drukuj    zapisz    Powrót do listy

6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których  nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3  ustawy o f, Inne, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, III SA/Po 1811/13 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2014-11-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Po 1811/13 - Wyrok WSA w Poznaniu

Data orzeczenia
2014-11-14 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-12-20
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Sędziowie
Ireneusz Fornalik
Marek Sachajko /sprawozdawca/
Walentyna Długaszewska /przewodniczący/
Symbol z opisem
6537 Egzekucja należności pieniężnych, do których  nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej (art. 34 ust. 3  ustawy o f
Hasła tematyczne
Inne
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2007 nr 19 poz 115 art. 13, 13 b ,
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - tekst jednolity
Dz.U. 2013 poz 594 art. 18, art. 40
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - tekst jednolity.
Dz.U. 2012 poz 1015 art. 26, art. 33
Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - tekst jednolity
Sentencja

Dnia 14 listopada 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Ireneusz Fornalik WSA Marek Sachajko (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2014 roku przy udziale sprawy ze skargi P R na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w toku postępowania egzekucyjnego za nieuzasadnione oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 marca 2013 r. P R wniósł pismo procesowe, określając jako odwołanie, którego nazwę następnie sprecyzował i określił charakter prawny, wskazując, że są to zarzuty w trybie art. 33 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W uzasadnieniu ww. pisma skarżący wskazał, że wszystkie opłaty nałożone z tytułu postoju w strefie parkowania pojazdu o numerze rejestracyjnym [...] zostały nałożone niezgodnie z § 5 pkt 3 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania w K z dnia 27 listopada 2003 r. Skarżący wniósł o anulowanie nałożonych opłat dodatkowych, egzekwowanych na podstawie tytułu wykonawczego nr [...]. Jednocześnie poinformował, że pozostałe tytuły wykonawcze: nr [...]. - dotyczą takich samych zdarzeń i również zostały wystawione niezgodnie z § 5 pkt 3 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania w K z dnia 27 listopada 2003 r.

Dnia [...]. 2013 r. wydane zostało przez Prezydenta Miasta K postanowienie – stanowisko wierzyciela w sprawie zarzutów zobowiązanego PR.

W uzasadnieniu postanowienia organ administracji publicznej wskazał, że w toku postępowania egzekucyjnego dotyczącego zobowiązania o charakterze pieniężnym z tytułu opłaty za postój w strefie płatnego parkowania zobowiązany – P R wniósł zarzuty w których zakwestionował zasadność naliczenia opłaty dodatkowej za postój pojazdów w obszarze Strefy Płatnego Parkowania w K. Organ wskazał, że zgodnie z treścią § 1 ust. 1 i 2 uchwały Rady Miejskiej Kalisza Nr XIII/173/2003 z dnia 27 listopada 2003r., ustala się Strefę Płatnego Parkowania. Zgodnie z treścią § 3 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania (załącznik do uchwały Rady Miejskiej Kalisza Nr XIII/173/2003 z dnia 27 listopada 2003r), Strefa Płatnego Parkowania obejmuje ulice wymienione w § 1 uchwały. Zgodnie z treścią § 5 ust.3 uchwały, Strefa Płatnego Parkowania obejmuje niestrzeżone, ogólnodostępne miejsca postojowe znajdujące się w pasie drogowym ulic określonych w § 3 Regulaminu, a parkowanie na nich dozwolone jest na zasadach ogólnych określonych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym i pod warunkiem uiszczenia stosownej opłaty, o której mowa w § 6 Regulaminu. Zgodnie z § 16 ust. 2 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania mandat karny nałożony przez funkcjonariusza Policji lub Straży Miejskiej nie upoważnia do parkowania w Strefie Płatnego Parkowania bez uiszczenia opłaty za parkowanie.

Organ wskazał, że korzystający z samochodów marki F o numerze rejestracyjnym [...]. oraz C o numerze rejestracyjnym [...]. wielokrotnie nie zareagował na informacje o wezwaniach-raportach i nie uiścił należnych opłat za postoje pojazdów w Strefie Płatnego Parkowania w K. Dlatego też sprawa skierowana została do postępowania windykacyjnego. Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców wskazała P R jako właściciela pojazdów. Następnie, Prezydent Miasta K skierował do zobowiązanego pisma oznaczone numerami[...].. W odpowiedzi na upomnienia zobowiązany przesyłał pisma, w których kwestionował zasadność naliczenia opłaty dodatkowej za postój pojazdów.

W konkluzji organ administracji publicznej stwierdził, że zarzuty są niezasadne.

Dnia [...]. 2013 r. wydane zostało przez Urząd Skarbowy W postanowienie o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego do czasu otrzymania ostatecznego postanowienia wierzyciela w sprawie zarzutów.

Dnia 3 lipca 2013 r. P R wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K od postanowienia Prezydenta Miasta K z dnia [...]. 2013 r. w sprawie zarzutów.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że kwestionuje zasadność naliczania opłaty na obszarze Strefy Płatnego Parkowania w K. Opłata, zdaniem skarżącego, została naliczona niezgodnie z treścią § 5 ust. 2 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania w K. Skarżący powołał argumenty wskazane wcześniej w zarzutach, rozszerzając ich uzasadnienie w zakresie problematyki eliminacji z systemu prawnego aktów prawa miejscowego oraz interpretacji art. 13 b ust. 1 ustawy o drogach publicznych.

Dnia [...]. 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K[...]. wydało postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K stwierdziło, że cytowany § 5 pkt 3 Regulaminu Strefy Płatnego Parkowani w Kaliszu nie stanowi odmiennej normy prawnej od normy prawnej wynikającej z art. 13 ust 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych. Ponadto wskazało, że w niniejszej sprawie zobowiązany nie zaprzecza, że parkował swój pojazd w Strefie Płatnego Parkowania w K bez uiszczenia opłaty za postój. Jedynie wywodzi, że wszystkie opłaty dodatkowe nałożone na niego za postój w Strefie Płatnego Parkowania zostały nałożone niezgodnie z § 5 pkt 3 Regulaminu.

Pismem z dnia 22 listopada 2013 r. P R złożył skargę na ww. postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K z dnia [...]. 2013 r., utrzymujące w mocy postanowienie Prezydenta Miasta K z dnia [...]. 2013 r.

Skarżący podniósł następujące zarzuty:

a) naruszenia przepisów prawa materialnego tj.

- uchwały Rady Miejskiej K z dnia 27 listopada 2003 r. – w zakresie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania i wprowadzenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w ww. strefie i sposobu ich pobierania, poprzez jej błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że w rozpatrywanej sprawie skarżący był zobowiązany do uiszczania opłat za parkowanie pomimo tego, że każdorazowo opłata była naliczana w sposób nienależny gdyż skarżący pozostawiał pojazd poza miejscami wyznaczonymi do parkowania, nie spełniając tym samym wymogów regulaminowych niezbędnych do naliczenia opłaty za parkowanie; oraz

- ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez jej niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że uchwała Rady Miejskiej K z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania i wprowadzenia opłat za parkowanie w Strefy Płatnego Parkowania i sposobu ich pobierania, odpowiada w swej treści przepisom ustawy o drogach publicznych, stanowiąc podstawę do naliczania wobec skarżącego opłat za parkowanie.

W uzasadnieniu skargi PR wskazał, że zgodnie z Regulaminem Strefy Płatnego Parkowania nie było podstaw do naliczenia wobec skarżącego opłat, gdyż każdorazowo pozostawiał on pojazd w miejscach, które nie były przeznaczone do parkowania, czyli nie były spełnione podstawy określone w Regulaminie Strefy Płatnego Parkowania. Tym samym nie została spełniona jedna z przesłanek, definiujących miejsca parkingowe w Strefie Płatnego Parkowania, na których opłata mogła być naliczana. W ocenie skarżącego Regulamin Strefy Płatnego Parkowania, uchwalony przez Radę Miasta K, poprzez precyzyjne zdefiniowanie co należy rozumieć przez miejsca parkingowe w obrębie dróg publicznych wprowadził właśnie takie ograniczenie wobec przepisów ogólnych. Powyższe stanowisko potwierdza również treść art. 13 b ust. 6 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, zgodnie z którym organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach w uzgodnieniu z zarządcą drogi wyznacza w strefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową.

Skarżący zarzucił również, że obywatel nie może być obciążany błędami organów nakładających obowiązki, ani ponosić konsekwencji nieprecyzyjności przepisów prawa, nakładających te obowiązki. Skarżący wskazał, że uchwała Rady Miasta K, nawet jeśli sprzeczna z przepisami prawa, na podstawie których została uchwalona i nawet jeśli została uchwalona z przekroczeniem upoważnienia ustawowego nie może rodzić po stronie skarżącego skutku, w postaci obowiązku uiszczenia opłat, do których - w związku z treścią podjętej uchwały Rady Miasta K - nie był zobowiązany. Skarżący podniósł również, że nie bez powodu przytaczany przez skarżącego zapis Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania z dnia 27.11.2003 r., definiujący miejsca parkowania pojazdów, w których mogła być naliczana opłata, został wykreślony z przedmiotowego Regulaminu z dniem 29.11.2012 r.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K wniosło o jej oddalenie.

W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K wskazało, że obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu samochodowego w strefie płatnego parkowania jest obowiązkiem wynikającym z mocy samego prawa, tj. z przepisów ustawy o drogach publicznych i wydanej z jej upoważnienia uchwały rady miasta stanowiącej - w myśl art. 87 ust 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - akt prawa miejscowego, obowiązujący każdego, na obszarze działania organu, który je ustanowił. Organ stwierdził, że na gruncie ustawy o drogach publicznych strefa płatnego parkowania, określana jest jako obszar charakteryzujący się znacznym deficytem miejsc postojowych. Powołana ustawa określa zatem strefę parkowania jako pewien obszar stanowiący całość terytorialną, a nie jako poszczególne miejsca, na których można zaparkować pojazd.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zakres kognicji sądu administracyjnego, stosownie do art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) – dalej zwanej p.p.s.a., obejmuje kontrolę działalności administracji publicznej i opiera się na kryterium zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Sąd uznał, iż poddane kontroli postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K nie narusza prawa w sposób, który wywoływałby skutek w postaci konieczności eliminacji tego postanowienia z obrotu prawnego. Dlatego też skarga została oddalona.

Podkreślić należy, że w niniejszej sprawie odmiennie interpretowana przez stronę oraz organy administracji publicznej jest okoliczność w zakresie podlegania/braku podlegania obowiązkowi prawnemu o charakterze administracyjnym w postaci ponoszenia opłaty za parkowanie przez P R w strefie płatnego parkowania, jednakże w miejscach które nie były do tego celu przeznaczone.

Na wstępie rozważań prawnych należy podkreślić, że podstawą normatywną do ponoszenia opłat za parkowanie na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania jest art. 13 ust 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz. U. 2007, Nr 19, poz. 115 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że "...korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania...".

Zgodnie z dyspozycją art. 13b. ust 1 ustawy o drogach publicznych opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo.

Ustawodawca wskazał także parametry na podstawie których można określić te części dróg publicznych, które mogą stanowi strefę płatnego parkowania. Na podstawie art. 13b. ust.2 ustawy o drogach publicznych "Strefę płatnego parkowania ustala się na obszarach charakteryzujących się znacznym deficytem miejsc postojowych, jeżeli uzasadniają to potrzeby organizacji ruchu, w celu zwiększenia rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, w szczególności w celu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej."

Kompetencję, na podstawie delegacji ustawowej, do ustalania strefy płatnego parkowania posiada rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania (art. 13b. ust. 3 ustawy o drogach publicznych).

Na podstawie art. 13b. ust. 4 ustawy o drogach publicznych rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania:

1) ustala wysokość stawek opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, z tym że opłata za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może przekraczać 3 zł;

2) może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;

3) określa sposób pobierania opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1.

Ponadto, na podstawie art. 13b. ust 6 ustawy o drogach publicznych organ właściwy do zarządzania ruchem na drogach w uzgodnieniu z zarządcą drogi:

1) wyznacza w strefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową;

2) może wyznaczać w strefie płatnego parkowania zastrzeżone stanowiska postojowe (koperty) w celu korzystania z nich na prawach wyłączności w określonych godzinach lub całodobowo.

Podkreślić należy, że w niniejszej sprawie organy prawotwórcze samorządu terytorialnego skorzystały z delegacji do ustanowienia przepisów prawnych, obowiązujących na terenie danej jednostki samorządu terytorialnego i wydały akt prawny normujący omawianą problematykę. Podstawą normatywną znajdującą zastosowanie w niniejszej sprawie, poza wyżej wskazanymi regulacjami prawnymi oraz - w szczególności art. 18 ust. 1 i art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. 2013, poz. 594 z późn. zm.) - jest akt prawa miejscowego w postaci uchwały Nr XIII/173/2003 Rady Miejskiej Kalisza z dnia 27 listopada 2003r. w sprawie ustalenia Strefy Płatnego Parkowania, wprowadzenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych w Strefie Płatnego Parkowania i sposobu ich pobierania.

Na podstawie § 1 pkt 1 uchwały ustalona została Strefa Płatnego Parkowania na terenie Miasta K. Strefa ta obejmuje następujące ulice: [...].

(§ 1 pkt 2 uchwały).

Na podstawie § 3 uchwały określone zostały zasady funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania i sposób pobierania opłat, odsyłając w tym zakresie do Regulaminu Strefy Płatnego Parkowania będącego załącznikiem do niniejszej uchwały (dalej określany jako regulamin).

Na podstawie § 1 regulaminu określone zostały zasady funkcjonowania Strefy Płatnego Parkowania w K i sposób pobierania opłat. Zgodnie z § 5 pkt 1 i 2 regulaminu wjazdy do strefy płatnego parkowania oznaczone są znakami D-44. Wyjazdy ze strefy płatnego parkowania oznaczone są znakami D-45, “koniec strefy parkowania". Miejsca parkingowe w strefie są niestrzeżone. Natomiast, na podstawie § 5 pkt 3 regulaminu strefa płatnego parkowania obejmuje - niestrzeżone, ogólnodostępne miejsca postojowe znajdujące się w pasie drogowym ulic określonych w § 3 Regulaminu, a parkowanie na nich dozwolone jest na zasadach ogólnych określonych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym i pod warunkiem uiszczenia stosownej opłaty, o której mowa w § 6 Regulaminu.

W rozdziale II regulaminu wskazywane zostały zasady pobierania opłat. Na podstawie § 11 załącznika warunkiem korzystania ze strefy płatnego parkowania jest opłacenie parkowania. Ponadto, § 16 regulaminu przedstawia problematykę parkowania sprzecznego z zasadami przepisów o ruchu drogowym. Parkowanie w strefie płatnego parkowania niezgodne z przepisami wynikającymi z ustawy - Prawo o ruchu drogowym, podlega egzekwowaniu przez służby do tego uprawnione t.j. funkcjonariuszy Policji i Straży Miejskiej.

W niniejszej sprawie, poza aktami prawnymi regulującymi zarówno podstawy, jak i zasady prawne w zakresie działania strefy płatnego parkowania, płaszczyzną rozważań są także przepisy normujące zasady i metody poboru opłat, których zobowiązany nie uiści dobrowolnie. Podstawą prawną w tym zakresie jest ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U.2012 poz. 1015 z późn. zm.), która określa zasady, metody i środki prawne postępowania egzekucyjnego w przypadkach uchylania się zobowiązanych od wykonania ciążących na nich obowiązków (art. 1). Zasadnicze znaczenie posiada art. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, wskazujący rodzaje obowiązków, których egzekwowanie podlega tej regulacji normatywnej oraz art. 26. § 1 ustawy stanowiący, że organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego. Ustawodawca przewidział także możliwość aktywnego uczestnictwa zobowiązanego na tym etapie postępowania administracyjnego m.in. poprzez wnoszenie środków zaskarżenia. Jednym z takich środków, będących przedmiotem analizy, są zarzuty. Znajdują one podstawę prawną w art. 33 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być:

1) wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku;

2) odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej;

3) określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4;

4) błąd co do osoby zobowiązanego;

5) niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym;

6) niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego;

7) brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1;

8) zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego;

9) prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny;

10) niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27, a w zagranicznym tytule wykonawczym - wymogów określonych w art. 102 ustawy o wzajemnej pomocy.

Bezsporne jest, zarówno na podstawie akt administracyjnych, jak i sądowych, że P R wielokrotnie parkował w strefie płatnego parkowania położonej w K. Z faktem parkowania w strefie płatnego parkowania związany jest obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu samochodowego w tej strefie, który jest obowiązkiem wynikającym z mocy samego prawa, tj. z przepisów ustawy o drogach publicznych i wydanej na podstawie upoważnienia zawartego w tej ustawie uchwały rady miasta, stanowiącej - w myśl art. 87 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - akt prawa miejscowego, obowiązujący każdego, na obszarze działania organu, który ten akt ustanowił (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 23 lutego 2011 r. (sygn. akt I SA/Sz 952/10, LEX nr 784031). Istotne w sprawie obowiązku ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów mechanicznych w strefie płatnego parkowania są dowody potwierdzające m.in. fakt parkowania wskazanego pojazdu w strefie płatnego parkowania oraz datę parkowania (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 722/11, LEX nr 1106243).

P R pomimo parkowania w obszarze strefy płatnego parkowania nie uiścił dobrowolnie z tego tytułu opłat. Dlatego też zostały wystawione przez organy administracji publicznej tytuły wykonawcze i wdrożona procedura egzekucyjna, w trakcie której skarżący wniósł zarzuty, które nie zostały uwzględnione w toku postępowania administracyjnego w administracji.

Jak wynika z treści pism procesowych spór dotyczy wyłącznie odmiennej interpretacji pojęcia "strefa płatnego parkowania", a w konsekwencji obowiązku (bądź też jego braku) ponoszenia z tego tytułu opłat. Skarżący podnosi konsekwentnie, że w stosunku do jego osoby nie istnieje obowiązek ponoszenia opłat. Należy podkreślić, że pomimo faktu, wskazującego na parkowanie przez P R na ulicach miasta K w obszarze objętym strefą płatnego parkowania, ale dotyczy miejsc poza miejscami wyznaczonymi do parkowania, istnieje, biorąc pod uwagę treść wyżej przytoczonych przepisów prawnych, normatywny obowiązek o charakterze administracyjnoprawnym do uiszczenia tej opłaty.

Należy wskazać, że podstawą do określania strefy płatnego parkowania jest art. 13 b ust.2 ustawy o drogach publicznych. Po dokonaniu wykładni literalnej tego przepisu należy uznać, że strefa płatnego parkowania obejmuje pewien obszar, który z uwagi na swoje położenie (np. w miejscach szczególnych dla danej miejscowości) charakteryzują się znacznym deficytem miejsc postojowych. Ta okoliczność uzasadnia taką organizację ruchu na tym obszarze, która ma na celu zwiększenie rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, w szczególności w celu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej.

Wszystkie wyżej przeanalizowane przesłanki pozytywne, stanowiące podstawę do uiszczenia opłat, wystąpiły. W związku z powyższym powstała także odpowiedzialność o charakterze administracyjnoprawnym strony przedmiotowego sporu do uiszczenia opłat za wielokrotny postój samochodów na drodze publicznej w określonym obszarze tj. w obszarze strefy płatnego parkowania.

Dodatkowo podkreślić należy, że ewentualne ukaranie kierowcy pojazdu za naruszenie zasad ruchu drogowego tj. norm ustawy – Prawo o ruchu drogowym nie wyłącza odpowiedzialności takiej osoby w płaszczyżnie administracyjnoprawnej. Są to bowiem dwa, odmienne rodzaje odpowiedzialności prawnej za dany czyn. Istnieje bowiem w krajowym systemie prawnym, znajdująca liczne podstawy normatywne, możliwość nakładania za określone zachowanie różnorodnych środków sankcjonowania naruszenia bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa (np. z zakresu prawa penalnego i administracyjnego czy też prawa cywilnego i prawa administracyjnego). W celu wzmocnienia efektywnosci danej regulacji w ustawach należących do norm z zakresu prawa administracyjnego (charakteryzującego się administracyjnoprawnym sposobem regulacji, procedurą administracyjnoprawną oraz kompetencją organów administracji publicznej do wydawania indywidualnych aktów administracyjnych) wprowadzane są przez prawodawcę także przepisy karne. Powołany więc w § 16 regulaminu zapis wskazujący, że mandat karny nadany przez funkcjonariusza Policji lub Straży Miejskiej nie upoważnia do parkowania w strefie płatnego parkowania bez uiszczenia opłaty za parkowanie stanowi konsekwencję rozróżnienia odowiedzialności (a) administracyjnej i (b) penalnej.

Dokonując analizy przesłanek, które stanowiły podstawę zarzutów zgłoszonych przez P R, w toku postępowania egzekucyjnego należy wskazać, biorąc pod uwagę powyższe rozważania, że zarzuty te są niezasadne. Nie istniały jakiekolwiek przesłanki, unormowane w art. 33 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, które mogły stanowić podstawę do uwzględnienia zarzutów. Dlatego też Sąd dokonując kontroli działalności organów administracji publicznej nie stwierdził naruszenia przez te organy przepisów prawa.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skargę oddalił.



Powered by SoftProdukt