Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lemańska, Sędziowie asesor sądowy WSA Anna Bartłomiejczuk (spr.), sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant sekretarz sądowy Natalia Paulina Janowicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Wojewody Podlaskiego z dnia 23 lutego 2024 r. nr AB-II.7840.4.8.2023.ED w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Przedmiotem skargi W. L. (dalej powoływanego też jako: "Skarżący") w niniejszej sprawie jest decyzja Wojewody Podlaskiego z dnia 23 lutego 2024r. nr AB-IL7840.4.8.2023.ED utrzymująca w mocy decyzję Starosty Sokólskiego z dnia 27 września 2023r. znak OŚA-V..6740.1.187.2023 o zatwierdzeniu projekt zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno - budowlanego oraz udzieleniu K. A. (dalej powoływanemu jak: "Inwestor") pozwolenia na budowę dwóch kurników z zapleczem o łącznej obsadzie 312 DPJ o projektowanej: powierzchni zabudowy - kurnika nr 1 - 2614,40 m2, kurnika nr 2 - 2614,40 m2, powierzchni użytkowej kurnika nr 1 -2510,05 m2, kurnika nr 2 - 2510,05 m2, kubaturze - kurnika nr 1 - 17841,60 m3 , kurnika A2 -17841,60 m3; budowie trzech podziemnych zbiorników na gaz o poj. 6,7 m3 każdy na płycie fundamentowej o projektowanej powierzchni zabudowy 63 m2, budowie trzech szczelnych zbiorników na popłuczyny o poj. 10 m3 każdy, budowie szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne o poj. 8 m3, budowie dwóch baterii silosów paszowych, z których każda bateria składa się z dwóch silosów paszowych o ładowności 26 ton i jednego silosu paszowego o ładowności 18 ton na płycie fundamentowej o projektowanej powierzchni zabudowy 45,50 m2 każda bateria, budowie otwartego zbiornika przeciwpożarowego o pow. 150 m2, budowie utwardzonych nawierzchni (dojść, dojazdów, postojowych i placów gospodarczych o pow. 2129,50 m2, wraz z niezbędną infrastrukturą na działkach o nr ewid. gr. [...] i [...] w miejscowości B., gm. J., powiat sokólski.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W dniu 27 lipca 2023 Inwestor wystąpił do Starosty Sokólskiego z wnioskiem o pozwolenie na budowę dwóch kurników z zapleczem o łącznej obsadzie 312 DJP, trzech podziemnych zbiorników na gaz o poj. 6,7 m3 każdy na płycie fundamentowej, trzech szczelnych zbiorników na popłuczyny o poj. 10 m3 każdy, szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne o poj. 8 m3, dwóch baterii silosów paszowych, z których każda bateria składa się z dwóch silosów paszowych o ładowności 26 ton i 1 silosu paszowego o ładowności 18 ton, na płycie fundamentowej, otwartego zbiornika przeciwpożarowego o poj. 150 m3, utwardzonych nawierzchni (dojść, dojazdów, miejsc postojowych i placów gospodarczych) wraz z niezbędną infrastrukturą w zabudowie zagrodowej na działkach o nr geod. [...],[...], obręb [...] B., gmina J.

Do wniosku Inwestor załączył: oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, oświadczenie projektanta dotyczące możliwości podłączenia projektowanych budynków do sieci ciepłowniczej, ostateczną decyzję Wójta Gminy Janów z 28 października 2019 r. ustalającą warunki zabudowy dla ww. inwestycji oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z 10 czerwca 2020 r. uchylającą ww. decyzję Wójta Gminy Janów w części ustalającej szerokość elewacji frontowej kurników, ilość kondygnacji kurników, wysokości kurników do kalenicy, kształt dachu kurników oraz nieprzekraczalną linię zabudowy w odległości 255 m od granicy działek o nr ewid. gr. [...] i [...] z działkami przyległymi do nich od strony wschodniej, a w pozostałej części utrzymującą ją w mocy; a także ostateczną decyzję Wójta Gminy Janów z 19 kwietnia 2019 r. określającą środowiskowe uwarunkowania na realizację ww. przedsięwzięcia.

Decyzją z dnia 27 września 2023 r. nr OŚA-V.6740.1.187.2023 Starosta Sokólski zatwierdził projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany i udzielił pozwolenia na budowę zgodnie z przedłożonym wnioskiem. W uzasadnieniu Starosta wskazał jako obszar oddziaływania planowanej inwestycji: działki inwestycyjne o nr ewid. gr. [...] i [...] oraz działki sąsiednie o nr ewid. gr. [...],[...],[...],[...] 3 położone w miejscowości B. i stwierdził, że projektowana inwestycja jest zgodna z ustaleniami zawartymi w ostatecznej decyzji Wójta Gminy Janów z 28 października 2019 r. ustalającej warunki zabudowy na potrzeby planowanej inwestycji, z ustaleniami decyzji Wójta Gminy Janów z 19 kwietnia 2019r. określającej środowiskowe uwarunkowania na realizację przedmiotowej inwestycji, a także z warunkami technicznymi określonymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2022r., poz. 1225, dalej w skrócie: "rozporządzenie MI").

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł W.L. - właściciel działki o nr ewid. gr. [...] - sąsiadującej z terenem inwestycji (dalej powoływany też jako: "Skarżący") Wyrażając swój sprzeciw co do realizacji planowanej inwestycji stwierdził, że jest ona niezgodna z decyzją Wójta Gminy Janów z 19 kwietnia 2019 r. o środowiskowych uwarunkowaniach i nie wypełnia ustaleń zawartych w ugodzie z dnia 15 maja 2019 r., zawartej pomiędzy nim, a Inwestorem. Ponadto, zdaniem Skarżącego, została wydana z naruszeniem art. 72 ust. 6 i 6a ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, a także nie określa kategorii planowanych obiektów. Dodatkowo Skarżący wskazał, że przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany nie przewiduje zaopatrzenia projektowanych kurników w wodę i w ciepło, albowiem studnie głębinowe jak i doziemna instalacja gazowa nie zostały objęte wnioskiem o pozwolenie na budowę.

Wojewoda Podlaski nie podzielił argumentacji odwołania i decyzją z dnia 23 lutego 2024r. nr AB-II.7840.4.8.2023.ED utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Starosty Sokólskiego zatwierdzającą projekt zagospodarowania terenu oraz projekt architektoniczno-budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę dla opisanej na wstępie inwestycji.

W uzasadnieniu, po przywołaniu regulacji art. 35 ust.1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023r., poz. 682 ze zm., dalej w skrócie: "p.b."), stwierdził, że organ I instancji w sposób prawidłowy wyjaśnił stan faktyczny i zebrał materiał dowodowy konieczny do udzielenia pozwolenia na budowę. Wojewoda, podzielił też ustalenia organu I instancji co do zgodności planowanej inwestycji z przepisami prawa oraz z ostateczną decyzją Wójta Gminy Janów z 28 października 2019 r. ustalającą warunki zabudowy na potrzeby budowy dwóch kurników z zapleczem, o łącznej obsadzie 312 DJP wraz z infrastrukturą towarzyszącą: trzech naziemnych lub podziemnych zbiorników na gaz na płytach fundamentowych, trzech szczelnych zbiorników na popłuczyny, szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne, dwóch baterii silosów paszowych, otwartego zbiornika ppoż. i dwóch studni głębinowych, w zabudowie zagrodowej na działkach o nr ewid. gr. [...] i [...].

Dalej organ stwierdził, że planowane kurniki każdy o powierzchni zabudowy wynoszącej 2614,40 m2 są zgodne z wymaganiami zawartymi w pkt 2 lit b) decyzji o warunkach zabudowy, który ustala powierzchnię zabudowy każdego z kurników do 2500 m2 z tolerancją i 20%. W ocenie Wojewody przedmiotowa inwestycja spełnia też wymagania zawarte w pkt 5 decyzji o warunkach zabudowy w zakresie obsługi komunikacyjnej i infrastruktury technicznej. Zgodnie z projektem zagospodarowania terenu obsługa komunikacyjna inwestycji odbywać się będzie za pomocą istniejącego wjazdu na działkę, zapotrzebowanie w wodę odbywać się będzie ze studni głębinowych o poj. do 30 m (poza procedurą), na realizację których Inwestor uzyskał decyzję Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Białymstoku z 25 kwietnia 2023 r. udzielającą pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie dwóch studni głębinowych zlokalizowanych na działkach o nr ewid. gr. [...] i [...] w B., gm. J. Fakt zaś wyłączenia w/w studni głębinowych poza procedurę uzyskania pozwolenia na budowę, a także objęcie odrębnym opracowaniem doziemnej instalacji gazowej łączącej projektowane budynki z projektowanymi zbiornikami na gaz płynny nie zwalnia, zdaniem Wojewody, Inwestora z wykonania w/w studni i doziemnej instalacji gazowej przed uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie projektowanych budynków. Jak podkreślił organ odwoławczy, planowana inwestycja, w przypadku zawiadomienia organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy i niewykonania w/w obiektów, nie będzie mogła być przyjęta do użytkowania. Odprowadzanie ścieków sanitarnych z przedmiotowych kurników przewidziano do projektowanego szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne o poj. 8 m3, natomiast popłuczyny powstałe z czyszczenia kurników odprowadzane będą do trzech projektowanych zbiorników na popłuczyny o poj. 10 m3 każdy.

W ocenie Wojewody planowana inwestycja spełnia także ustalenia ostatecznej decyzji środowiskowej z dnia 19 kwietnia 2019 r. wydanej przez Wójta Gminy Janów. Z przedłożonego do zatwierdzenia projektu zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno - budowlanego, wynika, że każdy budynek, zgodnie z pkt 3 ppkt. 1 i 2 w/w decyzji środowiskowej wyposażony będzie w automatyczny system pojenia ptaków, szczelną i nienasiąkliwą posadzkę oraz system wentylacji mechanicznej składający się z wentylatorów dachowych i 10 wentylatorów ściennych. Ponadto odpady w postaci padłych sztuk ptaków przechowywane będą w wolnostojącym szczelnym kontenerze o ładowności 1200 kg zlokalizowanym na betonowym podłożu, natomiast w celu ograniczenia uciążliwości odorowych od strony zabudowy mieszkaniowej istniejącej na działce o nr ewid. gr. [...] zaprojektowano pas zieleni izolującej (niskiej i wysokiej) o zmiennej szerokości wynoszącej od 1 m do 2 m. Powyższe, zdaniem organu odwoławczego dowodzi, że przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany zawiera rozwiązania projektowe spełniające wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym (zgodnie z pkt 3 ppkt 1 i 2 decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach), a także spełnia warunki określone w w/w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W dalszej kolejności Wojewoda potwierdził też zgodność projektu zagospodarowania terenu z przepisami, w tym techniczno – budowlanymi w zakresie: (-) § 12 ust. 1 i 8 rozporządzenia MI – wskazując, że planowana inwestycja zlokalizowana jest w odległości przekraczającej 100 m od istniejącego budynku mieszkalnego na działce Skarżącego o nr ewid. gr. [...], (-) § 272 ust. 1 rozporządzenia – wskazując, że odległość projektowanych kurników od granicy działek sąsiednich wynosi - 5,20 i 14,00 m, a zatem więcej niż połowę odległości wynikającej z § 271 ust. 1 warunków technicznych (8 m). Wskazał też, że z uwagi na fakt, że przedmiotem inwestycji są budynki inwentarskie, a w sąsiedztwie projektowanych kurników brak jest innych budynków posiadających pokoje mieszkalne i znaczną odległość w/w kurników od budynku mieszkalnego istniejącego na działce Skarżącego (przekraczającą 100 m) w analizowanej sprawie nie mają zastosowania wymagania zawarte w § 13 i 60 warunków technicznych. W zakresie przewidziany do realizacji zbiornika szczelnego na ścieki sanitarne o poj. 8 m2 organ uznał, że skoro został zaprojektowany w odległości 21,5 m od granicy działki sąsiedniej o nr ewid. gr. [...] to zgodny jest z wymaganiami zawartymi w § 36 ust. 2 pkt 2 warunków technicznych.

Przeprowadzona przez Wojewodę szczegółowa analiza materiału dowodowego wykazała też, że planowana inwestycja zgodna jest także z przepisami przeciwpożarowymi zawartymi w § 271 i 272 warunków technicznych. Jak zauważono, projektowane kurniki zlokalizowane zostały w odległości wynoszącej 5,20 m i 14,00 m od niezabudowanych działek sąsiednich o nr ewid. gr. [...] i [...] zatem w przypadku realizacji na w/w działkach hipotetycznej zabudowy w przepisowej odległości 4 m od granicy działek inwestycyjnych, odległość między kurnikami a hipotetycznymi budynkami wynosić będzie kolejno 9,20 m i 18,00 m i będzie większa niż 8 m wymagana § 271 ust. 1 warunków technicznych. Planowana inwestycja zgodna jest też z wymaganiami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, co potwierdził także uprawniony rzeczoznawca do spraw przeciwpożarowych, który w dniu 25 lipca 2023 r. uzgodnił projekt zagospodarowania terenu i rzut parteru bez uwag. W ocenie Wojewody przedmiotowa inwestycja spełnia także wymagania § 12 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych. Planowane do realizacji dwie baterie silosów paszowych, z których każda bateria składa się z dwóch silosów paszowych o ładowności 26 t i jednego silosu paszowego o ładowności 18 t na płycie fundamentowej zlokalizowane zostały w odległości 14,50 m (każda bateria) od granicy sąsiedniej działki o nr ewid. gr. [...]. Powyższe spełnia wymagania wynikające z § 8 ust. 1 pkt 5 w/w rozporządzenia, w myśl którego odległość silosów na zboże i pasze o pojemności do 100 ton powinna wynosić co najmniej 4 m od granicy działki sąsiedniej. Oceniając z kolei projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany pod kątem wymagań art. 35 ust. 1 pkt 3 p.b. organ II instancji stwierdził, że przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany jest kompletny.

Odnosząc się natomiast do zarzutu Skarżącego dotyczącego wadliwej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, która jak twierdzi, nie wypełnia ustaleń zawartych w ugodzie z 15 maja 2019 r. pomiędzy Inwestorem a Odwołującym, Wojewoda wyjaśnił, że prowadzi postępowanie w sprawie pozwolenia na budowę i nie ma podstaw prawnych do kontrolowania procedury wydawania o środowiskowych uwarunkowaniach i badania dokumentów poprzedzających wydanie tego rozstrzygnięcia. Tym bardziej, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest ostateczna i Skarżący ma prawo ją kwestionować jedynie w trybach nadzwyczajnych we właściwym organie. Wojewoda nie zgodził się też z zarzutem dotyczącym braku wskazania w skarżonej decyzji kategorii poszczególnych obiektów budowlanych. Podkreślił, że organ I instancji prawidłowo zakwalifikował projektowaną inwestycję składającą się z szeregu obiektów budowlanych (takich jak: kurniki, zbiorniki na popłuczyny, silosy paszowe) służących gospodarce rolnej do TI kategorii obiektów budowlanych. Pozostałe obiekty budowlane niesłużące gospodarce rolnej, jako "inne budowle" zostały zakwalifikowane do VIII kategorii obiektów budowlanych.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł W. L. zarzucają jej naruszenie:

1) art. 75 ust. 4 w zw. z art. 8 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54 ze zm., dalej w skrócie: "p.o.ś.") poprzez wydanie skarżonej decyzji bez przeprowadzenia stosownego postępowania w zakresie zapewnienia w trakcie prac budowlanych przez inwestora realizującego przedsięwzięcie spełnienia obowiązku ochrony środowiska na obszarze prowadzenia prac, a w szczególności ochronę gleby, zieleni, naturalnego ukształtowania terenu i stosunków wodnych;

2) art. 85 pkt 1 ustawy Prawo ochrony środowiska poprzez nieuwzględnienie oddanej do użytku po wydaniu w sprawie decyzji środowiskowej fermy kur przekraczającej 20 DPJ położonej w odległości 200 m od planowanej fermy będącej przedmiotem skarżonej decyzji;

3) przyjęcie, iż planowana produkcja drobiu, jako dział specjalny produkcji rolnej, mieści się w definicji zasady dobrego sąsiedztwa wynikającej z treści art. 61 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 61 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej w skrócie: "u.p.z.p.");

4) nie uwzględnienie cywilno - prawnych ograniczeń jakie Inwestor na siebie przyjął w toku planowania inwestycji, jako czynnika koniecznego do uwzględnienia przy rozpoznawaniu wniosku o pozwolenie, które wymaga swobodnego dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a co za tym idzie brak spełnienia wymogów wynikających z treści art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane.

W uzasadnieniu autor skargi podkreślił, że w odległości 200 m od należącej do niego działki istnieją już kurniki, które zanieczyszczają powietrze, a organy administracji pozwalają na budowę kolejnego truciciela, nie uwzględniając faktu, iż pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza nie wymagane jest tylko w przypadku co najmniej 210 DJP pod warunkiem, że nie jest wymagane pozwolenie zintegrowane. W przedmiotowej sprawie nikt nigdy nie badał jakiego typu drób będzie przez Inwestora hodowany i jakie zanieczyszczenia zarówno gazowe, stałe i płynne będą obciążały środowisko w którym żyje rodzina Skarżącego. Mało tego nie zważając na wskazane przepisy środowiskowe w sprawie uznano, że planowana przemysłowa produkcja drobiu, jako dział specjalny produkcji rolnej, mieści się w definicji zasady dobrego sąsiedztwa wynikającej z treści art. 61 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 61 ust. 4 u.p.z.p., a inwestor jako właściciel nieruchomości posiada nienaruszalne prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, o jakim mowa w treści art. 35 ust. 1 p.b. Skarżący zwrócił też uwagę, że przy wydawaniu decyzji środowiskowej w dniu 15 maja 2019r. zawarł z Inwestorem ugodę cywilno - prawną przed Wójtem Gminy Janów zgodnie z którą planowana budowa umiejscowiona miała być w odległości nie mniejszej niż 255 m od granicy działki 243 należącej do Skarżącego z granicą działki [...] i [...] należących do Inwestora; Inwestor zobowiązał się również, że w przyszłości nie będzie budował żadnych budynków inwentarskich w odległości mniejszej niż 255 m od istniejącej w dacie zawarcia niniejszej ugody granicy i zakaz ten obejmuje również ewentualnych przyszłych właścicieli tej części działek [...] i [...] z wyjątkiem budowy domów mieszkalnych wraz z towarzyszącą infrastrukturą; ustalono też, że wschodnia granica działki nr [...] i [...] na całej długości przylegające do działki nr [...] zostanie obsadzona pasem zieleni o szerokości 3 m, w tym drzewami zasłaniającymi w całości planowaną przy czym powyższy pas zieleni powinien powstać przed oddaniem planowanych budynków i budowli do użytku. Tymczasem powyższa ugoda jest pomijana w niniejszej sprawie całkowicie, a przecież stanowi ograniczenie w dysponowaniu działkami o nr ewid. gr. [...] i [...] w miejscowości B., gm. J., powiat sokólski na cele budowlane.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Podniesiono również, że zarzuty skargi stanowiły w znacznej mierze powielenie zarzutów odwołania, do których organ odniósł się w treści zaskarżonej decyzji. Dodatkowo organ odwoławczy wskazał, że nie ma podstaw prawnych do kontrolowania procedury wydawania decyzji Wójta Gminy Janów z 19 kwietnia 2019 r. o środowiskowych uwarunkowaniach i badania dokumentów poprzedzających wydanie tego rozstrzygnięcia, w tym przedmiotowej ugody.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie trzeba przypomnieć, że kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana jest pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności. Oznacza to, że kontrola ta sprowadza się do badania, czy organ administracji wydając zaskarżony akt nie naruszył prawa. W wyniku takiej kontroli decyzja lub postanowienie mogą zostać uchylone w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności naruszających prawo i przez to mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023r., poz. 1634, zwanej dalej: "p.p.s.a.") lub też wystąpiło naruszenie prawa będące podstawą stwierdzenia jej nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). Stosownie zaś do treści art. 134 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Tym samym sąd ma prawo i obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego, nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został w skardze podniesiony.

Aktem poddanym sądowej kontroli w niniejszej sprawie jest decyzja Wojewody Podlaskiego z dnia 23 lutego 2024r. utrzymująca w mocy decyzję Starosty Sokólskiego z dnia 27 września 2023r. o zatwierdzeniu projekt zagospodarowania terenu i projektu architektoniczno - budowlanego oraz udzieleniu pozwolenia na budowę dwóch kurników z zapleczem o łącznej obsadzie 312 DPJ, budowie trzech podziemnych zbiorników na gaz o poj. 6,7 m3 każdy na płycie fundamentowej o projektowanej powierzchni zabudowy 63 m2, budowie trzech szczelnych zbiorników na popłuczyny o poj. 10 m3 każdy, budowie szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne o poj. 8 m3, budowie dwóch baterii silosów paszowych, z których każda bateria składa się z dwóch silosów paszowych o ładowności 26 ton i jednego silosu paszowego o ładowności 18 ton na płycie fundamentowej o projektowanej powierzchni zabudowy 45,50 m2 każda bateria, budowie otwartego zbiornika przeciwpożarowego o pow. 150 m2, budowie utwardzonych nawierzchni (dojść, dojazdów, postojowych i placów gospodarczych o pow. 2129,50 m2) wraz z niezbędną infrastrukturą na działkach o nr ewid. gr. [...] i [...] w miejscowości B., gm. J., powiat sokólski.

W ocenie Sądu orzekającego zaskarżona decyzja jest zgodna z obowiązującymi przepisami, a przedstawiony przez Inwestora projekt budowlany, po jego uzupełnieniu, był kompletny i spełniał wymagania formalne, określone ww. przepisami do procedowania w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę. Inwestor do wniosku załączył wszelkie wymagane dokumenty, a projekt budowlany został sporządzony przez osobę do tego uprawnioną i nie budzi zastrzeżeń w świetle art. 34 ust. 3 Prawa budowlanego.

Przede wszystkim z uwagi na zakres podniesionych przez Skarżącego zarzutów należy wyjaśnić, że w niniejszej oceniana jest decyzja o pozwoleniu na budowę, która będąc ostatnim etapem procesu budowlanego poprzedzającego wykonanie zaprojektowanej inwestycji, musi być zgodna zarówno z decyzją o warunkach zabudowy, jak również wydaną w tej sprawie decyzją środowiskową, a także z przepisami prawa, w tym technicznymi. Wynika to wprost z art. 35 ust. 1 który nakłada na organ administracji architektoniczno-budowlanej obowiązek sprawdzenia:

1. zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2. zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3. kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

4. wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust.7.

Ponadto zgodnie z art. 35 ust. 4 Prawa budowlanego, w razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4 organ administracji architektoniczno-budowlanej nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. W orzecznictwie wskazuje się, iż użyty zwrot "organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę" oznacza, że organ administracji architektoniczno-budowlanej, w razie spełnienia tych przesłanek, jest związany powyższymi przepisami i ma obowiązek podjąć rozstrzygnięcie zgodne z żądaniem wnioskodawcy. Należy też zwrócić uwagę, że z reguły każda inwestycja powoduje uciążliwości dla sąsiednich nieruchomości, ale w razie spełnienia wskazanych w przepisach przesłanek, organ ma obowiązek wydać decyzję o pozwoleniu na budowę, bo nie jest to decyzja uznaniowa. W niniejszym przypadku bez wątpienia będą to większe uciążliwości, tym niemniej, jak ustalono na etapie postępowania o warunki zabudowy, teren projektowanej inwestycji jak i działek sąsiednich to teren zabudowy zagrodowej.

Jak wskazano wyżej, zakres uprawnień kontrolnych organu administracji architektoniczno-budowlanej wynika z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego. Tylko w zakresie określonym w tym przepisie, w przypadku stwierdzenia naruszeń, organ administracji może podjąć działania korygujące. Organy administracji nie badają prawidłowości przyjętych w projekcie budowlanym rozwiązań, jeżeli nie dotyczą zakresu wynikającego z ww. przepisu. Za prawidłowość sporządzenia projektu budowlanego, w tym również przyjęte w projekcie rozwiązania, odpowiada projektant i jeżeli istnieje wymóg jego sprawdzenia, również sprawdzający. Zgodnie z art. 20 ust. 4 Prawa budowlanego, projektant, a także sprawdzający, do projektu budowlanego winni dołączyć oświadczenie o jego sporządzeniu, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. W niniejszej sprawie zostało złożone oświadczenie projektanta. Zgodnie z wymogami Prawa budowlanego, osoby projektujące i sprawdzające winny się legitymować stosownymi uprawnieniami i przynależnością do właściwej izby samorządu zawodowego. Jak wynika z akt sprawy, projektant spełnia ww. wymogi, a w dacie wykonania projektu budowlanego posiadał ważne zaświadczenie wydane przez izbę o wpisie na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego.

Odwołując się zaś do treści art. 35 ust. 1 p.b. należy jeszcze raz przypomnieć, że podstawowym obowiązkiem organu jest zbadanie zgodności rozwiązań zaproponowanych w projekcie budowlanym z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku - decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a także z wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W kontrolowanej sprawie organy w sposób prawidłowy ustaliły, że planowana inwestycja polegająca na budowie dwóch kurników o łącznej obsadzie 312 DJP o powierzchni zabudowy 2614,40 m2 każdy, powierzchni użytkowej 2510,05 m2, kat. obiektu budowlanego - II i VIII, trzech podziemnych zbiorników na gaz na płycie fundamentowej, trzech szczelnych zbiorników na popłuczyny, szczelnego zbiornika na ścieki sanitarne, dwóch baterii silosów paszowych, z których każda bateria składa się z dwóch silosów paszowych i jednego silosu paszowego na płycie fundamentowej, otwartego zbiornika przeciwpożarowego, utwardzonych nawierzchni wraz z niezbędną infrastrukturą na działkach o nr ewid. gr. [...] i [...], w zabudowie zagrodowej na działkach [...] i [...]jest zgodna z ostateczną decyzją Wójta Gminy Janów z 28 października 2019 r. ustalającą warunki zabudowy na potrzeby budowy. Co prawda Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku decyzją z 10 czerwca 2020 r. uchyliło ww. decyzję Wójta o warunkach zabudowy w części w jakiej ustala szerokość elewacji frontowej kurników, ilość kondygnacji, wysokości kurników do kalenicy, kształt dachu kurników oraz nieprzekraczalną linię zabudowy (...) i w tym zakresie umorzyło postępowanie organu I instancji, a w pozostałej części utrzymało w mocy ww. decyzję, tym niemniej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 20 października 2020r. o sygn. akt II SA/Bk 538/20 uchylił powyższą decyzję SKO z dnia 10 czerwca 2020 r. W wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania SKO decyzją z 9 kwietnia 2021 r., ponownie uchyliło decyzję Wójta Gminy Janów z 28 października 2019 r. w części dotyczącej ustalenia szerokości elewacji frontowej kurników, ilości kondygnacji, wysokości kurników do kalenicy, kształtu dachu oraz nieprzekraczalnej linii zabudowy i w tym zakresie umorzyło postępowanie, a w pozostałej części utrzymało w/w decyzję w mocy. Skarga na powyższą decyzję prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 27 lipca 2021 r. (sygn. akt II SA/Bk 448/21) została oddalona, tym samym decyzja Wójta Gminy Janów z 28 października 2019r. ustalająca warunki zabudowy, zreformowana częściowo decyzją Kolegium z 9 kwietnia 2021 r. w zakresie wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu, stała się ostateczna.

Analiza projektu budowlanego w porównaniu z treścią decyzji Wójta Gminy Janów o warunkach zabudowy z dnia 28 października 2019 r., pozwala z kolei na stwierdzenie, iż projekt budowlany jest zgodny z tym rozstrzygnięciem. W tej sytuacji złożony przez Inwestora wniosek o wydanie pozwolenia na budowę uprawniał organy do wydania pozytywnej decyzji w tym przedmiocie. Konfrontując projektowaną inwestycję z ustaleniami zawartymi w ww. decyzji o warunkach zabudowy należy stwierdzić, że planowane kurniki o pow. zabudowy wynoszącej 2614.40 m2 każdy są zgodne są z wymaganiami zawartymi w pkt 2 lit. b) decyzji o warunkach zabudowy, który ustala powierzchnię zabudowy każdego z kurników do 2500 m2 z tolerancją i 20%. Przedmiotowa inwestycja spełnia też wymagania w zakresie obsługi komunikacyjnej i infrastruktury technicznej. Zgodnie z projektem zagospodarowania terenu obsługa komunikacyjna inwestycji odbywać się będzie za pomocą istniejącego wjazdu na działkę, zapotrzebowanie w wodę odbywać się będzie ze studni głębinowych o poj. do 30 m na realizację których Inwestor uzyskał decyzję Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Białymstoku z 25 kwietnia 2023r. udzielającą pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie dwóch studni głębinowych zlokalizowanych na działkach o nr ewid. gr. [...]i [...]. Analiza materiału dowodowego wykazała ponadto, że projektowane kurniki zaopatrzone będą w ciepło z własnego źródła ciepła, a mianowicie z projektowanych trzech podziemnych zbiorników na gaz płynny o pojemności 6,7 m3 za pomocą doziemnej instalacji gazowej objętej odrębnym opracowaniem.

Wprawdzie projekt studni głębinowych został wyłączony poza aktualnie prowadzoną procedurę uzyskania pozwolenia na budowę, a projekt doziemnej instalacji gazowej łączącej projektowane budynki z projektowanymi zbiornikami na gaz płynny został objęty odrębnym opracowaniem, tym niemniej jak słusznie zasygnalizował Wojewoda Podlaski w zaskarżonej decyzji, okoliczność ta nie zwalnia Inwestora z wykonania w/w studni i doziemnej instalacji gazowej przed uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie projektowanych budynków. Planowana inwestycja, w przypadku zawiadomienia organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy i niewykonania w/w obiektów, nie będzie mogła być bowiem przyjęta do użytkowania.

Na potrzeby planowanej inwestycji Inwestor uzyskał także decyzję Wójta Gminy Janów z dnia 19 kwietnia 2019 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody w na realizację projektowanego przedsięwzięcia, a decyzja ta była przedmiotem kontroli organu odwoławczego oraz tut. Sądu, który w wyroku z dnia 5 marca 2020r. potwierdził, że stała się ona ostateczna w dniu 30 sierpnia 2019r. (sygn. akt II SA/Bk 122/20). W ocenie Sądu organy prawidłowo stwierdziły, że przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany spełnia wymagania ochrony środowiska wyszczególnione w decyzji środowiskowej i zawiera konieczne do uwzględnienia konkretne rozwiązania projektowe mające na celu ochronę środowiska. Potwierdził to uprawniony projektant wskazując, że realizacja przedmiotowych kurników nie będzie powodowała negatywnych oddziaływań na zdrowie ludzi z uwagi na obszar prowadzenia działalności, zastosowanych rozwiązań technicznych oraz oddalenie od najbliższej zabudowy mieszkaniowej, w tym zabudowy mieszkalnej istniejącej na działce Skarżącego. Projektowane kurniki wyposażone będą m.in. w automatyczny system pojenia ptaków, szczelną i nienasiąkliwą posadzkę oraz system wentylacji mechanicznej składający się z wentylatorów dachowych i ściennych, co wypełnia wymagania dotyczące ochrony środowiska zawarte w w/w decyzji. Ponadto odpady w postaci padłych sztuk ptaków przechowywane będą w wolnostojącym szczelnym kontenerze o ładowności 1200 kg zlokalizowanym na betonowym podłożu, natomiast w celu ograniczenia uciążliwości odorowych od strony zabudowy mieszkaniowej istniejącej na działce o nr ewid. gr. [...]zaprojektowano pas zieleni izolującej (niskiej i wysokiej) o zmiennej szerokości wynoszącej od 1 m do 2 m. Powyższe rozwiązania bezsprzecznie dowodzą, że przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczno - budowlany zawiera rozwiązania projektowe spełniające wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w projekcie budowlanym (zgodnie z pkt 3 ppkt 1 i 2 decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach), a także spełnia warunki określone w w/w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Ponadto na stronie 6 i 7 projektu architektoniczno - budowlanego wskazane zostało, że po zakończeniu każdego cyklu hodowlanego zapewnione będzie skuteczne i systematyczne czyszczenie kurników, a powstałe odcieki będą odprowadzane do szczelnych zbiorników na popłuczyny. Odpady w postaci padłych sztuk ptaków przechowywane będą w wolnostojącym szczelnym kontenerze o ładowności 1200 kg zlokalizowanym na betonowym podłożu, natomiast odpady powstające w trakcie realizacji planowanej inwestycji i po jej zakończeniu będą segregowane i magazynowane w szczelnych pojemnikach lub kontenerach w sposób zabezpieczający środowisko gruntowo - wodne przed ewentualnymi zanieczyszczeniami. Ponadto obornik bezpośrednio z kurników wywożony będzie z terenu inwestycji, a resztki obornika rozsypanego podczas załadunku na przyczepy będą niezwłocznie sprzątane. Powyższe rozwiązania odpowiadają zatem warunkom korzystania z planowanej inwestycji określonym w punktach 1- 22 wskazanych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W ocenie składu orzekającego w sprawie przedłożony do zatwierdzenia projekt zagospodarowania terenu, znajdujący się w projekcie budowlanym, jest też zgodny z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi. Zarówno usytuowanie planowanych budynków inwentarskich (kurników) jak i układ komunikacyjny spełniają przepisy warunków technicznych. Planowane kurniki zlokalizowane zostały równolegle do siebie, w ten sposób, że ich krótsze boki skierowane będą w stronę działek o nr ewid. gr. [...] i [...], natomiast dłuższe boki skierowane będą w kierunku działki Skarżącego o nr ewid. gr. [...]. Jak wynika z projektu zagospodarowania terenu oba projektowane kurniki zlokalizowane zostały w odległości wynoszącej 14,00 m od granicy z niezabudowaną działką o nr ewid. gr. [...]1 i w odległości 5,20 m od granicy z niezabudowaną działką o nr ewid. gr. [...]. Ponadto dłuższy bok jednego z projektowanych kurników (oznaczony jako A2) skierowany w stronę działki Skarżącego o nr ewid. gr. [...]zaprojektowany został w odległości od 100 do 122 m od granicy działki o nr ewid. gr. [...]. Zatem ww. budynki zostały zaprojektowane w przepisowych odległościąch wynikających z § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (zwanego dalej też: "warunkami technicznymi"). Pozostałe uregulowania związane w tym rozporządzenia również zostały zachowane. Chodzi między innymi o przewidziany do realizacji zbiornik szczelny na ścieki sanitarne o poj. 8 m3 zaprojektowany w odległości 21,5 m od granicy działki sąsiedniej o nr ewid. gr. [...], co przesądza że jego lokalizacja jest zgodna z wymaganiami zawartymi w § 36 ust. 2 pkt 2 warunków technicznych.

Szczegółowa analiza materiału dowodowego wykazała również, zdaniem Sądu, że planowana inwestycja zgodna jest także z przepisami przeciwpożarowymi zawartymi w § 271 i 272 warunków technicznych. Odległość projektowanych kurników od granicy działek sąsiednich (5,20 m i 14,00 m od granic działek sąsiednich) wynosi zatem więcej niż połowę odległości wynikającej z § 271 ust. 1 warunków technicznych (8 m). Dodatkowo, jak wynika z rysunku parteru (str. 17 projektu) oraz opisu do tego projektu (str. 15 projektu), z hali każdego kurnika zapewniono dwa wyjścia ewakuacyjne, a odległość od najdalszego stanowiska dla zwierząt do wyjścia ewakuacyjnego nie przekracza przy ściółkowym utrzymaniu zwierząt 50 m, co jest zgodnie z § 284 ust. 1 warunków technicznych. Zgodność projektowanej inwestycji z wymaganiami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej potwierdził także uprawniony rzeczoznawca do spraw przeciwpożarowych, który w dniu 25 lipca 2023 r. uzgodnił projekt zagospodarowania terenu i rzut parteru bez uwag.

Ponadto organ przeanalizował także wymogi określone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 13 stycznia 2023 w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie (Dz. U. z 2023r., poz. 297), odnosząc się szczegółowo do kwestii, które wymagały sprawdzeniu przy wydawaniu decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę. Nie doszło również do naruszenia przepisów dotyczących posadowienia silosów i było to zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie. Każda bateria składa się bowiem z dwóch silosów paszowych o ładowności 26 ton i jednego silosu paszowego o ładowności 18 ton na płycie fundamentowej zlokalizowane zostały w odległości 14,50 m od granicy sąsiedniej działki o nr ewid. gr. [...], co spełnia wymagania odległości wynikające z powołanego przepisu.

Mając na uwadze z kolei liczne zarzuty skargi (w zasadzie w większości pokrywające się z zarzutami odwołania) należy odnieść się do poszczególnych kwestii, które zostały w nich podniesione. Przy podkreślić też należy, że znaczną część zarzutów Skarżącego dotyczy de facto kwestii, które zostały przesądzone albo w postępowaniu o ustaleniu warunków zabudowy, albo też w postępowania w przedmiocie wydania decyzji środowiskowej i na tym etapie postępowania nie mogą być kwestionowane. I tak odnosząc się w pierwszej kolejności się do zarzutu Skarżącego dotyczącego naruszenia art. 61 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 61 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie, że planowana produkcja drobiu, jako dział specjalny produkcji rolnej mieści się w definicji zasady dobrego sąsiedztwa, należy stwierdzić, że jest on bezzasadny na gruncie aktualnie prowadzonego postępowania. Powyższa regulacja znajduje bowiem zastosowanie w sprawach o ustalenie warunków zabudowy, nie zaś w sprawie o pozwolenie na budowę Jak, już zostało wyjaśnione wcześniej, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ sprawdza zgodność projektu budowlanego na podstawie ostatecznych decyzji o warunkach zabudowy oraz o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. W związku z faktem, że wydane na wcześniejszym etapie postępowania - decyzje ustalająca warunki zabudowy i decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach są ostateczne nie ma prawnych możliwości ażeby organy architektoniczno – budowlane badały ich zasadność i zgodności z przepisami prawa na etapie postępowania o pozwolenie na budowę.

Z kolei w zakresie zarzutu wadliwej – jego zdaniem - decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, niewypełniającej ustaleń zawartych w ugodzie z dnia 15 maja 2019 r. zawartej pomiędzy Inwestorem, a Skarżącym, podkreślić należy, co też trafnie zasygnalizował Wojewoda, że aktualnie prowadzone postępowanie dotyczy wyłącznie pozwolenia na budowę i nie ma podstaw prawnych do kontrolowania procedury wydawania decyzji Wójta Gminy Janów z 19 kwietnia 2019r. o środowiskowych uwarunkowaniach i badania dokumentów poprzedzających wydanie tego rozstrzygnięcia. Jak, już wspomniano wyżej, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach z dnia 19 kwietnia 2019r. jest ostateczna, a zatem Skarżący ma możliwość zakwestionowania ww. decyzji wyłącznie w trybach nadzwyczajnych. Odnosząc się natomiast do zarzutu naruszenia art. 85 ustawy Prawo ochrony środowiska, które zdaniem Skarżącego skutkować będzie zanieczyszczeniem powietrza przez substancje odorowe generowane przez projektowane kurniki trzeba zwrócić uwagę, że w celu ograniczenia uciążliwości odorowych od strony zabudowy mieszkaniowej istniejącej na działce Skarżącego zaprojektowano pas zieleni izolującej (niskiej i wysokiej) o zmiennej szerokości wynoszącej od 1 m do 2 m. Ponadto, zdaniem uprawnionego projektanta planowana inwestycja nie będzie generowała ponadnormatywnych substancji odorowych, a progi odczuwalności węchowej na działce Skarżącego o nr ewid. gr. [...]nie zostaną przekroczone. Sąd zauważa wprawdzie, że w ugodzie podpisanej z Inwestorem miał to być pas 3 ma zieleni i odległość m.in. 255 m od granicy z działka Skarżącego, ale przedmiotem aktualnej kontroli nie jest ugoda ani decyzja środowiska, ale decyzja o pozwoleniu na budowę. Roszczenie z samej ugody ma zas charakter cywilnoprawny, którego Skarżący może domagać się na drodze postępowania cywilnego.

Odnosząc się zaś do zarzutu naruszenia art. 75 ust. 1 p.o.ś. to wyjaśnić należy, że powyższa regulacja dotycząca oceny projektu budowlanego w zakresie ochrony środowiska w trakcie prowadzenia postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę nie jest skierowana do organów architektoniczno- budowlanych, a obowiązek ochrony środowiska ma jedynie inwestor. W świetle treści art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego ocenie organu administracji architektoniczno - budowlanej pod względem zgodności z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi podlega tylko projekt zagospodarowania działki lub terenu. Z powyższego wynika, że organ właściwy w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę w oparciu o powyższy przepis nie może domagać się, żeby podczas prac budowlanych została zachowana ochrona środowiska bowiem nie jest on do tego uprawniony. Obowiązek ochrony środowiska ma jedynie inwestor. Tym samym organ na etapie wydawania pozwolenia na budowę nie ma kompetencji by wymóc na inwestorze takie prowadzenie robót budowlanych, które nie pogorszą stanu środowiska. Organ taki może jedynie ocenić czy projekt zagospodarowania terenu spełnia wymagania ochrony środowiska ale same rozwiązania projektu architektoniczno - budowlanego nie podlegają kontroli tego organu.

Końcowo należy zasygnalizować Skarżącemu, że jeżeli nawet w projekcie budowlanym nie wskazano wszystkich wymogów decyzji środowiskowej, to trzeba przypomnieć że zgodnie z treścią art. 86c ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale wykonanie warunków decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, które nie zostały uwzględnione w decyzjach, o których mowa w art. 86, to jest m.in. decyzji o pozwoleniu na budowę, podlega egzekucji administracyjnej w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, o ile przedsięwzięcie jest realizowane. Nie ma tym samym żadnych przeszkód, by wskazane w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach konkretne wymogi wykorzystania terenu w fazie eksploatacji mogły być egzekwowane bezpośrednio na podstawie tej decyzji (tak: NSA w wyroku z dnia 23 maja 2023r., sygn. akt II OSK 1748/20, dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Nie można także zgodzić się z zarzutem dotyczącym braku wskazania w skarżonej decyzji kategorii poszczególnych obiektów budowlanych. Organ I instancji prawidłowo zakwalifikował projektowaną inwestycję składającą się z szeregu obiektów budowlanych (takich jak: kurniki, zbiorniki na popłuczyny, silosy paszowe) służących gospodarce rolnej do II kategorii obiektów budowlanych. Pozostałe obiekty budowlane niesłużące gospodarce rolnej, jako "inne budowle" zostały zakwalifikowane do VIII kategorii obiektów budowlanych.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, na podstawie art. 151 p.p.s.a., skargę oddalił.