Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA : Maria Dożynkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T. M. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 601/07 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 grudnia 2006 r. nr (...) w przedmiocie określenie zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2000 r. postanawia oddalić zażalenie.

Przedmiotem zażalenia jest zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Trzeciego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 601/07, mocą którego w oparciu o art. 220 § 1 i § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) wezwano T. M. do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 13 grudnia 2006 r. nr (...) w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2000 r.

Podstawą ustalenia wpisu w wysokości 5283 zł był § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).

W zażaleniu na powyższe zarządzenie skarżący wniósł o jego uchylenie i zarzucił mu naruszenie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Skarżący uzasadnił zażalenie brakiem dochodów lub majątku, co zostało spowodowane faktem aresztowania skarżącego. Treść uzasadnienia zażalenia dotyczy niemal w całości postanowienia oddalającego wniosek o przyznanie prawa pomocy. Skarżący podniósł także, iż zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu pozbawia go prawa do sądu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 p.p.s.a. od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji, takich jak skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata (art. 220 § 1 p.p.s.a.), w takiej sytuacji jednak przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania. W przypadku nieuiszczenia wpisu pomimo wezwania skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania podlegają odrzuceniu przez sąd (art. 220 § 3 p.p.s.a.).

Należy zauważyć, że Sąd pierwszej instancji zasadnie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu w wysokości 5283 zł od wniesionej skargi, bowiem wartość przedmiotu zaskarżenia wskazana przez Dyrektora Izby Skarbowej w odpowiedzi na skargę (strona nie wskazała tej wartości w skardze) wynosi 528290 zł. Zgodnie z § 1 ust. 4 cytowanego rozporządzenia w przypadku, gdy wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi powyżej 100000 zł, wpis stosunkowy wynosi 1 % od tej wartości, nie mniej jednak niż 2000 zł i nie więcej niż 100000 zł.

W demokratycznym państwie prawa jednostki znajdujące się w trudnych warunkach materialnych mają możliwość obrony swoich praw przed sądem zgodnie z zasadą prawa do sądu, mimo braku odpowiednich środków finansowych. Realizacji tego celu służy instytucja prawa pomocy, które może być przyznane na wniosek strony (art. 243 i nast. p.p.s.a.). Powołane przez skarżącego przyczyny, którymi uzasadniał zażalenie, mogą być jedynie podstawami wniosku o przyznanie prawa pomocy, którego jak wynika z akt sprawy prawomocnie odmówiono skarżącemu, bowiem postanowieniem z 21 września 2007 r., sygn. akt I FSK 407/07 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie WSA z 26 czerwca 2007 r. odmawiające przyznania prawa pomocy. Okoliczności te nie mają natomiast znaczenia dla oceny zasadności zażalenia na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu. Nie wynika z nich przy tym, aby zaszła zmiana warunków finansowych lub majątkowych skarżącego, która mogłaby ewentualnie uzasadniać potraktowanie przez WSA rozpoznawanego zażalenia jako ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Ponadto wzywając skarżącego do uiszczenia opłaty sądowej WSA nie orzekał w oparciu o art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., którego naruszenie zarzuca strona. Należy zatem w świetle powyższych rozważań stwierdzić, że wydając zaskarżone zarządzenie Sąd pierwszej instancji nie naruszył prawa.

Wobec tego Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.