Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s 658, Administracyjne postępowanie, Inspektor Nadzoru Budowlanego, Oddalono skargę, VII SAB/Wa 78/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-08-23, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
VII SAB/Wa 78/11 - Wyrok WSA w Warszawie
|
|
|||
|
2011-05-25 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie | |||
|
Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Joanna Gierak-Podsiadły /przewodniczący/ Leszek Kamiński /sprawozdawca/ |
|||
|
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s 658 |
|||
|
Administracyjne postępowanie | |||
|
Inspektor Nadzoru Budowlanego | |||
|
Oddalono skargę | |||
|
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, , Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, Sędzia WSA Leszek Kamiński (spr.), Protokolant spec. Mariusz Gąsiński-Goc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi E. G. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. skargę oddala |
||||
Uzasadnienie
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zw. dalej PINB, w W. złożyła E. G., wnosząc o zobowiązanie PINB w W. do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego zgodnie z art. 152 § 1 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, ze zm.), zw. dalej k.p.a., w terminie czternastu dni od daty doręczenia akt organowi; zobowiązanie PINB w W. do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego nie załatwienia sprawy w terminie; oraz zasądzenie kosztów postępowania. W ocenie skarżącej, w wyniku nie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania własnej decyzji Nr [...] z dnia [...] marca 2010 r., PINB w W. dopuścił się naruszenia art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 k.p.a., rażąco przekraczając termin do załatwienia sprawy. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że w dniu 7 czerwca 2010 r. złożyła osobiście zażalenie do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zw. dalej WINB, gdzie poza treścią samego zażalenia, w podaniu zawarła również wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji PINB w W. Nr [...]. W postanowieniu z dnia [...] listopada 2010 r., Nr [...], WINB poinformował skarżącą, że organem właściwym w sprawie rozpatrzenia wniosku o wstrzymanie decyzji jest PINB w W. i jeśli stosowne podanie zostanie złożone do właściwego organu w terminie 14 od daty doręczenia tego postanowienia, za datę jego złożenia będzie uważany, zgodnie z art. 66 § 2 k.p.a., dzień wpływu podania do WINB tj. 7 czerwca 2010 r. Skarżąca wskazała, że w dniu 15 listopada 2010 r. otrzymała postanowienie WINB Nr [...], zaś w dniu 24 listopada 2010 r. nadała listem poleconym podanie adresowane do PINB w W., zawierające wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Nr [...], stosownie do norm i zasad zawartych w postanowieniu WINB Nr [...], odnoszących się też do art. 66 § 2 k.p.a. Następnie w z dniu 30 grudnia 2010 r. podstawie art. 37 § 1 k.p.a. skarżąca złożyła osobiście do WINB zażalenie na niezałatwienie sprawy, tj. nierozpatrzenie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji przez PINB w W.. W dniu [...] stycznia 2011 r. PINB w W. postanowieniem Nr [...] wznowił postępowanie zakończone decyzją ostateczną Nr [...], ale w zakresie tego postanowienia, ani niezwłocznie potem nie rozpatrzył wniosku o wstrzymanie wykonania tej decyzji, mimo obowiązku zapisanego w art. 152 § 1 k.p.a. (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 789/10). Postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r., Nr [...], WINB uznał ww. zażalenie za zasadne i wyznaczył dodatkowy termin na załatwienie tej sprawy, pouczając jednocześnie o prawie wniesienia skargi do Sądu Administracyjnego do czasu załatwienia przez właściwy organ sprawy. W ocenie skarżącej PINB w W. dotychczas nie wydał stosownego aktu administracyjnego, co oznacza że od czerwca 2010 r. do kwietnia 2011 r. wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie został rozpoznany. W ocenie skarżącej organ naruszył tym samym art. 35 § 3 k.p.a., który określa maksymalny termin załatwienia sprawy, a także zasadę zaufania do organów administracji zawartą w art. 8 k.p.a. oraz zasadę szybkości postępowania zawartą w art. 12 § 1 k.p.a. W odpowiedzi na skargę PINB w W. wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu stanowiska organ wskazał, że decyzją Nr [...] nakazał W. J., T. J., E. G. (J.), R. W., D. B. opróżnienie w całości budynku mieszkalnego wielorodzinnego w W., przy ul. [...] będącego w złym stanie technicznym stwarzającym zagrożenie dla ludzi lub mienia w terminie 60 dni od dnia otrzymania decyzji oraz zarządził: a)umieszczenie na budynku informacji o stanie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia oraz o zakazie jego użytkowania, b)wykonanie doraźnych zabezpieczeń i usunięcie zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia w terminie natychmiastowym (wygrodzenie terenu chodnika w ulicy [...]). Pismem datowanym na dzień 23 kwietnia 2010 r. (nadanym w dniu 24 kwietnia 2010 r.) E. G. wniosła o wznowienie na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 i pkt 8 k.p.a. postępowania zakończonego decyzją PINB w W. Nr [...]. Pismem z dnia 23 listopada 2010 r. E. G. wystąpiła z wnioskiem o wstrzymanie wykonania ww. decyzji PINB w W.. Postanowieniem Nr [...] organ wznowił postępowanie administracyjne i jednocześnie wystąpił do Sądu Rejonowego w W., I Wydziału Cywilnego o udzielenie informacji, czy zostało zakończone postępowanie o uchylenie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, które toczyło się pod sygn. akt [...]. Pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu do PINB w W. - 7 lutego 2011 r.) WINB w związku z wnioskiem E. G. o stwierdzenie nieważności decyzji PINB w W. Nr [...] wystąpił o akta przedmiotowej sprawy do PINB w W.. Po uzyskaniu informacji o wszczęciu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, PINB w W. postanowieniem Nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. zawiesił wznowione postępowanie administracyjne. W postanowieniu zawieszającym zawarta została m.in. informacja, iż wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Nr [...] zostanie rozpoznany po podjęciu postępowania, które nastąpi niezwłocznie po ustaniu przyczyny zawieszenia. Organ wskazał, że postanowienie zostało przesłane również do WINB do sprawy znak: [...], gdyż pod tym znakiem prowadzona była sprawa zażalenia na bezczynność w przedmiocie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Następnie postanowieniem Nr [...] z dnia [...] marca 2011 r. WINB wyznaczył PINB w W. 30 dniowy termin na zakończenie postępowania administracyjnego prowadzonego w sprawie wniosku E. G. dot. wstrzymania wykonania decyzji Nr [...]. Postanowienie wpłynęło do PINB w W. w dniu [...] marca 2011 r., a zatem w chwili gdy wznowione postępowanie było już zawieszone. W ocenie PINB w W. skoro do chwili obecnej nie ustały przesłanki zawieszenia postępowania, nie jest możliwe podjęcie prowadzonego postępowania i rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje. Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Przepis art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zw. dalej p.p.s.a., stanowi, że kontrola sądowa działalności administracji publicznej, obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów. Rozpatrując skargę na bezczynność sąd kontroluje, czy skarga została wniesiona w sprawie, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. oraz, czy zwłoka w załatwieniu sprawy przekroczyła terminy określone w przepisach prawa. Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ w niniejszej sprawie brak jest podstaw do zastosowania art. 149 § 1 p.p.s.a. Zgodnie z ww. przepisem Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Jak wynika z akt sprawy, w dniu wniesienia przez skarżącą przedmiotowej skargi na bezczynność, tj. w dniu 28 kwietnia 2011 r., PINB w W. nie pozostawał w bezczynności w sprawie rozpoznania wniosku E. G. o wstrzymanie wykonania decyzji tego organu Nr [...], objętej wnioskiem o wznowienie postępowania administracyjnego. Postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r., Nr [...], PINB w W. zawiesił wznowione postępowanie i wskazał, że po podjęciu postępowania rozpoznany zostanie również wniosek E. G. o wstrzymanie wykonania ww. decyzji. Strona skarżąca winna mieć na względzie, że zawieszenie postępowania administracyjnego odnosi ten skutek prawny, iż następuje wstrzymanie biegu terminów przewidzianych w k.p.a. (art. 103 k.p.a.), a w czasie zawieszenia postępowania organ administracji publicznej może podejmować czynności niezbędne w celu zapobieżenia niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnym szkodom dla interesu społecznego (art. 102 k.p.a.). W ocenie Sądu, postanowienie o zawieszeniu postępowania eliminuje możliwość powstania tak zwanej bezczynności organu, związanej z upływem terminu załatwienia sprawy o wznowienie postępowania administracyjnego, w tym sformułowanego w oparciu o art. 152 § 1 k.p.a. wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Co prawda organ administracyjny może podjąć w trakcie zawieszenia niezbędne czynności, jednak tylko w sytuacji, o której mowa w art. 102 k.p.a. Zarówno z treści skargi skierowanej do Sądu, jak również z okoliczności przedmiotowej sprawy nie wynika by podczas trwającego zawieszenia postępowania wstrzymanie wykonania decyzji Nr [...] (którą nakazano opróżnienie w całości budynku mieszkalnego, będącego w złym stanie technicznym stwarzającym zagrożenie dla ludzi lub mienia) miało na celu zapobieżenie niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnym szkodom dla interesu społecznego. Wręcz odwrotnie, w okolicznościach niniejszej sprawy wstrzymanie ww. decyzji (z uwagi na jej charakter) mogłoby spowodować niepożądany skutek w postaci braku wykonania nakazu opróżnienie budynku, co do którego został stwierdzony zły stan techniczny, stwarzający zagrożenie dla ludzi lub mienia. Na dokonaną powyżej przez Sąd ocenę nie ma znaczenia również fakt, że w związku z wniesionym przez E. G. zażaleniem na niezałatwienie sprawy, WINB postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r., Nr [...], wyznaczył PINB w W. 30 dniowy termin na zakończenie postępowania administracyjnego prowadzonego w sprawie wniosku E. G. dot. wstrzymania wykonania decyzji Nr [...]. Ponieważ dopiero skuteczne doręczenie aktu administracyjnego wywiera skutek prawny postaci jego wejścia do obrotu prawnego, to w okolicznościach niniejszej sprawy fakt doręczenie przez WINB postanowienia Nr [...] (o wyznaczeniu terminu do załatwienia sprawy) już w dacie gdy zostało wydane postanowienie przez PINB w W. Nr [...] o zawieszeniu postępowania wznowieniowego, a następnie wniesiona przez E. G. skarga na bezczynność PINB w W. nie mogły odnieść zamierzonego skutku odpowiednio w postaci rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania ww. decyzji oraz uwzględniania skargi na bezczynność. Ponadto na dokonaną przez Sąd ocenę nie ma znaczenia fakt, że postanowieniem z dnia [...] lipca 2011 r., Nr [...], PINB w W. umorzył postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji PINB w W. Nr [...], ponieważ Sąd uznał, że w już dacie złożenia przedmiotowej skargi na bezczynność PINB w W. nie pozostał w bezczynności, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. Z tych względów, na podstawie art. 151 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku. |