drukuj    zapisz    Powrót do listy

6049 Inne o symbolu podstawowym 604, Działalność gospodarcza, Inspektor Transportu Drogowego, Uchylono zaskarżone postanowienie, VI SA/Wa 1834/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-03-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1834/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-03-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-10-19
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Grażyna Śliwińska
Małgorzata Grzelak /przewodniczący/
Piotr Borowiecki /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
Hasła tematyczne
Działalność gospodarcza
Skarżony organ
Inspektor Transportu Drogowego
Treść wyniku
Uchylono zaskarżone postanowienie
Powołane przepisy
Dz.U. 2007 nr 155 poz 1095 art. 83 ust. 1 pkt 2, art. 84 c)ust. 10 i ust. 13, art 79-79 b, art. 80 ust. 1 i 2 , art. 82 ust. 1, art. 83 ust. 1 i 2
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - tekst jednolity
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 145 par. 1 okt 1 lit. c), art. 152
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 1960 nr 30 poz 168 art. 138 par. 1 ust. 1, art. 141, art. 140, art. 144
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2010 r. sprawy ze skargi H. S. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia sprzeciwu wobec czynności kontrolnych 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. stwierdza, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], Główny Inspektor Transportu Drogowego, działając na podstawie art. 141 § 1, art. 140, art. 144 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 84c ust. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.) - po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez skarżącego H. S. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r. o kontynuowaniu czynności kontrolnych - utrzymał w mocy w/w postanowienie organu I instancji.

Z akt sprawy wynika, iż zawiadomieniem z dnia [...] czerwca 2009 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, powołując się na przepis z art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, poinformował skarżącego przedsiębiorcę H. S. – prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: Usługi Transportu Leśnego H. S., w K. o zamiarze przeprowadzenia kontroli.

Przedsiębiorca odebrał w/w zawiadomienie w dniu 25 czerwca 2009 r.

Następnie ustalono telefonicznie z przedsiębiorcą termin rozpoczęcia kontroli na dzień 2 lipca 2009 r.

W dniu 2 lipca 2009 r. do siedziby przedsiębiorcy udali się pracownicy Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego.

Po przybyciu inspektorów do siedziby przedsiębiorcy, skarżący wręczył pracownikom Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego pisemny sprzeciw wobec podjęcia przez organ kontroli czynności kontrolnych. W treści swojego sprzeciwu skarżący, powołując się na przepis art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - wskazał, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza zarówno ze względu na stan osobowy zatrudnionych pracowników jak i osiągane w prowadzonej działalności gospodarczej obroty finansowe, winna być zaliczona do kategorii małych przedsiębiorców, a w związku z tym maksymalna ilość dni roboczych przeznaczona na czynności kontrolne organów kontroli wynosi 18 dni. Przedsiębiorca wskazał, iż w bieżącym roku, zgodnie z wpisami w prowadzonej przez stronę książce kontroli, czas kontroli przeprowadzonych przez uprawnione organy kontrolne wyniósł do dnia 2 lipca 2009 r. - 19 dni roboczych. W związku z powyższym skarżący wniósł o odstąpienie od czynności kontrolnych.

[...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego postanowieniem z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...], postanowił o kontynuowaniu czynności kontrolnych. W uzasadnieniu organ wskazał, iż wbrew twierdzeniom strony skarżącej, z treści przepisu art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, iż odnosi się on jedynie do jednego organu kontroli. Zdaniem Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego ustawodawca użył liczby pojedynczej "organ kontroli", a nie liczby mnogiej. Organ wskazał, że gdyby zamiarem ustawodawcy było ograniczenie łącznego czasu kontroli, to użyto by słów "organów kontroli", nie zaś, jak czytamy w spornym przepisie – "organu kontroli". W konsekwencji organ uznał sprzeciw za bezzasadny.

Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu przedsiębiorcy w dniu 6 lipca 2009 r.

W dniu 6 lipca 2009 r. skarżący złożył zażalenie na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego. W uzasadnieniu skarżący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, twierdząc, iż czynności kontrolne organu spowodują przekroczenie terminu określonego w art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia Główny Inspektor Transportu Drogowego, działając na podstawie art. 141 § 1, art. 140, art. 144 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 84c ust. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] - utrzymał w mocy w/w postanowienie P. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r. o kontynuowaniu czynności kontrolnych.

W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy stwierdził, iż z treści przepisu art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wynika, że odnosi się on jedynie do jednego organu kontroli. Zdaniem Głównego Inspektora Transportu Drogowego ustawodawca użył liczby pojedynczej "organ kontroli", a nie liczby mnogiej. Organ odwoławczy powołał się dodatkowo na stanowisko zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2007 r., sygn. akt: VI SA/Wa 2230/06, w którym WSA stwierdził, iż przepis art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie stanowi podstawy wyznaczenia łącznego maksymalnego czasu trwania wszystkich kontroli. Zdaniem organu odmienna interpretacja tego przepisu prowadziłaby do zablokowania możliwości przeprowadzania kontroli przez inne uprawnione organy.

W dniu [...] września 2009 r. skarżący - działając za pośrednictwem organu - wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na w/w postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego.

Wnosząc o wydanie orzeczenia o odstąpieniu przez organ od czynności kontrolnych, skarżący zarzucił, iż postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego wydane zostało z uchybieniem terminu, określonego w art. 84c ust. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, co zgodnie z art. 84c ust. 13 cyt. aktu normatywnego skutkuje uznaniem przez organ słuszności wniesionego zażalenia.

W uzasadnieniu skarżący stwierdził, iż nie zgadza się ze stanowiskiem organu o kontynuowaniu czynności kontrolnych. Zdaniem skarżącego jego dotychczasowe stanowisko w niniejszej sprawie jest zasadne. Skarżący podkreślił, iż w jego ocenie Główny Inspektor Transportu Drogowego wydał zaskarżone postanowienie uchybiając terminowi przewidzianemu w art. 84c ust. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a zatem jest to równoznaczne w skutkach z wydaniem postanowienia uznającego słuszność wniesionego przez skarżącego zażalenia.

W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Transportu Drogowego, wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną, postanowienie lub inny akt administracyjny z punktu widzenia ich zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji. Sąd administracyjny nie ocenia natomiast danego rozstrzygnięcia organu administracji pod kątem jego słuszności, czy też celowości.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (vide: art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej także p.p.s.a.).

W ocenie Sądu analizowana pod tym kątem skarga H. S. zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżone postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2009 r. narusza prawo.

Otóż należy zauważyć, iż zgodnie z art. 84c ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może wnieść sprzeciw wobec podjęcia i wykonywania przez organy kontroli czynności z naruszeniem przepisów art. 79-79b, art. 80 ust. 1 i 2, art. 82 ust. 1 oraz art. 83 ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem art. 84d.

W niniejszej sprawie skarżący przedsiębiorca, powołując się na działanie organu kontroli sprzeczne – jego zdaniem – z przepisem art. 83 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, wniósł w dniu 2 lipca 2009 r. sprzeciw wobec podjęcia kontroli przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego, dochowując trzydniowego terminu, o którym mowa w 84c ust. 3 ustawy.

Następnie skarżący, w konsekwencji otrzymanego w dniu 6 lipca 2009 r. postanowienia Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r. o kontynuowaniu czynności kontrolnych, wniósł w dniu 6 lipca 2009 r. zażalenie na powyższe postanowienie organu I instancji do Głównego Inspektora Transportu Drogowego, dochowując w tym przypadku trzydniowego terminu, o którym mowa w 84c ust. 10 zdanie pierwsze ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z wyraźną dyspozycją przepisu art. 84c ust. 10 zdanie drugie ustawy swobodzie działalności gospodarczej, rozstrzygnięcie powyższego zażalenia skarżącego przedsiębiorcy winno nastąpić nie później niż w terminie 7 dni od dnia jego wniesienia, a więc w przypadku niniejszej sprawy nie później, niż w dniu 13 lipca 2009 r.

Należy zauważyć, iż ustawodawca rygorystycznie chroni przedsiębiorcę przed bezczynnością organów kontroli rozpatrujących kwestię sprzeciwu, stanowiąc w przepisie art. 84c ust. 13 ustawy, iż nierozpatrzenie zażalenia w terminie, o którym mowa w ust. 10, jest równoznaczne w skutkach z wydaniem przez organ właściwy postanowienia uznającego słuszność wniesionego zażalenia.

W niniejszej sprawie Główny Inspektor Transportu Drogowego rozpatrzył zażalenie skarżącego w dniu [...] sierpnia 2009 r., wydając w tej dacie postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r. o kontynuowaniu czynności kontrolnych.

W tej sytuacji uznać należy, zdaniem Sądu, iż organ odwoławczy, wydając sporne postanowienie z dnia [...] sierpnia 2009 r., dopuścił się ewidentnego naruszenia przepisu art. 84c ust. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, z uwagi na uchybienie siedmiodniowego terminu, o którym mowa w tym przepisie. W konsekwencji wspomnianego naruszenia Główny Inspektor Transportu Drogowego dopuścił się również naruszenia przepisu art. 84c ust. 13 cyt. ustawy, albowiem utrzymując w mocy postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r. o kontynuowaniu czynności kontrolnych, orzekł wbrew wyraźnej normie prawnej ustanowionej przez ustawodawcę w tym przepisie, która chronić ma przedsiębiorcę przed bezczynnością organu kontroli.

W ocenie Sądu należy zgodzić się w związku z tym ze skarżącym, iż uchybienie przez organ terminowi przewidzianemu w art. 84c ust. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jest równoznaczne w skutkach z wydaniem postanowienia uznającego słuszność wniesionego przeze skarżącego zażalenia.

Wobec powyższego – zdaniem Sądu – zaszła podstawa do uchylenia zaskarżonego postanowienia Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2009 r., jako uchybiającego wskazanym wyżej przepisom cyt. ustawy.

Na marginesie należy jedynie zauważyć, choć nie może mieć to jakiegokolwiek istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, iż zarówno Główny Inspektor Transportu Drogowego, jak również P. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego słusznie przyjęli w toku postępowania, że - wbrew temu, co sugeruje skarżący przedsiębiorca – zarówno wykładnia językowa przepisu art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jak i potrzeby wynikające z realizacji zadań administracji gospodarczej decydują o tym, że limit czasowy, określony w tym przepisie, odnosi się do postępowań kontrolnych prowadzonych przez jeden organ kontroli. Oznacza to, że dopuszczalne ramy czasowe kontroli oblicza się oddzielnie dla każdego organu kontroli, a nie oddzielnie dla każdego przedsiębiorcy. Niewątpliwie bowiem uznać należy, iż funkcja ochronna komentowanej regulacji każe przyjąć, że chodzi o łączny czas wszystkich kontroli prowadzonych przez jeden organ, nie zaś czas trwania jednej kontroli (tak również: H. Gronkiewicz-Waltz, K. Jaroszyński /w:/ Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne, pod red. H. Gronkiewicz-Waltz i M. Wierzbowskiego, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2009, s. 273 i cyt. tam wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2007 r., sygn. akt: VI SA/Wa 2230/06).

Biorąc powyższe pod uwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - działając na podstawie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - orzekł, jak w sentencji wyroku.

Jednocześnie Sąd stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, działając w tym zakresie na podstawie art. 152 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt