Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Arkadiusz Tomczak, Sędzia WSA - Dorota Mydłowska (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - st. spec. Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2017 r. sprawy ze skargi P.C. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia ... lipca 2016 r. nr ... w przedmiocie odmowy wypłaty dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego; - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia ... lipca 2015 r. znak: ....

Przedmiotem skargi wniesionej przez P. C. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest decyzja Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2016r. nr: [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] L.dz. [...]o odmowie przyznania dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego za miesiąc listopad 2014.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Piotr Czarnecki (Wnioskodawca, Strona, Skarżący), wykonujący działalność gospodarczą pod nazwą [...] – przekazał do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Organ, PFRON) wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego za miesiąc listopad 2014r. w dniu 23 grudnia 2014r.

Dokument został złożony w terminie przewidzianym w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 stycznia 2009r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. z 2014r., poz. 241 ze zm.), tj. do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego wniosek dotyczy.

Po uzupełnieniu przez Stronę dokumentacji, o którą wystąpił do niej Organ, stwierdzono, że wynagrodzenie na rzecz pracownika niepełnosprawnego zostało wypłacone w wysokości niższej, niż wynikająca z listy płac, ponadto zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych została zapłacona po 14-dniowym terminie (uchybienie). PFRON przytoczył treść przepisu art. 26a ust. 1a pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011r., Nr 127, poz. 721 ze zm.), dalej: "u.o.r." stanowiącego, że miesięczne dofinansowanie nie przysługuje, jeżeli miesięczne koszty płacy zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów, wynikających z odrębnych przepisów, przekraczającym 14 dni.

Z tego powodu, Prezes PFRON decyzją z dnia [...] lipca 2015r. odmówił wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego za okres sprawozdawczy listopad 2014r.

W wyniku wniesionego przez Stronę odwołania, Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, (Minister, Organ II instancji) po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z dnia [...] lipca 2016r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie I instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Organ podniósł, iż zgodnie z art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r. (...) miesięczne dofinansowanie nie przysługuje, jeżeli wynagrodzenie pracownika niepełnosprawnego nie zostało przekazane na jego rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej albo na adres zamieszkania tego pracownika, za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie doręczenia kwot pieniężnych.

Jak wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, wynagrodzenie zostało wypłacone Stronie częściowo w formie gotówkowej. Potwierdza to załączona do odwołania kopia dowodu wypłaty KW nr [...] z dnia [...] grudnia 2014r. opiewająca na kwotę 0,39 zł. Minister podkreślił, że przepisy u.o.r. , w tym art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r., normujące sposób wypłaty wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych, mają charakter szczególny wobec przepisów Kodeksu pracy (Kp), który zezwala na wypłatę wynagrodzenia również do rąk własnych pracownika. Zatem pierwszeństwo stosowania ma w tym przypadku u.o.r. jako przepis szczególny. Chociaż przeważającą część wynagrodzenia pracodawca przelał na konto Strony, to jednak pozostałą kwotę, o którą – jak twierdzi – w wyniku błędu rachunkowego, nieumyślnie pomniejszył wcześniejszy przelew, wypłacił w gotówce. To, zdaniem Ministra narusza przepis art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r. i nie pozwala na wypłacenie Stronie wnioskowanego miesięcznego dofinansowania.

Ponadto Minister wskazał, iż decyzja w niniejszej sprawie nie jest wydawana w oparciu o uznanie administracyjne, a zgodnie z przepisem art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego (Kpa) organ zobowiązany jest przestrzegać praworządności stosowania prawa.

Jednocześnie Organ II instancji wskazał, iż wbrew stanowisku Prezesa, nie doszło do naruszenia art. 26a ust.1a pkt 3 u.o.r. , to jest miesięczne koszty płacy nie zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów.

W skardze do WSA P. C. zarzucił decyzji:

1) Naruszenie tym art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r. poprzez wadliwe uznanie, że przedstawienie potwierdzenia przelewu wynagrodzenia pracownika na kwotę 1002,36 zł, a potwierdzenia wypłaty gotówkowej na kwotę 0,39zł narusza dyspozycję tego przepisu – a to wobec funkcji tego przepisu, która ma na celu wyeliminowanie fikcyjnych wypłat wynagrodzeń, co w odniesieniu do niego nie miało miejsca;

2) Naruszenie art. 26c ust. 3 i 4 u.o.r. – poprzez zaniechanie przez organ II instancji zmiany decyzji organu I instancji i przyznania dofinansowania w wysokości proporcjonalnie zmniejszonej o kwotę 0,39zł;

3) Naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na rozstrzygnięcie (tj. art. 138 K.p.a.) poprzez bezzasadne utrzymanie w mocy decyzji, która powinna zostać uchylona.

W związku z tym, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej

ją decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargę Organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ponownie podkreślił, iż potwierdzenie wypłaty gotówkowej na kwotę 0,39 zł narusza dyscyplinę przepisu art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r. Wskazał, że w przypadku wypłaty wynagrodzenia, którego choćby niewielka część została przekazana w gotówce, organy I i II instancji miały obowiązek odmówić wypłaty dofinansowania za miesiąc, którego dotyczyło nieprawidłowo wypłacone wynagrodzenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna.

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych - t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.). Stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Dokonując kontroli zaskarżonej decyzji pod kątem zgodności zaskarżonego aktu z przepisami prawa materialnego jak również zasad postępowania administracyjnego Sąd stwierdził, że jest ona sprzeczna z celem ustawy o rehabilitacji.

Stan faktyczny niniejszej sprawy jest bezsporny. Skarżąca złożyła terminowo wniosek o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych (Wn-D) za miesiąc listopad 2014 r. Kwota 1002,36 zł, została pracownikowi wypłacona przelewem, a kwota 0,39 zł w formie gotówkowej. Stało się tak w wyniku błędu osoby niepełnosprawnej. Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie nastąpiła nieproporcjonalna reakcja Państwa na drobny błąd rachunkowy mający charakter niezawinionej omyłki. Podjęte przez Organy rozstrzygnięcie nie zapewniło możliwości dostosowania się do sytuacji szczególnej, z którą mamy w niniejszej sprawie do czynienia. Decyzja jest niezgodna z zapisem Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowiącym, że osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej. Tak więc, wspomaganie pracowników niepełnosprawnych jest wartością konstytucyjną i taki jest również cel ustawy o rehabilitacji. Sąd zauważa, iż arbitralne uregulowanie kwestii wypłaty wynagrodzeń pracownikom niepełnosprawnym zawarte w art. 26a ust. 1a pkt 2 u.o.r. nie uwzględnia wynikających z tego zagrożeń i pozbawia pracodawcę (tu osobę niepełnosprawną) możliwości realizacji jego uprawnień.

Mając te wszystkie okoliczności na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie przepisu art. 145 § 1 ust. 1) a p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.