Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant ref. staż. Katarzyna Smaga po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r. sprawy ze skargi R., B., Luksemburg na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącej R., B., Luksemburg kwotę 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] stycznia 2010r. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy VONDUTCH [...] udzielonego na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na skutek sprzeciwu wniesionego przez V. siedzibą w D., Irlandia uznanego za bezzasadny, na podstawie art. 246 i 247 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) oraz art. 132 ust. 2 pkt 2 u.p.w.p. oraz na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 u.p.w.p. decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] oddalił sprzeciw i przyznał S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od V. siedzibą w D., Irlandia kwotę w wysokości 1600zł (tysiąc sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Do wydania niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] marca 2008r. przedsiębiorstwo V. z siedzibą w D. wniosło sprzeciw wobec decyzji Urzędu Patentowego RP o udzieleniu pod numerem . [...] prawa ochronnego na znak towarowy VONDUTCH na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Znak ten przeznaczony jest do oznaczania towarów w klasie 25 i 35 to jest: ubiory, obuwie, ubiory głowy (klm 25), świadczenie usług polegających na zgrupowaniu na rzecz osób trzecich różnych towarów, pozwalających nabywcy wygodnie je oglądać i kupować w hurtowni i/lub w dużym sklepie z ubiorami, obuwiem, ubraniami głowy, prowadzenie przedstawicielstw handlowych i usługowych podmiotów zagranicznych w kraju, import towarów na potrzeby handlowe własnej sieci sklepów, import towarów na potrzeby usługowe firmy, agencje importowe-eksportowe (klm 35). Sprzeciw został złożony na postawie następujących przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej: art. 246, 164 oraz 132 ust. 2 pkt 2. Wnoszący sprzeciw przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że irlandzka firma V. jest powiązana z amerykańską firmą V. z K. - znanym producentem okularów, odzieży, butów, pasków do ubrań, toreb i sprzętu sportowego. Wnoszący sprzeciw powołał się na uprawnienia wynikające z udzielenia na jego rzecz prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego CTM o nr [...] VON DUTCH, z pierwszeństwem od dnia [...] sierpnia 1996 roku, ważnego w Polsce od dnia [...] maja 2004 roku. Znak ten służy do oznaczania towarów w klasie 25 - odzieży, koszulek, koszul, bluz dresowych, spodni, spodni dresowych, szortów, kostiumów kąpielowych, żakietów - kurtek, tenisówek, skarpetek, spódnic, sukienek, bluzek i kapeluszy. Natomiast sporny znak towarowy VONDUTCH [...] jest chroniony decyzją z dnia [...] maja 2007 roku dla towarów z klasy 25 oraz 35 i w ocenie wnoszącego sprzeciw jest podobny do wcześniejszego prawa wyłącznego, na które się powołał.

Uprawniony przedstawił swoje stanowisko. Dokonał oceny podobieństwa znaków spornego VONDUTCH [...] oraz znaku CTM VON DUTCH [...]. Podkreślił, że znak, na który powołał się sprzeciwiający jest znakiem słowno- graficznym, a więc ochrona dotyczy wyłącznie płaszczyzny graficznej, co powoduje, że nie można porównać znaku słowno-graficznego ze znakiem spornym, który jest słowny. Nie zgodził się z argumentacją sprzeciwiającego o naruszeniu przez znak towarowy [...] przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p., dokonał własnej oceny podobieństwa przeciwstawionych znaków towarowych.

Na rozprawie, zarówno wnoszący sprzeciw jak i uprawniony podtrzymali swoje stanowiska w przedmiotowej sprawie. Wnoszący sprzeciw poinformował, że do znaku towarowego CTM o nr [...] VON DUTCH uprawnione jest przedsiębiorstwo R. z L. W związku z powyższym, pełnomocnik sprzeciwiającego złożył do akt przedmiotowej sprawy dokumenty potwierdzające tę okoliczność wraz z dokumentami dotyczącymi pełnomocnictwa udzielonego przez uprawnione do znaku CTM o nr [...] przedsiębiorstwo R.

Organ rozpoznając niniejszą sprawę stwierdził, że jego zadaniem było dokonanie oceny czy sporny znak VONDUTCH [...] jest podobny do wspólnotowego znaku towarowego VON DUTCH, CTM nr [...], do którego uprawniony jest aktualnie R. z siedzibą w L. (sprzeciw został wniesiony przez przedsiębiorstwo V. z siedzibą w D., Irlandia). Organ uznał jednak, że zanim dokona oceny możliwości powołania się przez wnoszącego sprzeciw na prawo do znaku towarowego, którego wnoszący sprzeciw nie jest aktualnie dysponentem.

Organ ustalił, że w dniu [...] marca 2008 roku, przedsiębiorstwo V. z siedzibą w D., Irlandia wniosło sprzeciw wobec udzielenia na rzecz S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. prawa ochronnego na słowny znak towarowy VONDUTCH [...], który służy do oznaczania towarów i usług 25 i 35.

W ocenie organu, po stronie przedsiębiorstwa z L. nie zaistniały okoliczności potwierdzone dowodami, z których jednoznacznie wynikałoby uprawnienie przedsiębiorstwa R. do prowadzenia postępowania wszczętego sprzeciwem wniesionym przez przedsiębiorstwo V., z siedzibą w D. Wnoszący sprzeciw – V. z siedzibą w D. wniósł w dniu [...] marca 2008 roku sprzeciw, powołując się na uprawnienia wynikające tytułu rejestracji wspólnotowego znaku towarowego VON DUTCH o nr [...], które to prawo w trakcie przedmiotowego postępowania zostało zbyte na rzecz przedsiębiorstwa z L. W związku z powyższym organ uznał, że nie może przyjąć, że sprzeciw wniesiony przez V. z siedzibą w D. pozostawał umotywowany, skoro przedsiębiorstwo wnoszącego sprzeciw wyzbyło się tego prawa. Zdaniem organu, przeniesienie prawa na znak towarowy, którego ochrony w istocie domaga się sprzeciwiający poprzez żądanie unieważnienia prawa na sporny znak towarowy w postępowaniu sprzeciwionym, powoduje, że zbywca nie może skutecznie powołać się na naruszenie prawa do tego znaku towarowego. Organ stanął na stanowisku, że po stronie przedsiębiorstwa z L. nie przedstawiono żadnych dokumentów pochodzących od nabywcy prawa do znaku towarowego CTM [...], które upoważniałyby zbywcę znaku do prowadzenia postępowania i powoływania się na prawo do zbytego znaku towarowego. Za taki dokument organ nie uznał dokumentu zatytułowanego "Do wszystkich kogo może dotyczyć", z którego treści wynika potwierdzenie przez "R. (...) wszelkich czynności dokonanych w sprawie sprzeciwu do rejestracji znaku towarowego [...] VONDUTCH, na postawie CTM [...] przez osoby działające na podstawie poprzednio składanych upoważnień". Jednocześnie w ocenie organu nie wykazano, że pomiędzy zbywcą prawa do znaku towarowego VONDUTCH, a jego nowym uprawnionym istnieją powiązania o charakterze strukturalnym, finansowym czy prawnym. Zatem brak jest podstaw do uznania sprzeciwu jako umotywowanego, skoro wnoszący sprzeciw oparł swoje żądanie unieważnienia spornego znaku towarowego [...] o prawo do znaku towarowego chronionego z wcześniejszym pierwszeństwem, którego się wyzbył w drodze cesji, bez możliwości powoływania się na ten znak i kontynuacji przedmiotowego postępowania. Organ uzasadniając swoje stanowisko wskazał na orzecznictwo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 19 marca 2009 roku, sygn. akt VI SA/Wa 1888/09).

Następnie skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa procesowego poprzez niewyczerpujące wyjaśnienie stanu faktycznego oraz zebranie i rozpatrzenie materiału dowodowego co stanowi naruszenie art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 oraz naruszenie art. 107 § 3 w związku z uzasadnieniem decyzji ustawy Kodeks Postępowania Administracyjnego z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy RP podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi jako niezasadnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153 z 2002 r. poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle § 2 powołanego wyżej artykułu, kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne sprawują więc kontrolę aktów i czynności z zakresu administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słusznościowych.

Ponadto, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. nr 153 p. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.).

Mając powyższe kryteria na uwadze Sąd uznał, że skarga jest zasadna, albowiem zaskarżona decyzja narusza prawo w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy.

W rozpoznawanej sprawie istotą sporu jest ustalenie, czy R. jest uprawnioną do prowadzenia postępowania wszczętego sprzeciwem wniesionym przez inny podmiot, to jest V. z siedzibą w D. Innymi słowy, czy złożony przez ten ostatni podmiot sprzeciw jest nadal skuteczny wobec zbycia praw do wspólnotowego znaku towarowego VOUDUTCH.

Przechodząc do merytorycznej oceny podjętego przez organ rozstrzygnięcia należy stwierdzić, że z akt administracyjnych sprawy wynika, że w okresie od daty złożenia sprzeciwu wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy VONDUTCH [...] tj. [...] marca 2008 r. do dnia, w którym została wyznaczona rozprawa w Urzędzie Patentowym RP tj. [...] stycznia 2010 r. nastąpiła zmiana uprawnionego do znaku towarowego VON DUTCH CTM [...] na podstawie, którego został wniesiony sprzeciw.

Nowym uprawnionym do wspólnotowej rejestracji znaku towarowego VON DUTCH CTM [...] został R. Pomiędzy V. z D. w Irlandii a R. z L. w dniu [...] października 2009 r. została zawarta umowa przeniesienia prawa do wspólnotowej rejestracji znaku towarowego VON DUTCH CTM [...], która została następnie złożona i zaakceptowana przez Urząd d/s Rejestracji Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych Unii Europejskiej OHIM w dniu [...] listopada 2009 r. Dodatkowo na rozprawie w Urzędzie Patentowym RP w dniu [...] stycznia 2010 r. nabywca praw do wspólnotowej rejestracji znaku towarowego przedstawił dokumenty informujące o zmianie uprawnionego do znaku towarowego VON DUTCH CTM [...] z V. z D. w Irlandii na R. z L. wraz z wymaganymi dokumentami dotyczącymi pełnomocnictwa udzielonego przez R. do prowadzenia przed Urzędem Patentowym RP postępowania sprzeciwowego wobec znaku towarowego VONDUTCH. Jednocześnie R. w oświadczeniu z dnia [...] stycznia 2010 r. potwierdził wszelkie czynności dokonane dotychczas w sprawie sprzeciwu do znaku towarowego [...] VONDUTCH na podstawie wspólnotowej rejestracji znaku towarowego CTM [...] przez osoby działające na podstawie poprzednio składanych upoważnień.

W ocenie Sądu, decydujące dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest brzmienie przepisu art. 162 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zmianami), który stanowi, że prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepis ten wprowadził generalną zasadę zbywalności prawa ochronnego na znak towarowy. Podstawą rozporządzenia prawem ochronnym moga być przede wszystkim umowa sprzedaży, zamiany i darowizny. Należy jednak podkreślić, że umowa przeniesienia prawa ochronnego wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Również przepisy kodeksu postepowania administracyjnego mającego zastosowanie w sprawie niniejszej w art. 30 § 4 wprost wskazują, że w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa lub śmierci strony w toku postępowania na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni.

W związku z powyższym, w ocenie Sądu, R. z mocy obowiązującego prawa w Polsce stała się nie tylko następcą prawnym spółki irlandzkiej V. do wspólnotowej rejestracji znaku towarowego CTM [...] VON DUTCH, co wynika bezdyskusyjnie z ważnej i zaakceptowanej przez Urząd d/s Rejestracji Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych Unii Europejskiej OHIM w dniu [...] listopada 2009 r. umowy przeniesienia prawa do wspólnotowego znaku towarowego CTM [...], ale również następcą procesowym.

Oznacza to, że organ dopuścił się naruszenia przepisów prawa materialnego, to jest przepisu art. 162 ustawy Prawo własności przemysłowej poprzez błędną jego wykładnię, a w konsekwencji jego niewłaściwe zastosowanie w sprawie ustalenia, że R. nie jest następcą prawnym V. z D. w Irlandii zakresie przeniesienia prawa do wspólnotowego znaku towarowego CTM [...]. Organ rozpoznając niniejszą sprawe weźmie pod uwagę brzmienie przepisu art. 162 ustawy Prawo własności przemysłowej, a w dalszej kolejności podejmie analizę merytoryczną słuszności zlożonego przez R. sprzeciwu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku, działając na podstawie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. Stwierdzając, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu Sąd działał w oparciu o art. 152 p.p.s.a.

Zasądzając zwrot kosztów postępowania w kwocie 1600 złotych Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 200 p.p.s.a.