Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi B. S. i T. S. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 P.p.s.a. zawiesić postępowanie w sprawie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] nr [...] i decyzji z dnia [...] nr [...].

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu A. B. pozwolenia na budowę muru oporowego w granicach działki nr [...] położonej przy ul. [...]

W znajdującym się w aktach administracyjnych opisie technicznym projektu budowlanego wskazano, że projektowany mur oporowy zostanie posadowiony przy istniejącym żelbetowym murze oporowym.

W skardze na ww. decyzję Wojewody B. i T. S., właściciele bezpośrednio sąsiadującej z działką nr [...] działki nr [...], wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, żądając uchylenia tej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.

W uzasadnieniu skargi B. i T. S. podnieśli m.in. że istotne znaczenie w sprawie - odnośnie do całej inwestycji graniczącej z ich nieruchomością - ma fakt, że prowadzone jest aktualnie postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...], zmieniającej własną decyzję z dnia [...] r. nr [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą V. pozwolenia na budowę [...] budynków mieszkalnych jednorodzinnych w dwóch lokalach mieszkalnych wraz zagospodarowaniem terenu, m.in. w zakresie murów oporowych na działce [...], przy ul. [...], w tym istniejącego muru oporowego na działce nr [...]. Prawomocnym wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2054/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ww. decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r.

W ww. wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 maja 2015 r. wskazano, że decyzją weryfikowaną w postępowaniu nieważnościowym, tj. decyzją nr [...] z dnia [...] r. organ architektoniczno - budowlany zmienił własną decyzję z dnia [...] r., zatwierdzając projekt budowlany dotyczący zmiany wysokości i głębokości posadowienia murów oporowych, wskazując jednocześnie, że pozostałe warunki zmienionej decyzji pozostają bez zmian. Tak więc należy uznać, zdaniem WSA w Warszawie, że decyzja Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nie ma samodzielnego bytu prawnego, może funkcjonować w obrocie prawnym jedynie łącznie z decyzją z dnia [...] r. o pozwoleniu na budowę całej inwestycji. Tym samym przedmiotowa decyzja winna być oceniona łącznie - co podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 10 lipca 2013 r. wydanego w sprawie II OSK 614/12 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie VII SA/WA1964/13 - w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia [...] r.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku NSA z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie nie zostało wyjaśnione, czy rozmiary działki, na której realizowana jest inwestycja, i długość muru oporowego nie spowodują istotnych ograniczeń w sposobie zagospodarowania działki należącej do B. i T. S., co w konsekwencji nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż budowla ta nie narusza przepisu art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego w odniesieniu do nieruchomości ww. stron. NSA zwrócił uwagę na okoliczność, że przedmiotowy mur oporowy został zrealizowany w wyniku świadomej niwelacji terenu dokonanej przez inwestora, która to spowodowała konieczność posadowienia muru o wysokości 8 metrów, tak ażeby zabezpieczał utworzoną sztucznie przez inwestora kilkumetrową różnicę w poziomie terenu. Nie można więc, zdaniem NSA, traktować tej inwestycji w sposób pobieżny bez przeprowadzenia dokładnej analizy decyzji zmieniającej z dnia [...] r., a przede wszystkim projektu budowlanego zatwierdzonego tą decyzją. W zasadniczy sposób różni się on od pierwotnego projektu zatwierdzonego decyzją z dnia [...] r., a ta kwestia umknęła uwadze zarówno organom rozpoznającym sprawę jak i Sądowi I instancji. Rozstrzygając kwestię oddziaływania muru oporowego na działkę ww. stron, należy zauważyć, iż w prognozie skutków wpływu realizacji ustaleń miejscowego planu na poszczególne elementy środowiska w ustaleniach dotyczących ukształtowania terenu stwierdza się: "Realizacja ustaleń planu nie powinna spowodować zmian ogólnej rzeźby terenu. W większości wydzieleń możliwe są drobne niwelacje związane z budynkami i dojazdami" (pkt III. 1 str. 11).

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej "p.p.s.a.", sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W doktrynie podkreśla się, że należy opowiadać się za szerokim interpretowaniem użytego w art. 125 § 1 pkt 1 cytowanej ustawy pojęcia "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania", wychodząc poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania.

Zwłaszcza należy mieć na uwadze, że celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie tego przepisu powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem (art. 145 § 1 pkt 7, art. 145a Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 240 § 1 pkt 7 i 8 Ordynacji podatkowej), jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (art. 272 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na skutek rozstrzygnięcia wydanego w innym już toczącym się postępowaniu (por. M. Niezgódka- Medek (w:), B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze, 2006, wyd. II).

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Wojewody z dnia [...] r. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę muru oporowego w granicach działki nr [...], położonej przy ul. [...]. Projektowany mur oporowy, jak wynika z załączonego do akt projektu budowlanego, zostanie posadowiony przy istniejącym żelbetowym murze oporowym, który to mur został wybudowany na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r. Wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2054/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ww. decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r. Wniesione od tego wyroku skargi kasacyjne V. oraz B. i T. S. zostały oddalone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2016 r. sygn. akt II OSK 2164/15.

W tych okolicznościach wynik niniejszej sprawy - dotyczącej udzielenia pozwolenia na budowę muru oporowego w granicach działki nr [...] - uzależniony jest od rozstrzygnięcia przez organy administracyjne w sprawie, której przedmiotem jest ocena zgodności z prawem decyzji wydanych w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r.

W związku z powyższym do czasu prawomocnego zakończenia postępowania administracyjnego istnieje, w ocenie Sądu, przesłanka zawieszenia postępowania sądowego w przedmiotowej sprawie, o której mowa w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 i art. 131 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.