Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 5 listopada 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Kisiel po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1157/08, odrzucającego skargę K. N. na postanowienie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w O. z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści postanawia ODDALIĆ SKARGĘ KASACYJNĄ

1. Pismem z dnia [...] maja 2006 r. skarżący K. N. poinformował Nadleśnictwo Lasów Państwowych w O. o zakończeniu zalesiania gruntów rolnych stanowiących jego własność. W odpowiedzi Nadleśnictwo O. pismem z dnia [...] maja 2008 r. odmówiło wydania skarżącemu zaświadczenia o zalesieniu gruntów zgodnie z obowiązującym planem zalesienia, uzasadniając odmowę obsadzeniem gruntu niewłaściwymi sadzonkami drzew oraz niewłaściwym ich rozmieszczeniem. Pomimo braku oznaczenia pisma jako postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia, zawiera ono wszelkie elementy niezbędne do uznania, iż stanowi ono takie orzeczenie.

2. W zażaleniu do Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych strona stwierdziła, że zarzut niewłaściwego zalesienia dotyczy jedynie małego ułamka zalesionej nieruchomości, a w przeważającej większości została ona zalesiona prawidłowo.

3. Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2006 r. Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w O. odmówił uwzględnienia zażalenia skarżącego z uwagi na wyniki kontroli sposobu zalesienia dokonanej w dniu [...] czerwca 2006 roku, która wykazała liczne rozbieżności sposobu zalesienia działek skarżącego z obowiązującym planem zalesienia tego terenu.

4. K. N. zaskarżył postanowienie z dnia [...] czerwca 2006 r. wnosząc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę z dnia [...] listopada 2006 r. Zarzucił Nadleśnictwu O. bezzasadne odmawianie mu wydania zaświadczenia o zalesieniu gruntów.

5. Postanowieniem z dnia 9 lutego 2007 r., IV SA/Wa 2331/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę wobec nie uiszczenia należnego wpisu od skargi w terminie.

6. Skarżący pismem z dnia [...] kwietnia 2008 r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł o rozpatrzenie jego sprawy w przedmiocie nieprawidłowości w postępowaniu pracowników Nadleśnictwa O. oraz nie wydania zaświadczenia o zalesieniu gruntów.

7. Postanowieniem z dnia 22 lipca 2008 r., IV SA/Wa 1157/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. N. na postanowienie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w O. z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia. Skarżący otrzymał pismo odmawiające uwzględnienia zażalenia na odmowę wydania zaświadczenia o zalesieniu najpóźniej w dniu [...] lipca 2006 roku. Pismo to zostało potraktowane jako postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia. Termin do wniesienia skargi do Sądu, wyznaczony przez art.53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz.1270 ze zm. - dalej P.p.s.a. ), upłynął bezskutecznie w dniu 28 sierpnia 2006 r. Natomiast pismo skarżącego uznane za skargę zostało złożone w urzędzie pocztowym w dniu 21 kwietnia 2008 r., z uchybieniem terminu wskazanego w art.53 § 1 P.p.s.a.

Sąd I instancji wskazał ponadto, że w postanowieniu o odmowie wydania zaświadczenia o zalesieniu nie zawarto informacji o możliwości wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i strona nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji tego uchybienia. W celu skutecznego złożenia skargi, strona powinna złożyć wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, a w piśmie skarżącego nie sformułowano takiego wniosku.

8. Skargę kasacyjną wniósł K. N. domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w całości i przekazania sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Zdaniem skarżącego, Sąd I. instancji naruszył art.53 § 1 P.p.s.a. poprzez niewłaściwe jego zastosowanie tj. odrzucenie skargi z powodu braku wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi bez uprzedniego poinformowania strony w trybie art.6 P.p.s.a. o tym, jakie czynności procesowe winna dokonać strona działająca bez adwokata lub radcy prawnego w sprawie o uznaniu pisma skarżącego za skargę na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia i o konieczności złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Sąd I instancji był obowiązany do informowania strony o czynności, jakie strona winna podjąć w toku procesu oraz pouczyć ją o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Tymczasem dopiero z zaskarżonego postanowienia skarżący dowiedział się o prawie do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, o terminie jej wniesienia i o możliwości wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Pouczenie i wskazówki winny być adekwatne do stanu sprawy oraz występujących uchybień w konkretnym, zindywidualizowanym przypadku, a pouczenie Sądu z dnia 5 maja 2008 r. o treści art.3 § 2 P.p.s.a. nie spełnia dyspozycji art.6 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie jest zasadna.

Skarżący otrzymał postanowienie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w O. z dnia [...] czerwca 2006 r. odmawiające uwzględnienia zażalenia na odmowę wydania zaświadczenia o zalesieniu najpóźniej w dniu [...] lipca 2006 r. skoro w tym dniu zwrócił się pismem do Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych o interwencję w Nadleśnictwie O.. Liczony od tego dnia termin do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie upłynął w dniu 28 sierpnia 2006 roku. Wobec powyższego Sąd I instancji prawidłowo uznał, że rozpoznawana skarga została wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu przewidzianego dla dokonania tej czynności procesowej, gdyż nastąpiło to dopiero w dniu 21 kwietnia 2008 r., a skarga nie zawierała wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Dlatego nietrafne są zarzuty skargi kasacyjnej. Skarżący miał możliwość złożenia wniosku o przywrócenie terminu wraz ze skargą, ale tego nie uczynił.

Obowiązek informowania przez Sąd stron postępowania o czynnościach procesowych i skutkach prawnych tych czynności (art.6 P.p.s.a.) nie obejmuje pouczania o treści przepisów przewidujących przywrócenie terminu. Sąd nie jest zobowiązany do szczegółowego instruowania strony co do wszelkich możliwych zachowań (por. wyrok SN z dnia 13 lipca 2000r. II UKN 639/99, OSNAPiUS 2002, nr 3, poz.78).

Prawidłowo więc Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż skarga K. N., wniesiona w dniu 21 kwietnia 2008 r. była spóźniona, a skarżący uchybił terminowi wynikającemu z art.53 § 1 P.p.s.a. Dlatego zgodne z prawem jest postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjny odrzucające skargę jako spóźnioną.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art.184 Prawa o postępowania przed sądami administracyjnymi.