Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Rafał Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia J. J. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. akt II GZ 96/06 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Prezydenta Miasta O. z dnia [...] czerwca 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej postanawia: odrzucić zażalenie

Postanowieniem z dnia 26 lipca 2007 r., sygn. akt II GZ 96/06 Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił zażalenie J. J. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt II GZ 96/06.

Na postanowienie z dnia 26 lipca 2007 r., sygn. akt II GZ 96/06 J. J. wniósł zażalenie, w którym zarzucił, że zostało ono wydane niezgodnie z prawem krajowym i wspólnotowym naruszając rażąco podstawowe prawa człowieka.

Skarżący wniósł o uchylenie postanowienia w całości, wydanie postanowienia zgodnie z obowiązującym prawem oraz potwierdzenie składu sędziowskiego wymienionego w postanowieniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2007 r., sygn. akt II GZ 96/06 jest niedopuszczalne.

Powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zostało doręczone skarżącemu wraz z pouczeniem, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.

J. J. wniósł - skierowane do Sądu Najwyższego, a za pośrednictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego - zażalenie oraz kasację od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2007 r.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 194 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażalenie jest obok skargi kasacyjnej środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego i przysługuje od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto od postanowień wyliczonych taksatywnie w tym przepisie (pkt 1-10).

Z treści art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1 i art. 194 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, tj. skargi kasacyjnej i zażaleń od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Natomiast ustawa ta nie zawiera przepisu, który dopuszczałby możliwość rozpoznawania w trybie określonym w jej przepisach, skargi kasacyjnej bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że od wyroków i postanowień wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny nie przysługuje żaden ze wskazanych przez skarżącego środków odwoławczych. Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą ich wydania. Postępowanie sądowoadministracyjne jest dwuinstancyjne (art. 2 i 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269). Zasada ta jest zgodna z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP.

Wskazać należy również, że skarżący wniósł środek odwoławczy w formie pisma skierowanego do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, a zatem w trybie, którego nie przewidują przepisy mające zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.