ppsa), bowiem rezultat ważenia każdej w owych przesłanek w rozpatrywanej sprawie jest trafny.

6. Organy obu instancji prawidłowo ustaliły i oceniły, że z uwagi na nie przekroczenie kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, przyznanie zasiłku celowego było zasadne ( art. 39 ust. 1 i 2 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ups).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ups, przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych należy do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym. W celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy (art. 39 ust. 1 ups).

Skarżący przyjmując, że winien otrzymać pomoc na wskazane cele w pełnej wysokości kosztów. Z definicji pomocy społecznej, zawartej w art. 2 ust. 1 ustawy nie sposób wyprowadzić wniosku, że każdy wniosek Zainteresowanego winien być uwzględniony w całości. Pomoc społeczna, będąca instytucją polityki społecznej państwa, ma na celu umożliwienie (w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcie niniejszej sprawy) osobom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Jest rzeczą oczywistą, że pomoc świadczona w ramach praw socjalnych, finansowana jest ze środków publicznych, pochodzących od podatników. Ilość tych środków jest zawsze ograniczona, a nadmierne rozbudowanie systemów podatkowych, grozi kryzysem finansów publicznych ( W. Łączkowski- op. cit. s. 9-11). Polska należy do państw ekonomicznie słabiej rozwiniętych, a dostarczycielem większości podatków są głównie osoby mniej zamożne; wzrost wydatków socjalnych ponad rozsądny poziom prowadzi do osłabienia gospodarki, wzrostu bezrobocia, poszerzenia sfery ubóstwa. Skoro zatem najniższa płaca b r u t t o w gospodarce narodowej wynosiła w całym 2005 r. 849 zł miesięcznie (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2005 r.- Dz.U. 201/04/2062) a w całym 2006 r. odpowiednio 899,10 zł (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2005 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2006 r.- Dz.U. 177/05/1469), zaś stopa bezrobocia na dzień [...] czerwca 2005 r. wynosiła na obszarze Powiatowego Urzędu Pracy w L. 12,7 % (obwieszczenie Prezesa GUS z 27 września 2005 r. w sprawie przeciętnej stopy bezrobocia w kraju oraz na obszarze działania powiatowych urzędów pracy- MP 57/05/789), to świadczenia z pomocy społecznej, przyznane i wypłacone A.G. w grudniu 2005 r. w łącznej kwocie n e t t o [...] zł uznać należy za znaczne. Z kolei w całym 2005 r. na jedną rodzinę MOPR przyznał średnio [...] zł, a samotnemu Zainteresowanemu [...] zł (6,39 razy więcej).

Mimo zatem umiarkowanej niepełnosprawności A.G., przy uwzględnieniu zakresu pomocy przyznanej w całym 2005 r., przyznanie Zainteresowanemu zaskarżoną decyzją zasiłku celowego w kwocie [...] zł- przy uwzględnieniu rozmiarów świadczeń pomocy społecznej przyznanych Skarżącemu w grudniu 2005 r. i w całym okresie od stycznia 2005 do stycznia 2006 r.- nie narusza prawa materialnego i granic uznania administracyjnego. W rozpatrywanej sprawie pomoc społeczna należycie wspiera Wnioskodawcę w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia Jego niezbędnych potrzeb. Świadczy o tym rozmiar przyznanej w poszczególnych miesiącach pomocy.

7. Udzielenie pomocy w jeszcze wyższym rozmiarze (zwłaszcza pod koniec roku budżetowego) prowadziłoby do uniemożliwienia udzielenia znaczącej pomocy innym uprawnionym- często znajdującym się w trudniejszej sytuacji życiowej i dochodowej, niż Zainteresowany ( przykładowo Sądowi z urzędu ze spraw: 4/II SA/Po 1235/02 wiadomym jest, że np. matce trzyletniego dziecka z dziecięcym porażeniem mózgowym udzielono zasiłku celowego specjalnego na leczenie tego dziecka w kwocie [...]zł; 4/II SA/Po 1514/03 organ odmówił przyznania zasiłku celowego Wnioskodawczyni, której mąż dotknięty był trwałą, głęboką niepełnosprawnością; miał przetokę z jelita cienkiego, sztuczny odbyt i leostemię, usuniętą jedną nerkę; Sąd w tych sprawach nie akceptował argumentów przytoczonych przez organy pomocowe dla odmowy przyznania zasiłku celowego bądź odmowy przyznania go w większej kwocie).

W rozpatrywanej sprawie przyczyną odmowy przez organ II instancji przyznania zasiłku w wyższej wysokości była trafna ocena sytuacji życiowej Wnioskodawcy, ograniczone możliwości płatnicze MOPR i systematyczne korzystanie przez Skarżącego w ponadprzeciętnych rozmiarach z pomocy społecznej. Kontrolując niniejszą sprawę Sąd nie stwierdził, by zaskarżone rozstrzygnięcie naruszało przepisy ups. Nie stwierdzono również naruszenia przepisów kpa w sposób, który miałby wpływ na wynik sprawy. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy w sposób dostateczny wykazał, iż okoliczności te podlegały ocenie w ramach przeprowadzonego postępowania, a przytoczona w zaskarżonej decyzji argumentacja odmowy przyznania zasiłku w oczekiwanej przez Skarżącego pełnej wysokości poniesionych kosztów nakazuje uznać, że jej uzasadnienie spełnia wymogi określone w art. 107 § 3 kpa, zawiera bowiem wskazanie faktów oraz dowodów, na których rozstrzygający sprawę organ się oparł, oraz uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji.

Stwierdzić także należy, że organy administracji działające na podstawie przepisów prawa materialnego (art. 39 ust. 1 i 2 ups) przewidujących uznaniowy charakter rozstrzygnięcia, są obowiązane zgodnie z zasadą art. 7 kpa załatwić sprawę w sposób zgodny ze słusznym interesem obywatela, jeśli nie stoi temu na przeszkodzie interes społeczny, ani nie przekracza to możliwości organu administracji wynikających z przyznanych mu uprawnień i środków. Nie jest więc tak, że każda osoba spełniająca warunki do przyznania pomocy społecznej, tę pomoc musi uzyskać w żądanej wysokości i na każdy cel, gdyż organy administracji muszą gospodarować określoną pulą środków finansowych i rozeznać potrzeby osób samotnych oraz rodzin wielodzietnych żyjących w ubóstwie.

8. Odnośnie zawartego w skardze zarzutu załatwienia jedną decyzją więcej niż jednego wniosku wskazać należy, że takie działanie organu, podyktowane ekonomią postępowania administracyjnego, jest ze wszech miar pożądanym– zwłaszcza, jeśli ta sama Strona składa w krótkim okresie wiele wniosków w podobnych przedmiotach. Jawi się tu analogia z wyrokiem Sądu powszechnego w procesie cywilnym, gdy Sąd zasądza w jednym wyroku (lecz w odrębnych punktach): świadczenie z tytułu odszkodowania; świadczenie z tytułu zadośćuczynienia; ustala odpowiedzialność sprawcy czynu niedozwolonego na przyszłość; oddala powództwo w pozostałej części; postanowieniem zawartym w wyroku umarza postępowanie w części; odrzuca pozew co do jednego z żądań; rozstrzyga o kosztach procesu. Ustawodawca nie wymaga, by w takiej sytuacji każde z postępowań administracyjnych kończyło się odrębnymi decyzjami; wystarczy, że w jednej decyzji organ o każdym z żądań rozstrzygnie odrębnymi punktami, wskazując dokładnie wnioski, o których rozstrzygnął. Takie rozstrzyganie leży zarówno w interesie strony, jaki i w interesie społecznym- w sposób istotny przyczynić się może do szybkości i przejrzystości postępowania, sprzyjać winno pogłębianiu uzasadnienia faktycznego (z reguły wspólne ustalenia dla oceny prawnej każdego z żądań) i prawnego, i skutkuje zmniejszeniem społecznych kosztów działalności organów administracji publicznej.

Na podstawie art. 151 ppsa skarga podlega oddaleniu. O zwrocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd orzekł na podstawie art. 250 ppsa w związku z § 18 ust. 1 pkt 1c, § 2 ust. 3 i § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 163/02/1348 ze zm.).

/-/ I. Kucznerowicz /-/ M. Dybowski /-/ P. Miładowski

AT



Powered by SoftProdukt