Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny Izba Finansowa w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA K. Nowak (spr.), Sędziowie NSA, , po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia W. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 lutego 2004 r., sygn. akt I SA/Kr 1997/03 oddalające wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] września 2003 r. Nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty zaległości podatkowej wraz z odsetkami p o s t a n a w i a oddalić zażalenie

Postanowieniem z 18 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek W. R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej przez niego decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. z [...] września 2003 r. wskazując, że skarżący nie wykazał, iżby wykonanie decyzji - odmawiającej rozłożenia na raty zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodów ze sprzedaży mieszkania - miało mu wyrządzić znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki. Wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest – w ocenie Sądu – znaczna zatem w sprawie nie wystąpiły przesłanki z art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270).

W zażaleniu na opisane postanowienie W. R. wniósł o jego uchylenie zarzucając Sądowi, iż nie wziął pod uwagę przedstawionego uzasadnienia wniosku, a jedynie powtórzył zapisy ustawy warunkujące uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji i w konsekwencji orzekł, że jej wykonanie nie spowoduje znacznej szkody, trudnych do odwrócenia skutków, ale okoliczności tych w konkretnej sprawie nie udowodnił. Stąd też zaskarżone postanowienie wykazuje cechy braku analizy wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Taki stan rzeczy stanowi naruszenie art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Zdaniem wnoszącego zażalenie przedstawione przez niego w skardze argumenty świadczą dobitnie, iż wykonanie decyzji spowoduje możliwość wyrządzenia znacznej szkody i trudne do odwrócenia skutki. Spłata należności w zaproponowanych w decyzji ratach przekracza możliwości płatnicze stron postępowania, bowiem dochody podatników wynoszą wspólnie z małżonkiem około 2.387 PLN miesięcznie i są nieregularne z uwagi a dorywczą prace męża, a na dodatek jest on w okresie przedemerytalnym. Oświadcza, że posiada tylko rentę inwalidzką bez dodatkowych dochodów; z rozpoznawanej równocześnie przez Sąd sprawy o sygn. FZ 160/04 wynikało, że rentę inwalidzką uzyskuje M. R. Spłacanie rat i odsetek wyznaczonych przez II Urząd Skarbowy w K. jest nierealne i spowodowałoby całkowitą zapaść finansową podatnika, co nie leży w interesie Państwa. Doszło do błędów w ustaleniach faktycznych dokonanych przez Urząd Skarbowy, dotyczących możliwości finansowych podatników bowiem oczywiste fakty i dokumenty wskazują, że nie są oni w stanie płacić rat w ustanowionej wysokości.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził i zważył co następuje:

Zażalenie na uwzględnienie nie zasługuje.

W skardze z 14.10.2003 r. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z [...] września 2003 r. Nr [...] odmawiającą umorzenia odsetek od zaległości podatkowej W. R. zamieścił wniosek o wstrzymanie wykonania tej decyzji. Wniosku nie uzasadnił w ogóle.

Art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270), mający zastosowanie w sprawie na podstawie art. 97 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.), stanowi, że sąd może na w n i o s e k skarżącego wydać postanowienie o wstrzymanie wykonania w całości lub w części z a s k a r ż o n e g o aktu administracyjnego, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z tak sformułowanego przepisu wynika, że to z wniosku skarżącego mają wynikać przesłanki wstrzymania, a sąd rozstrzyga o wstrzymaniu po ocenie konkretnego wniosku w takiej sprawie. Wydawanie postanowienia oczekiwanego przez stronę skarżącą zależy od uznania sądu (.., sąd może ...). W żadnym razie nie można utożsamić obowiązku sądu dokonania oceny argumentów przedstawionych przez stronę z obowiązkiem udowodnienia braku przesłanek wstrzymania wykonania przedmiotu zaskarżenia.

Złożone zażalenie ani nie podważyło zgodności z prawem kwestionowanego postanowienia ani nie wskazało na okoliczności, świadczących o wystąpieniu którejkolwiek z przesłanek wstrzymania wykonania kwestionowanej decyzji. Powołując się na błąd w ustaleniach faktycznych autor zażalenia nie wskazuje na czym w ogóle ten błąd polegał i w jaki sposób jego popełnienie uzasadniałoby wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania przedmiotu zaskarżenia Sąd nie dokonuje oceny zasadności skargi. Przedstawiona w zażaleniu (jedynie ogólnikowo) trudna sytuacja finansowa skarżącego sama z siebie nie przesądza o tym, że zaskarżona decyzja jako niemożliwa do wykonania spowoduje podjęcie postępowania egzekucyjnego, które z kolei doprowadzi do powstania dla skarżącego i jego rodziny trudnych do odwrócenia skutków.

Z tej przyczyny Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.