drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480 658, Dostęp do informacji publicznej, Prezydent Miasta, umorzono postępowanie w zakresie żądania udostępnienia informacji publicznej
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II SAB/Kr 207/16 - Wyrok WSA w Krakowie z 2017-01-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 207/16 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2017-01-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-12-15
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Agnieszka Nawara-Dubiel
Krystyna Daniel /sprawozdawca/
Małgorzata Łoboz /przewodniczący/
Symbol z opisem
6480
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Prezydent Miasta
Treść wyniku
umorzono postępowanie w zakresie żądania udostępnienia informacji publicznej
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 52,149
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2016 poz 1764 art. 1 6, 7, 10-14, 16
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Dz.U. 1997 nr 78 poz 483 art. 61
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędziowie: Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi [....] w N. na bezczynność Prezydenta Miasta N. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia 16 maja 2016 r. I. Umarza postępowanie w zakresie żądania udostępnienia informacji publicznej; II. stwierdza, że bezczynność Prezydenta Miasta N. w udostępnieniu informacji publicznej nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Prezydenta Miasta N. na rzecz strony skarżącej [....] w N. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów.

Uzasadnienie

Międzyzakładowa Komisja [...] w N. w dniu 29 listopada 2016 r. złożyła, za pośrednictwem Prezydenta Miasta [...], skargę na bezczynność tego organu w udostępnieniu informacji publicznej wnioskowanej w piśmie z 16 maja 2016 r. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 4 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie żądanej informacji publicznej i przekazanie jedynie schematów arkuszy organizacyjnych pozbawionych danych osobowych nauczycieli. Strona skarżąca wniosła o nakazanie organowi udzielenia żądanej informacji publicznej w terminie 7 dni od otrzymania prawomocnego wyroku oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca wyjaśniła, że we wniosku z 16 maja 2016 r. zwróciła się do Prezydenta Miasta [...] o udostępnienie kopii arkuszy organizacyjnych wszystkich placówek oświatowych na rok szkolny 2016/2017. W odpowiedzi, organ w piśmie z 31 maja 2016 r. przesłał jedynie schematy arkuszy organizacyjnych pozbawione danych osobowych nauczycieli. Do dnia wniesienia skargi informacja nie została udzielona w pełnym zakresie, nie została również wydana decyzja odmowna. Dla poparcia swojej racji strona skarżąca odwołała się do orzecznictwa sądów administracyjnych oraz wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20.03.2006 r., sygn. K 17/05.

W odpowiedzi na skargę, Prezydent Miasta [...] wniósł o oddalenie skargi i wyjaśnił, że za pismem z 8 grudnia 2016 r. uzupełnił udzieloną wcześniej informację publiczną o liczby godzin zajęć prowadzonych przez poszczególnych nauczycieli.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności, oceniając dopuszczalność skargi, należy stwierdzić, że w orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowane jest stanowisko, zgodnie z którym, skarga na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej nie wymaga dla jej skutecznego wniesienia uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 52 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) – por. m.in. wyrok NSA z 8 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 285/11, postanowienie NSA z 31 marca 2008 r., sygn. akt I OSK 262/08, dostępne na stronie www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej w kompleksowy sposób reguluje procedurę dostępu do informacji publicznej. Dotyczy to zarówno kwestii udostępnienia informacji publicznej (art. 7 i art. 10 - 14), jak również odmowy jej udostępnienia (art. 16 ust. 1). Dopuszcza także stwierdzenie przez podmiot zobowiązany do udzielenia informacji, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej. Wówczas podmiot ten powiadamia jedynie wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa.

Bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej, na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej, polega zatem na tym, że podmiot zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie udzielenia informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje i nie wydaje też decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

Skarga na nieudzielenie informacji w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej może być skutecznie wniesiona jedynie w sytuacji, gdy żądane dane należą do kategorii informacji publicznej. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej, pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej służy realizacji konstytucyjnego prawa dostępu do wiedzy na temat funkcjonowania organów władzy publicznej. Znajduje ona zastosowanie jedynie w sytuacjach, gdy spełniony jest jej zakres podmiotowy i przedmiotowy.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że Prezydent Miasta [...] jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej, a wnioskowana informacja jest informacją publiczną. Żądanie wydania kopii zatwierdzonego arkusza organizacyjnego szkoły stanowi informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p. Arkusz organizacyjny określa szczegółową organizację nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym, o czym stanowi § 10 załącznika nr 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz szkół publicznych (Dz.U. z 2001 r. Nr 61, poz. 624 ze zm.). Nadto z regulacji tej wynika, że projekt arkusza organizacyjnego szkoły jest sporządzany przez dyrektora szkoły, z uwzględnieniem szkolnego planu nauczania i zamieszcza się w nim m.in. liczbę pracowników szkoły jak i ogólną liczbę zajęć edukacyjnych finansowanych ze środków przydzielonych przez organ prowadzący szkołę. Służy więc w szczególności rozplanowaniu liczby oraz rozkładu godzin lekcyjnych i podzielenia ich między nauczycielami. Projekt ten podlega zatwierdzaniu przez organ prowadzący szkołę. W orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest stanowisko, że zarówno sam projekt arkusza organizacyjnego sporządzony przez dyrektora szkoły, jak i zatwierdzony projekt stanowi dokument urzędowy, zawierający dane o charakterze publicznym (por. wyrok WSA w Krakowie z 8 października 2013 r. sygn. akt II SAB/Kr 156/13,wyrok WSA w Szczecinie z 30 listopada 2016 r., sygn. akt II SAB/Sz 90/16).

Stosownie do postanowień art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnienie informacji na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni, z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 ustawy.

Odnosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że zawarte we wniosku z 16 maja 2016 r. żądanie udostępnienia informacji publicznej nie zostało w całości załatwione w przewidzianym ustawie terminie. Przekazane za pismem z 31 maja 2016 r. kserokopie schematów arkuszy organizacyjnych nie zawierały wyszczególnienia godzin zajęć prowadzonych przez poszczególnych nauczycieli we wszystkich placówkach oświatowych prowadzonych przez miasto [...] .

Po wniesieniu skargi, a przed jej przekazaniem do sądu, organ udzielił kompletnej informacji. Powyższą okoliczność potwierdza zawarty w aktach sprawy dowód zwrotnego potwierdzenia odbioru korespondencji przez stronę skarżącą. Taki stan rzeczy uzasadnia umorzenie postępowania sądowego w zakresie zobowiązania organu do udzielenia informacji publicznej, o czym na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., orzeczono w punkcie I wyroku.

Badając przedmiotową skargę sąd miał także na względzie, że art. 149 p.p.s.a. w aktualnym brzmieniu zawiera normę, według której uwzględnienie skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego polega nie tylko na zobowiązaniu organu do wydania aktu w określonym terminie, ale także na rozstrzygnięciu o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce oraz czy doszło do rażącego naruszenia prawa czy też nie. Użycie w zdaniu drugim art. 149 § 1 p.p.s.a. wyrazu "jednocześnie" nie oznacza, że ta część przepisu ma zastosowanie tylko wówczas, gdy sąd zobowiązuje organ do wydania aktu w określonym terminie. Z analizy tego przepisu wynika, że uwzględnienie skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego może polegać na stwierdzeniu, że bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa albo że naruszenie prawa nie było rażące, mimo że są podstawy do umorzenia postępowania sądowego w zakresie dotyczącym zobowiązania organu do wydania aktu, z uwagi na to, że akt taki został wydany przez organ po wniesieniu skargi do sądu.

Fakt pozostawania przez organ w bezczynności jest oczywisty, ale z racji udzielenia informacji przed wydaniem wyroku w sprawie, jak również błędne przekonanie, że informacja udzielona wcześniej jest wyczerpująca nie ma podstaw do stwierdzenia, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd wziął przy tym pod uwagę, że strona skarżąca przed wniesieniem skargi nie sygnalizowała, że udzielona jej informacja jest niepełna.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 ppsa. Koszty postępowania obejmowały wpis od skargi, który zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. 2003 r., Nr 221 poz. 2193) w przypadku skarg na bezczynność organów administracji publicznej wynosi 100 zł.



Powered by SoftProdukt