drukuj    zapisz    Powrót do listy

6139 Inne o symbolu podstawowym 613, Ochrona środowiska, Inne, Oddalono skargę, IV SA/Wa 1712/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2012-02-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

IV SA/Wa 1712/11 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2012-02-15 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-10-26
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Agnieszka Góra-Błaszczykowska /sprawozdawca/
Alina Balicka /przewodniczący/
Wanda Zielińska-Baran
Symbol z opisem
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Hasła tematyczne
Ochrona środowiska
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2008 nr 199 poz 1227 art 44 ust 1 i ust 2, art 74 ust 3, art 85 ust 3
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art 10, art 31 par 3, art 49, art 129 par 2
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art 134 par 1, art 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.) Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. staż. Renata Puchalska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Towarzystwa [...] z siedzibą w N. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - oddala skargę -

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska na podstawie art. 134 Kpa stwierdził niedopuszczalność odwołania Towarzystwa [...] od decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. z dnia [...] maja 2011 r.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż ww. decyzją z dnia [...] maja 2011 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w P. w trybie art. 71 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 1999, poz. 1227 ze zm.), zwanej dalej Ooś, ustalił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia pn.: "rozbudowa drogi ekspresowej [...] Obwodnica P. [...], w zakresie przebudowy fragmentów linii napowietrznej wysokiego napięcia kolidującej z budową [...] Obwodnicy miasta P. w ciągu [...].

Odwołanie od powyższej decyzji wniosło Towarzystwo [...] w dniu 31 maja 2011 r.

Organ odwoławczy stwierdził, że rozpatrując powyższe odwołanie wziął pod uwagę następujące fakty:

- wnoszący odwołanie – organizacja ekologiczna nie brała udziału w postępowaniu jako podmiot na prawach strony,

- decyzja organu pierwszej instancji została doręczona stronom za pokwitowaniem i najpóźniejszym terminem doręczenia stronie był 6 maja 2011 r.,

- termin na złożenie odwołań upłynął w dniu 20 maja 2011 r.

Biorąc powyższe pod uwagę organ odwoławczy stwierdził, iż odwołanie Towarzystwa [...] jest niedopuszczalne.

Organ wskazał, iż na podstawie art. 44 ust. 2 Ooś, ww. Towarzystwu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania. Jednakże fakt, iż w postępowaniu przed organem pierwszej instancji organizacja nie zgłosiła chęci uczestniczenia w przedmiotowym postępowaniu na prawach strony spowodował, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia nie została jej doręczona. W tej sytuacji Towarzystwu przysługiwało prawo do wniesienia odwołania tylko do czasu, zanim decyzja ta stała się ostateczna. Najpóźniej decyzja ta została doręczona stronie w dniu 6 maja 2001 r. zatem termin do wniesienia odwołania upłynął w dniu 20 maja 2011 r. Natomiast wniesienie przez Towarzystwo [...] w dniu 31 maja 2011 r. odwołania od ostatecznej decyzji organu pierwszej instancji było w ocenie organu odwoławczego niedopuszczalne.

Skargę na powyższe postanowienie z dnia [...] sierpnia 2011 r. wniosło Towarzystwo [...], zwane dalej skarżącym. Co prawda początkowo jako przedmiot skargi wskazano decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], jednak w piśmie z dnia 7 listopada 2011 r. skarżący wyjaśnił, iż w skardze doszło do oczywistej omyłki i przedmiotem skargi jest postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...]. Skarżący zarzucił organom obu instancji naruszenie art. 10 § 1 Kpa poprzez odstąpienie od zasady umożliwienia wypowiedzenia się stronom postępowania przed wydaniem orzeczenia I instancji co do zebranego materiału. Organowi odwoławczemu skarżący zarzucił naruszenie art. 31 § 3 Kpa w związku z art. 44 pkt 2 Ooś, jak również naruszenie art. 49 Kpa oraz 129 § 2 Kpa. Zdaniem skarżącego o decyzji organu pierwszej instancji dowiedział się w trybie art. 49 Kpa i odwołanie wniósł w ustawowym terminie.

W odpowiedzi na skargę Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wniósł o jej oddalenie, nie znajdując podstaw do jej uwzględnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów adminsitracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności adminsitracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Ponadto zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W rozpatrywanej sprawie oceniając zarzuty podniesione w skardze - naruszenia przez organy art. 10 Kpa oraz art. 31 § 3 w związku z art. 44 ust. 2 Ooś. "co pociągnęło za sobą naruszenie art. 49 Kpa oraz 129 § 2 Kpa", stwierdzić należy, ze są one niezasadne.

Rozpatrując powyższe zarzuty należy w pierwszej kolejności wskazać, iż art. 49 Kpa w ogóle nie miał w rozpatrywanej sprawie zastosowania. Zgodnie z art. 49 Kpa strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej poprzez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, jeżeli przepis szczególny tak stanowi; w tych przypadkach zawiadomienie bądź doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni od dnia publicznego ogłoszenia. W sprawach dotyczących postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, takim przepisem jest art. 74 ust. 3 ustawy Ooś, zgodnie z którym przepis art. 49 Kpa ma zastosowanie, jeżeli liczba stron postępowania przekracza 20. Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonanych na jego podstawie ustaleń organu pierwszej instancji, liczba stron w niniejszej sprawie nie przekracza 20, zatem brak jest podstaw do zastosowania art. 49 Kpa. W niniejszej sprawie obwieszczenie informujące o wydaniu przez organ pierwszej instancji decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia zostało upublicznione w trybie art. 85 ust. 3 ustawy Ooś, a nie jak podaje skarżący – w trybie art. 49 Kpa. Zatem twierdzenie, że skarżący dowiedział się o decyzji z [...] maja 2011 r. w trybie art. 49 Kpa i wniósł od niej odwołanie w terminie określonym w art. 129 § 2 Kpa jest całkowicie bezzasadne.

Organizacja ekologiczna może uczestniczyć na prawach strony w postępowaniu , w którym prowadzona jest ocena oddziaływania na środowisko, jeżeli powołując się na swoje cele statutowe, zgłosi chęć uczestnictwa w takim postępowaniu, o czym stanowi art. 44 ust. 1 ustawy Ooś. Zgodnie zaś z ust. 2 tego przepisu, takiej organizacji służy również prawo wniesienia odwołania od decyzji wydanej w postępowaniu także w przypadku, gdy nie brała ona udziału w określonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa prowadzonym przez organ pierwszej instancji; wniesienie odwołania jest równoznaczne ze zgłoszeniem chęci uczestniczenia w takim postępowaniu. W postępowaniu odwoławczym organizacja uczestniczy na prawach strony.

W rozpatrywanej sprawie nie budzi zastrzeżeń Sądu ustalenie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, iż skarżące Towarzystwo [...] nie brało udziału w postępowaniu przed organem pierwszej instancji na prawach strony. Skarżący co prawda w postępowaniu przed organem pierwszej instancji przed wydaniem decyzji przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. wniósł uwagi do toczącego się postępowania (pismo z dnia [...] kwietnia 2011 r.), jednak nie jako strona postępowania – bowiem nie zgłosił chęci uczestnictwa w nim – a jedynie na podstawie art. 29 Ooś, zgodnie z którym każdy ma prawo do składania uwag i wniosków w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa.

Skarżący zgłosił chęć uczestnictwa w przedmiotowym postępowaniu dopiero po tym jak decyzja organu pierwszej instancji stała się ostateczna. Należy bowiem mieć na uwadze, że przedmiotowa decyzja została doręczona stronom postępowania za pośrednictwem poczty za zwrotnymi potwierdzeniami odbioru. Najpóźniejszym terminem doręczenia był dzień 6 maja 2011 r., a zatem decyzja stała się ostateczna w dniu 21 maja 2011 r. Skarżący odwołanie od powyższej decyzji wraz z wnioskiem o dopuszczenie do udziału w przedmiotowym postępowaniu złożył w dniu 31 maja 2011 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym), a zatem już po uzyskaniu przez decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. waloru ostateczności.

Twierdzenie skarżącego, ze termin doręczenie stronom postępowania decyzji, nie może determinować terminu wniesienia odwołania przez organizację ekologiczną, jest bezzasadne i nie do przyjęcia. Biorąc pod uwagę zasadę trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych, określoną w art. 16 Kpa, niedopuszczalne jest przyjęcie, że na gruncie art. 44 ust. 2 ustawy Ooś, organizacja ekologiczna, która nie brała udziału w postępowaniu w pierwszej instancji, może wnieść odwołanie w dowolnym czasie. W takiej sytuacji termin do wniesienia odwołania liczy się od dnia ostatniego doręczenia decyzji stronie postępowania, jak prawidłowo przyjął organ w niniejszej sprawie.

Podstawę prawną wydania zaskarżonego postanowienia stanowi art. 134 Kpa, zgodnie z którym organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania; postanowienie w tej sprawie jest ostateczne. Regulacja ta wyznacza zakres postępowania organu drugiej instancji, rozpoczynającego działanie organu wyższego stopnia od badania zaistnienia przesłanek formalnych dopuszczalności odwołania. Na tym etapie postępowania organ drugiej instancji jest obowiązany ocenić, czy odwołanie jest dopuszczalne i czy zostało wniesione w terminie. Jeżeli czynności postępowania wstępnego ujawnią brak formalnych przesłanek odwołania, to obowiązkiem organu jest wydanie postanowienia, kończącego ostatecznie postępowanie w sprawie.

Biorąc powyższe pod uwagę ocena Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, iż wniesienie przez skarżącego odwołania od ostatecznej decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w P. było niedopuszczalne, jest uzasadniona i prawa nie narusza.

Z tych względów orzeczono jak sentencji na mocy art. 151 P.p.s.a.



Powered by SoftProdukt