drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, , Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję, II SA/Wa 419/16 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-11-29, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 419/16 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2016-11-29 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-03-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Góraj /przewodniczący/
Eugeniusz Wasilewski
Iwona Maciejuk /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Iwona Maciejuk (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Protokolant sekretarz sądowy Marcin Borkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2016 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Gminy K. nr [...] z dnia [...] listopada 2015 r.

Uzasadnienie

W dniu [...] listopada 2015 r. M.W. złożył w Urzędzie Miasta i Gminy [...] wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: "kwoty wydatkowanych pieniędzy publicznych na tzw. nagrody dla urzędnika w osobie B.W. w okresie od [...].01.2010 r. do [...].11.2015". Jako sposób i formę udostępnienia wnioskodawca wskazał: kserokopia.

Burmistrz Gminy [...] decyzją nr [...] z dnia [...] listopada

2015 r., na podstawie art. 104 k.p.a. oraz art. 5 ust. 2 w zw. z art. 16 ust.1 ustawy

o dostępie do informacji publicznej odmówił udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej. Wskazał,

że przepisy regulujące ochronę prywatności osoby fizycznej zawiera m.in. ustawa

o ochronie danych osobowych. Stwierdził, że w związku z przytoczonymi regulacjami ustawowymi brak jest podstawy prawnej do udostępnienia informacji publicznej

w zakresie zawartym we wniosku.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania M.W., decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...], na podstawie

art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w świetle art. 1 ust. 1 u.d.i.p., informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych. W ocenie SKO żądana informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 lipca 2014 r., sygn. II SAB/Gd 64/14, wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 stycznia 2015 r. II SAB/Ke 72/14, wyrok WSA w Rzeszowie z 5 marca 2015 r. sygn. II SA/Rz 1334/14 dostępny w internetowej bazie orzeczeń NSA). Dane, których udostępniania domaga się odwołujący się mieszczą

się w ocenie organu w pojęciu zasad funkcjonowania organu władzy publicznej (art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy) w odniesieniu do ciężarów publicznych ponoszonych na utrzymanie aparatu administracyjnego (art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. h). SKO podało, że stosownie do art. 5 ust. 1 i 2 tej ustawy prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia

i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Niemniej z samego faktu, iż informacja publiczna, której udostępnienia żąda skarżący, dotyczy funkcjonariusza publicznego,

to ochrona prywatności tego funkcjonariusza nie zostaje automatycznie wyłączona.

W decyzji SKO nie wskazało jaką funkcję pełni B.W.

SKO podniosło, że NSA zwraca uwagę, iż w niektórych sytuacjach ustawodawca w przepisach szczególnych nakazał wobec wybranych grup funkcjonariuszy ujawnienie statusu materialnego poprzez składanie różnego rodzaju oświadczeń majątkowych.

W związku z tym można przyjąć, że w stosunku do osób nieobjętych obowiązkiem ujawniania swoich dochodów prawodawca dopuszcza możliwość ograniczeń wynikających chociażby z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. Reasumując umożliwienie przez ustawodawcę w stosunku do osób publicznych szerszej ingerencji w sferę prywatności nie powinno prowadzić do jej zupełnego unicestwienia. Dotyczy to również kwestii ujawniania wynagrodzenia takich osób - vide wyrok NSA z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt I OSK 695/14. SKO stwierdziło, że udostępnienie żądanej informacji stanowi nadmierną ingerencję w sferę prywatności osoby pełniącej funkcję publiczną.

Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia

[...] stycznia 2016 r. nr [...] stała się przedmiotem skargi M.W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, nakazanie udostępnienia informacji publicznej zgodnie

z wnioskiem. Powołując się na jawność wydatkowania publicznych pieniędzy

i wskazując, że obywatele mają prawo dostępu do dokumentów wynikających

z wykonywania zadań publicznych, wskazał, że błędne jest stanowisko SKO. Podał nadto, że do obowiązków pracownika samorządowego należy informowanie obywateli oraz udostępnianie dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędu, jeżeli prawo tego nie zabrania (art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych).

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna, choć z innych powodów niż w niej podniesione.

Przedmiotem skargi jest decyzja SKO w [...] utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Gminy [...] o odmowie udostępnienia informacji w postaci kwoty wydatkowanych pieniędzy publicznych na tzw. nagrody urzędnika w osobie B.W. w okresie od [...] stycznia 2010 r. do [...] listopada 2015 r. Skarżący żądał, aby tę informację przekazać mu w formie kserokopii.

W ocenie Sądu tak sformułowane we wniosku z dnia [...] listopada 2015 r. żądanie błędne zostało zakwalifikowanie przez organy jako informacja publiczna,

o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2058), zwanej dalej u.d.i.p.

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. W myśl tych przepisów, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p. Prawo do informacji publicznej ma charakter konstytucyjny (art. 61 Konstytucji RP), a zatem ustawy je dookreślające powinny być interpretowane w taki sposób, aby gwarantować obywatelom i innym jednostkom szerokie uprawnienia w tym zakresie. Nie oznacza to jednak, że u.d.i.p. umożliwia każdemu podmiotowi dostęp do każdej informacji

i każdego dokumentu niezależnie od tego, jakim celom informacja bądź dokument służy.

Przede wszystkim trzeba wskazać, że wnioskodawca nie zwrócił

się o informację o sprawie publicznej. Wniosek dotyczył udostępnienia informacji

o kwocie wydatkowanej na nagrody konkretnej, wskazanej z imienia i nazwiska osoby. Był to więc wniosek ad personam. Wnioskodawca nie wskazał przy tym zajmowanego przez tę osobę stanowiska w Urzędzie. Żądając zaś przekazania mu informacji w formie kserokopii nie podał, z jakiego dokumentu miałaby być wykonana kserokopia.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest pogląd, że informacje ad personam nie stanowią informacji publicznej (v. wyrok NSA z dnia 14 września 2010 r. sygn. akt I OSK 1035/10, orzeczenia.nsa.gov.pl). Taki też pogląd prezentuje Sąd rozpoznający niniejszą sprawę.

Skarżący we wniosku z dnia [...] listopada 2015 r. nie pytał o zasady funkcjonowania organu władzy, kwotę wydatków poniesionych w Urzędzie na nagrody dla pracowników wypłacone czy przyznane w określonym okresie, czy też o kwotę wydatków poniesionych na nagrody przyznane pracownikom na ściśle określonym stanowisku (stanowiskach) w Urzędzie, w danym okresie, bądź o kwotę wydatkowaną na utrzymanie danego etatu ze środków publicznych.

W tej sprawie wnioskodawca zwrócił się o informację o konkretnym pracowniku, informację zawartą w jego aktach pracowniczych. Nie ma żadnych podstaw,

aby informację o nagrodach przyznanych konkretnemu, wymienionemu we wniosku

z imienia i nazwiska pracownikowi, traktować jako informację o sprawie publicznej

i sięgać do niej z wykorzystaniem ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Istotą ustawy o dostępie do informacji publicznej nie jest umożliwienie każdemu (jak o tym stanowi art. 2 ust. 1 u.d.i.p.) dostępu do dokumentacji pracowniczej.

Z tego względu, nieuzasadnione było wydanie decyzji administracyjnej. Wystarczyło w niniejszej sprawie pismem poinformować wnioskodawcę, że wobec tak sformułowanego wniosku (wniosku ad personam) żądana informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p., nie wchodzi w zakres przedmiotowy u.d.i.p., co w konsekwencji uniemożliwia zastosowanie tej ustawy w tym zakresie.

W związku z naruszeniem przez organy prawa materialnego, tj. art. 1 ust. 1 u.d.i.p., co miało wpływ na wynik sprawy, a także naruszeniem art. 16 ust. 1 u.d.i.p.

w zw. z art. 104 k.p.a. oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., zaszła konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji i decyzji organu I instancji.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie,

na podstawie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) orzekł, jak w wyroku.



Powered by SoftProdukt