Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

z dnia 13 sierpnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy Miasta [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2013r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o ustaleniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości - p o s t a n a w i a - 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić stronie skarżącej: Gminie Miasta [...] uiszczony w sprawie wpis sądowy w kwocie 200 zł (słownie: dwieście złotych).

W dniu 22 maja 2013r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga Gminy Miasta [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2013r., nr [...] wydaną we wznowionym postępowaniu administracyjnym, którą Kolegium uchyliło decyzję własną z dnia [...] września 2009r., nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2009r., nr [...] w sprawie ustalenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 50 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zmianami), dalej "P.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, jak również podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.

Z przywołanej wyżej regulacji wynika zatem, że złożenie skargi zostało oparte na kryterium interesu prawnego, co oznacza, że ze skargą może wystąpić, co do zasady, podmiot, który wykaże związek między chronionym przez przepisy prawa materialnego interesem prawnym, a aktem lub czynnością organu administracji publicznej.

Z utrwalonego w tym zakresie orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ administracji publicznej, który na mocy przepisów prawa został w sprawie powołany do wydania decyzji administracyjnej (postanowienie NSA z dnia 2 marca 2006 r., sygn. akt II GSK 387/05, Centralna Baza Orzeczeń i Informacji o Sprawach). Powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, niezależnie od tego czy nastąpiło to z mocy ustawy, czy też w drodze porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, czy też sądowoadministracyjnego (uchwała NSA z dnia 9 października 2000 r., sygn. OPK 14/00, Centralna Baza Orzeczeń i Informacji o Sprawach).

Bez względu na przedmiot sprawy i jej rzeczywisty związek z interesem prawnym gminy, gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego, w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, dotyczącej osoby trzeciej, w której decyzję wydaje wójt tej gminy. Ani gmina, ani żaden jej organ nie są uprawnieni do zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji organu odwoławczego (postanowienie NSA z dnia 15 października 1990 r., sygn. SA/Wr 990/90, Centralna Baza Orzeczeń i Informacji o Sprawach).

Z powyższego wynika, że postępowanie może być uruchomione tylko z inicjatywy podmiotu pozostającego poza systemem organów, których działalność ma podlegać kontroli przez sąd administracyjny. Dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej I instancji oznaczałoby, że organ ten "występuje" w podwójnej roli, w zależności od etapu załatwiania sprawy indywidualnej – w roli organu, który wydał akt administracyjny oraz strony postępowania. Stronami tak wszczętego postępowania sądowego byłyby dwa organy administracji publicznej orzekające w sprawie: skarżący (organ I instancji) i autor decyzji odwoławczej (organ II instancji). Rola gminy, jako organu administracji publicznej, który wydał decyzję w I instancji kończy się z chwilą wydania aktu administracyjnego skierowanego do podmiotu znajdującego się na zewnątrz administracji publicznej. Wójt gminy natomiast jest organem gminy, który działa jedynie w granicach i na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji, nie zaś jako podmiot, którego interesu prawnego lub obowiązku prawnego dotyczy postępowanie.

Podsumowując stwierdzić należy, iż działający poprzez swojego zastępcę Burmistrz Gminy Miasta [...], który wydał w postępowaniu zwyczajnym wydał w I instancji decyzję w przedmiocie ustalenia opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości jest organem gminy, który działa jedynie w granicach i na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji, nie zaś jako podmiot, którego interesu prawnego lub obowiązku prawnego dotyczy postępowanie. Nie posiada więc w przedmiotowej sprawie legitymacji do wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Skarga wniesiona przez Burmistrza Gmina Miasta [...] w przedmiotowej sprawie jest więc niedopuszczalna.

Niezależnie od wskazanej powyżej "podmiotowej" przyczyny niedopuszczalności skargi, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia także z jej niedopuszczalnością z przyczyn "przedmiotowych". Oznacza to, że złożenie skargi w niniejszej sprawie nawet przez podmiot posiadający w tym zakresie stosowną legitymacje, także skutkowałoby jej niedopuszczalnością.

Powyższe wynika z regulacji zawartej w art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a., który stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Sprawa o wznowienie postępowania administracyjnego jest odrębną sprawą administracyjną, załatwianą zgodnie z regułami prawa procesowego, do których należy zasada dwuinstancyjności. Konsekwentnie, od decyzji organu odwoławczego wydanej we wznowionym postępowaniu zakończonym ostateczna decyzją tego organu przysługuje odwołanie, a jeżeli została wydana przez samorządowe kolegium odwoławcze, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy – art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 267) zwanej dalej "k.p.a."

Zatem skarga wniesiona na wymienioną na wstępie decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2013 roku, nr [...] wydaną w I instancji, w postępowaniu wznowieniowym jest niedopuszczalna. Od takiej decyzji służy bowiem wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożony do tegoż organu.

Mając całość powyższego na uwadze, sąd w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6

i § 3 P.p.s.a. w pkt 1 odrzucił skargę Burmistrza Gminy Miasta [...] jako niedopuszczalną.

Na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 i art. 232 § 2 P.p.s.a. Sąd w pkt 2 postanowienia zwrócił stronie skarżącej uiszczony w sprawie wpis sądowy.