Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. B. o wymierzenie Przewodniczącemu Rady Miejskiej grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność Przewodniczącego Rady Miejskiej w przedmiocie udzielenia informacji publicznej - p o s t a n a w i a - oddalić wniosek o wymierzenie grzywny.

Wnioskiem z dnia 24 września 2018 r. G. B. powołując się na art 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U z 2018 r., z. 1302 ze zm.; dalej: "P.p.s.a.") zwrócił się o wymierzenie Przewodniczącemu Rady Miejskiej grzywny, zarzucając naruszenie art 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Jednocześnie złożył wniosek o orzeczenie czy miało miejsce rażące naruszanie prawa oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 13 sierpnia 2018 r. zwrócił się do Przewodniczącego Rady Miejskiej z wnioskiem o odczytanie na najbliższej sesji pisma, na podstawie którego Miasto zleciło utwardzenie drogi gruntowej na działce 1666/14, celem wskazania ile osób podpisało się pod pismem, z jakiej ilości adresów, czy wśród tych podpisów znajduje się jego podpis, wymienienie wszystkich pracowników urzędu, którzy zaakceptowali pismo do realizacji oraz podanie nazwy przedsiębiorstwa za pośrednictwem którego w grudniu 2017 r. oraz w kwietniu 2018 r. dokonano utwardzenia drogi gruntowej. Jako formę przekazania informacji wskazał drogę elektroniczną.

W odpowiedzi na wniosek Przewodniczący Rady Miejskiej wniósł o jego odrzucenie wskazując, że na podstawie art 11 a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym organami gminy są: wójt i rada gminy, do zadań przewodniczącego rady gminy należy zgodnie z art 19 wyłącznie organizowanie pracy rady gminy i prowadzenie obrad. W związku z czym, za nieuzasadnione uznał traktowanie przewodniczącego rady gminy jako organu, który podlega trybowi skargowemu przed sądami administracyjnymi. W jego ocenie pismo z dnia 13 sierpnia 2018 r. kierowane do Przewodniczącego Rady Miejskiej o nie mogło być potraktowane jako wniosek o udostępnienie informacji publicznej, w związku z czym przyjął, że jest to skarga na działanie burmistrza i skierował ją do wyjaśnienia przez Komisję Gospodarki Komunalnej Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisję Rewizyjną Rady Miejskiej, o czym poinformował skarżącego drogą elektroniczną w dniu 30 sierpnia 2018 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: "P.p.s.a."), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi do sądu administracyjnego przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 P.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art 154 § 6 P.p.s.a.

Zgodnie z art 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacje publicznej ( Dz.U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm.; dalej: "u.d.i.p.") do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy P.p.s.a., z tym że przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi ( pkt 1 ).

Z akt sprawy wynika, że skarżący złożył skargę w dniu 3 września 2018 r. Przewodniczący Rady przekazał ją w dniu 24 września 2018 r. ( dowód: koperta w której przesłano skargę wraz z odpowiedzią).

Z porównania dat oraz treści wyżej powołanego art 21 pkt 1 u.d.i.p. wynika, że przekazanie skargi nastąpiło z uchybieniem 15 dniowego terminu do przekazania skargi.

Wniosek o wymierzenie grzywny nie zasługuje jednak na uwzględnienie ponieważ podmiot, do którego skierowano wniosek o udzielenie informacji publicznej, a następnie skargę na bezczynność, nie jest, w myśl przepisów K.p.a., organem administracji zobowiązanym do udzielenia żądanej informacji, a także podmiotem, wobec którego może być wymierzona grzywna na podstawie art 55 § 1 P.p.s.a.

Zgodnie z art 5 § 2 pkt 3 K.p.a. przez organy administracji publicznej - rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2. Organy jednostek samorządu terytorialnego to, zgodnie z pkt 6 tego przepisu: organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa oraz kierownicy służb, inspekcji i straży działający w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Na podstawie art. 11a ustawy z dnia 8 marca 1991 r. o samorządzie gminnym ( Dz.U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.; dalej: "u.s.g.") organami gminy są: rada gminy, wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W utrwalonym orzecznictwie ( patrz uchwała NSA z dnia 13 listopada 2012 r, sygn. akt I OPS 3/12) przyjmuje się, że w sprawach skarg, których przedmiotem jest uchwała rady gminy, zdolność procesową ma wójt, burmistrz lub prezydent miasta i rada gminy nie może w tym zakresie upoważnić przewodniczącego rady do jej reprezentowania.

Zakres kompetencji przewodniczącego rady gminy został określony w art 19 u.s.g. Należy do niego wyłącznie: organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady.

Zatem zdolność sądowa właściwego organu gminy, w tym rady reprezentowanej przez przewodniczego, nie może być determinowana jego zadaniami, skoro zadania przyznane są gminie jako takiej, gminę zaś reprezentuje wójt, a przewodniczący rady nie jest organem gminy ( tak w powołanej uchwale).

Stanowisko to jest również aktualne w sprawach o udzielenie informacji publicznej.

W wyroku WSA w Gliwicach z dnia 30 marca 2017 r., sygn. akt IV SAB/Gl 162/16, który Sąd w pełni podziela, Sąd stwierdził, że: "przewodniczący rady gminy wobec enumeratywnie wymienionych w art 19 ust. 2 u.s.g. kompetencji nie jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej. W sytuacji, gdyby uznał, że nie może udostępnić wnioskowanej informacji, nie może załatwić wniosku w ramach swoich kompetencji przewidzianych przepisami prawa, tj. art 19 ust. 2 u.s.g".

Przekładając te uwagi do niniejszej sprawy z całą stanowczością stwierdzić należy, że Przewodniczący Rady Miejskiej nie był zobowiązany do udzielenia wnioskowanej informacji publicznej, o czym Sąd orzekł w wyroku z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. akt II SAB/Rz 97/18 oddalając skargę na bezczynność Przewodniczącego Rady Miejskiej w przedmiocie udzielenia informacji publicznej.

W ocenie Sądu, w sytuacji gdy pomiot, do którego została skierowana skarga na bezczynność w przedmiocie udzielenia informacji publicznej, słusznie jak się okazało, uznał że nie jest organem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, a tym samym organem, któremu można byłoby zarzucić bezczynność w tym przedmiocie, wymierzenie grzywny za przekazanie skargi na ową bezczynność z przekroczeniem terminu do jej przekazania o 14 dni, byłoby nieuzasadnione.

Stanowisko to jest tym bardziej uzasadnione jeśli wziąć pod uwagę, że Przewodniczący Rady Miejskiej bez zbędnej zwłoki nadał skardze właściwy tryb kierując ją do wyjaśnienia przez Komisję Gospodarki Komunalnej Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisję Rewizyjną Rady Miejskiej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił wniosek o wymierzenie grzywny na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 64 § 3 oraz 151 P.p.s.a. Wobec oddalenia wniosku nieuzasadnione był orzekanie czy naruszenie prawa miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa jak tez zasądzenie kosztów postępowania, uzasadniony jedynie w przypadku oddalenia skargi oraz w sytuacjach odrzucenia skargi, bądź umorzenia postępowania uwarunkowanych ściśle określonymi przesłankami.