drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Ochrona dóbr kultury Komunalizacja mienia, Inne, uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Bd 106/16 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2016-05-11, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bd 106/16 - Wyrok WSA w Bydgoszczy

Data orzeczenia
2016-05-11 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-02-05
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Sędziowie
Anna Klotz /sprawozdawca/
Jerzy Bortkiewicz
Małgorzata Włodarska /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Ochrona dóbr kultury
Komunalizacja mienia
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2014 poz 782 art. 3 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz sędzia WSA Anna Klotz (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2016 r. sprawy ze skargi [...] w [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...], 2. zasądza od Dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] na rzecz [...] w [...] sp. z o.o. w [...] kwotę 714 (siedemset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] października 2014 r. N. zwrócił się do Dyrektora Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia o udostępnienie informacji publicznej w zakresie protokołów kontroli, zastrzeżeń do protokołów kontroli, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do protokołu kontroli, wystąpień pokontrolnych, zastrzeżeń do wystąpień pokontrolnych, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do wystąpienia pokontrolnego Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, przeprowadzonych w następujących szpitalach: Szpitalu 1, Szpitalu 2, Szpitalu 3, Szpitalu 4 oraz Szpitalu 5 w okresie od dnia [...] stycznia 2010 r. do dnia [...] października 2015 r., dotyczących postępowań kontrolnych w przedmiocie prawidłowości realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju: leczenie szpitalne, zawartej na lata 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 oraz 2015, w szczególności dotyczących prawidłowości kwalifikacji chorych do leczenia stacjonarnego i wykazywania właściwych produktów rozliczeniowych.

Decyzją z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego NFZ odmówił udzielenia informacji zgodnie z powyższym wnioskiem. Organ wskazał, że żądane przez wnioskodawcę informacje dotyczą szerokiego zakresu danych na przestrzeni kilku lat. Oświadczył również, że realizuje zasadę transparentności i jawności, co do umów zawartych ze świadczeniodawcami, i tylko nimi, przez zamieszczenie na swojej stronie internetowej informacji o każdej zawartej umowie, z uwzględnieniem maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej z zawartej umowy, rodzaju, liczby i ceny zakupionych świadczeń albo rodzaju zakupionych świadczeń, liczby jednostek rozliczeniowych wyrażających wartość świadczenia oraz cenę jednostki rozliczeniowej, a także maksymalnej kwoty zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej ze wszystkich zawartych umów. W pozostałym zakresie organ jest, jak wskazał, zobowiązany do ochrony posiadanych danych i jest uprawniony do uzyskiwania, przetwarzania danych i gromadzenia danych, zarówno osobowych jak i finansowych, wyłącznie w celu wypełniania nałożonych nań ustawowych zadań, nie zaś celem ich dalszego rozpowszechniania.

Zdaniem organu, żądana informacja ma charakter informacji przetworzonej, wnioskodawca zatem winien był wykazać, że uzyskanie żądanej informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Organ podzielił stanowisko WSA w Poznaniu, zawarte w wyroku z 10 grudnia 2014r. (IV SA/Po 940/14), który stwierdził, iż brak jest podstaw do udzielenia informacji publicznej przetworzonej podmiotowi, który nie zapewnia, że zostanie ona realnie wykorzystana w celu ochrony interesu publicznego.

Pismem z [...] listopada 2015r. N. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Uprzednio wydanej decyzji odwołujący się zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego art. 7 w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 80 kpa oraz art. 16 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w związku z art. 107 § 1 kpa, a także art. 16 ust. 2 w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak również prawa materialnego: art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 u.d.i., art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret drugi u.d.i., art. 10 ust. 1 u.d.i. oraz art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP.

Wnioskodawca, ponownie żądając udzielenia przedmiotowej informacji publicznej wskazał, że NFZ jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia takiej informacji, żądana informacja natomiast stanowi informację publiczną.

Wnioskodawca również zwrócił uwagę, że żądana informacja nie stanowi informacji przetworzonej, nie powstaje bowiem w procesie jej udzielania żadna nowa informacja, czynności ograniczone są do zeskanowania dokumentów i ich anonimizacji, nie wymaga również zaangażowania środków osobowych ani finansowych. Informacja przetworzona jest, jak wskazał wnioskodawca, jakościowo nową informacją, nieistniejącą dotychczas w przyjętej treści i postaci. Sam fakt czasochłonnego procesu odnajdywania żądanej informacji czy też jej porządkowania, nie stanowi o przetworzeniu informacji. Sporządzenie kserokopii dokumentów z postępowań kontrolnych prowadzonych przez organ nie jest informacją przetworzoną dlatego, że ich sporządzenie nie prowadzi do powstania nowych informacji, składających się z cząstkowych informacji prostych.

Wnioskodawca wskazał, że w związku z tym, że żądana przezeń informacja nie jest informacją przetworzoną, nie można od niego wymagać wykazania przesłanki "szczególnego interesu publicznego".

Wnioskodawca również zwrócił uwagę na formę wydanego rozstrzygnięcia, zarzucając mu brak pouczenia o możliwości i trybie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W decyzji z [...] listopada 2015 r. nr [...], Dyrektor Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia podtrzymał uprzednio zajęte stanowisko. Organ, wskazując na art. 3 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zwrócił uwagę że uzyskanie informacji przetworzonej warunkuje zakres, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego, podkreślając szczególną istotność interesu publicznego. Zdaniem organu bowiem, żądane dane mogą być istotne dla interesu publicznego, jednakże w wyniku np. zestawienia kosztów ich wytworzenia, a przede wszystkim potrzeby ich pozyskania, nie będą miały szczególnie istotnej wartości dla wskazanego interesu publicznego. Na ocenę istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego uzasadniającego udzielenie żądanych informacji wnioskującemu podmiotowi ma, zdaniem organu, charakter czy też pozycja podmiotu, który występuje z żądaniem udzielenia informacji publicznej przetworzonej.

W skardze do Sądu, N. powtarzając w istocie treść odwołania, zarzucił powyżej wskazanej decyzji naruszenie przepisów prawa procesowego art. 7 w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 80 kpa oraz art. 16 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej w związku z art. 107 § 1 kpa, a także art. 16 ust. 2 w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak również prawa materialnego: art. 3 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 u.d.i., art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret drugi u.d.i., art. 10 ust. 1 u.d.i. oraz art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP.

Skarżąca spółka wskazując, że NFZ jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia wnioskowanej informacji, zwróciła także uwagę, że żądana informacja stanowi informację publiczną. W opinii skarżącej, żądana informacja nie stanowi informacji przetworzonej. Czynności w procesie udzielania wnioskowanej informacji ograniczają się do wykonania skanów i anonimizacji, nie powstaje również w tym procesie żadna nowa informacja. Organ nie musi ponadto angażować środków osobowych ani finansowych. Sam fakt czasochłonnego procesu odnajdywania żądanej informacji czy też jej porządkowania, nie stanowi o przetworzeniu informacji.

Skarżąca podniosła, że w związku z tym, że żądana przez nią informacja nie jest informacją przetworzoną, nie można od niej wymagać wykazania przesłanki szczególnego interesu publicznego.

Zdaniem skarżącej, kwestionowana decyzja zawiera braki w postaci niepouczenia skarżącej o możliwości i trybie złożenia skargi do sądu.

Skarżąca podniosła również argument nierozważenia w sposób wyczerpujący wszystkich okoliczności sprawy.

W odpowiedzi na skargę, Dyrektor Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia wniósł o jej oddalenie, kwestionując argumentację zawartą w treści skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1647), sąd administracyjny sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę pod względem zgodności z prawem w oparciu o przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Z powyższego wynika, że w przypadku gdy Sąd stwierdzi, bądź to naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź to naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź wreszcie inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas - w zależności od rodzaju naruszenia - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź też stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa. Wskazana regulacja nie pozostawia wątpliwości co do tego, że zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą ulec uchyleniu tylko wtedy, gdy organom administracji publicznej można postawić uzasadniony zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli naruszenie to miało, bądź mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Oceniając okoliczności niniejszej sprawy Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, bowiem rozpoznający sprawę organ wydając swe rozstrzygnięcia naruszył przepisy prawa materialnego – ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014r., poz. 782 ze zm.), dalej powoływanej w skrócie "U.d.i.p." oraz przepisy postępowania administracyjnego.

Przedmiotem skargi stanowiącej przedmiot rozpoznania jest rozstrzygnięcie Dyrektora Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia z [...] listopada 2015 r. nr [...], utrzymujące stanowisko tego organu zawarte w rozstrzygnięciu tego organu wydanym w dniu [...] listopada 2015r. nr [...].

Powyższe rozstrzygnięcia stanowią decyzje administracyjne, pomimo iż nie zawierają one wszystkich elementów właściwych dla indywidualnej decyzji wydanej w postępowaniu administracyjnym i nie posiadają klasycznej formy decyzji.

Elementy składowe decyzji charakteryzuje art. 107 kpa. Zgodnie z § 1 tego przepisu, decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub, jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna być opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi. Przy czym przepisy szczególne mogą określać także inne składniki, które powinna zawierać decyzja (art. 107 § 2). Jak natomiast wynika z art. 107 § 3 uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.

W dalszej kolejności przejść należy do analizy naruszenia przez organ przepisów prawa materialnego, czyli mającej w niniejszej sprawie zastosowanie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej

Informację publiczną w rozumieniu powyższej ustawy stanowi, co wynika z art. 1 ust. 1 U.d.i.p. – każda informacja o sprawach publicznych ustawy i informacja taka podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Ustawa przewiduje określone sposoby udostępniania informacji publicznej. I tak, jak wynika z art. 7 ust. 1 U.d.i.p., udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze: 1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8; 2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 (na wniosek) i art. 11 (udostępnienie wglądu); 3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 oraz udostępnienia materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia; 4) udostępniania w centralnym repozytorium.

Z art. 4 ust. 1 pkt 4 U.d.i.p. wynika, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej nałożony został na "podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego". Ze względu na to, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2015r., poz. 581), Narodowy Fundusz Zdrowia jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, a w jego skład wchodzą oddziały wojewódzkie Funduszu (art. 96 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy), to na podmiocie reprezentującym oddział wojewódzki Funduszu, tj. na jego dyrektorze (art. 107 ust. 1 cyt. ustawy) spoczywał obowiązek rozpoznania skierowanego do Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia wniosku o udzielenie informacji publicznej. Wniosek został rozpoznany poprzez wydanie decyzji Dyrektora Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia o odmowie udostępnienia wskazanych we wniosku informacji.

Pojęcie "informacji publicznej" ustawodawca określił w przepisach art. 1 ust. 1 i art. 6 U.d.i.p., wskazując, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie do art. 10 ust. 1 U.d.i.p., informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniana na wniosek. Wniosek taki winien być przez adresata zbadany pod kątem spełnienia zakresu podmiotowego i przedmiotowego U.d.i.p. Przesłankami warunkującymi udzielenie informacji publicznej jest jednoczesne spełnienie warunków: ze złożonego wniosku wynikać musi, że do udzielonej informacji zastosowanie mają przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej dotyczące udzielania informacji na wniosek, nie występuje żadna przesłanka ograniczenia dostępu do informacji publicznej, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 U.d.i.p. i żądana informacja nie jest informacją przetworzoną.

W sprawie niniejszej, przedmiotem wniosku wszczynającego postępowanie jest żądanie skarżącego o udostępnienie informacji publicznej w zakresie protokołów kontroli, zastrzeżeń do protokołów kontroli, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do protokołu kontroli, wystąpień pokontrolnych, zastrzeżeń do wystąpień pokontrolnych, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do wystąpienia pokontrolnego Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, przeprowadzonych w następujących szpitalach: Szpitalu 1, Szpitalu 2, Szpitalu 3, Szpitalu 4 oraz Szpitalu 5 w okresie od dnia [...] stycznia 2010 r. do dnia [...] października 2015 r., dotyczących postępowań kontrolnych w przedmiocie prawidłowości realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju: leczenie szpitalne, zawartej na lata 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 oraz 2015, w szczególności dotyczących prawidłowości kwalifikacji chorych do leczenia stacjonarnego i wykazywania właściwych produktów rozliczeniowych.

Organ nie kwestionuje okoliczności, że wnioskowana informacja stanowi informację publiczną zgodnie z przepisami U.d.i.p. Przyjmując jednak, że przedmiotowa informacja stanowi informację przetworzoną, wskazuje na ograniczenia w jej udzielaniu. Jako podstawę dla odmowy udzielenia informacji publicznej w przedmiotowej sprawie, organ wskazał przywoływany już art. 3 ust 1 pkt 1 U.d.i.p., zgodnie z którym prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Jak wprost wynika z wyżej wskazanego przepisu, ustawa dopuszcza udzielenie informacji stanowiącej informację przetworzoną, wszakże pod warunkiem wykazania przez wnioskodawcę, że jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest już pogląd, zgodnie z którym "informacją przetworzoną" jest informacja publiczna opracowana przez podmiot zobowiązany przy użyciu dodatkowych sił i środków, na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych, czyli innymi słowy informacja, która zostanie przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. Będzie to zatem taka informacja, co do której podmiot zobowiązany do jej udzielania nie dysponuje "gotową" informacją na dzień złożenia wniosku, ale jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności. Informacja przetworzona to taka informacja, której wytworzenie wymaga intelektualnego zaangażowania podmiotu zobowiązanego (por. wyrok NSA z dnia 17 października 2006 r., sygn. akt I OSK 1347/05; wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1048/07; wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 89/13; publ. http//orzeczenia.nsa.gov.pl). Dla uznania informacji za przetworzoną nie bierze się pod uwagę czynności technicznych, które wykonać należy przy udzielaniu informacji, chodzi o czynności, w wyniku których powstanie informacja nowa. Selekcja zatem dokumentów, analiza treści, usuwanie wrażliwych danych, kopiowanie, skanowanie, nie przesądza o uznaniu informacji powstałej w wyniku podjęcia tych czynności za przetworzoną.

Zwrócić uwagę w tym miejscu należy, że w pewnych przypadkach suma posiadanych informacji prostych może przekształcić się w informację przetworzoną. Sytuacja taka może mieć miejsce na przykład wtedy, gdy czynności związane z przygotowywaniem do udzielenia wnioskowanej informacji publicznej są rozległe i angażują po stronie zobowiązanego podmiotu środki i zasoby konieczne do jego prawidłowego funkcjonowania. Innymi słowy, organ zobowiązany do udzielenia informacji publicznej nie jest w stanie realizować przypisanych ich zadań z uwagi na konieczność dokonywania czynności związanych z realizacją obowiązku udzielenia informacji publicznej. Tym samym suma informacji prostych, w zależności od wiążącej się z ich pozyskaniem wysokości nakładów, jakie musi ponieść organ, czasochłonności, liczby zaangażowanych pracowników – może być traktowana jako informacja przetworzona.

Zważywszy na okoliczność, że przedmiotem wnioskowanej informacji jest treść protokołów kontroli, zastrzeżeń do protokołów kontroli, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do protokołu kontroli, wystąpień pokontrolnych, zastrzeżeń do wystąpień pokontrolnych, stanowiska w stosunku do zastrzeżeń do wystąpienia pokontrolnego Dyrektora Oddziału Wojewódzkiego NFZ przeprowadzonych w 5 dużych szpitalach w okresie czasu obejmującym niespełna pięć lat, uznać można, że przygotowanie tak obszernej informacji wpłynie na tok pracy organu, z uwagi na czas i środki potrzebne do zrealizowania żądania zawartego we wniosku. Wobec powyższego, wnioskowana informacja mogła zostać uznana za informację przetworzoną, o ile organ poda w przybliżeniu środki, które musi zaangażować, wskaże ilość dokumentów, które należy przetworzyć oraz ilość osób oraz ich czas pracy w tym osób niezbędnych na wykonanie zadań.

Informacja publiczna przetworzona jest informacją, na którą składa się jakaś liczba informacji publicznej prostej, która dostępna jest bez konieczności wykazywania zaistnienia przesłanki interesu publicznego. Udzielenie informacji publicznej przetworzonej, związanej z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem z informacji prostej, uwarunkowane jest potrzebą wykazania przesłanki interesu publicznego.

Określenie żądanej informacji, jako informacja przetworzona, leży w gestii organu, do którego ze stosownym wnioskiem zwraca się podmiot zainteresowany. To organ musi ustalić i rozważyć, czy udostępnienie żądanej informacji w zakresie określonym we wniosku jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 19 grudnia 2005 r. (IV SAB/Wr 47/05): "W odniesieniu do informacji przetworzonej ustawodawca wprowadził szczególną przesłankę jej udostępnienia. Przed udostępnieniem informacji podmiot zobowiązany powinien sprawdzić, czy udostępnienie informacji w zakresie określonym we wniosku jest "szczególnie istotne dla interesu publicznego". Ocena tej "szczególnej istotności dla interesu publicznego" należy do podmiotu dysponującego informacją. [...] Zatem decyzja podejmowana w przedmiocie udostępniania takiej informacji będzie miała charakter uznaniowy. Także ciężar oceny tego, czy wnioskodawca w sposób właściwy wykazał we wniosku istnienie interesu publicznego spoczywa na podmiocie zobowiązanym, który powinien dokonać oceny zarówno wniosku, jak i zakresu, w jakim wnioskodawca chce uzyskać informację publiczną." Jak również Sąd stwierdził w ww. wyroku: "Prawo do uzyskiwania informacji przetworzonej jest ograniczone do przypadków, w których jest to istotne dla interesu publicznego. Ograniczenie to stanowi konsekwencję zasady podporządkowania interesu prywatnego interesowi publicznemu, która ma za zadanie chronić podmioty zobowiązane do udzielania informacji publicznej przed koniecznością reorganizacji ich struktury i zasad pracy, w przypadku obowiązku przetwarzania posiadanych informacji udzielanych wnioskodawcom dla ich celów prywatnych."

Interes publiczny, podobnie jak "informacja publiczna przetworzona" nie posiada na gruncie obowiązujących przepisów prawa swojej legalnej definicji. Jak wskazał NSA w wyroku z 5 marca 2015 r., sygn. akt I OSK 865/14: "Pojęcie szczególnego interesu publicznego jest znaczeniowo węższe od funkcjonującego w powszechnym użyciu pojęcia interesu społecznego. Interes publiczny odnosi się w swej istocie do spraw związanych z funkcjonowaniem państwa oraz jego ciał publicznych jako pewnej całości, szczególnie zaś łączy się z funkcjonowaniem podstawowej struktury państwa. Skuteczne działanie w granicach interesu publicznego wiąże się z możliwością realnego wpływania na funkcjonowanie określonych instytucji państwa w szerokim tego słowa znaczeniu." W kwestii udzielania przez organy państwa informacji publicznej, interes publiczny istnieje zatem wówczas, gdy uzyskanie określonych informacji mogłoby mieć znaczenie z punktu widzenia funkcjonowania państwa, np. usprawniałoby działanie jego organów. Dodatkowo, zwrócić uwagę należy, że ustawa o dostępie do informacji publicznej wymaga wykazania nie tyle interesu publicznego, co szczególnego interesu publicznego. Nie każdy zatem interes publiczny będzie interesem szczególnym. Status interesu publicznego również wymaga rozważenia.

Zbadanie, czy podmiot domagający się udzielenia informacji publicznej przetworzonej wykazał szczególny interes publiczny spoczywa na podmiocie obowiązanym do udzielenia informacji publicznej. W sprawie niniejszej, organ, nie kwestionując kwalifikacji żądanej informacji, jako informacji publicznej, uznał ją za informację przetworzoną i odmówił jej udzielenia z uwagi na brak wykazania po stronie wnioskodawcy szczególnego interesu publicznego. Stwierdzić należy, że uczynił to przedwcześnie, niedopuszczalnym jest bowiem wydanie przez organ decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej z tego względu, że uzyskanie żądanej informacji nie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego, bez uprzedniego wezwania wnioskodawcy do wykazania istnienia takiego interesu. Wnioskodawca występujący o udostępnienie informacji publicznej na etapie składania wniosku nie musi bowiem wiedzieć, że żądana przez niego informacja ma charakter informacji publicznej przetworzonej, a zatem w momencie formułowania i kierowania wniosku nie musi wskazywać powodów, dla których spełnienie jego żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. Organ winien zatem był uprzednio podać powody dla których żądanie zawarte we wniosku uznał za informację publiczną przetworzoną i wezwać wnioskodawcę do wykazania, że w sprawie niniejszej legitymuje się on szczególnym interesem publicznym, uzasadniającym udzielenie informacji, która wszakże stanowi informację publiczną przetworzoną. I, w zależności, od udzielonej na powyższe wezwanie odpowiedzi, zakładając, że zostanie ona udzielona, uznać istnienie wykazanego szczególnego interesu publicznego i informacji udzielić lub też uznając, że wskazany interes po stronie wnioskodawcy nie występuje, udzielenia informacji odmówić, uzasadniając swoje stanowisko. W wyżej wskazanym wezwaniu, zakreślić należy termin czternastodniowy na udzielenie odpowiedzi, rygorem, pod którym wnioskodawca jest wzywany, jest natomiast rygor pozostawienia wniosku u udzielenie informacji publicznej bez rozpoznania.

Ponownie rozpoznając spraw, organ weźmie pod uwagę wytyczne wynikające wprost z uzasadnienia powyższego wyroku. Wydając decyzję, organ uwzględni wskazane w art. 107 kpa elementy prawidłowo skonstruowanej indywidualnej decyzji administracyjnej.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a i c w zw. z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w pkt 1 sentencji. Natomiast o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt