Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Federacji A. na bezczynność Marszałka Województwa w przedmiocie zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Polska Federacja Ośrodków Szkolenia Kierowców i Instruktorów w K. pismem z dnia [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Marszałka Województwa.

Strona skarżąca wniosła o:

-uwzględnienie dowodów oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, sygn. akt II SA/Sz 1175/07,

-zobowiązanie Marszałka Województwa do poinformowania strony na podstawie przepisów art. 40 § 3 i art. 244 § 2 Kpa o rozstrzygnięciach zapadłych w sprawach dotyczących skarg D. J. i K. K. na przebieg egzaminu państwowego na prawo jazdy,

-stwierdzenie, że Marszałek Województwa naruszył przepis art. 64 § 2 Kpa poprzez zaniechanie wezwania strony skarżącej do usunięcia wad prawnych wniosku z dnia 6 maja 2007 r., l.dz. [...],

- obciążenie Marszałka Województwa kosztami postępowania skargowego,

- zwolnienie z opłat sądowych na podstawie przepisu art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr z 2003 r. Nr 96 poz. 873).

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podniosła między innymi, że Marszałek Województwa postanowieniami z dnia [...] nr [...] i z dnia [...] nr [...] dopuścił Stowarzyszenie do udziału w postępowaniu ze skarg D. J. i K. K. na przebieg egzaminu państwowego na prawo jazdy i tym samym Stowarzyszenie nabyło prawa strony postępowania.

Stowarzyszenie wskazało nadto, że aktywnie uczestniczyło w czynnościach zmierzających do rzetelnego wyjaśnienia przedmiotu skarg, jednakże do dnia dzisiejszego Marszałek Województwa nie poinformował strony odnośnie rozpatrzenia złożonych skarg oraz wniosków z dnia 6 maja 2007 r. i z dnia 13 maja 2007 r. Tym samym, zdaniem strony skarżącej, naruszone zostały przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. W tych okolicznościach skarga na bezczynność organu jest w pełni uzasadniona.

Odpowiadając na skargę Marszałek Województwa wniósł o jej odrzucenie na mocy art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Organ ten podniósł, że według strony skarżącej bezczynność Marszałka miała polegać na tym, że nie poinformował on Stowarzyszenia o rozstrzygnięciu skargi D. J. i K. K. wniesionej na przebieg egzaminu praktycznego na prawo jazdy. Tymczasem, zdaniem organu, Marszałek nie miał takiego obowiązku. Sprawy były bowiem rozpoznawane w trybie skargowym, gdzie zastosowanie mają przepisy art. 249 w związku z art. 248 § 2 Kpa. Zgodnie z tymi przepisami, o sposobie załatwienia skargi zawiadamia się organizację społeczną, która przekazała skargę, tylko w przypadku, gdy zażądała takiego zawiadomienia.

Marszałek podał dalej, że strona skarżąca, będąca organizacją społeczną takiego zawiadomienia nie zażądała. Odnośnie skargi K. K. w ogóle nie zgłosiła takiego żądania, natomiast odnośnie skargi D. J. żądanie zgłosiła drogą mailową - bez podpisu elektronicznego, co - według Marszałka - nie stanowi doręczenia podania w myśl art. 63 § 3a pkt 1 Kpa.

Zdaniem organu nie ma też w sprawie zastosowania powołany przez stronę skarżącą art. 64 § 2 Kpa. Dotyczy on bowiem podania, które ma braki. Natomiast pisma wysłanego drogą elektroniczną bez podpisu elektronicznego nie można uznać za podanie w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Marszałek podkreślił, że zarzuty Stowarzyszenia nie mają żadnego znaczenia dla sposobu załatwienia skargi. Zarzuca ono jedynie brak powiadomienia o sposobie załatwienia skargi.

Zarządzeniem z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SAB/Sz 8/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny pozostawił wniosek Stowarzyszenia o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zakres działania sądu administracyjnego został określony w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a., zgodnie z którym sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, obejmując orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Z cytowanego przepisu wynika, że skarga na bezczynność organów podlega kontroli sądu administracyjnego w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Podkreślić przy tym należy, że w przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem kontroli sądowej nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie w określonym przez prawo terminie (vide: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Jan Paweł Tarno, Lewis Nexis, Warszawa 2004, str.27-28).

Skarga na bezczynność organu może być zatem wniesiona w sprawach, w których wydawane są decyzje i postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1-3 P.p.s.a.) oraz w sprawach, w których mogą być podejmowane akty lub czynności określone w art. 3 § 2 pkt 4a P.p.s.a., a także wówczas, gdy odrębna ustawa tak stanowi.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że analiza zarzutów skargi oraz załączonych do niej pism prowadzi do wniosku, że strona skarżąca zarzuca Marszałkowi Województwa bezczynność w sprawie prowadzenia postępowania skargowego na podstawie przepisów działu VIII Kpa, tj. art. 227 i następne. Wskazuje na to zarówno treść żądania zawarta w treść skargi, sprowadzająca się do zobowiązania Marszałka do udzielenia informacji o sposobie załatwienia skarg na przebieg egzaminu państwowego na prawo jazdy, a także skarga na Marszałka z dnia 6 sierpnia 2007 r. (k-12 akt sądowych) wniesiona przez Stowarzyszenie do Sejmiku Województwa "na postawie przepisów art. 227, 229 pkt 5 w związku z art. 237 § 1, 244 § 1 i 246 kpa".

W myśl art. 227 Kpa przedmiotem skargi powszechnej może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwienie spraw.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany został pogląd, że skarga z art. 227 Kpa jest odformalizowanym środkiem ochrony różnych interesów jednostki, nie dającym jednak podstaw do uruchomienia dalszego trybu instancyjnego, tj. postępowania odwoławczego lub postępowania sądowoadministracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 21 listopada 2000 r., sygn. akt III SAB 108/99, LEX nr 48017). W konsekwencji należy więc przyjąć, że bezczynność w postępowaniu dotyczącym skargi powszechnej nie może być również przedmiotem skargi do sądu administracyjnego.

Z tych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.