Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Maria Werpachowska Protokolant Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. F. i J. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 października 2009 r. sygn. akt II SAB/Po 47/09 w sprawie ze skargi M. F. i J. F. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Wyrokiem z dnia 23 października 2009 r., sygn. akt II SAB/Po 47/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. F. i J. F. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 2 lipca 2009 r. M. F. i J. F. zwrócili się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie o przesłanie, w trybie przepisów ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, kopii decyzji z [...] maja 2009 r. nr [...]. Powołany wyżej wniosek o udostępnienie informacji publicznej wpłynął do organu 3 lipca 2009 r. i podpisany został przez J. K., wskazanego we wniosku jako pełnomocnik wnioskodawców. Do wniosku nie dołączono pełnomocnictwa.

Uwzględniając powyższy wniosek Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie przekazał M. i J. F. żądaną kopię decyzji przy piśmie z dnia 17 lipca 2009 r. Odbiór przesyłki potwierdził syn wnioskodawców w dniu 22 lipca 2009 r.

M. i J. F. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zarzucili Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie bezczynność w załatwieniu ich wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalając skargę na bezczynność stwierdził, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie udostępnił skarżącym informację objętą ich wnioskiem przed wniesieniem skargi na bezczynność do Sądu administracyjnego. Odbiór żądanego dokumentu wraz z pismem z 17 lipca 2009 r. nastąpił bowiem w dniu 22 lipca 2009 r., a skarga do Sądu opatrzona datą 25 lipca 2009 r. wpłynęła do organu 27 lipca 2009 r. Jakkolwiek przedmiotowy dokument przekazany został wnioskodawcom, a nie osobie wskazanej we wniosku jako ich pełnomocnik (J. K.), to brak było podstaw do zastosowania art. 40 § 2 k.p.a., zgodnie z którym jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Do wniosku skarżących z 2 lipca 2009 r. nie dołączono bowiem pełnomocnictwa. Zważywszy na wskazany wyżej cel ustawy oraz charakter czynności podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji - czynności faktycznej nie wywołującej skutku prawnego w sferze prawnej wnioskodawcy - należało przyjąć, że doręczenie żądanej informacji wnioskodawcom było skuteczne. Skoro przy tym doręczenie to nastąpiło przed wniesieniem skargi do Sądu, to zarzut bezczynności organu okazał się nieuzasadniony.

Skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia wnieśli M. F. i J. F., domagając się uchylenia wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. Ponadto wnieśli o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego w wysokości 560 zł.

Jako podstawę skargi kasacyjnej wskazali:

- art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej powoływanej jako P.p.s.a. przez błędną wykładnię (ocenę), iż brak było podstaw do zastosowania reguł wynikających z art. 40 § 2 k.p.a.;

- art. 174 pkt 2 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8, art. 149 i 151 P.p.s.a. poprzez wadliwą ocenę, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie udzielił informacji publicznej w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem z dnia 2 lipca 2009 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), udostępnianie informacji na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni, z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 ustawy. Udostępnienie informacji publicznej jest czynnością materialno - techniczną (organ udostępnia do wglądu dokumenty, ewentualnie wydaje kserokopie tych dokumentów albo w inny sposób czyni zadość wnioskowi o udzielenie informacji publicznej).

W niniejszej sprawie Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krotoszynie przy piśmie z dnia 17 lipca 2009 r. przesłał żądaną kserokopię decyzji bezpośrednio na adres skarżących, wobec braku w aktach sprawy pełnomocnictwa udzielonego J. K. do występowania w imieniu M. F. i J. F. w postępowaniu przed organem. Istota sporu sprowadza się natomiast do kwestionowania skuteczności tego doręczenia.

Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że kserokopia decyzji z dnia [...] maja 2009 r., została doręczona na adres domowy skarżących. Odbiór przesyłki pokwitował syn skarżących – J. F. w dniu 22 lipca 2009 r. Doręczenie pisma takiej osobie było prawidłowe.

Zgodnie z art. 43 k.p.a. w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Doręczenie przewidziane w tym przepisie jest zatem skuteczne, jeżeli spełnione są następujące przesłanki: a) adresat jest nieobecny w mieszkaniu w czasie doręczania pisma, b) pismo zostało przyjęte za pokwitowaniem przez dorosłego domownika, sąsiada lub dozorcę, c) osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Przepis ten tworzy domniemanie, że podjęcie się przez osobę upoważnioną do oddania przesyłki adresatowi jest równoznaczne w skutkach prawnych z doręczeniem przesyłki samemu adresatowi. Niedochowanie zaś należytej staranności przez tę osobę do przekazania adresatowi przesyłki nie stanowi okoliczności mającej wpływ na bieg terminów w postępowaniu.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 40 § 2 k.p.a., to wskazać należy, iż niedołączenie do wniosku z dnia 2 lipca 2009 r. pełnomocnictwa upoważniającego do występowania w imieniu wnioskodawców przed organem administracji publicznej powinno skutkować wezwaniem J. K. do uzupełnienia braków formalnych pisma, zgodnie z art. 64 § 2 k.p.a. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uchybienie to nie miało jednak istotnego wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit c) P.p.s.a., wobec skutecznego doręczenia stronie żądanego dokumentu w trybie art. 43 k.p.a.

Wobec tego, iż żądana przez skarżących informacja publiczna została im udostępniona, Sąd I instancji prawidłowo uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Nie było zatem podstaw do stosowania art. 149 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W tym stanie rzeczy skarga kasacyjna podlegała oddaleniu na podstawie art. 184 P.p.s.a.