Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant ref. staż. Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej w budownictwie I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny [...] Okręgowej Izby Architektów orzeczeniem wydanym dnia [...] w sprawie z wniosku Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów uznał architekta Z. K. winnym niedbałego sprawowania obowiązków projektanta przy opracowaniu w okresie od listopada 2007r. do 14 maja 2008 r. adaptacji czterech projektów typowych domków jednorodzinnych na zlecenie: M. i M.N., E. i E.D., J. i D. W. oraz M. i H. S., a więc czynu skutkującego odpowiedzialnością zawodową w budownictwie przewidzianą w art. 95 pkt 5 ustawy - Prawo budowlane i na podstawie art. 96 ust 1 pkt 1 w/w ustawy wymierzył architektowi Z.K. karę upomnienia.

Sąd Dyscyplinarny wskazał, iż architekt Z.K. podjął się, nie jak twierdzi wyłącznie podpisania "adaptacji projektów typowych", lecz wykonania dokumentacji budowlanej i architektonicznej w sposób kompleksowy, który miała wieńczyć decyzja o pozwoleniu na budowę. Wskazano, iż Inwestorzy zlecając opracowanie projektów przedstawili architektowi wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. dla działki nr [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w S. oraz dokumentację geotechniczną, jak również wtórnik mapy zasadniczej. Zaznaczono, że projekty gotowe domków jednorodzinnych zostały przez inwestorów zakupione na podstawie informacji uzyskanych od architekta, iż na przeznaczonej do zabudowy działce mogą być zlokalizowane obiekty według ich wyboru do wysokości odpowiadającej 2,5 kondygnacji. Podkreślono, iż architekt nie zastrzegł, że na tym terenie nie mogą znajdować się obiekty według architektury powtarzalnej, typowej, wręcz przeciwnie wskazał, że inwestorzy mogą swobodnie wybrać sobie dowolny projekt typowy domku. Dopiero później okazało się, że projekt nie może być zatwierdzony z uwagi na niezgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który nie zezwala na usytuowanie na terenie inwestycji obiektów typowych. Sąd Dyscyplinarny

stwierdził zatem, iż architekt przystępując do realizacji zadania nie dokonał wnikliwej analizy pod kątem ustalenia rodzaju zabudowy na terenie inwestycji. Podniesiono, iż jego błędne ustalenie zdeterminowało zakup konkretnych projektów przez Inwestorów. Podkreślono, iż architekt nie wykazał rzetelności wymaganej przy wykonywaniu zawodu, a skutki jego pochopnych, nieprzemyślanych działań naraziły inwestorów na wysokie straty co wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 95 pkt 4 ustawy Prawo budowlane.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Z. K. zarzucając Okręgowemu Rzecznikowi odpowiedzialności Zawodowej i Okręgowemu Sądowi Dyscyplinarnemu [...] Okręgowej Izbie Architektów brak rzetelności przy wyjaśnieniu sprawy, brak wiedzy i znajomości przepisów, brak pozyskania wszelkich dostępnych dokumentów oraz dawanie wiary zeznaniom Inwestorów. Wskazał, iż nie prawdą jest, że podjął się obowiązków projektanta wykonania adaptacji czterech projektów typowych domków jednorodzinnych na rzecz Inwestorów, gdyż nie był w posiadaniu wypisu i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. dla działki nr [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w S., dokumentacji geotechnicznej, wtórnika mapy zasadniczej, warunków podłączenia do właściwych mediów, a ponadto wykonany był tylko plan podziału działek, który czekał na zatwierdzenie. Zaznaczył, iż nikt nigdy nie zlecał mu takiego opracowania. Oświadczył, że nie namawiał inwestorów do zakupu projektu typowych domków, gdyż nie spotykał się z nimi, a rozmawiał tylko raz z E. i E. D. na temat ich typowego projektu. Podał, iż o możliwości wykonania usługi polegającej na adaptacji czterech typowych projektów rozmawiał z M.S. i M.K., a ponieważ brakowało potrzebnych dokumentów strony ustaliły, że dokona adaptacji projektów typowych, bez zagospodarowania terenu.

Krajowy Sąd Dyscyplinarny Izby Architektów po rozpatrzeniu odwołania Z. K. decyzją z dnia [...] Sygn. akt [...] wydaną na podstawie art. 104, art. 107 i art. 138 ust. 1 pkt 2 kpa. w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów oraz w zw. z art. 95 pkt 4, art. art. 98 i art. 100 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane uchylił w całości zaskarżoną decyzję i umorzył postępowanie pierwszej instancji.

Organ odwoławczy powołując się na treść art. 100 ustawy Prawa budowlanego podniósł, iż wiadomość o popełnieniu przez arch. Z. K. czynu powodującego odpowiedzialność zawodową Okręgowy Rzecznik odpowiedzialności Zawodowej powziął w dniu 24 września 2008 r. - wskutek zawiadomienia złożonego przez M. i M. N., E. i E.D., J. i D.W. oraz M. i H.S. Wniosek Okręgowego Rzecznika odpowiedzialności Zawodowej o wszczęcie postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej arch. Z.K. był opatrzony datą [...]. W związku z powyższym organ stwierdził, że wniosek złożony został po upływie 6 miesięcy od dnia powzięcia przez niego wiadomości o popełnieniu czynu, co zgodnie z art. 100 Prawa budowlanego wyłączało możliwość wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji jako naruszającej prawo tj. art. 100 Prawa budowlanego poprzez jego niewłaściwą wykładnię.

Skarżący podniósł, iż dokonując wykładni art. 100 ustawy Prawo budowlane Krajowy Sąd Dyscyplinarny Izby Architektów przyjął argumentację Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przedstawioną w wyroku z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. akt VII SA/Wa 694/08 z którą nie sposób się zgodzić.

Skarżący wskazał, iż wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2008 r. sygn. akt VII SA/Wa 694/08 na który powołuje się organ został uchylony przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 października 2009 r. Sygn. akt II GSK 124/09, a zatem rozstrzygnięcie w sprawie obwinionego arch. Z.K. zostało oparte na nieistniejącym wyroku WSA. Skarżący podkreślił, iż w sprawie arch. Z.K. organ nadzoru budowlanego nie podejmował żadnych czynności i nie powziął informacji o popełnieniu przez obwinionego architekta czynu skutkującego odpowiedzialnością zawodową. Zatem jedynym terminem przedawnienia który może być w sprawie rozpatrywany jest okres 3 letni który jednak nie upłynął.

W odpowiedzi na skargę Krajowy Sąd Dyscyplinarny Izby Architektów RP podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje :

Skarga jest uzasadniona.

Zgodnie z art. 100 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz.1118 z późn. zm.) nie można wszcząć postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie po upływie 6 miesięcy od dnia powzięcia przez organy nadzoru budowlanego wiadomości o popełnieniu czynu, powodującego tę odpowiedzialność i nie później niż po upływie 3 lat od dnia zakończenia robót budowlanych albo zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego.

Ustawodawca początek 6 miesięcznego terminu przedawnienia wszczęcia postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie wiąże z dniem powzięcia przez organy nadzoru budowlanego wiadomości o popełnieniu czynu, powodującego tę odpowiedzialność.

Gramatyczne brzmienie art. 100 Prawa budowlanego wiąże termin sześciomiesięczny przedawnienia z dniem powzięcia wiadomości o popełnieniu czynu przez organ nadzoru budowlanego, kompetentny do złożenia wniosku wszczynającego postępowanie z tytułu odpowiedzialności zawodowej. Oznacza to, że termin ten nie ma zastosowania w odniesieniu do wszczęcia postępowania na wniosek organu samorządu zawodowego.

Sąd podziela stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 października 2009 r. sygn. akt. II GSK 124/09 z którego wynika, iż nie ma żadnych argumentów prawnych dla przyjęcia, że 6 miesięczny termin, o którym mowa w art. 100 Prawa budowlanego biegnie od dnia powzięcia przez rzecznika odpowiedzialności zawodowej wiadomości o popełnieniu czynu, powodującego odpowiedzialność zawodową.

Nie oznacza to, że organ samorządu zawodowego nie jest związany innym określonym ustawą terminem przedawnienia, to jest upływem trzech lat od dnia zakończenia robót budowlanych albo zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego. Związanie organu samorządu zawodowego wskazanym terminem wynika bowiem z treści art. 100 Prawa budowlanego w związku z art. 97 ust 3 tej ustawy.

Z akt przedmiotowej sprawy wynika, iż informację o popełnieniu przez architekta Z. K. czynu polegającego na niedbałym wykonywaniu

obowiązków zaprojektowania czterech domów jednorodzinnych w S. przy ul. [...] Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów w S. powziął w dniu [...] wskutek zawiadomienia złożonego przez inwestorów.

Wniosek o wszczęcie postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej wobec architekta Z.K. Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej wniósł do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego [...] Okręgowej Izby Architektów w dniu 5 maja 2009 r. Z zestawienia dat wynika więc, że Rzecznik odpowiedzialności Zawodowej złożył wniosek po upływie 6 miesięcy od dnia powzięcia wiadomości o popełnieniu czynu powodującego odpowiedzialność zawodową.

Jednakże 6 miesięczny termin, o którym mowa w art. 100 Prawa budowlanego nie dotyczy rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Wbrew twierdzeniom organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie istniała możliwość wszczęcia postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej, gdyż wniosek o wszczęcie postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej pochodził od organu samorządu zawodowego i nie upłynął w momencie jego wnoszenia okres 3 lat od dnia zakończenia robót budowlanych albo zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego.

W związku z naruszeniem przepisu prawa materialnego (art. 100 Prawa budowlanego) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję organu II instancji na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku na podstawie art. 152 w/w ustawy.