Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Ewa Pisula – Dąbrowska, Protokolant Katarzyna Skurzyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Prezydenta [...] W. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej – oddala skargę –

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2011 r. T. K., powołując się na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) wystąpił do Prezydenta W. o udostępnienie informacji dotyczącej oznaczeń działek (według dawnych nieruchomości hipotecznych) wchodzących w skład nieruchomości będącej przedmiotem pierwotnego wniosku o udzielenie informacji publicznej (pkt "d" wniosku z dnia [...] października 2010 r. – nieruchomość pomiędzy ulicami [...] i [...]). Jednocześnie zwrócił się o nieprzesyłanie ww. wniosku do ewidencji gruntów, gdyż dane te znajdują się również w dokumentach własnościowych i informacja powinna zostać udzielona bez wnoszenia opłaty przewidzianej w ustawie – Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. organ poinformował T. K., że Delegatura Biura Gospodarki Nieruchomościami w Dzielnicy [...] W. nie prowadzi rejestru nieruchomości położonych na terenie Dzielnicy [...] według ich oznaczenia w ewidencji gruntów z wykazaniem, jakie dawne nieruchomości hipoteczne wchodzą w skład obecnych działek ewidencyjnych. Akta własnościowe znajdujące się w archiwum tut. Delegatury archiwizowane są według dawnego oznaczenia hipotecznego nieruchomości, jej dawnego położenia i dawnego adresu.

Dalej poinformowano T. K., że dane, o udostępnienie których wnioskował, znajdują się w dokumentacji posiadanej przez Biuro Geodezji i Katastru Delegaturę w Dzielnicy [...], o czym Delegatura ta powiadomiła go pismem z dnia [...] listopada 2010 r. wskazując, że dla nieruchomości nie jest prowadzona księga wieczysta, natomiast organ posiada informacje dotyczące wchodzących w skład przedmiotowej działki dawnych nieruchomości hipotecznych.

T. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. W skardze tej wniósł o zakreślenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny 14-dniowego terminu na rozpatrzenie przez organ jego wniosku, a także o zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi podkreślił, że Urząd W. jest właścicielem działek, które są przedmiotem wniosku, zatem żądana informacja jest informacją publiczną w myśl ustawy o dostępie do informacji publicznej. Urząd W. posiada takie informacje, co przyznało w swym piśmie Biuro Gospodarki Nieruchomościami. Zdaniem skarżącego fakt, skąd Urząd pobierze informacje, czy z archiwum, czy z ewidencji gruntów, jest nieistotny z punktu widzenia wnioskodawcy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wskazał, iż we wniosku skarżącego z dnia [...] sierpnia 2011 r. zwarta była uwaga, aby nie przesyłać go do organu prowadzącego ewidencję gruntów. Z tego względu Biuro Geodezji i Katastru w dniu [...] sierpnia 2011 r. przekazało wniosek do Biura Gospodarki Nieruchomościami – Delegatury w Dzielnicy [...]. Odpowiedź na ww. wniosek została udzielona pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r.

Dodatkowo organ wskazał, iż T. K. zwrócił się Delegatury Biura Geodezji i Katastru w Dzielnicy [...] z wnioskiem o udostępnienie informacji dotyczących oznaczeń działek według dawnych nieruchomości hipotecznych wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości, w wyniku czego został poinformowany pismem Delegatury BGiK w Dzielnicy [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., że żądane informacje z operatu ewidencyjnego zostaną udzielone po dokonaniu stosownych opłat, określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne, kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 134 § 1 w zw. z art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", sąd administracyjny dokonuje kontroli zaskarżonego aktu pod względem zgodności z prawem, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Zgodnie z brzmieniem art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania organów określonych w pkt 1 - 4a.

Skarga analizowana pod tym kątem – jako bezzasadna – podlega oddaleniu.

Celem skargi na bezczynność jest zwalczanie zwłoki w załatwieniu sprawy. Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym w przepisach prawa. Oznacza to, że zarzut bezczynności powinien pojawić się wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma bowiem na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu.

Pozostawanie w bezczynności przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), oznacza niepodjęcie przez ten podmiot, we wskazanym w art. 13 ww. ustawy terminie, stosownych czynności, tj. nieudostępnienie informacji, ani niewydanie decyzji o odmowie jej udzielenia (v. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05, LEX nr 236545). Jak bowiem wynika z treści ust. 1 tego przepisu oraz z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jeżeli w momencie otrzymania wniosku zobowiązany podmiot jest w posiadaniu informacji publicznej, to jest on zobowiązany do jej udostępnienia bez zbędnej zwłoki lub wydania decyzji o odmowie jej udostępnienia. Decyzja odmowna w trybie art. 16 ww. ustawy może być wydana wówczas, gdy wchodzi w grę zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy, następuje jednak odmowa udzielania informacji z uwagi na ochronę danych osobowych, tajemnicę zawodową, służbową, państwową, skarbową, statystyczną czy inną tajemnicę ustawowo chronioną bądź prawo do prywatności. Innymi słowy, decyzja o odmowie udostępnienia informacji jest przewidziana dla sytuacji, gdy informacja publiczna istnieje, ale nie może być udostępniona na skutek ograniczeń prawa do informacji publicznej, określonych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. Nie ma natomiast podstaw do wydania decyzji o odmowie udzielenia informacji w sytuacji, gdy organ żądanych informacji nie posiada. O tym fakcie organ winien jednak powiadomić wnioskodawcę pisemnie wskazując – jeśli posiada taką wiedzę, gdzie zainteresowany żądane informacje może uzyskać. Organ nie ma obowiązku wydawania w takiej sytuacji decyzji administracyjnej. Również w sytuacji, gdy wnioskodawca żąda udzielenia informacji publicznych, w stosunku do których tryb dostępu odbywa się na odrębnych zasadach, organ nie ma obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji, lecz jedynie zawiadamia wnoszącego, że żądane dane podlegają udostępnieniu w odrębnym trybie.

W rozpatrywanej sprawie skarżący uczynił przedmiotem skargi bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpatrzenia jego wniosku z dnia [...] sierpnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej. Wniosek ten dotyczył udostępnienia informacji dotyczącej działek (według dawnych nieruchomości hipotecznych) wchodzących w skład nieruchomości będącej przedmiotem wniosku z dnia [...] października 2010 r. (pkt "d"), tj. nieruchomości pomiędzy ulicami [...] i [...].

Zauważyć należy, że w myśl art. 1 ustawy o dostępnie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie (ust. 1). Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi (ust. 2). Oznacza to, że pewne rodzaje informacji publicznej mogą być ujawnione tylko w specjalnym trybie bądź na odmiennych zasadach.

Taką właśnie ustawą wprowadzającą odmienny tryb dostępu do informacji publicznej w zakresie informacji o gruntach, budynkach i lokalach zawartych w operacie ewidencyjnym, jest ustawa z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. nr 240, poz. 2027 ze zm.).

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące: (1) gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty; (2) budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych; (3) lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej. Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 2 ustawy, w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także: (1) właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych – inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części; (2) miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1; (3) informacje o wpisaniu do rejestru zabytków; (4) wartość nieruchomości.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 informacje, o których mowa w art. 20 ust. 1 zawiera operat ewidencyjny, który składa się z bazy danych prowadzonej za pomocą systemu teleinformatycznego oraz zbioru dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych. Informacje zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne (ust. 2 ). Każdy, z zastrzeżeniem ust. 5, może żądać udostępnienia informacji zawartych w operacie ewidencyjnym (ust. 4). Starosta udostępnia dane ewidencji gruntów i budynków zawierające dane osobowe podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, oraz wypisy z operatu ewidencyjnego, zawierające takie dane osobowe, na żądanie: (1) właścicieli oraz osób i jednostek organizacyjnych władających gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; (2) organów administracji publicznej lub podmiotów niebędących organami administracji publicznej, realizujących, na skutek powierzenia lub zlecenia przez organ administracji publicznej, zadania publiczne związane z gruntami, budynkami lub lokalami, których dotyczy udostępniany zbiór danych lub wypis; (3) innych podmiotów niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny w tym zakresie.

Informacje zawarte w operacie ewidencyjnym mają charakter informacji publicznych. Jednak analiza przepisów ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne wskazuje jednoznacznie, że zagadnienia dotyczące udostępniania informacji zawartych w operacie zostały w sposób kompleksowy unormowane w tejże ustawie. Zatem wniosek skarżącego o udostępnienie przedmiotowej informacji, dotyczący informacji zawartych w zasobie geodezyjno – kartograficznym, winien być przez organy rozpatrywany w trybie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Powyższe znajduje potwierdzenie w fakcie, że skarżący pismem z dnia [...] czerwca 2011 r. wystąpił do Biura Geodezji i Katastru – Delegatura w Dzielnicy [...] Urzędu W. o udostępnienie informacji dotyczących działek (według dawnych nieruchomości hipotecznych) wchodzących w skład nieruchomości będącej przedmiotem pierwotnego wniosku o udzielenie informacji publicznej (pkt "d" wniosku z dnia [...] października 2010 r. – nieruchomość pomiędzy ulicami [...] i [...]). W odpowiedzi na powyższy wniosek, pismem z dnia [...] czerwca 2011 r. organ poinformował skarżącego, iż żądane informacje z operatu ewidencyjnego zostaną mu udzielone po dokonaniu stosownej opłaty określonej w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne, kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333).

Skoro zatem skarżący domagał się udostępnienia informacji publicznych, do których przysługiwał mu odmienny, niż określony w ustawie o dostępie do informacji publicznej, tryb dostępu, to stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie nie znajduje zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej (v. wyrok NSA z dnia 1 października 2010 r., sygn. akt I OSK 1193/10).

W sprawie niniejszej organ pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. prawidłowo poinformował skarżącego, iż dane, o których udostępnienie wnosi znajdują się w dokumentacji posiadanej przez Biuro Geodezji i Katastru Delegaturę w Dzielnicy [...] W. Jednocześnie organ zauważył, iż powyższa informacja została skarżącemu przekazana już w piśmie ww. Biura z dnia [...] listopada 2010 r.

Powyższa czynność materialno-technicza była realizowana przez Delegaturę Biura Gospodarki Nieruchomościami w Dzielnicy [...] (bowiem skarżący wniósł o nieprzekazywanie wniosku do Biura Geodezji i Katastru) z zachowaniem ustawowych terminów, zatem zarzut bezczynności jest nieuzasadniony.

Końcowo Sąd zauważa, iż w wyroku z dnia 25 maja 2011 r. sygn. akt II SAB/Wa 48/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, iż organ jest zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej oznaczonej we wniosku, jeśli jest w jej posiadaniu. Jednocześnie zauważył, że nie ma przeszkód, aby skarżący wystąpił o udzielenie informacji, o istnieniu której powziął wiadomość z pism organu. Jak wskazano wyżej, skarżący już pismem z dnia [...] listopada 2010 r. został poinformowany przez Biuro Geodezji i Katastru Delegatury w Dzielnicy [...] W., że Biuro to posiada informacje dotyczące wchodzących w skład przedmiotowej działki dawnych nieruchomości hipotecznych, jednak podlegają one udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym przez ustawę - Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Mając na względzie wszystko powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł - na podstawie art. 151 p.p.s.a. - jak w sentencji wyroku.