Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Po udzieleniu zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki, zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572), rzeczą dyrektora szkoły (a nie rodzica) pozostaje decydowanie o sposobie realizacji zezwolenia, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, w tym także z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19.12.2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (Dz. U. Nr 3, poz. 28).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 02 października 2012 r. sprawy ze skargi S. C. na postanowienie P. Kuratora Oświaty w B. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od zezwolenia na indywidualny tok nauki oddala skargę.

Zaskarżonym do Sądu postanowieniem z dnia [...].05.2012 r.

nr [...]P. Kurator Oświaty w B. stwierdził niedopuszczalność odwołania z dnia [...].11.2011 r. Pana S. C., opiekuna prawnego M. C., ucznia klasy [...] Szkoły Podstawowej

w Z., od zezwolenia z dnia [...].09.2011 r. nr SP nr [...],[...]oraz z dnia [...].11.2011 r. nr SP nr [...],[...]na indywidualny tok nauki ww. ucznia, wydanego przez Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w Z.

U podstaw podjętego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.

Pan S. C. (zwany dalej Skarżącym), działając jako opiekun prawny ucznia M. C., pismem z dnia [...].06.2011 r. wystąpił do Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w Z. z prośbą o udzielenie zezwolenia na indywidualny tok nauki realizowany według indywidualnego programu nauki ww. uczniowi w zakresie języka angielskiego na okres dwóch lat. Jednocześnie zwrócił się on o opracowanie indywidualnego programu nauki i jego realizację przez nauczyciela prowadzącego dotychczasowe zajęcia z języka angielskiego z uczniem w formie indywidualnej pracy z uczniem w wymiarze nie mniejszym niż wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych z tego przedmiotu.

Pismem z dnia [...].09.2011 r. Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr [...]

w Z., po uzyskaniu opinii Rady Pedagogicznej szkoły zezwolił na indywidualny tok nauki M. C. realizowany według indywidualnego programu nauki języka angielskiego w latach szkolnych 2011/2012 i 2012/2013.

W dniu [...].10.2011 r. Skarżący zwrócił się do Dyrektora szkoły o uzupełnienie programu nauki języka angielskiego o sposoby osiągania celów kształcenia, opis założonych osiągnięć ucznia oraz kryteria oceny i metody sprawdzania osiągnięć ucznia. Ponadto zwrócił się z prośbą o informację dotyczącą zakresu wymagań edukacyjnych niezbędnych do uzyskania poszczególnych ocen klasyfikacyjnych wynikających z realizowanego programu, sposobu sprawdzania osiągnięć edukacyjnych ucznia, warunków i trybu uzyskania wyższej niż przewidywana ocena klasyfikacyjna oraz harmonogramu pracy nauczyciela - opiekuna, terminów konsultacji oraz realizowanych treści nauczania.

Pismem z dnia [...].11.2011 r. Dyrektor szkoły powołując przepisy prawne obowiązujące w zakresie realizowania indywidualnego toku nauki oraz warunków klasyfikowania i oceniania ucznia, stwierdził, że żądania Skarżącego dotyczące 2-3 godzin języka angielskiego są nieuzasadnione.

Od tego pisma S. C. złożył odwołanie za pośrednictwem Dyrektora szkoły w dniu [...] listopada 2011 r. (data wpływu do organu), nazywając pismo z dnia [...] listopada 2011 r. decyzją. W uzasadnieniu argumentował, iż pismem

z dnia [...] listopada 2011 r. Dyrektor szkoły zmienił "decyzję" zezwalającą uczniowi M. C. na indywidualny tok nauki z języka angielskiego mimo, iż nie zostało wszczęte żadne postępowanie w sprawie zmiany decyzji, a rodzic nie wyraził zgody na realizację indywidualnego toku nauki przez syna w formie innej, niż przez niego zaproponowana. Zarzucał także Dyrektorowi szkoły, że podaje on pozorną przyczynę uniemożliwiającą realizację toku nauki w formie zaproponowanej przez rodzica oraz, że skutkiem zachowania Dyrektora jest praktyczne nierealizowanie zajęć w ramach indywidualnego toku nauki. Pismem z dnia [...].11.2011 r. Dyrektor Szkoły Podstawowej nr [...] w Z. przekazał P. Kuratorowi Oświaty odwołanie Skarżącego.

P.Kurator Oświaty udzielił odpowiedzi pismem z dnia [...].12.2011 r. argumentując, że nie może być ono rozpatrywane w trybie przewidzianym w art. 127 k.p.a. i traktowane jako odwołanie, gdyż w takiej sprawie nie jest wydawana decyzja.

W związku z powyższym w dniu [...].04.2011 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) Skarżący wniósł skargę na bezczynność P. Kuratora Oświaty w B. w przedmiocie nierozpoznania jego odwołania na decyzję Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w Z. z dnia [...].11.2011 r.

Postanowieniem z dnia [...].05.2012 r. nr [...]P. Kurator Oświaty w B. stwierdził niedopuszczalność odwołania od zezwolenia

z dnia [...].09.2011 r. nr SP nr [...],[...]oraz z dnia [...].11.2011 r. nr SP nr [...],[...]na indywidualny tok nauki M. C., wydanego przez Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w Z.. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że z art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), wynika że decyzja administracyjna winna być wydana wyłącznie w razie odmowy udzielenia zezwolenia na indywidualny tok nauki. Pozytywne rozpatrzenie wniosku rodzica o udzielenie zezwolenia na indywidualny tok nauki nie rodzi potrzeby skarżenia rozstrzygnięcia

i dlatego nie przysługuje od niego odwołanie w trybie art. 127 k.p.a. Organ stwierdził, że skoro w niniejszej sprawie brak jest przedmiotu zaskarżenia, to wniesienie odwołania jest niedopuszczalne.

Nie godząc się z powyższym rozstrzygnięciem Skarżący złożył skargę do tutejszego Sądu, wnosząc jednocześnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia albo stwierdzenie jego nieważności. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił:

I. naruszenie przepisów postępowania, które miały istotny wpływ na wynik sprawy, tj.

1) art. 134 k.p.a. w zw. z art. 6 k.p.a., art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a., art. 80 k.p.a.,

art. 104 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz wszechstronnej jego oceny z poszanowaniem prawa i słusznego interesu Skarżącego, a przejawiające się zwłaszcza w:

a) wadliwym przyjęciu, iż Skarżący wniósł odwołanie od zezwolenia z dnia [...].09.2011 r. nr SP nr [...],[...]wydanego przez Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w Z.;

b) wadliwej ocenie charakteru pisma Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...]

w Z. z dnia [...] listopada 2011 r. Nr SP nr [...],[...]jako zezwolenia a nie decyzji administracyjnej negatywnie rozstrzygającej w sprawie, o której załatwienie zwrócił się we wniosku z dnia [...].06.2011 r.;

2) art. 8 k.p.a., art. 11 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak wystarczającego

i przekonywującego wyjaśnienia powodów, dla których organ uznał, że w sprawie brak przedmiotu zaskarżenia jak też umocowania prawnego do rozpatrzenia przez organ sprawy w zakresie odwołania od decyzji w sprawie zezwolenia/odmowy zezwolenia na indywidualny tok nauki;

II. naruszenie prawa materialnego, tj.: art. 66 ust. 1 ustawy o systemie oświaty oraz

§ 2, 7, 8 i 9 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia

19.12.2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (Dz. U. z 2002 r. Nr 3 poz. 28) poprzez uznanie, iż w niniejszej sprawie brak przedmiotu zaskarżenia, w sytuacji, gdy pismo Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w Z. z dnia [...].11.2011 r. znak SP nr [...],[...]doręczone [...].11.2011 r. jest w istocie decyzją administracyjną negatywne rozstrzygającą w sprawie administracyjnej,

o której załatwienie zwrócił się we wniosku z dnia [...].06.2011 r.

W uzasadnieniu skargi, Skarżący przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania. Ponadto zaznaczył, że skoro ustawa o systemie oświaty mówi wyraźnie o formie decyzji administracyjnej jedynie w przypadku odmowy zezwolenia na indywidualny tok nauczania lub indywidualny program nauczania, to może to prowadzić do wniosku, że rozstrzygnięcie pozytywne tej formy nie wymaga. Zdaniem Skarżącego powyższe rozwiązanie opiera się jednak na założeniu, że potrzeba kontroli instancyjnej "odpada", gdy sytuacja ucznia jest ukształtowana zgodnie

z wnioskiem strony. W ocenie strony skarżącej, pismo Dyrektora szkoły

z dnia [...].11.2011 r. powinno być traktowane jako decyzja, gdyż de facto nie uwzględnia w całości jej interesu prawnego, tj. zezwolenia na indywidualny tok nauczania na konkretnych warunkach.

W odpowiedzi na skargę P. Kurator Oświaty w B. podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył co następuje.

Zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty (Dz.U.

z 2004 r., nr 256 poz. 2572), dyrektor szkoły, m.in. na wniosek rodziców, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i poradni psychologiczno – pedagogicznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program lub tok nauki oraz wyznaczyć nauczyciela – opiekuna.

Zwrot "może zezwolić" oznacza uznaniowość decyzji. Odmowa udzielenia zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej. W trybie delegacji ustawowej – art. 66 ust. 2 zostało wydane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19.12.2002 r. (Dz.U. nr 3, poz. 28), które normuje warunki i tryb udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizację indywidualnego programu lub toku nauki.

Z powyższego rozporządzenia wynika:

§ 8 "Dyrektor szkoły po udzieleniu zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki, wyznacza uczniowi nauczyciela – opiekuna i ustala zakres jego obowiązków",

§ 9 " Uczeń realizujący indywidualny tok nauki musi uczęszczać na wybrane zajęcia edukacyjne do danej klasy lub do klasy programowo wyższej, w tej lub innej szkole, na wybrane zajęcia edukacyjne w szkole wyższego stopnia albo realizować program w całości lub w części we własnym zakresie".

W/w rozporządzenie nie zawiera obowiązku prowadzenia indywidualnych zajęć z uczniem w określonej ilości godzin, jak też nie umożliwia rodzicowi, składającemu wniosek w trybie § 4 ust. 2 narzucenia warunków, na jakich ma być prowadzone indywidualne nauczanie z jego dzieckiem.

Odnosząc powyższe do sprawy niniejszej stwierdzić należy, że S. C. uzyskał zgodę, wyrażoną pismem z dnia [...].09.2011 r. Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] w Z. na indywidualny tok nauki syna [...] według indywidualnego programu nauki języka angielskiego w latach szkolnych 2011/2012 i 2012/ 2013.

W piśmie wyrażającym zgodę, Dyrektor przywołał § 9 i § 11 rozporządzenia oraz załączył indywidualny program nauczania.

Skoro zgoda została udzielona, to organ nie musiał jej wyrażać w formie decyzji administracyjnej. W myśl art. 66 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, tylko odmowa wymaga formy decyzji administracyjnej i tylko w przypadku odmowy stronie służy odwołanie na ogólnych zasadach, wyrażonych w Kodeksie postępowania administracyjnego (art. 127 kpa).

W następstwie pisma z dnia [...].09.2011 r. wyrażającego zgodę Dyrektora na indywidualne nauczanie syna Skarżącego, powstał spór pomiędzy Skarżącym,

a Dyrektorem Szkoły Podstawowej Nr [...] w Z. co do formy i sposobu nauczania małoletniego M.C. w tym ilości poświęconych godzin uczniowi indywidualnie przez nauczyciela.

Sąd nie podziela argumentacji Skarżącego, że pismo Dyrektora z dnia [...].11.2011 r. jest decyzją administracyjną (jak twierdzi Skarżący), odmawiającą wcześniej udzielonej zgody pisemnej z dnia [...].09.2011 r., na indywidualny tok nauczania M. C.

Pismo z dnia [...].11.2011 r. jest natomiast udzieleniem odpowiedzi oraz przekazaniem informacji, o które Skarżący zwracał się do organu pismem z dnia [...].10.2011 r.

Wbrew stanowisku Skarżącego, pismo z dnia [...].11.2011 r. nie posiada przymiotu decyzji administracyjnej, bowiem nie zawiera minimum składników, określonych w art. 107 § 1 kpa przynależnych takiemu aktowi administracyjnemu.

Aby pismo mogło być zakwalifikowane jako decyzja, winno zwierać łącznie, co najmniej takie elementy jak: oznaczenie organu administracji wydającego akt, wskazanie adresata, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby reprezentującej organ administracji.

W ocenie Sądu, pismo z dnia [...].11.2011 r. nie zawiera istotnego elementu tj., nie rozstrzyga o istocie sprawy. Istotą sprawy, w nawiązaniu do przepisu art. 66 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, jest wydanie zezwolenia na indywidualny tok nauki według indywidualnego programu bądź odmowa (decyzją) wydania takiego zezwolenia przez dyrektora szkoły.

Przepis art. 66 ustawy o systemie oświaty oraz ww. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, nie zawierają przepisu, który nakazywałby dyrektorowi szkoły wydanie zezwolenia na indywidualny tok nauki dziecka według indywidualnego programu, pod warunkiem uwzględnienia wszelkich propozycji rodzica w zakresie organizacji nauczania.

Po udzieleniu zezwolenia na indywidualny tok nauki, rzeczą dyrektora szkoły

(a nie rodzica) pozostaje decydowanie o sposobie realizacji zezwolenia, zgodnie

z przepisami wewnętrznymi, w tym także z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19.12.2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki.

W piśmie z dnia [...].11.2011 r. Dyrektor Szkoły Podstawowej Nr [...] w Z. udzielił Skarżącemu informacji, co do toku kształcenia jego syna, powołując przepisy rozporządzenia, ale nie wycofał zgody na indywidualny tok nauczania, udzielonej pismem z dnia [...].09.2011 r.

Skoro pisma z dnia [...].11.2011 r. nie można zakwalifikować jako decyzji, gdyż nie rozstrzyga o istocie sprawy (o istocie rozstrzygnęło, jak wyżej wskazano, zezwolenie z dnia [...].09.2011 r.), to Skarżącemu nie przysługiwało odwołanie na podstawie art. 127 § 1 kpa. Stąd też, należało uznać za zgodne z prawem postanowienie o niedopuszczalności odwołania, wydane na podstawie art. 134 kpa przez P. Kuratora Oświaty z tym, ze jako powód braku przedmiotu zaskarżenia organ winien wyraźnie wskazać na brak decyzji z dnia [..].11.2011 r.,

a nie na brak decyzji z dnia [...].09.2011 r. Jednakże to uchybienie, w treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, nie miało wpływu na wynik rozstrzygnięcia.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd skargę oddalił, jako niezasadną, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270).