Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. do WSA - Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA del. do WSA - Barbara Hnatiuk (sprawozdawca), Asesor WSA - Katarzyna Radom, Protokolant - Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ustalających wymiar podatku od nieruchomości za rok 2000 I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. na rzecz R. W. kwotę 125 (sto dwadzieścia pięć) złotych z tytułu kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym.

Burmistrz Miasta i Gminy W. decyzją z dnia [...] (Nr [...]) odmówił R. W. zmiany decyzji wymiarowych w podatku od nieruchomości za wrzesień, październik, listopad i grudzień 2000r. z powołaniem przepisów art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 ze zm.) oraz art. 1-7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.). W szczególności organ wywiódł, że wprawdzie podatnik nabył w dniu [...] grunty rolne o pow. [...] ha w celu utworzenia nowego gospodarstwa rolnego, lecz nie doszło do przewidzianej prawem zmiany sposobu wykorzystywania wcześniej posiadanych budynków, skutkującej ich zwolnieniem od podatku od nieruchomości. Decyzja z dnia [...], pozwalająca na podział działki [...] na działki [...] i [...], została zaewidencjonowana w ewidencji gruntów dopiero w dniu [...]. Natomiast decyzja z dnia [...], pozwalająca na przerobienie budynków położonych na działkach [...] i [...], nie została jeszcze wykonana przez wpis do ewidencji gruntów. Ponadto wizja lokalna nieruchomości przeprowadzona w dniu [...] pozwoliła na ustalenie, że podatnik nie prowadzi hodowli zwierząt, zaś wobec daty nabycia gruntów rolnych nie można uznać, że nieruchomość służyła w r. 2000 działalności rolniczej.

Odwołując się od powyższej decyzji, R. W. domagał się jej uchylenia i stwierdzał, że wobec nabycia gospodarstwa rolnego, zaistniały podstawy z art. 7 ust. 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych do zwolnienia przedmiotowych budynków od podatku od nieruchomości, jako związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Podatnik zarzucał, że działalność rolniczą prowadzi wraz z kuzynem od roku 1992 na gruntach wcześniej dzierżawionych od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, zaś przedmiotowe nieruchomości wykorzystywane były do przechowywania zboża i maszyn rolniczych, o czym świadczy stwierdzony w czasie wizji fakt posiadania 5 ton gryki oraz urządzenia do czyszczenia zboża.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. decyzją z dnia [...] (Nr [...]) utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Stwierdzono, że decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma przepis art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993r., Nr 94, poz. 431 ze zm.), określający definicję gospodarstwa rolnego dla celów podatku rolnego. Z przepisu tego wynika, iż grunty pod zabudowaniami związane z prowadzeniem gospodarstwa, mogą być uznane i opodatkowane jako grunty rolne jedynie w przypadku ich sklasyfikowania w operatach ewidencyjnych jako użytków rolnych. Tymczasem działka Nr [...] orzeczona jest w rejestrze jako "tereny zabudowane inne", zaś działki Nr [...],[...] jako "inne tereny zabudowane", wobec czego nie mogą być uznane za użytki rolne. Nie mogą być zatem objęte podatkiem rolnym, lecz podlegają od września 2000r. podatkowi od nieruchomości.

Decyzja ostateczna stała się przedmiotem skargi, wniesionej przez R. W. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której skarżący domagał się uchylenia obu wydanych w sprawie decyzji z powodu naruszenia przez organy orzekające prawa. Skarżący podkreślał, że jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. [...] ha, z którym są związane zabudowania na działce [...] (magazyn zbożowy) oraz na działce [...], utworzonej na cele produkcji rolniczej na podstawie prawomocnej decyzji Burmistrza Miasta i Gminy. Obiekty te są faktycznie wykorzystywane dla prowadzenia działalności rolniczej. Skarżący zarzucał, że organ odwoławczy w ogóle pominął kwestię budynków, zajmując się problemem gruntów w oparciu o przepisy ustawy o podatku rolnym, której budynki nie podlegają. Ponadto skarżący zarzucał, że jest naruszeniem prawa, zastosowanie przez organ odwoławczy w sprawie dotyczącej roku 2000, przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia [...].

Odpowiadając na skargę, organ odwoławczy wnosił o jej oddalenie z podtrzymaniem zajętego w sprawie stanowiska.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, właściwy do rozpoznania sprawy niniejszej w myśl przepisu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustaw – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271), po rozpatrzeniu stanu faktycznego i prawnego zważył:

Zadaniem organu odwoławczego jest ponowne rozstrzygnięcie sprawy, lecz zakres rozstrzygnięcia zakreśla sprawa rozstrzygnięta przez organ I instancji, której przedmiot wyznaczył wniosek strony o wszczęcie postępowania. Stąd też organ odwoławczy nie może w swoich rozważaniach pominąć ani treści wniosku strony, ani rozstrzygnięcia organu I instancji, gdyż działanie takie sprzeczne byłoby z zasadą dwuinstancyjności postępowania oraz z samym celem rozstrzygania odwołań od decyzji organów I instancji.

Do naruszenia takiego doszło w sprawie niniejszej.

Jest w tej sprawie niesporne, że skarżący domagał się zmiany decyzji wymiarowych w podatku od nieruchomości za wrzesień, październik, listopada i grudzień 2000r. wywodząc, że od 1 września tegoż roku posiadane przez niego budynki winny być poddane ustawowemu zwolnieniu w podatku od nieruchomości, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.). Organ I instancji, odmawiając przyznania zwolnienia, wskazał na przeszkodę formalną w postaci braku dokonania zmian w rejestrze gruntów i budynków odnośnie przerobienia budynków posadowionych na działkach Nr [...] i [...], jak również na dokonanie zmian w rejestrze w wyniku podziału działki Nr [...] – dopiero w grudniu 2000r. Ponadto stwierdzono, że przedmiotowe budynki nie mogły być związane z prowadzeniem gospodarstwa, skoro termin nabycia gruntów uniemożliwiał osiągnięcie plonów w r. 2000.

Skarżący zwalczał w odwołaniu stanowisko organu I instancji, dowodząc tak prowadzenia gospodarstwa już w r. 2000, jak i wskazując na skutki decyzji Burmistrza Miasta, zezwalającej na podział działki Nr [...], w celach prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Jednakże organ odwoławczy w swojej decyzji w ogóle pominął kwestię dla tej sprawy zasadniczą, a to problem zwolnienia przedmiotowych budynków od podatku od nieruchomości, zajmując się jedynie ustaleniem charakteru gruntów pod zabudowaniami i dochodząc do wniosku, że nie mają one charakteru gruntów rolnych. Rozstrzygnięcie to stanowi o całkowitym pominięciu i niezrozumieniu przedmiotu sprawy niniejszej, w której kwestia gruntów pod zabudowaniami w ogóle nie była podnoszona ani przez podatnika, ani przez organ I instancji.

Niezależnie od tego, utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji z uzasadnieniem całkowicie pomijającym przedmiot tego rozstrzygnięcia, przy zupełnym pozostawieniu bez rozpatrzenia zarzutów odwołania, stanowi o rażącym naruszeniu przepisu art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Uchybienie to musiało skutkować uchyleniem zaskarżonej decyzji ostatecznej, po myśli przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271).

Uchylenie zaskarżonej decyzji powoduje konieczność ponownego rozpatrzenia odwołania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Przy rozpatrzeniu tym organ odwoławczy winien skupić się na kwestii przedmiotowego zwolnienia w podatku od nieruchomości, o którym mowa w powołanym w uzasadnieniu wyroku przepisie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uwzględniając wymóg z art. 21 – Prawa geodezyjnego i kartograficznego, jak również rozstrzygnąć, czy zaistniały przesłanki do stwierdzenia, że już w r. 2000 przedmiotowe budynki związane były z prowadzonym przez skarżącego gospodarstwem rolnym. Należy również rozstrzygnąć, jaki wpływ na wynik sprawy mają decyzje zezwalające na podział działki Nr [...] jak również na przerobienie budynków po byłej winiarni i piekarni na magazyny zboża i nawozów sztucznych. Należy zająć stanowisko, czy ma znaczenie w sprawie fakt wcześniejszego prowadzenia gospodarstwa rolnego na gruntach AWRSP.

Rozstrzygnięcie winno być wydane na podstawie przepisów, obowiązujących w r. 2000.

Sąd pominął orzeczenie o wstrzymaniu wykonania decyzji, a to z uwagi na jej charakter, skutkujący brakiem postaw do egzekucyjnego wykonania.

Orzeczenie o kosztach postępowania sądowego wydano na podstawie art. 200 powołanej ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.