Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 stycznia 2015r. sprawy ze skarg D. Ł. i R. Ł. na bezczynność Burmistrza O. w przedmiocie ustawienia znaku drogowego postanawia 1. odrzucić skargi 2. zwrócić skarżącym kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego Wsa/post.1 – sentencja postanowienia

D. Ł. i R. Ł. wystąpili do tut. Sądu ze skargą na przewlekłość postępowania i bezczynność burmistrza O. w ustawieniu znaku drogowego na drodze o nr geodezyjnym działki "[...]" obręb W., należącej do gminy O. Skarżący podali, że w dniu 30 września 2010r. zwrócili się do Burmistrza o rozwiązanie uciążliwości spowodowanej łamaniem przepisów Kodeksu drogowego przez kierowców samochodów ciężarowych poprzez postawienie znaku zakazu B5 na drodze polnej (piaszczystej), należącej do gminy, w części dojazdu na posesje. Wskazali, że na opisanej drodze samochody ciężarowe, w tym TIR-y, urządzają postoje, co jest sytuacją nie do zniesienia i co było powodem wielu skarg do władz gminnych oraz Policji. Skarżący podnieśli, że zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego termin załatwienia sprawy dawno minął. W związku z tym uznali, że stanowi to bezczynność organu, gdyż czynności podejmowane przez Burmistrza poprzez pisma z dnia 3 i 28 stycznia 2011r. jedynie pozorowały działanie organu.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz O. wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że przedmiotowa droga znajduje się między siedliskami, z których jedno należy do pensjonatu skarżących, a z drugiej strony znajduje się sklep i zajazd. Kierowcy pojazdów zatrzymujących się na drodze korzystają z usług zajazdu i sklepu, co wywołuje niezadowolenie właścicieli pensjonatu. Po rozmowach między stronami gmina postanowiła ustawić jednostronny zakaz postoju dla samochodów ciężarowych, co nie zadowalało stron. Po kolejnych rozmowach ustalono, że część drogi na okres próbny w sezonie letnim ustawiony będzie znak B-36 zakaz zatrzymywania się i postoju z tabliczką T-23b dotyczącą samochodów ciężarowych. Oznakowanie to zostało ustawione w końcu lipca 2011r. i funkcjonuje do dziś.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przede wszystkim należy wskazać, że zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270, dalej jako: p.p.s.a.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, w tym zgodnie z przepisem art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. powinna zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Brak podpisu skargi stanowi niezachowanie warunku formalnego w rozumieniu art. 49 § 1 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie skarga została wniesiona przez D. Ł. i R. Ł., jednakże podpisana tylko przez R. Ł. W związku z tym zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II z dnia 18 grudnia 2014r. D. Ł. została wezwana do podpisania skargi w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to zostało doręczone w dniu 22 grudnia 2014r. Zatem termin do uzupełnienia braku formalnego skargi upłynął w dniu 29 grudnia 2014r. W zakreślonym terminie skarżąca nie nadesłała do Sądu podpisanej skargi. Zgodnie zaś art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Z tych powodów skarga D. Ł.podlega odrzuceniu.

Natomiast odnosząc się do skargi R.Ł. wskazać należy, że merytoryczne rozpoznanie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. sądy administracyjne rozpoznają skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy administracji publicznej w przypadkach określonych w punktach 1-4a powołanego przepisu. Powyższe oznacza, że sąd administracyjny jest właściwy do rozpoznawania i rozstrzygania w sprawie skarg na bezczynność organu wykonującego administrację publiczną w takich granicach, w jakich służy skarga na określone w art. 3 § 2 pkt 1-4a powołanej ustawy akty i czynności. Zgodnie z tymi unormowaniami sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez orzekanie w sprawach skarg na: decyzje administracyjne (pkt 1), postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (pkt 2), postanowienia wydawane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym (pkt 3), akty i czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (pkt 4) oraz pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w sprawach indywidualnych (pkt. 4a).

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi jest bezczynność organu w postawieniu znaku drogowego. Należy zatem wskazać, że na procedurę umiejscowienia znaku drogowego składają się dwa elementy, a mianowicie: zatwierdzenie przez organ zarządzający ruchem organizacji ruchu i czynność faktyczna, polegająca na samym ustawieniu znaku zgodnie z zatwierdzoną organizacją ruchu. Przy czym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, że niedopuszczalna jest skarga na czynność faktyczną, jaką jest samo ustawienie znaku drogowego w danym miejscu (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2013r., sygn. akt I OSK 1939/11 oraz postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2012, sygn. akt I OSK 735/10; z dnia 11 października 2011r., sygn. akt I OSK 1767/11; z dnia 9 grudnia 2011r., sygn. akt I OSK 614/11, dostępne w Internecie). Skoro zaś niedopuszczalna jest skarga na tego rodzaju czynność, to tym bardziej nie jest dopuszczalna skarga na bezczynność organu w tym przedmiocie.

Natomiast orzecznictwo sądowoadministracyjne dopuszcza skargę na zatwierdzenie projektu zmiany organizacji ruchu. Zważyć jednak należy, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2014r. (sygn. akt I OPS 14/13, dostępne w Internecie) zatwierdzenie organizacji ruchu przez organ jednostki samorządu terytorialnego wskazany w art. 10 ust. 4, 5, 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3, § 6 ust. 1 i § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. Nr 177, poz. 1729), jest aktem, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a. Zatem jest to akt organu jednostki samorządu terytorialnego, inny niż akt prawa miejscowego, podejmowany w sprawach z zakresu administracji publicznej. Jak zaś wskazano wyżej, w myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy administracji publicznej służy tylko w odniesieniu do decyzji, postanowień, aktów i czynność, określonych w punktach 1-4a tego przepisu. W związku z tym w odniesieniu do aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 6 p.p.s.a nie służy skarga na bezczynność. Dodatkowo należy wskazać, że jak wynika z informacji Burmistrza, przedmiotowa droga stanowi drogę wewnętrzną, a zatem organ ten zarządza ruchem na podstawie art. 10 ust. 7 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Zatwierdzenie organizacji przez taki organ w ogóle nie zostało ujęte w wyżej wskazanej uchwale, co tylko potwierdza pogląd o niedopuszczalności skargi także w przypadku bezczynności organu.

Wobec tego na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 58 § 3 p.p.s.a. należało także odrzucić skargę R. Ł.

O zwrocie wpisu od skargi orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.