Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Radomska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 maja 2018 r. sprawy ze skargi "B." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta z dnia 18 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego oddala skargę.

W dniu 23 października 2017 r. do Prezydenta Miasta wpłynął wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, złożony przez B. M. B. S. z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w S., dalej "spółka", w zakresie podatku od nieruchomości.

Spółka podała, że jest właścicielem myjni bezdotykowej, znajdującej się na terenie dzierżawionym od M. M. S. J. w S.. Zgodnie

z postanowieniami umowy najmu, spółka po okresie dzierżawy zobowiązana jest do zwrotu przedmiotu najmu w stanie niepogorszonym. Obiekt myjni składa się

z konstrukcji myjni, urządzeń technicznych myjni, odkurzacza, przyłączy WSGE oraz dróg i chodników.

Spółka zadała następujące pytania:

1. czy zakwalifikowanie myjni jako budowli jest prawidłowe?

2. czy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będzie podlegać część budowlana myjni bez wyposażenia technicznego?

Odnośnie pytania pierwszego spółka przedstawiła i uzasadniła swoje stanowisko, że należąca do niej myjnia stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia

12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm.), dalej "u.p.o.l."

Odnośnie pytania drugiego spółka przedstawiła i uzasadniła swoje stanowisko, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będzie podlegała jedynie część budowlana myjni zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. oraz art. 3 ust. 3 i ust. 9 ustawy

z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm.), dalej "u.p.b."

Organ interpretacyjny wydał w dniu 18 stycznia 2018 r. interpretację indywidualną nr [...], w której uznał stanowisko spółki za prawidłowe odnośnie pierwszego pytania oraz za nieprawidłowe odnośnie drugiego pytania.

Organ interpretacyjny ustosunkowując się do zakwestionowanego stanowiska spółki wskazał, że przedmiotowa myjnia jako budowla składa się z części budowlanych

i niebudowlanych. W opinii spółki, wyposażenie techniczne myjni nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż nie mieści się w definicji budowli ani urządzenia budowlanego. Ponadto wyposażenie techniczno-technologiczne może zostać w każdym momencie zdemontowane i przeniesione w inne miejsce, bez uszczerbku dla jego funkcjonowania. W obiekcie tym bez wskazanych urządzeń również jest możliwe mycie pojazdów np. ręcznie. Zdaniem organu, w przedstawionym stanie faktycznym spółka podała, że myjnia posiada wyposażenie techniczne

i urządzenia wskazane przez wnioskodawcę. Wobec tego, skoro myjnia została wyposażona we wszystkie te urządzenia i zostały one na niej zamontowane,

to zamierzeniem inwestora było takie właśnie wyposażenie myjni, umożliwiające korzystanie ze wszystkich tych urządzeń. W ocenie organu interpretacyjnego, myjnia stanowi całość techniczno-użytkową i została wybudowana celu prowadzenia działalności gospodarczej. Poszczególne elementy myjni są połączone ze sobą

i współpracują w taki sposób, że każdy element jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania pozostałych urządzeń. Odłączenie ich czyniłoby budowle bezużytecznymi. Zdaniem organu interpretacyjnego, względna łatwość demontażu wyposażenia myjni czy jego wymiany, nie przesądzają o tym, że nie stanowią one urządzeń integralnie związanych z obiektem myjni i nieodzownych do świadczenia usług mycia pojazdów samochodowych. Bez stosownej konstrukcji, w której zostaną one umieszczone, nie będą one mogły prawidłowo funkcjonować. Organ interpretacyjny uznał, że rozdzielanie wskazanej myjni bezdotykowej na części budowlane

i wyposażenie techniczne tylko dla potrzeby opodatkowania jej podatkiem od nieruchomości jest niedopuszczalne. Wskazał też, że myjnia samochodowa jako obiekt budowlany jest wymieniona w załączniku do ustawy Prawo budowlane- kategoria XVII.

Na poparcie swojej argumentacji organ interpretacyjny przywołała orzeczenia sądów administracyjnych.

Spółka złożyła skargę na powyższą interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie i wniosła o jej uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Spółka zarzuciła organowi naruszenie:

1. art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w zw. z art. 3 pkt 2 w zw. z 9 u.p.b. przez błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że urządzenia techniczne myjni bezdotykowej

w postaci kotła, pompy, systemu zmiękczania i demineralizacji wody, osprzętu elektrycznego, odkurzacza, rozmieniarki banknotów, centralnego systemu zasysania monet oraz monitoringu, stanowią urządzenia budowlane podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, w sytuacji, w jakiej są to urządzenia techniczne niepodlegające temu podatkowi;

2. art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017r. poz. 201 ze zm.), dalej "o.p.", przez pominięcie ww. przepisu, co przejawiło się poprzez zastosowanie niedających się usunąć wątpliwości dotyczących rozumienia treści przepisów prawa podatkowego (kwalifikacja następującego wyposażenia technicznego myjni bezdotykowej: kotła, pompy, systemu zmiękczania

i demineralizacji wody, osprzętu elektrycznego, odkurzacza, rozmieniarki banknotów, centralnego systemu zasysania monet oraz monitoringu jako urządzeń budowlanych albo urządzeń technicznych) na niekorzyść skarżącej, w sytuacji,

w jakiej wątpliwości w tym względzie winny być rozpatrywane na, korzyść skarżącej jako podatnika.

Spółka podtrzymała swoje stanowisko zaprezentowane we wniosku o udzielenie interpretacji. Na jego poparcie przytoczyła orzeczenia sądów administracyjnych.

W odpowiedzi na skargę organ interpretacyjny wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w s k a z a ł, co następuje:

Spór w sprawie dotyczy przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości jakim jest budowla- bezdotykowa myjnia samochodowa.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury,

a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane

z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 3 pkt 1 u.p.b., obiekt budowlany to budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 u.p.b., budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 9 u.p.b., urządzenia budowlane to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W sprawie bezsporne było, że przedmiotowa myjnia jest budowlą wykorzystywaną przez spółkę w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. wynika wprost, że związek techniczno-użytkowy jest zagadnieniem prawnym. Przepis ten wskazuje, że budowla ma stanowić całość techniczno-użytkową. W doktrynie wskazuje się (R. Lewandowski, Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości bezdotykowej samoobsługowej myjni samochodowej, PPLiFS 2014, nr 4, s. 6–12; A. Dembiński, Zakwalifikowanie myjni bezdotykowej do kategorii budowli, Doradca Podatkowy 2015, nr 7, s. 45-47),

że wszystkie elementy (budowlane i techniczne) myjni tworzą ze sobą całość techniczno-użytkową, a budowa myjni w pełni odnosi się do celu, jakiemu przyświecało jej powstanie. Celem tym jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez umożliwienie świadczenia usług bezdotykowego mycia pojazdów mechanicznych. Związek urządzeń technicznych i części budowlanych ma charakter techniczny, funkcjonalny (B. Pahl- glosa do wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 25 lipca 2013 r.,

I SA/Rz 420/13, Lex/el. 2013), gdyż każdy z jej elementów jest konieczny do realizacji funkcji, do jakiej obiekt ten został przeznaczony. Nie jest przy tym możliwe odłączenie lub demontaż jakiegokolwiek składowego elementu obiektu bez wpływu na jego możliwości eksploatacyjne i użytkowe, a elementy składowe obiektu są usytuowane tam, gdzie są konieczne. Ze względu na złożony charakter obiektu wszystkie elementy, w tym urządzenia, instalacje, elementy konstrukcyjne są ze sobą zintegrowane, stanowiąc tym samym jednolity ustrój konstrukcyjny.

Zdaniem Sądu, nie miał znaczenia fakt, że urządzenia techniczne myjni mogą być zdemontowane i przeniesione w inne miejsce. Bez stosownej konstrukcji, w której zostaną one umieszczone, nie będą one mogły prawidłowo funkcjonować. Myjni bezdotykowej nie można zatem "rozbijać" na czynniki (elementy) o charakterze budowlanym i niebudowlanym. Nie sposób przyjąć, że pomiędzy elementami budowlanymi i technicznymi myjni bezdotykowej zachodzi tylko związek użytkowy. Urządzenia techniczne nie zostały włączone do obiektu budowlanego tylko dla przemijającego użytku, lecz do stałego ich łącznego z częściami budowlanymi użytkowania. Zakwalifikowaniu myjni wraz ze wszystkimi jej urządzeniami do budowli przesądza fakt, że jej elementy składowe, tj. urządzenia stanowią wraz z częścią budowlaną całość techniczno-użytkową. Na występowanie ww. związku nie ma wpływu jak już wyżej wskazano łatwość demontażu tych urządzeń, czy brak obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę dla ich instalacji. Podobnie bez znaczenia w tym zakresie pozostaje rodzaj połączeń tych urządzeń z częścią budowlaną, nie wpływa bowiem na związek techniczno-użytkowy z elementami konstrukcyjnymi myjni.

(por. wyrok NSA z dnia 27 lipca 2017 r. sygn. akt II FSK 1941/15; wyrok NSA z dnia

24 listopada 2017 r., sygn. akt II FSK 2873/15).

Odnosząc się do stwierdzenia organu interpretacyjnego, że myjnia samochodowa jako obiekt budowlany jest wymieniona w załączniku do ustawy Prawo budowlane- kategoria XVII, Sąd wskazał, że powyższe twierdzenie dotyczy wyłącznie budynków, zaś przedmiotem niniejszej sprawy była myjnia samochodowa, która była budowlą. W ocenie Sądu, okoliczność ta nie miała w istocie znaczenia dla rozpoznania sprawy.

Wobec powyższych rozważań, Sąd uznał zarzuty skargi za niezasadne.

W sprawie brak było podstaw do zastosowania art. 2a o.p. zgodnie z którym, niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. W ocenie Sądu, taka sytuacja nie zaistniała w niniejszej sprawie.

Orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w uzasadnieniu dostępne są na www. orzeczenia.nsa.gov.pl.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że organy podatkowe nie naruszyły przepisów prawa materialnego, ani przepisów postępowania, które mogłoby mieć istotny wpływ na wynik sprawy i na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia

2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r.

poz. 1369 ze zm.), skargę oddalił.