Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. akt. II SA/Wr 254/08 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi E. K. na uchwałę Rady Gminy D. z dnia [...] marca 2008 r., Nr [...] w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie

W dniu 16 października 2007 r. Rada Gminy D. podjęła uchwałę Nr XI/133/07 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Ł.. Pismem z dnia 30 stycznia 2008 r. skarżący E. K. wezwał organy administracji publicznej do usunięcia naruszenia prawa w związku z podjęciem powyższej uchwały, poprzez usunięcie z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego drogi z nieruchomości ozn. nr [...] i nr [...]. Uchwałą z dnia [...] marca 2008 r. Nr [...], Rada Gminy D. odmownie załatwiła powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

E. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, w której wskazał, że dotyczy ona "MPZP" obręb Ł.". W uzasadnieniu skarżący podał, że wnosi skargę na działanie i bezczynność wójta gminy D. - które naruszają jego interes prawny planując drogę na działkach nr [...] i nr [...].

W odpowiedzi na wezwanie Sądu do usunięcia braków formalnych skargi z dnia 26 maja 2008 r. poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu ( decyzji, postanowienia, innego aktu) lub zaskarżonej czynności, skarżący w piśmie z dnia 3 czerwca 2008 r. wskazał, w punkcie pierwszym, że zaskarża uchwałę Rada Gminy D. z dnia [...] marca 2008 r. Nr [...] w sprawie odmownego załatwienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa w związku z Uchwałą nr [...] z dnia [...] października 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Ł. z naruszeniem jego interesu prawnego.

Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę E. K. na uchwałę Rada Gminy D. z dnia [...] marca 2008 r. Nr [...] w sprawie odmownego załatwienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Jak wskazał Sąd, zaskarżona uchwała wyraża jedynie stanowisko organu gminy w kwestii naruszenia prawa w związku z podjętą wcześniej uchwałą o zatwierdzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Została ona zatem podjęta w toku procedury skarżenia uchwały Rada Gminy D. z dnia 16 października 2007 r. Nr XI/133/07 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Ł. określonej w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy i jako taka nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego (zob. wyrok NSA z dnia 29 grudnia 1999 r.; sygn. akt IV SA 1501/99; LEX nr 48196).

Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie złożył E. K., wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia w części dotyczącej skargi na uchwałę Rady Gminy D. z dnia 16 października 2007 r., Nr XI/133/07 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 178 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 i art. 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi polegające na przyjęciu, że skarżący złożył skargę na uchwałę Rady Gminy D. z dnia [...].03.2008 r., Nr [...], podczas gdy z treści skargi oraz złożonych przez skarżącego oświadczeń wynika, że skarga dotyczy uchwały Rady Gminy D. z dnia 16.10.2007 r., Nr XI/133/07 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi Ł. oraz braku wyczerpującego udzielenia wskazówek co do czynności procesowych podejmowanych przez; skarżącego oraz braku pouczenia w zakresie skutków prawnych tych czynności lub zaniedbań.

Jak podniesiono w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, w treści skargi z dnia 16 kwietnia 2008 r. skarżący wyraźnie powołał naruszenie swojego interesu prawnego w związku z podjęciem uchwały w przedmiocie ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego. Zatem zasadne jest przyjęcie, że osnowa materialna skargi z dnia 16.04.2008 r. dotyczy tylko i wyłącznie uchwały Rady Gminy D. z dnia 16.10. 2007 r., Nr XI/13 3/07 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Orzeczenie nie może się ostać przede wszystkim z uwagi na jego oczywistą sprzeczność z wolą skarżącego co do zaskarżenia uchwały z dnia 16. 10.2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przekonaniu skarżącego obie uchwały należało zaskarżyć łącznie, przy czym już z treści skargi z dnia 16.04.2008 r. wynika ewidentna wola skarżenia uchwały z dnia 16.10.2007 r., jako tej, która narusza interes prawny skarżącego. Istotnym dla powyższej oceny jest również treść odpowiedzi na skargę, przesłana Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu przez Gminę D.. Odpowiedź na skargę dotyczy zarzutów skarżącego w zakresie naruszenie jego interesu prawnego wskutek podjęcia uchwały z dnia 16.10.2007 r., Nr XI/133/07 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Gmina D. odczytała zatem intencje skarżącego w sposób prawidłowy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Jak wynika z akt sprawy pismem z dnia 15 kwietnia 2008 r. E. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na działanie i bezczynność Wójta Gminy D. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W skardze nie wskazano jednak konkretnego aktu prawnego, który miałby być przedmiotem zaskarżenia. Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wezwał skarżącego do usunięcia braków skargi poprzez wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu, pod rygorem jej odrzucenia, jednocześnie informując o treści przepisu art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.). W odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżący w piśmie z dnia 3 czerwca 2008 r. wskazał, że zaskarża uchwałę Rady Gminy D. Nr [...] z dnia [..] marca 2008 r. w związku z uchwałą Nr XI/133/07. Z treści powyższego pisma wydaje się wynikać, że skarżący zamierzał zaskarżyć obie uchwały łącznie – a zatem także uchwałę z dnia 16 października 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Do powyższego wniosku powinna też doprowadzić Sąd treść skargi z dnia 15 kwietnia 2008 r. w której skarżący wyraźnie powołuje się na naruszenie swojego interesu prawnego poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Należy mieć przy tym na uwadze, że skarżący działał sam bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika. W takiej sytuacji Sąd I instancji dokonując interpretacji woli skarżącego i mając na uwadze konstytucyjne prawo do sądu powinien był przyjąć, że skarga E. K. dotyczyła również uchwały Rady Gminy D. z dnia 16 października 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Odrzucenie skargi E. K. należy więc uznać za podyktowane zbytnim formalizmem a ponadto częściowo spowodowane niedostatecznym poinformowaniem strony występującej w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego co do skutków prawnych czynności procesowych, czym naruszono dyspozycję art. 6 p.p.s.a. W zaistniałych okolicznościach sprawy zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 czerwca 2008 r. należało uchylić jako wydane z naruszeniem art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. co spowodowane było błędnym ustaleniem aktu, którego dotyczyła skarga.

W tym stanie rzeczy, skoro skarga kasacyjna oparta została na usprawiedliwionych podstawach, na mocy art. 185 § 1 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.