Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 30 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2008 r. sygn. akt IV SA/Gl 910/06 o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie

Sygn. akt I OZ 817/08 Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Gl 910/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną J. O., reprezentowanego przez adwokata ustanowionego z urzędu - M. Z. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż pismem z dnia 4 lutego 2008 r. pełnomocnik skarżącego przedłożył pełnomocnictwo, udzielone mu w dniu 11 stycznia 2008 r. W dniu 20 marca 2008 r. złożony został, wraz ze skargą kasacyjną, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tej skargi, który został odrzucony postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2008 r. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, iż termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu rozpoczął swój bieg z dniem, w którym strona udzieliła pełnomocnictwa, a więc od 11 stycznia 2008 r. Zdaniem Sądu wniosek złożony w dniu 20 marca 2008 r. był spóźniony i z tego powodu podlegał odrzuceniu. Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. akt I OZ 497/08, oddalił zażalenie na orzeczenie Sądu I instancji. W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę kasacyjną strony, uznając, iż została wniesiona ona z uchybieniem ustawowego terminu.

Zażalenie na postanowienie z dnia 27 sierpnia 2008 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego J. O., reprezentowany przez tego samego adwokata, domagając się jego uchylenia i zarzucając Sądowi błąd w ustaleniach faktycznych, poprzez przyjęcie, iż skarga kasacyjna złożona została po upływie ustawowego terminu. Pełnomocnik skarżącego stwierdził, iż możliwość wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej powstała dopiero po doręczeniu mu odpisu postanowienia z dnia 22 lutego 2008 r., którym Sąd odrzucił skargę kasacyjną wniesioną osobiście przez skarżącego. Doręczenie takie nastąpiło w dniu 14 marca 2008 r. Ponadto zdaniem pełnomocnika błędnym jest stanowisko Sadu, iż miał on możliwość działania już od dnia 11 stycznia 2008 r., kiedy to strona udzieliła mu pełnomocnictwa, bowiem pismo zawierające podpisane pełnomocnictwo dotarło do rąk wyznaczonego z urzędu adwokata w terminie późniejszym.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.

Jak zauważył to Sąd I instancji Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z dnia z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. akt I OZ 497/08, oddalił zażalenie J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 kwietnia 2008 r., którym odrzucony został wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Tym samym nie został przywrócony skarżącemu termin do wystąpienia z tym środkiem zaskarżenia. Zasadnie zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił wniesioną przez stronę skargę kasacyjną jako spóźnioną, szczególnie, iż uchybienie terminu było niewątpliwe.

Jak wynika z akt sprawy ustanowiony dla skarżącego adwokat z urzędu przedłożył, pismem z dnia 29 stycznia 2008 r., pełnomocnictwo udzielone mu przez stronę w dniu 15 stycznia 2008 r. Stwierdzić zatem trzeba, iż najdalej w dniu 29 stycznia ustąpiła przeszkoda uniemożliwiająca pełnomocnikowi podjęcie czynności w sprawie i w tym też dniu rozpoczął swój bieg termin do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, wskazany w art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Niezasadnym jest stanowisko pełnomocnika strony, iż przeszkoda uniemożliwiająca jego działanie ustąpiła dopiero w dniu 14 marca 2008 r., kiedy to doręczono mu odpis postanowienia odrzucającego skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez skarżącego. Fakt, iż skarżący osobiście wystąpił ze środkiem zaskarżenia nie miał bowiem żadnego wpływu na bieg terminu, w którym pełnomocnik winien był wystąpić z żądaniem przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej sporządzonej zgodnie z wymogami art. 175 § 1 powołanej ustawy. Tym samym skarga kasacyjna złożona w dniu 20 marca 2008 r. była niewątpliwie spóźniona, a jej odrzucenie przez Sąd I instancji nastąpiło zgodnie z prawem.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.