Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi S. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o zgodności istniejącego obiektu budowlanego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Zarządu D. z dnia [...] stycznia 2013 roku nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącego S. O. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Postanowieniem Nr [...] dnia [...] lutego 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu zażalenia Pana S. O. utrzymało w mocy postanowienie Zarządu W. z dnia [...].01.2013r., nr [...], odmawiające wydania zaświadczenia o zgodności istniejącego obiektu-pawilonu handlowego, usytuowanego na ternie przy ulicy [...] z obowiązującym Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszaru [...], zatwierdzonym Uchwałą nr [...] Rady Miasta W. z dnia [...].10.2006r. opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] nr [...] poz. [...] w dniu [...].11.2006r.,

W uzasadnieniu organ wskazał, że wnioskiem z dnia 14.08.2012r. Pan S. O. wystąpił o wydanie zaświadczenia o zgodności istniejącego obiektu z obowiązującym Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszaru [...].

Zarząd W. postanowieniem dnia [...].08.2012r., nr [...] odmówił wydania żądanego zaświadczenia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu zażalenia Pana S. O., uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Zarząd W. postanowieniem dnia [...].01.2013r. nr [...] odmówił wydania żądanego zaświadczenia.

Zażalenie na w/w postanowienie wniósł Pan S. O.

Rozpoznając ponownie sprawę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wskazało, że zgodnie z art. 49b ust. 1 ustawy z dnia 07.07.1994 r. prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623, ze zm.) właściwy organ nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ. Stosownie zaś do art. 49b ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, jeżeli budowa, o której mowa w ust. 1, jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku jego braku, ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie narusza przepisów, w tym techniczno- budowlanych, właściwy organ wstrzymuje postanowieniem - gdy budowa nie została zakończona - prowadzenie robót budowlanych oraz nakłada na inwestora obowiązek przedłożenia w terminie 30 dni zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 217 § 2 k.p.a zaświadczenie wydaje się jeżeli:

- urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,

- osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Teren na którym usytuowany jest pawilon handlowy, według zapisów w/w planu znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem [...] o przeznaczeniu podstawowym: mieszkalnictwo i przeznaczeniu towarzyszącym: usługi nieuciążliwe o charakterze lokalnym. Według oznaczenia na rysunku planu w obszarze oznaczonym symbolem [...] wydzielono teren, na którym zlokalizowana jest przychodnia zdrowia i oznaczono symbolem UZ usługi zdrowia co wskazuje na uściślenie przeznaczenia przedmiotowego terenu w powyższym obszarze, co do charakteru usług określonych jako przeznaczenie towarzyszące. Ponadto plan wskazuje na lokalizację kwartału w strefie ochrony prawnej służb Ochrony Zabytków oznaczonej na rysunku planu symbolem -KZ1 oraz w strefie ograniczonych przekształceń zagospodarowania oznaczonej na rysunku planu - Z2. Zgodnie z §13 dla terenów oznaczonych symbolem KZ1 zlokalizowanych w strefie ochrony prawnej Służb Ochrony Zabytków w zakresie układu przestrzennego plan ustala docelową likwidację tymczasowych i substandartowych obiektów w przypadku ich kolizji z historycznym układem przestrzennym lub obiektami będącymi w rejestrze lub ewidencji Państwowej Służby Ochrony Zabytków lub realizacji nowego zagospodarowania - ale nie później niż w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszego planu miejscowego. Ponadto zgodnie z § 14 planu dla terenów oznaczonych symbolem 22 zlokalizowanych w strefie ograniczonych przekształceń zagospodarowania plan ustala:

- docelową likwidację obiektów tymczasowych

- zakaz lokalizacji nowych obiektów tymczasowych nie związanych lub nie zgodnych z przeznaczeniem terenu lub działki

- zakaz lokalizacji tymczasowych obiektów budowlanych w liniach rozgraniczających ulic, za wyjątkiem: Miejskiego Systemu Informacji oraz tymczasowych obiektów budowlanych towarzyszących przebudowie lub modernizacji zagospodarowania. § 26 w/w planu nakazuje w pierwszej kolejności likwidację zabudowy tymczasowej zlokalizowanej w strefie oznaczonej symbolem KZ1, natomiast w strefie oznaczonej symbolem Z2 docelową likwidację zabudowy tymczasowej. Zdaniem Kolegium pawilon handlowy, którego dotyczy przedmiotowy wniosek jest tymczasowym obiektem budowlanym. Wskazują na to przede wszystkim umowy dzierżawy i zawarte pomiędzy wnioskodawcą a Samodzielnym Zespołem Publicznych Zakładów Lecznictwa [...], z których jednoznacznie wynika, iż przedmiotem jest tylko część placu położonego w W. przy ul. [...]. W umowach tych nie ma mowy o wydzierżawianiu jakichkolwiek budynków. Ponad to z protokołów zdawczo odbiorczych, stanowiących załączniki do umów dzierżawy wynika, iż przedmiot dzierżawy może być wykorzystywany wyłącznie jako miejsce postojowe kiosku handlowego, a więc obiektu tymczasowego. Dodać trzeba, iż w załączonych umowach dzierżawy wyraźnie wskazano, iż nie uprawniają one do dysponowania przedmiotem dzierżawy na cele budowlane. Zauważyć także należy, że jak wynika z pisma Pana S. O. z dnia [...].11.2012 r. nabył on kiosk od poprzedniego dzierżawcy przedmiotowego terenu, a następnie dokonał jego modernizacji. Okoliczność ta również wskazuje na fakt, iż przedmiotowy pawilon handlowy jest tymczasowym obiektem budowlanym, ponieważ budynki co do zasady nie stanowią odrębnej własności od gruntu na którym się znajdują i nie mogą stanowić przedmiotu obrotu niezależnie od gruntu z którym są związane. Już powyższe wskazuje, że lokalizacja pawilonu - sprzedaży artykułów: drób, wędliny, mięso na trenie nieruchomości przy ul. [...] jest sprzeczne z ustaleniami w/w miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zauważyć także należy, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu na którym jest zlokalizowany pawilon, zgodnie z oznaczeniem na rysunku tego planu określa przeznaczenie UZ - usługi zdrowia. Brak jest zatem w ocenie organu podstaw do stwierdzenia zgodności lokalizacji istniejącego obiektu - pawilonu handlowego: drób, mięso i wędliny z ustaleniami obowiązującego na tym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Skargę na powyższe postanowienie wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie S. O., reprezentowany przez r.pr. R. S., domagając się stwierdzenia jego nieważności, jak również utrzymanego nim w mocy postanowienia organu I instancji.

Skarżonemu postanowieniu organu II instancji zarzucono rażące naruszenie:

1) prawa materialnego, w tym wypadku ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [...], zatwierdzonego uchwałą nr [...] Rady W. z dnia [...] października 2006 r., dalej: m.p.z.p., w następstwie uchylenia się od ich wykładni lub dokonania dowolnej ich wykładni, poprzez brak nawiązania do:

a) § 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i ust. 3 m.p.z.p., przez "rozkodowanie" danych dotyczących obszaru oznaczonego kombinacją literowo-cyfrową: [...], przez rzetelne wyjaśnienie, jakie jest wiodące (tu: oznaczone symbolem - lit. M), a jakie jest uzupełniające (tu: oznaczone symbolem - lit. UZ) przeznaczenie terenu, na którym został usytuowany niewielki obiekt handlowy objęty wnioskiem o wydanie zaświadczenia, a także, czy do danego obiektu lub miejsca, na którym jest usytuowany, jako nie objętych prawną lub faktyczną ochroną konserwatorską (w związku z oznaczeniem symbolem: KZ1)- o czym świadczy pismo - zaświadczenie [...] Konserwatora Zabytków z dnia [...].03.2013 r. - nr [...]) mogą mieć zastosowanie postanowienia tego planu właściwe dla obszarów objętych ochroną konserwatorską, jak również, jakie znacznie dla bytu danego kiosku handlowego mogą mieć ograniczenia w przekształceniach zagospodarowania związane z oznaczeniem danego obszaru także symbolem Z2.

b) § 3 pkt 21 m.p.z.p. zawierającego własną legalną definicję tymczasowego obiektu budowlanego, (obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie połączony trwale z gruntem - jak kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, obiekty kontenerowe, barakowozy etc) przy jednoczesnym potwierdzeniu, że obiekt objęty wnioskiem jest trwale połączony z gruntem, a zarazem przy braku wykazania, że jest przeznaczony jedynie do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej lub do przeniesienia w inne miejsce),

c) § 13 i § 14 m.p.z.p. poprzez niewykazanie, by istnienie danego konkretnego obiektu ("kiosku handlowego") mogło kolidować z ustaleniami tej części planu, o której jest mowa w tych przepisach, a w szczególności, by objęty wnioskiem o wydanie zaświadczenia obiekt był:

- obiektem tymczasowym przewidzianym "do docelowej likwidacji",

- nowym obiektem tymczasowym niezwiązanym lub niezgodnym z przeznaczeniem terenu lub działki,

d) § 26 m.p.z.p. w związku z brakiem wykazania, aby zawarty w tym przepisie nakaz planu mógł mieć zastosowanie do przedmiotowego niewielkiego obiektu handlowego, w sytuacji, gdy jego dalszemu istnieniu w określonym miejscu nie sprzeciwia się [...] Konserwator Zabytków, a zarazem wobec braku wyjaśnienia użytego w tym przepisie określenia: "docelowa likwidacja",

e) § 19 ust. 1 i ust. 2 m.p.z.p. w związku z § 87 tego planu w związku z brakiem odniesienia się do tej części ustaleń planu, z której jednoznacznie wynika między innymi, że:

1. §19 w zakresie zasad i warunków kształtowania zabudowy dla obiektów (budynek i działka) nie objętych rejestrem lub ewidencją Służb Ochrony Zabytków, usytuowanych w strefie ochrony prawnej oznaczonej na planie KZ1, lub w strefie ograniczonych przekształceń zagospodarowania oznaczonej Z2 a w szczególności: zabudowy, przestrzeni ulic, parcelacji i zieleni wysokiej plan: dopuszcza remonty, modernizacje, przebudowy, nadbudowy, dobudowy, rozbudowy oraz realizację nowoprojektowanych obiektów na działkach dotychczas nie zabudowanych, objętych strefami KZ1 i Z2 pod warunkiem utrzymania zasady: - nawiązania projektowanym gabarytem (wysokością, długością, szerokością), liczbą kondygnacji, charakterem i typem zabudowy do otaczającego - sąsiadującego zagospodarowania przy zachowaniu nieprzekraczalnej wysokości nowoprojektowanych obiektów: h <12 m dla strefy KZ1, odpowiednio h <15*18 m dla strefy Z2 (za wyjątkiem terenów zlokalizowanych w rejonie węzła [...] i jej węzła z ul. [...]), zgodnie z §§13 i 14, jeśli przepisy szczegółowe - Dział II, nie stanowią inaczej; zachowania istniejącego -pierwotnego charakteru pierzei linii zabudowy od strony ulicy, tj. wysokości pierzei i proporcji stref otwarć na wnętrze działki do stref zabudowanych zachowania wartościowej zieleni wysokiej na działce; - zachowania ustalonego minimalnego procentowego terenu czynnego biologicznie na gruncie rodzimym; rozpatrywania proponowanych (projektowanych) elementów zagospodarowania na działce w kontekście tzw. rozwinięcia pierzei tj. elewacji budynków sąsiadujących z działką i budynkiem projektowanym obejmujących co najmniej po 3 (trzy) elewacje budynków sąsiadujących po obu stronach;

2. Plan dopuszcza wymianę obiektów niebędących w rejestrze lub ewidencji Służb Ochrony Zabytków na warunkach określonych w dalszych przepisach szczegółowych- Dział II.

Ponadto skarżący zarzucił organowi naruszenie art. 7, art. 8, art. 15, art. 77 § 1 i 4, art. 80 k.p.a. polegające na nieodniesieniu się do zarzutów zażalenia. W ocenie skarżącego organ I instancji po uchyleniu jego pierwotnego rozstrzygnięcia w połączeniu z przekazaniem mu sprawy do ponownego rozpoznania nie zrealizował wytycznych zawartych w rozstrzygnięciu organu odwoławczego, a w danym wypadku nie wyjaśnił kwestii istnienia po stronie wnioskodawcy interesu prawnego w uzyskaniu zaświadczenia określonej treści, a także nie wyjaśnił rzeczywistego charakter obiektu, którego zaświadczenie ma dotyczyć, przy uwzględnieniu definicji legalnych. W poszczególnych kategorii obiektów, w tym zwłaszcza definicji tymczasowego obiektu budowlanego, zawartych w mającym stanowić punkt odniesienia miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, (próba wyjaśnienia charakteru danego obiektu nastąpiła dopiero na etapie postępowania zażaleniowego. Tymczasem zdaniem skarżącego organ I instancji nie mógł odmówić wydania zaświadczenia w przedmiocie zgodności danego obiektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bez jednoznacznego wyjaśnienia charakteru ocenianego obiektu, a tym samym, że mogą mieć do niego zastosowanie określone ustalenia danego planu w świetle legalnych definicji poszczególnych kategorii obiektów zawartych w owym planie. Wiodącym przeznaczeniem terenu, na którym dany pawilon jest usytuowany, jest przeznaczenie związane z zabudową mieszkaniową i usługami towarzyszącymi o charakterze lokalnym i bytowym (oznaczenie literą "M"), a usługi zdrowia (oznaczenie literami "UZ"), są jedynie usługami drugiego planu (§6 ust. 1 pkt 1 ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), a tym samym, że istnienie niewielkiego pawilonu handlowego, w którym są sprzedawane artykuły spożywcze, a konkretnie mięso i wędliny, jest zgodne z podstawowym przeznaczeniem terenu, na którym przedmiotowy pawilon jest usytuowany.

Zarzucono także organowi:

1. zignorowanie treści pisemnego oświadczenia wnioskodawcy związanym z oględzinami przeprowadzonymi dnia [...].12.2012 r. wskazującym na "historię" objętego wnioskiem o wydanie zaświadczenia obiektu handlowego, jako już istniejącego, realnego obiektu, pozbawionego cech "tymczasowości" w rozumieniu stosownych przepisów, w którym prowadzona jest działalność określonego rodzaju, brakiem oceny rozbudowanego i przebudowanego przez skarżącego w 2009 r. "kiosku handlowego", obecnie o powierzchni całkowitej [...] m2, o wysokości nad poziomem terenu nie przekraczającej 3 m, położonego na nieruchomości przy ul. [...] w W. jako obiektu budowlanego, a w szczególności w celu potwierdzenia lub wykluczenia, czy jest tymczasowym obiektem budowlanym w rozumieniu § 3 pkt 21 m.p.z.p., a także czy jest całkowicie nowym obiektem wybudowanym pod rządami danego planu, czy jedynie obiektem wybudowanym przed wejściem w życie danego m.p.z.p., który tylko uległ przebudowie i rozbudowie w 2009 r., a w szczególności zgodnie z wymaganiami sanitarnymi i pożarowymi stawianymi obiektom danego rodzaju (tu: ze względu na rodzaj działalności handlowej w nim prowadzonej), a także jakiego rodzaju usługi - w rozumieniu § 3 pkt 14 i pkt 15 m.p.z.p. - faktycznie są lub mogą być w nim świadczone, a przede wszystkim, czy jest on obiektem handlowym w rozumieniu §3 pkt 30 m.p.z.p. zważywszy na zasięg handlu w nim prowadzonego, czy też jedynie obiektem, w którym są lub mogą być świadczone usługi o zasięgu lokalnym, bytowym w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 m.p.z.p.

2. zignorowanie postanowień §14 pkt 8 i 19 m.p.z.p.,

3. brak wykazania, że dany, rzeczywiście istniejący "kiosk handlowy", objęty jest wykluczeniami danego m.p.z.p, to jest wykluczeniami w rozumieniu§ 2 pkt 6 m.p.z.p.,

4. zignorowanie faktu, że ani dany obiekt, ani nieruchomość na której jest usytuowany, nie podlega ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie zabytków, albowiem nie figuruje ani w rejestrze, ani w ewidencji zabytków, ani nie jest "imiennie wskazana" w § 16 lub § 17 m.p.z.p., jako podlegająca szczególnej ochronie konserwatorskiej,

5. brak dokonania oceny danego obiektu z punku widzenia podstawowego przeznaczenia danego terenu, a więc jako terenu zabudowy mieszkaniowej wraz usługami o charakterze lokalnym, bytowym,_oznaczonym na rysunku planu literą "M", a także z punktu widzenia przeznaczenia towarzyszącego (tu: usług zdrowia), oznaczonym literami "UZ", a więc w sumie jako usytuowanego w kwartale z przeznaczeniem określonym symbolami "M/UZ" (§6 ust. 1 pkt 1 oraz § 6 ust. 3 ).

6. brak interpretacji powoływanego w uzasadnieniu skarżonego postanowienia § 26 w kontekście § 14, w którym nakazuje się "docelową" likwidację obiektów tymczasowych bez jednoczesnego wyjaśnienia, o jaką perspektywę czasową w danym wypadku chodzi.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 2012, poz. 270 ze zm. zwanej w dalszej części p.p.s.a. ), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosując środki przewidziane ustawie. Oznacza to, iż zadaniem sądu administracyjnego jest zbadanie zgodności zaskarżonej decyzji z przepisami zarówno prawa materialnego jak i procesowego w odniesieniu do stanu faktycznego istniejącego w chwili wydania zaskarżonej decyzji i w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa wyeliminowanie takiego aktu z obrotu prawnego. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Rozpoznając przedmiotową sprawę Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżone postanowienia naruszają przepisy prawa w stopniu uzasadniającym konieczność ich uchylenia.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż jak wynika z akt sprawy skarżący postanowieniem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. z dnia [...] czerwca 2012r. Nr [...], wydanym w oparciu o art. 48 ust. 2 i 3 oraz 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane do przedłożenia zaświadczenia właściwego organu administracji architektoniczno-budowlane o zgodności budowy obiektu (pawilonu handlowego) z ustaleniami obowiązującego " Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru [...]" zatwierdzonego Uchwałą nr [...] Rady W. z dnia [...] października 2006r.

Zaświadczenie, o którym mowa w art 48 ust. 3 pkt 1 Prawa budowlanego należy zakwalifikować jako zaświadczenie, którego wydania wymaga przepis prawa (art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a.). Zaświadczenie to jednak w brzmieniu art. 48 ust. 3 pkt. 1 Prawa budowlanego nie jest wyłącznie urzędowym potwierdzeniem określonych faktów lub stanu prawnego. Należy zauważyć, że w zaświadczeniu tym organ ma stwierdzić o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, niewystarczające jest zatem przytoczenie zapisów planu. Gdyby ustawodawcy w tym przypadku chodziło tylko o przedstawienie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to w/w przepis Prawa budowlanego miałby inne brzmienie. W zaświadczeniu tu omawianym organ powinien dokonać rzetelnej analizy i oceny, czy budowany obiektu budowlany jest zgodny z ustaleniami obowiązującego planu, a następnie stwierdzić to wprost w zaświadczeniu. Nie jest to więc proste urzędowe potwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego wynikających z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w posiadaniu organu, jak by wynikało z brzmienia art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a.

Organ wydający zaświadczenie w oparciu o art. 48 ust. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, obowiązany jest do samodzielnej oceny, czy występuje zgodność obiektu z ustaleniami obowiązującego planu i dokonać w istocie interpretacji (wykładni) postanowień planu w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego, zaś przy braku stwierdzenia takiej zgodności odmówić wydania zaświadczenia.

Przedkładając powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy należy w pierwszej kolejności wskazać, iż w ocenie Sądu podstawową kwestią którą winny ustalić orzekające w sprawie organy mającą znaczenie dla rozpoznania wniosku skarżącego wniesionego [...] sierpnia 2012r., jest ustalenie jaki faktycznie obiekt budowlany (tymczasowy czy stale związanym z gruntem) istnieje obecnie (od 2009r.) na działce wydzierżawianej przez skarżącego.

W ocenie bowiem Sądu orzekające w sprawie organy nie dokonały właściwych ustaleń w tym zakresie. Swoje rozstrzygnięcie oparły bowiem w sposób niezrozumiały na treści umowy dzierżawy zawartej pomiędzy skarżącym a właścicielem gruntu, wywodząc, iż skoro w umowie tej nie ma mowy o wydzierżawieniu jakiegokolwiek budynku, oraz iż przedmiot umowy dzierżawy może być wykorzystywany wyłącznie jako miejsce postojowe kiosku, to istniejący na dzierżawionej działce obiekt może być jedynie tymczasowym obiektem budowlanym. Wskazać zatem należy, iż obowiązkiem orzekających w sprawie organów nie jest kontrolowanie poprawności wykonywania przez skarżącego umowy dzierżawy, leży to bowiem w kompetencji właściciela gruntu, a ustalenie jaki faktycznie obiekt budowlany istnieje obecnie na terenie przy ul. [...]. W tym celu organy winny były posłużyć się ustaleniami poczynionymi przez organ budowlany w przywołanym na wstępie postanowieniu z dnia [...] czerwca 2012r. , w którym organ wskazał wprost z jakim obiektem mamy do czynienia tj. pawilon handlowy wybudowanym w kwietniu 2009r ...cyt. "o wymiarach [...] i wysokości [...] m. Ściany obiektu wykonano z płyt warstwowych wypełnionych pianką, zaś strop stanowi konstrukcja z profili stalowych. Pawilon ustawiony jest na gruncie na pięciu słupach betonowych, których przestrzeń została wypełniona bloczkami betonowymi i gazobetonowymi". dodatkowo w uzasadnieniu wskazano, iż na jego wybudowanie konieczne było uzyskanie pozwolenia na budowę. W ocenie składu orzekającego ustalenia tegoż organu w tym zakresie są wiążące dla organu zobligowanego do rozpoznania wniosku skarżącego o wydanie żądanego zaświadczenia. Orzekające w niniejszej sprawie organy nie są właściwe do ustalenia z obiektem jakiego rodzaju mamy do czynienie. Jeżeli po analizie w/w postanowienia organ miałby wątpliwości w tym zakresie to winien zwrócić się do właściwego organu nadzoru budowlanego o wyjaśnienie tej kwestii. Obowiązkiem orzekającego w sprawie organu, jest bowiem ustalenie faktycznej funkcji i przeznaczenia obiektu w odniesieniu do którego zobowiązany jest wydać zaświadczenie o którym mowa w art. 48 ust. 3 pkt. 1 ustawy Prawo budowlane. Tymczasem orzekające w sprawie organy całkowicie pominęły treść postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. z dnia [...] czerwca 2012r. Nr [...] opisującą obiekt jaki faktycznie posadowiony został w 2009r. na działce przy ul. [...], a w odniesieniu do którego toczy się przed tym organem postępowanie legalizacyjne, w toku którego wymagane jest uzyskanie zaświadczenia, o wydanie którego ubiega się skarżący w niniejszej sprawie. Opierając swoje rozstrzygnięcie w tym zakresie jak wskazano na treści umowy dzierżawy.

Tymczasem rozstrzygnięcie przedmiotowej kwestii jak słusznie wywodzi skarżący ma istotne znaczenie dla rozpoznania niniejszej sprawy. Ustalenie m.p.z.p obowiązującego na obszarze na którym zlokalizowany jest pawilon handlowy należący do strony skarżącej zawierają bowiem odrębne uregulowania w odniesieniu do obiektów tymczasowych oraz "stałych", o czym świadczy np. treść § 26 planu w zw. z § 14 ust. 10 m.p.z.p.

Powyższe uchybienie w ocenie Sądu stanowi podstawę do uchylenia obu zaskarżonych postanowień, jako wydanych z naruszeniem art. 48 ust. 3 pkt 1 ustawy Prawo Budowlane.

Dodatkowo mając na uwadze zarzuty podniesione w skardze, Sąd zwraca uwagę, iż dla właściwego rozpoznania przedmiotowej sprawy konieczne jest dokonanie właściwej analizy wszystkich przepisów m.p.z.p. odnoszących się do obszaru na którym zlokalizowany jest pawilon handlowy skarżącego tj. kwartału [...]. Organ winien zatem wyjaśnić i wskazać jakie konkretnie uregulowania znajdują odniesienie do działki na której zlokalizowany jest w/w pawilon, co z nich wynika oraz dokonać ich interpretacji w odniesieniu do wniosku skarżącego. W tym celu organ zobowiązany będzie do rzetelnej analizy całej treści planu łącznie z jego ustaleniami szczegółowymi i załącznikami, a nie jak uczynił to w rozpoznawanej sprawie ograniczając się jedynie do części ogólnej zawierającej definicje i ogólne ustalenia.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 i 205 § 2 powyższej ustawy.