Pismem z dnia 19 grudnia 2007 r. Pani B. K., reprezentowana przez pełnomocnika J. Ż., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 października 2007 r., utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia 23 lipca 2007 r., ustalającą na kwotę 79700,00 zł. wysokość opłaty planistycznej z tytułu sprzedaży przez skarżącą działki nr [...] obręb [...] w R., której wartość wzrosła wskutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
W uzasadnieniu skargi zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, jednakże brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia tego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do przepisów art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże po przekazaniu sądowi skargi, sąd ten może, na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wstrzymanie wyłącza.
Na stronie skarżącej ciąży zatem obowiązek wykazania, iż spełnione zostały wyżej wymienione przesłanki.
Podstawową przesłanką wstrzymania zgodnie z art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Chodzi o taką szkodę majątkową, a także niemajątkową, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., GZ 138/04, nie publikowane).
W sytuacji, gdy strona skarżąca nie wykazała (nie uprawdopodobniła), iż zostały spełnione ustawowe przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności do czasu merytorycznego rozpatrzenia sprawy, Sąd nie jest zobowiązany, ani nawet uprawniony do poszukiwania tych przesłanek z urzędu.
Z tych też przyczyn orzeczono, na podstawie przepisu art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (a contrario) jak w sentencji postanowienia.
