Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Armański, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Asesor WSA Agnieszka Banach (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 26 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi M.P. na bezczynność Wójta Gminy Wilczyce w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Wójta Gminy Wilczyce do rozpoznania wniosku M.P. z dnia 6 maja 2020 r. o udzielenie informacji publicznej w części dotyczącej udostępnienia kopii umowy, w oparciu o którą P.K. wykonuje usługi prawne na rzecz Gminy Wilczyce - w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności, lecz nie miała ona miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny; IV. oddala skargę w pozostałej części.

Wnioskiem z dnia 6 maja 2020 r. M.P. zwrócił się do Wójta Gminy Wilczyce o udostępnienie informacji publicznej w zakresie "kopii umowy w oparciu o którą wykonuje usługi prawne/faktur za usługi pełnione na rzecz Gminy Wilczyce przez P.K. od momentu pełnienia przez niego opieki prawnej w Gminie Wilczyce". Informacja ta - zgodnie z wnioskiem na adres: [...]

W dniu 18 maja 2020 r. drogą elektroniczną przy piśmie Wójta Gminy Wilczyce z dnia 14 maja 2020 r. znak: [...] zostały przesłane wnioskodawcy skany faktur za usługę prawną na rzecz Gminy Wilczyce, z zastrzeżeniem, że dane na fakturach podlegały częściowej anonimizacji.

Nadto w piśmie z dnia 19 maja 2020 r. znak: [...] Wójt Gminy Wilczyce, w odpowiedzi na powyższy wniosek, poinformował, że posiada dwie umowy zlecenia pomocy prawnej z P.K., tj. umowa zlecenia zawarta w dniu 15 stycznia 2018 r. w Wilczycach obowiązująca do dnia 15 stycznia 2020 r. oraz umowa zlecenia zawarta w dniu 16 stycznia 2020 r. obowiązująca do 31 grudnia 2020 r. W treści umowy istnieje zapis nakładający na strony klauzulę poufności. Treść zawarta w umowie stanowi tajemnicę zawodową oraz korzysta z ochrony prawnej. Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Organ wskazał więc, że nie ma możliwości udostępnienia M.P. kserokopii umowy.

M.P. wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Wójta Gminy Wilczyce, zarzucając organowi naruszenie terminów określonych w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1429 ze zm., w skardze także jako "u.d.i.p.") przy załatwianiu wniosku o udostępnienie informacji publicznej i wniósł o: zobowiązanie Wójta Gminy Wilczyce do udzielenia zawnioskowanej informacji publicznej; zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie; stwierdzenie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa i wymierzenie Wójtowi Gminy Wilczyce grzywny.

W uzasadnieniu skargi podniósł, że P.K. posiada uprawnienia adwokata oraz prowadzi działalność gospodarczą w ramach kancelarii adwokackiej. Przepis art. 5 ust. 2 u.d.i.p. należy na gruncie przedmiotowej sprawy łącznie rozpatrywać z zapisami art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1010 ze zm.), gdzie zdefiniowane zostało pojęcie tajemnicy przedsiębiorstwa, która również może odnosić się do tajemnicy zawodowej. Ustawodawca wskazał, iż przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności. Informacje dotyczące obsługi prawnej gminy przez podmioty prywatne mają, zdaniem strony, charakter informacji publicznej. Dotyczą bowiem sposobu dysponowania środkami publicznymi, natomiast Wójt Gminy jest podmiotem zobowiązanym do ich udostępnienia.

Odnosząc się do kwestii zasadności odmowy udostępnienia informacji objętych umową ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy w rozumieniu art. 5 ust. 2 u.d.i.p. oraz art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (w skrócie w skardze "u.z.n.k.") skarżący powołał się na stanowisko zawarte w orzecznictwie sądów administracyjnych i zauważył, że zastrzeżenie ww. tajemnicy stanowi wyjątek od zasady jawności i z tego względu jednostka sektora publicznego nie może polegać wyłącznie na oświadczeniu przedsiębiorcy, co do jej istnienia, ale powinna samodzielnie dokonać oceny złożonego przez przedsiębiorcę zastrzeżenia pod kątem istnienia tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów u.z.n.k. Złożone zastrzeżenie może stać się skuteczne dopiero w sytuacji, gdy podmiot zobowiązany do ujawnienia informacji, po przeprowadzeniu stosownego badania, pozytywnie przesądzi, że zastrzeżone informacje mają charakter tajemnicy przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.z.n.k. W sytuacji, gdy podmiot zobowiązany do ujawnienia informacji przesądzi, że informacje objęte w umowie klauzulą poufności mają charakter tajemnicy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 u.z.n.k., to wówczas pomimo, że mają charakter informacji publicznej, nie mogą zostać udostępnione z uwagi na ograniczenie wynikające z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p.

Jak wskazał skarżący, informacją publiczną jest treść umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego, w szczególności zaś spraw publicznych i majątku publicznego dotyczą zawarte przez organ wykonawczy gminy umowy o świadczenie usług prawnych, ponieważ są finansowane ze środków publicznych. Nie budzi więc wątpliwości, w ocenie autora skargi, że w sytuacji, gdy wnioskodawca zażądał udostępnienia treści umowy zawartej z kancelarią prawną na obsługę prawną, organ powinien zachować się w sposób określony przez ustawę o dostępie do informacji publicznej, a zatem albo nie później niż w terminie 14 dni od daty wpłynięcia wniosku udostępnić umowę, albo na podstawie art. 16 u.d.i.p. wydać decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej z powołaniem na art. 5 u.d.i.p., a więc ze wskazaniem, że żądane informacje zawierają tajemnicę ustawowo chronioną.

W świetle powyższego, zdaniem skarżącego, pozostaje wątpliwość, jakie tajemnice zawodowe objęte są w umowie z P.K. klauzulą poufności, w przypadku obsługi prawnej podmiotu publicznego z wykorzystaniem środków publicznych, nie zaś np. środków prywatnych osób fizycznych, czy też przedsiębiorców. W związku z zawartą z P.K. umową wydatkowane są środki publiczne, których wydatkowanie powinno być transparentne, a świadczone przez niego usługi dotyczą podmiotu publicznego. Stąd też, w ocenie M.P., na dzień sporządzenia skargi w dalszym ciągu niezrealizowany został jego wniosek, a tym samym Wójt Gminy Wilczyce dopuścił się niczym nieuzasadnionej bezczynności.

Skarżący dodał, że zgodnie z postanowieniami art. 16 u.d.i.p. odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji administracyjnej. Skierowane do niego pismo z dnia 19 maja 2020 r., w którym odmówiono mu wbrew przepisom prawa dostępu do informacji publicznej, prowadzi do naruszenia art. 104 k.p.a. w zw. z art. 107 kp.a., co jest w przypadku organu administracji publicznej naganne i niedopuszczalne.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Wilczyce przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i podniósł, że nie wydał decyzji administracyjnej w sprawie odmowy udzielenia informacji publicznej, ponieważ informacja została udzielona z zachowaniem terminów przewidzianych prawem w zakresie, w jakim Wójt mógł jej udzielić.

Stosownie do art. 119 pkt 4 p.p.s.a. sprawa niniejsza mogła zostać rozpoznana w trybie uproszczonym, ponieważ przedmiotem skargi jest bezczynność organu, przy czym zgoda stron na rozpatrzenie tej skargi w trybie uproszczonym nie była wymagana.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta, jak wynika z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., obejmuje orzekanie także w sprawach skarg na bezczynność organów administracji publicznej. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej nie jest wymagane poprzedzenie jej jakimkolwiek środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej - czyli nie jest wymagane "wyczerpanie środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. (zob. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05, www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Zasady oraz tryb udostępniania informacji publicznej reguluje ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1429 ze zm.), dalej "u.d.i.p.". Ustawa ta wprowadziła w art. 1 ust. 1 definicję legalną "informacji publicznej", przez którą to informację należy rozumieć "każdą informację o sprawach publicznych".

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy za informację publiczną uznać należy wszelkie informacje o podmiotach obowiązanych do udostępnienia informacji publicznej, w tym o majątku, którym dysponują (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy),

o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych oraz sposobach przyjmowania i załatwiania spraw (art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a i lit. d ustawy), a także o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych (art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy) oraz o majątku publicznym (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy). Nie ulega przy tym wątpliwości, że gospodarka środkami publicznymi jest jawna, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, ze zm.). Zasada jawności gospodarki środkami publicznymi, aby mogła być w pełni realizowana, musi obejmować swobodny dostęp obywatela do informacji o działalności państwa w wymiarze finansowym.

Uwzględniając powyższe uznać należy, że informacje żądane przez skarżącego we wniosku z 6 maja 2020 r. stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy, gdyż dotyczą działalności jednostki samorządu terytorialnego - należącej do sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych - w sferze wykonywania zadań publicznych, które wiążą się z wydatkowaniem środków publicznych i realizowane są w ramach postępowań o udzielanie zamówień publicznych.

W niniejszej sprawie nie było sporu co do tego, że Wójt Gminy Wilczyce – jako organ władzy publicznej – jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej (art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p.).

Udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno-technicznej, przy czym informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek (art. 10 ust. 1 u.d.i.p.). Zgodnie z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2 tej ustawy. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 2 u.d.i.p.). Zgodnie z art. 16 ust. 1 u.d.i.p., obowiązek wydania decyzji administracyjnej spoczywa na organie zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej - poza sytuacjami, gdy zachodzą przesłanki do umorzenia postępowania - w takich przypadkach, gdy żądana informacja jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia, bo istnieją ustawowe podstawy do odmowy udostępnienia informacji publicznej (art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p.), bądź przeszkody do jej udostępnienia w określony sposób lub w określonej formie (zob. art. 14 ust. 2 u.d.i.p.). Udostępnienie informacji zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek (art. 15 ust. 2 u.d.i.p.).

Odpowiednio do okoliczności faktycznych, rozpoznanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej powinno polegać na: udostępnieniu informacji publicznej będącej w dyspozycji organu w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku - w drodze dokonania czynności materialno-technicznej, odmowie jej udzielenia w drodze decyzji, na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy - w przypadku uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy (brak spełnienia warunku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy lub ograniczenie dostępu do informacji stosownie do art. 5 ustawy), wydaniu decyzji o umorzeniu postępowania - w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 ustawy lub poinformowaniu wnioskodawcy, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach ustawy, a więc nie dotyczy informacji publicznej.

Bezczynność organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej wystąpi wówczas, gdy zobowiązany do udzielenia tej informacji podmiot, będący w jej posiadaniu, nie podejmuje w przewidzianym w ustawie terminie odpowiednich czynności, tj. nie udostępnia informacji w formie czynności materialno-technicznej lub nie wydaje decyzji o odmowie jej udzielenia, bądź też w przypadku, gdy informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonych we wniosku, nie wydaje decyzji o umorzeniu postępowania zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy. Dla stwierdzenia bezczynności nie mają przy tym znaczenia okoliczności, z jakich powodów określone działanie nie zostało podjęte, a w szczególności, czy bezczynność została spowodowana zawinioną czy też niezawinioną opieszałością organu.

W tej sprawie M.P. zwrócił się do Wójta Gminy Wilczyce o udostępnienie informacji publicznej w zakresie kopii umowy, w oparciu o którą wykonuje usługi prawne/faktur za usługi pełnione na rzecz Gminy Wilczyce przez P.K. od momentu pełnienia przez niego opieki prawnej w Gminie Wilczyce. Zdaniem Sądu, organ winien rozpoznać ww. wniosek zarówno w zakresie żądania udostępnienia informacji publicznej w postaci faktur za usługi pełnione na rzecz Gminy Wilczyce przez P. K., jak również w zakresie żądania udostępnienia kopii umowy (umów), w oparciu o którą P.K. wykonuje na rzecz ww. Gminy usługi prawne. Zresztą tak żądanie wniosku odczytuje również organ, udostępniając wnioskowane faktury drogą elektroniczną oraz wyjaśniając w odrębnym piśmie z dnia 19 maja 2020 r. powody odmowy udostępnienia kopii umowy (umów), na podstawie których P.K. świadczy na rzecz Gminy Wilczyce usługi prawne.

Należy podzielić w tym miejscu stanowisko dominujące w orzecznictwie sądów administracyjnych, że umowami, które ze względu na swój charakter powinny zostać ujawnione są także umowy cywilnoprawne, na podstawie których osoby je zawierające otrzymają wynagrodzenie ze środków publicznych lub będą czerpać korzyści z rozporządzania majątkiem publicznym lub będą realizować zadania publiczne (zob. wyrok NSA z dnia 25 września 2019 r., I OSK 613/19, Lex nr 2725487). Tego rodzaju umowami są umowy zawarte pomiędzy podmiotami publicznymi a podmiotami (osobami fizycznymi) świadczącymi pomoc prawną (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2020 r., II SAB/Wa 712/19, Lex nr 3041205 i tam powołane: WSA w Krakowie w wyrok z dnia 28 lutego 2014 r. sygn. akt II SAB/Kr 325/13, a także wyroki NSA z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. akt I OSK 2409/14, Lex nr 20897600 i sygn. akt I OSK 1408/14, Lex nr 2089721). Zatem umowy o świadczenie pomocy prawnej z zewnętrzną kancelarią prawną stanowią informację publiczną.

Nie było w sprawie sporu co do tego, że organ w dniu 18 maja 2020 r. udostępnił informacje publiczne w zakresie faktur za usługi prawne świadczone przez P.K. na rzecz Gminy Wilczyce, ponieważ przy piśmie z dnia 14 maja 2020 r. znak: [...] - za pośrednictwem poczty elektronicznej - przesłał wnioskodawcy na adres mailowy podany we wniosku skany tych dokumentów, po ich częściowej anonimizacji.

Odnośnie żądania udostępnienia umów zawartych z P.K. dotyczących świadczenia na rzecz Gminy Wilczyce usług prawnych organ w piśmie z dnia 19 maja 2020 r. znak: [...] wyjaśnił, że w treści umowy istnieje zapis nakładający na strony klauzulę poufności, zatem treść zawarta w umowie stanowi, jak ocenił organ, tajemnicę zawodową oraz korzysta z ochrony prawnej. Organ z powołaniem się na art. 5 ust. 2 u.d.i.p. stwierdził więc, że nie ma możliwości udostępnienia kserokopii umowy.

Istotnie zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Niemniej, jak już Sąd wyjaśnił powyżej, w sytuacji, gdy żądane informacje stanowią informację publiczną, odmowa ich udostępnienia następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 16 ust. 1 u.d.i.p.).

Okoliczność, że określona informacja zawiera dane dotyczące prywatności czy też inne prawem chronione tajemnice nie oznacza, że traci ona przez to charakter informacji publicznej. Jest to nadal informacja publiczna z tym, że zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. prawo do jej uzyskania podlega stosownym ograniczeniom. W takiej sytuacji organ może odmówić udostępnienia takiej informacji, ale stosownie do art. 16 ust. 1 u.d.i.p. obligowany jest wydać decyzję w tym przedmiocie (zob. wyrok NSA z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. I OSK 2701/18, Lex nr 3010259).

Skoro więc Wójt Gminy Wilczyce odmówił udostępnienia M.P. informacji publicznej pismem nie mającym cech decyzji administracyjnej, czyli z naruszeniem art. 16 ust. 1 u.d.i.p. w zw. z art. 107 § 1 i 3 k.p.a., to w konsekwencji formalnie nie rozpoznał wniosku z dnia 6 maja 2020 r. w zakresie żądania udostępnienia informacji publicznej w postaci kopii umowy, w oparciu o którą P.K. wykonuje usługi prawne na rzecz Gminy Wilczyce i w tym zakresie organ dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu wniosku z dnia 6 maja 2020 r. Organ pozbawił skarżącego możliwości weryfikacji przedstawionego poglądu w ramach kontroli instancyjnej. Z tych powodów w niniejszej sprawie skarga na bezczynność w części podlegała uwzględnieniu. Dlatego w punkcie I wyroku - na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. – Sąd zobowiązał Wójta Gminy Wilczyce do rozpoznania wniosku M.P. z dnia 6 maja 2020 r. o udzielenie informacji publicznej w części dotyczącej udostępnienia kopii umowy, w oparciu o którą P.K. wykonuje usługi prawne na rzecz Gminy Wilczyce – w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku.

Powyższa bezczynność organu nie miała jednak miejsca z rażącym naruszeniem prawa, o czym Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a. Organ wprawdzie nie zachował właściwej formy co do załatwienia części wniosku, jednakże sam wniosek załatwił w terminie i zajął stanowisko co do pełnego jego zakresu. Dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych obowiązków, w tym terminów załatwienia sprawy. Wspomniane przekroczenie musi być znaczne i niezaprzeczalne. Rażące opóźnienie w podejmowanych przez organ czynnościach ma być przy tym oczywiście pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., I OSK 675/12, lex nr 1218894; postanowienie NSA z dnia 27 marca 2013 r., II OSK 468/13, lex nr 1299457). W okolicznościach tej sprawy z opisanym zachowaniem organu nie mamy do czynienia.

Sąd oddalił wniosek skarżącego o wymierzenie organowi grzywny (punkt III wyroku). Kwalifikacja naruszenia, jakie miało miejsce w tej sprawie, które nie posiada cech rażącego naruszenia prawa, powoduje, że Sąd nie stwierdził podstaw do wymierzenia organowi grzywny, na co pozwala treść przepisu art. 149 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym Sąd może, nie zaś musi, wymierzyć organowi grzywnę w sytuacji stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności.

W pozostałej części Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a. (punkt IV wyroku), albowiem skarga dotyczyła wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 6 maja 2020 r., który przecież w części został załatwiony, zresztą pozytywnie dla wnioskodawcy.

Ubocznie należy wyjaśnić, odnosząc się do twierdzeń i zarzutów skargi, że na obecnym etapie przedwczesna jest ocena zasadności odmowy udostępnienia kopii umów dotyczących usług prawnych świadczonych przez P.K. na rzecz Gminy Wilczyce, albowiem wniosek w tym zakresie w ogóle nie został rozpoznany z zachowaniem wymogów formalnych. W uzasadnieniu decyzji odmownej organ będzie zobowiązany przedstawić argumentację na poparcie swojego stanowiska, która zostanie poddana kontroli instancyjnej, a następnie ewentualnie także na skutek wniesienia skargi na decyzję - kontroli sądowoadministracyjnej. Nadto wskazać trzeba, że brak jest przepisu prawa, który uprawniałby sąd administracyjny do nałożenia na organ obowiązku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia osób odpowiedzialnych za niezałatwienie wniosku o udostępnienie informacji publicznej w terminie.