drukuj    zapisz    Powrót do listy

6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.), Prawo pomocy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, odmówiono przyznania prawa pomocy, I SA/Bd 109/08 - Postanowienie WSA w Bydgoszczy z 2008-05-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Bd 109/08 - Postanowienie WSA w Bydgoszczy

Data orzeczenia
2008-05-09  
Data wpływu
2008-03-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Sędziowie
Sarah Sobecka-Kucharczyk /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
odmówiono przyznania prawa pomocy
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art.246 par.1 pkt 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Sarah Sobecka-Kucharczyk po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E.G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi w postaci umorzenia zaległego zobowiązania z tytułu II raty podatku od środków transportowych za 2005 r. postanowił odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi na wskazaną wyżej decyzję Kolegium w kwocie 500 zł E.G.wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. W uzasadnieniu żądania podniósł, iż z prowadzonej działalności gospodarczej ( taksówka bagażowa) osiąga dochody pozwalające jedynie na pokrycie kosztów i opłacenie składek ZUS. Stan zdrowia nie pozwala wnioskodawcy na wykonywanie innej pracy ( schorzenie kręgosłupa, nerwica , nadciśnienie tętnicze, choroba wrzodowa dwunastnicy). W chwili obecnej przebywa na zwolnieniu lekarskim, nie wykonując działalności zarobkowej. Zainteresowany wraz z formularzem PPF przedłożył PIT – 8c za lata 2004-2007 wykazując z tytułu inwestycji giełdowych za 2007 rok stratę w kwocie 5345,40 zł. We wniosku skarżący podał, że w skład gospodarstwa domowego wchodzą 2 osoby, a łączny dochód w rodzinie wynosi 4869,65 zł brutto. Składają się na niego: wynagrodzenie M.G. zatrudnionej na stanowisku [...] - 2051,45 zł brutto oraz dochód 2818,20 zł z tytułu prowadzonej przez stronę działalności gospodarczej w miesiącach luty, marzec.Jako majątek wskazano dom o powierzchni 224,5 m² oraz samochód ciężarowy Mercedes, który nie posiada żadnej wartości. W punkcie 11 formularza skarżący zaznaczył, iż wskazany przez niego dochód obciążony jest :

1.wydatkami na utrzymanie lokalu mieszkalnego ( prąd, gaz, woda, kanalizacja) łącznie około 677 zł miesięcznie,

2.opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne łącznej wysokości 548,55 zł,

3.opłaceniem OC za I półrocze w kwocie 284 zł,

4.podatkiem od środków transportu – 200 zł tytułem I raty oraz 150 zł na poczet zaległości za 2004 rok.

W sumie twierdzi, że obciążenia wynoszą 1735,87 zł.

Strona podaje nadto, iż ponosi wydatki związane z leczeniem i przedłożyła fakturę za zakup leków w kwietniu 2008 r. na kwotę 158,96 zł. Udokumentowała także, że jest podatnikiem od podatku od towarów i usług składając deklaracje za luty, marzec, kwiecień 2008 r.

Referendarz sądowy zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art.246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz . U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej " P.p.s.a" przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym możliwe jest wtedy, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. A zatem brak dowiedzenia powoduje odmowę uwzględnienia żądania.

Ogólną zasadą postępowania przed sądami administracyjnymi jest ponoszenie przez stronę kosztów prowadzonego postępowania. Jest to obowiązek, a zwolnienie od niego jest wyjątkiem, którego stosowanie uzależnione jest od spełnienia ww. przesłanki.

Z informacji zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz przedłożonych dokumentów wynika, że miesięczny dochód dwuoosobowego gospodarstwa domowego, w którym pozostaje skarżący wynosi 4869,65 zł. W jego ocenie koszty utrzymania stanowią wydatek w wysokości 1735 zł, w tym związane z lokalem mieszkalnym około 677 zł. Nawet więc po uwzględnieniu kwoty wyliczonych przez zainteresowanego wydatków, również związanych z zakupem leków trudno przyjąć, iż znajduje się on w takiej sytuacji majątkowej, która uniemożliwia poniesienie jakichkolwiek kosztów zainicjowanego postępowania sądowoadministracyjnego.

Zaznaczyć należy, iż skarżący nie udokumentował nadto okoliczności, iż właśnie w chwili obecnej nie prowadzi działalności gospodarczej z uwagi na zły stan zdrowia. Pozostaje to także w sprzeczności ze złożonym oświadczeniem odnośnie stanu środka transportu służącego do wykonywania działalności zarobkowej, nieprzedstawiającego nawet wartości złomu, za który jednak opłaca ubezpieczenie i podatek.

W świetle tak przedstawionej przez zainteresowanego sytuacji majątkowej, rodzinnej oraz możliwości płatniczych uznano, iż nie wykazał on zasadności swojego wniosku. Sama konieczność wygospodarowania z bieżących wydatków środków na opłacenie kosztów sądowych nie uzasadnia przyznania prawa pomocy.

Poza oceną pozostawiono kwestie dotyczące zasadności decyzji Kolegium, bowiem w tym stadium nie podlega ono kontroli.

Z tych powodów, na podstawie art.246 § 1 pkt 1 oraz art.258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt