Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędzia WSA Małgorzata Walentek, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 czerwca 2017r. sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Burmistrza Miasta M. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) umarza postępowanie w pozostałej części; 4) zasądza od Burmistrza Miasta M. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

We wniosku z dnia [...] r. A. W. domagał się od Burmistrza M. udzielenia informacji publicznej w następującym zakresie:

1) skanów umów zawartych po 1 stycznia 2014 r. z A. W. ;

2) skanów dokumentów, które powstały w wyniku zawarcia powyższych umów.

W odpowiedzi na wniosek organ przesłał żądane skany umów, natomiast odnośnie dokumentów wskazanych w pkt 2 wskazał, że nie stanowią one informacji publicznej, ponieważ są dokumentami roboczymi i nie zostały podpisane przez funkcjonariusza publicznego.

Na skutek ponownego pisma wnioskodawcy organ udostępnił mu w dniu

23 lutego 2017 r. projekt statusu miasta M. . Natomiast nie udostępnił projektu statusu jednostki pomocniczej miasta M. , powołując się na art. 35 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, przewidujący uchwalanie takiego statutu po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami. Organ z tej okoliczności wywiódł wniosek, że w ramach konsultacji mieszkańcy mogą się zapoznać z projektem statutu, a zatem ustawa samorządowa przewiduje szczególny tryb dostępu do informacji publicznej, co wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W dniu [...] r. wnioskodawca złożył skargę na bezczynność Burmistrza M. w zakresie pkt 2 wniosku odnośnie udostępnienia projektu statutu jednostki pomocniczej. Jego zdaniem projekt statutu stanowi informację publiczną. Zwrócił przy tym uwagę, że projekty zostały przygotowane przez zewnętrzny podmiot. W tym względzie szczególne znaczenie ma kontrola społeczna, gdyż uzyskanie dokumentów pozwoli na kontrolowanie procesu stanowienia prawa lokalnego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wskazał w szczególności, że w chwili złożenia wniosku projekt statutu jednostki pomocniczej jeszcze miał charakter dokumentu roboczego, gdyż strona umowy dokonywała uzgodnień i ustaleń co do treści projektu. Natomiast gotowy projekt został przygotowany w dniu 1 marca 2017 r. wówczas uzyskał walor informacji publicznej. W dniu 3 marca został on udostępniony skarżącemu. Ponownie organ powołał się też na art. 35 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Skargę poparło [...] , które zostało dopuszczone do udziału w sprawie, w charakterze uczestnika postępowania. Optowało ono za uznaniem projektów statutów za informację publiczną.

W piśmie z dnia [...] r. skarżący przyznał fakt przekazania mu projektu statutu jednostki pomocniczej. Jego zdaniem nie stanowiło to jednak realizacji jego wniosku, bowiem wnosił o udostępnienie innej informacji – projektu jednostki pomocniczej, którym organ dysponował na dzień złożenia wniosku. Dostęp do tego projektu pozwoli na ocenę różnic między poszczególnymi wersjami projektu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W świetle odpowiedzi na skargę obecnie bezsporną okazuje się między stronami okoliczność, że projekt statutu jednostki pomocniczej gminy, przygotowany przez jej organ wykonawczy lub na jego zlecenie stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej

(j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1764, ze zm.). Tym samym odmienny pogląd organu wyrażony w odpowiedzi na wniosek skarżącego, w piśmie z dnia 2 stycznia 2017 r., był błędny i nie stanowił wywiązania się z obowiązku spoczywającym na podmiocie zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej. Nie nastąpiło to do czasu wniesienia skargi.

Chybione było również odwoływanie się przez organ w piśmie z dnia 23 lutego 2017 r. na treść art. 35 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Wbrew twierdzeniu organu nie jest to przepis, o jakim mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż w ogóle nie mówi on o udostępnianiu informacji publicznych. Stosownie do art. 5 a ust. 2 ustawy samorządowej zasady i tryb przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami gminy określa uchwała rady gminy, która nie jest już objęta normą art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ubocznie można jeszcze zauważyć, że organ powołuje się na konsultacje, które mają się odbyć w przyszłości, a więc w aktualnym stanie faktycznym nie występujące, co samo w sobie wyklucza ich wpływ na ocenę prawną sprawy.

Do chwili wniesienia skargi organ nie wskazywał też okoliczności podniesionych dopiero w odpowiedzi na skargę, a dotyczących kontynuowania prac nad projektem statutu. Przeciwnie – na podstawie lakonicznej odpowiedzi na wniosek jej adresat mógł nabyć uzasadnione przeświadczenie, że dokument w postaci projektu statutu jednostki pomocniczej został wytworzony i jest w dyspozycji organu, który traktuje go jednak jako dokument roboczy, nie stanowiący informacji publicznej. Wykazana powyżej wadliwość tego stanowiska organu powoduje stwierdzenie jego bezczynności na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002 roku – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.), dalej: ppsa.

Przedmiotowej bezczynności nie byłoby, gdyby w terminie określonym w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej poinformował skarżącego o tym co wynika z odpowiedzi na skargę, a mianowicie, że w chwili udzielenia tej odpowiedzi na wniosek, wykonawca umowy dotyczącej sporządzenia projektu omawianego statutu, nie ukończył jeszcze tego zamówienia, w związku z czym organ nie dysponuje projektem stanowiącym wykonanie tej umowy.

Otóż nie można w tym zakresie przyjąć, że organ zobowiązany jest do udostępnienia materiałów wytworzonych przez wykonawcę w toku wykonywania umowy. Informację publiczną stanowi bowiem dopiero gotowy projekt statutu, a więc dokument który został przez organ zamówiony i stanowiący jednocześnie element procesu stanowienia prawo miejscowego. Z istoty zawartej umowy wynika przecież zamiar posłużenia się przez organ wykonawczy tym projektem w dalszym procedowaniu. Wykonawca umowy zastąpił w tym względzie pracę urzędników organu. Gdyby oni przygotowywali projekt statutu, to także informacji publicznej nie stanowiłyby ich materiały robocze i poszczególne wersje, lecz dopiero efekt finalny w postaci projektu przyjętego przez organ wykonawczy, który w tym wypadku nadałby mu cechy dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W niniejszym przypadku samo przyjęcie przez organ projektu sfinansowanego z funduszy publicznych jest w tej mierze wystarczające do uznania tego projektu za informację publiczną, co zresztą – jak wskazano na wstępie rozważań – organ przyznał w odpowiedzi na skargę.

Z kolei skarżący potwierdził fakt otrzymania owego gotowego projektu po wniesieniu skargi. Tym samym stan bezczynności organu ustał, co wyklucza nałożenie na niego jakichkolwiek dalszych obowiązków. Dlatego w pkt 3 sentencji wyroku orzeczono o umorzeniu postępowania w pozostałej części z mocy art. 161 § 3 pkt 3 ppsa.

Ponieważ zachowanie organu wynikało z błędnej interpretacji przepisów prawa, a nie ze złej woli w stosunku do skarżącego, stosownie do art. 149 § 1 a ppsa Sąd nie dopatrzył się w bezczynności organu rażącego naruszenia prawa.

Ponieważ w chwili wniesienia skargi była ona całkowicie zasadna o kosztach orzeczono zgodnie z art. 200 ppsa.

mr