Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak Sędziowie WSA Maciej Busz (spr.) WSA Józef Maleszewski Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Walocha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 września 2017 r. sprawy ze skargi Spółdzielni [...] na zarządzenie pokontrolne Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 13 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odpadów oddala skargę w całości

IV SA/Po 367/17

UZASADNIENIE

Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska (dalej również: "WWIOŚ") w dniach od 6 października 2016r. do 27 października 2016r. przeprowadził kontrolę w Spółdzielni Mieszkaniowej [...] (dalej skarżąca) obejmującą kotłownię osiedlową na [...], udokumentowaną protokołem kontroli nr [...].

Skarżąca spółdzielnia w wyjaśnieniu do protokołu z kontroli nr [...]wskazała, że kontrolowana kotłownia, będąca we władaniu skarżącej jest przeznaczona do zaopatrywania lokali, będących we władaniu członków Spółdzielni, w ciepło na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody tak jak każda z kotłowni będąca na wyposażeniu domów jednorodzinnych. W świetle działalności Spółdzielni oraz definicji odpadu zawartej w ustawie o odpadach, odpad powstający w wyniku spalania paliw w kotłowni - popiół, jest w jej ocenie odpadem komunalnym.

Według spółdzielni bezzasadnym jest przyporządkowywanie odpadu pod kodem 10 01 03 (popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce termicznej), gdyż zgodnie z definicją odpadu komunalnego i katalogiem odpadów zawartym w załączniku do rozporządzenia w sprawie katalogu odpadów, właściwym jest określenie powstającego popiołu jako odpadu z grupy odpadów komunalnych łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie. Spółdzielnia wskazała, że kwalifikacja popiołu jako odpadu komunalnego, zgodnie z literą prawa, zwalnia wytwórcę odpadu z prowadzenia ewidencji wytworzonych odpadów oraz zwalnia ze sporządzania corocznego zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania odpadów. W jej ocenie za przyporządkowanie odpadu pod odpowiednią grupę odpowiada wytwórca odpadu, a nie inspektor prowadzący kontrolę w firmie. Spółdzielnia wskazała, że odpady popiołu, kwalifikowanego jako komunalny, przekazywane są uprawnionemu posiadaczowi - "[...]" sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych i Budowlanych w [...], który posiada wpis w rejestrze działalności regulowanej pod numerem [...] z dnia 30.01.2012r., prowadzonym przez Gminę Trzcianka. Ten sposób postępowania z wytworzonym odpadem świadczy o prawidłowym jego przekazywaniu uprawnionemu podmiotowi do dalszego zagospodarowania.

Skarżąca wskazała, że niesporządzanie sprawozdań z zakresu wytwarzanych odpadów nie wynika ze złej woli, ani z nieznajomości przepisów, lecz ma związek z zakwalifikowaniem powstającego popiołu jako odpadu komunalnego z uwagi na rodzaj świadczonych usług komunalnych, zgodnie z definicją odpadu komunalnego.

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Poznaniu Delegatura w Pile, w odpowiedzi na wyjaśnienie do protokołu z kontroli nr [...] przekazane pismem znak: L. [...] z dnia 3.11.2016r. poinformował, że kontrola skarżącej dotycząca eksploatacji Kotłowni osiedlowej na [...] w [...] przeprowadzona w dniach 6-27.10.2106r. związana była ze skargą na uciążliwości dotyczące emitowanych zanieczyszczeń gazowych i pyłowych powstałych w wyniku eksploatacji przedmiotowej kotłowni. W związku z powyższym zastosowanie miały przepisy art. 79 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz. U z 2015r., poz. 584 z późn. zm.), t.j. nie zawiadomiono przedsiębiorcy o zamiarze wszczęcia kontroli, gdyż przeprowadzenie kontroli było uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia, zdrowia lub środowiska naturalnego. Organ wskazał, że przedmiotem działalności kontrolowanego przedsiębiorcy jest m.in. dostarczanie ciepła na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej oraz dostarczanie jej poszczególnym odbiorcom - obiektom mieszkalnym członków spółdzielni oraz obiektom usługowym, z czego przedsiębiorca czerpie dochód. Organ wskazał, że jednostka klasyfikuje odpad popiołu ze spalania biomasy jako odpad komunalny, jednakże w katalogu odpadów w grupie odpadów komunalnych ustawodawca nie wyszczególnił jednoznacznie tego rodzaju odpadu, co w przypadku zaklasyfikowania przez przedsiębiorcę odpadu ze spalania paliw do grupy 20 wymusza przypisanie tego odpadu do kodu kończącego się na 99. Klasyfikacja taka stoi to w sprzeczności, ze sposobem klasyfikacji odpadów określonym w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2014r., poz. 1923). W ocenie organu założenie, iż w przedsiębiorstwie sprzedającym energię cieplną w wyniku spalania ok. 400-500 Mg opału rocznie i wytwarzającym w wyniku tego procesu odpady, przypisuje sieje do odpadów komunalnych nie jest zgodne ze stanem rzeczywistym.

WWIOŚ Zarządzeniem pokontrolnym z dnia 13 grudnia 2016r. wydanym na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (t. j. Dz. U. z 2016r., poz. 1688, dalej: "u.i.o.ś.") oraz ustaleń kontroli przeprowadzonej w dniach: od 6 października 2016r. do 27 października 2016r. w Spółdzielni Mieszkaniowej [...] udokumentowanych protokołem kontroli nr [...], zarządził:

1. prowadzić ewidencję odpadów zgodnie z obowiązującymi wymaganiami w tym zakresie;

2. gospodarkę odpadami prowadzić w sposób zgodny z wymogami ochrony środowiska.

Jednocześnie organ wyznaczył termin przesłania pisemnej informacji o zakresie podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych w zarządzeniu naruszeń na dzień 30 grudnia 2016r.

W uzasadnieniu zarządzenia pokontrolnego WWIOŚ wskazał, że na podstawie ustaleń kontroli przeprowadzonej w dniach: 06-27.10.2016r. w Spółdzielni Mieszkaniowej [...], stwierdzono nieprawidłowości w zakresie przestrzegania wymagań ochrony środowiska.

Organ wskazał, że jednostka nie prowadzi kart ewidencji dla wytwarzanych odpadów: popiół i pył ze spalania biomasy - odpady o kodzie: 100103. Organ wskazał, że do prowadzenia ewidencji wytwarzanych odpadów zobowiązuje art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (Dz. U. z 2013r., poz. 21 z późn. zm.), a sposób prowadzenia ewidencji odpadów określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12.12.2014r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów (Dz. U. z 2014r., poz. 1973).

Organ zaznaczył, że w trakcie kontroli nie przedłożono informacji potwierdzających, iż odbiorca - [...] Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych i Budowlanych w [...] posiada stosowne regulacje prawne dla zbierania/przetwarzania odpadów dla odpadu o kodzie 100103.

Marszałek Województwa Wielkopolskiego wezwaniem z dnia 28 grudnia 2016 r. wezwał skarżącą spółdzielnię do przedłożenia w terminie 14 dni zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów i/lub zbiorczego zestawienia danych o komunalnych osadach ściekowych.

Pismem z dnia 30.12.2016r. Spółdzielnia [...] skierowała do WWIOŚ Delegatura w Pile wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wskazując, że Zarządzenie pokontrolne narusza prawo. W odpowiedzi WWIOŚ pismem nr [...] z dnia 30.01.2017r. podtrzymał stanowisko wyrażone w sprawie.

Skargę na powyższe zarządzenie pokontrolne w ustawowym terminie wniosła Spółdzielnia Mieszkaniowa [...]wnosząc o uchylenie zaskarżonego zarządzenia pokontrolnego Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Poznaniu w całości oraz o zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania.

Zarządzeniu pokontrolnemu zarzucono naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 7, art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2016 r. poz. 1987 ze zm.) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1923 ze zm.) polegające na błędnym zakwalifikowaniu odpadu powstającego w kotłowni na os. Zacisze w Trzciance jako odpadu o kodzie 10 01 03 - popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej - i w konsekwencji bezpodstawnym nałożeniu na Spółdzielnię obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów zgodnie z obowiązującymi wymaganiami w tym zakresie oraz gospodarki odpadami zgodnie z wymogami ochrony środowiska.

Skarżąca w całości podtrzymała stanowisko wyartykułowane w piśmie dnia 30 grudnia 2017 r., a także przedstawione w piśmie z dnia 3 listopada 2016 r. znak [...] złożonym jako wyjaśnienia do protokołu z kontroli nr [...] przeprowadzonej w dniach 6 października 2016 r. - 27 października 2016 r., iż w świetle działalności spółdzielni oraz definicji odpadu zawartej w ustawie o odpadach, odpad powstający w wyniku spalania paliw w kotłowni - popiół, jest odpadem komunalnym, spełniającym definicję odpadu komunalnego - odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych (art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach). Dlatego też w ocenie skarżącej właściwym jest określenie powstającego popiołu jako odpadu z grupy odpadów komunalnych łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie (kod 20 01 99).

Zdaniem skarżącej, zarzucanie przez organ w piśmie z dnia 30 stycznia 2017 r. "nadinterpretacji" przez spółdzielnię zapisu art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach jest bezpodstawne. W ocenie spółdzielni, całkowicie nieuzasadnioną nadinterpretacją jest właśnie twierdzenie organu, jakoby należało przyporządkowywać wytwarzane w kotłowni na os. Zacisze w Trzciance odpady pod kodem 10 01 03 - Popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej, mimo że jak sam organ przyznaje, ze względu na swój charakter i skład są one podobne do odpadów komunalnych.

Skarżąca wskazała, że zgodnie z opinią zaprezentowaną przez Jerzego Janusza - specjalistę w zakresie inżynierii ekologicznej, ekohydrologii, paliw i energii odnawialnych, opublikowaną w serwisie LEX Wolters Kluwer (QA 673969 oraz QA 486677), jeżeli popioły powstają w związku ze spalaniem drewna w kotłowni, to można im nadać kod 20 01 99, bazując na definicji odpadów komunalnych określonych w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Według tego autora, popiół ze spalania biomasy powstający w kotłowni spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej lub domu pomocy społecznej klasyfikuje się pod kodem 20 01 99.

Skarżąca wskazała, że obowiązki nałożone skarżonym zarządzeniem pokontrolnym stanowią istotną, nieuzasadnioną dolegliwość i utrudnienie działalności dla skarżącej. Skarżąca zwróciła się sondażowo do podmiotów zajmujących się odbiorem odpadów o możliwość ewentualnego odbioru odpadu o kodzie 10 01 03 - Popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej. W piśmie z dnia 6 marca 2017 r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w Pile poinformowała, że nie ma możliwości złożenia oferty na odbiór tego odpadu z uwagi na brak możliwości przekazania go na regionalne składowisko odpadów. Natomiast Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Usługowe [...] sp. z o.o. w Poznaniu w piśmie z dnia 3 marca 2017 r. przedstawiło obwarowaną szeregiem warunków oraz bardzo kosztowną wstępną ofertę odbioru odpadu o kodzie 10 01 03, jednocześnie jednak wskazując, że zastosowanie tego kodu byłoby możliwe jedynie w sytuacji spalania w instalacji torfu oraz łącznie z nim drewna niepoddanego obróbce chemicznej (torf nie jest spalany w kotłowni na os. Zacisze w Trzciance).

WWIOŚ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie podtrzymując swą dotychczasową argumentację. Odnosząc się do zarzutów skargi organ stwierdził, iż stanowisko skarżącej jest błędne i nie znajduje ono potwierdzenia w ustaleniach kontroli i w obowiązujących przepisach prawa. Jednostka błędnie klasyfikuje odpad popiołu ze spalania biomasy jako odpad komunalny o kodzie 200199 (inne niewymienione frakcje zbierane w sposób selektywny).

Minister Środowiska w piśmie z dnia 23 sierpnia 2017 wskazał, że odpady powstające ze spalania biomasy w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej lub cieplnej w elektrowniach, elektrociepłowniach lub ciepłowniach klasyfikuje się pod kodem 10 10 01 i nie należy klasyfikować takich odpadów w grupie 20, gdyż nie spełniają definicji odpadów komunalnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Zarzuty skargi okazały się bezzasadne.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 – 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę zgodności z prawem działalności administracji publicznej, która w myśl art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., oznaczana dalej jako p.p.s.a. ) odbywa się na zasadach określonych w przepisach tej ustawy. W ramach kontroli działalności administracji publicznej, przewidzianej w art. 3 p.p.s.a. sąd uprawniony jest do badania, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania, nie będąc przy tym związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołana podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.), zaś jednym ograniczeniem w tym zakresie jest zakaz przewidziany w art. 134 § 2 p.p.s.a. Orzekanie w granicach sprawy (art. 135 p.p.s.a.) oznacza sprawę będącą przedmiotem kontrolowanego postępowania administracyjnego, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność, jako pochodną określonego stosunku administracyjnoprawnego i odbywa się z uwzględnieniem ówcześnie obowiązujących przepisów prawa. Wady skutkujące koniecznością uchylenia decyzji lub postanowienia, stwierdzeniem ich nieważności bądź wydania z naruszeniem prawa przewidziane są w art. 145 § 1 p.p.s.a. W razie nieuwzględnienia skargi podlega ona oddaleniu, stosownie do art. 151 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie między stronami było sporne do jakiej kategorii należy zaliczyć odpady powstające w kotłowni na [...]. W ocenie skarżącej spółdzielni takie odpady powinny być klasyfikowane jako odpady z grupy odpadów komunalnych łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie (kod 20 01 99). Z kolei Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Poznaniu uznał, że taka klasyfikacja jest błędna i odpady powinny być klasyfikowane jako popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej (kod 10 01 03).

Ustawodawca w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 1987 ze zm.) wskazał, że Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje ze wskazaniem odpadów niebezpiecznych, kierując się źródłem powstawania odpadów oraz właściwościami odpadów określonymi w załączniku nr 3 do ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę podstawowym aktem prawnym, do którego należy się odnieść w niniejszej sprawie jest Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1923 ze zm.).

Sąd wskazuje, że skarżąca spółdzielnia wytworzone odpady powinna klasyfikować zgodnie z ww. rozporządzeniem pod odpowiednim kodem. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w ww. rozporządzeniu dwie pierwsze cyfry kodu oznaczają grupę odpadów wskazującą źródło powstawania odpadów. Oznaczenie grupy odpadów łącznie z dwiema następnymi cyframi identyfikuje podgrupę odpadów, natomiast kod składający się z sześciu cyfr identyfikuje rodzaj odpadów.

Z akt sprawy wynika, że w przypadku Spółdzielni Mieszkaniowo Lokatorsko-Własnościowej w Trzciance źródłem powstawania odpadów jest kotłownia, w której zachodzą procesy termiczne - spalanie biomasy (drewna) w celu uzyskania energii cieplnej.

W ocenie Sądu powstały odpad powinien być klasyfikowany do grupy 10 - odpady z procesów termicznych, do podgrupy 1001 - odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw oraz do rodzaju 10 01 03 (popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej). Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie katalogu odpadów odpady klasyfikuje się według źródła powstawania w grupach od 01 do 12 lub od 17 do 20, przypisując im odpowiedni sześciocyfrowy kod określający rodzaj odpadu.

Patrząc literalnie na treść § 2 pkt 10 rozporządzenia, który określa źródło powstawania odpadów jako odpady z procesów termicznych (grupa 10), należy wskazać, że klasyfikacja ta bezsprzecznie odpowiada stanowi faktycznemu w niniejszej sprawie. Powstające odpady swoje źródło mają w procesie termicznym - drewno jest spalane w piecu.

Klasyfikacja ta odpowiada stanowi faktycznemu i nie ma potrzeby dokonywania jakiejkolwiek interpretacji, ponieważ wystarczy prosta wykładnia językowa. Proponowana przez spółdzielnię klasyfikacja powstających odpadów do grupy 20, czyli "odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie", wymaga interpretacji.

W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę, że kotłownia ogrzewa 148 mieszkań i pawilon handlowy, to nie można uznać powstających odpadów za odpady komunalne, pomimo możliwych podobieństw w składzie takich odpadów. Dla oceny tej sytuacji niezbędne jest wzięcie pod uwagę skali i celu powstawania przedmiotowych odpadów. Sąd wskazuje, że klasyfikacja odpadów pod kodem 10 01 03 powoduje, że na wytwarzającym ciążą obowiązki, takie jak:

1. prowadzenie ewidencji rodzajowo-ilościowej wytwarzanych odpadów - zgodnie z art. 66 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (j.t. Dz.U. z 2016r., poz. 1987 z późn. zrn.) - posiadacz odpadów jest obowiązany do prowadzenia na bieżąco ich ilościowej i jakościowej ewidencji,

2. przekazywania marszałkowi województwa rocznych sprawozdań o wytwarzanych odpadach - zgodnie z art. 75 ww. ustawy o odpadach roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami sporządza wytwórca obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów,

3. przekazywanie wytworzonych odpadów uprawnionym podmiotom, w oparciu o kartę przekazania odpadów - zgodnie z art. 27 ust. 2 ww. ustawy o odpadach wytwórca odpadów lub inny posiadacz odpadów może zlecić wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami wyłącznie podmiotom, które posiadają stosowne zezwolenia.

Biorąc pod uwagę ww. obowiązki jakie ustawodawca wiąże z powstawaniem odpadów, należy wskazać, że jego intencją była kontrola nad sytuacjami, w których odpady produkowane są w ilości kilkaset razy większej, niż w pojedynczym gospodarstwie domowym. Ustawodawca w art. 66 ust. 5 ustawy o odpadach wskazał, że Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów lub ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, kierując się ich szkodliwością oraz potrzebą wprowadzenia ułatwień w przypadku wytwarzania niewielkich ilości odpadów. Należy w tym miejscu wskazać, że Minister Środowiska w Rozporządzeniu z dnia 12 grudnia 2014 r. w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów nie wskazał odpadów o kodzie 10 01 03.

Przedłożone przez skarżącą opinie również potwierdzają możliwość klasyfikacji popiołu przez spółdzielnię pod kodem 10 01 03. Odnosząc się do opinii Jerzego Janusza dołączonych do skargi należy wskazać, że w jego ocenie popioły z energetycznego spalania drewna należy zakwalifikować do grupy 10 jako odpady z procesów termicznych, podgrupa 10 01 - odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznych spalania paliw. W jego ocenie można rozważyć wybór pomiędzy kodami 10 01 01 (żużle, popioły paleniskowe i pyły z kotłów), 10 01 03 (popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej) i 10 01 99 (inne niewymienione odpady). Wskazał również, że jeżeli popioły powstają w związku ze spalaniem drewna w kotłowni zakładowej, to można im nadać kod 20 01 99, bazując na definicji odpadów komunalnych z art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach, ponieważ skład i właściwości tych odpadów są identyczne z odpadami oznaczanych kodem 10 01 01. Biorąc więc pod uwagę powyższe opinie (niewiążące) należy wskazać, że dopuszczają one różne formy klasyfikacji i wobec powyższego nie można uznać, że w przedmiotowej sprawie organ dopuścił się naruszenia prawa.

Stanowisko Ministerstwa Środowiska, choć niewiążące, jest zbieżne ze stanowiskiem Sądu. Dyrektor Departamentu Gospodarki Odpadami w piśmie z dnia 23 sierpnia 2017 r. wskazał, że odpady powstające ze spalania biomasy w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej lub cieplnej w elektrowniach, elektrociepłowniach lub ciepłowniach klasyfikuje się zgodnie z ww. rozporządzeniem w grupie 10 i podgrupie 10 01. Wskazał również, że takich odpadów nie należy klasyfikować w grupie 20, gdyż nie spełniają definicji odpadów komunalnych (art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpadach).

Podsumowując Sąd wskazuje, że skoro w przedmiotowej sprawie w procesie termicznym spalania (10 - odpady z procesów termicznych), w kotłowni spółdzielni (1001 - odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw): wierzby energetycznej i pelletu drzewnego powstaje odpad (10 01 03 popioły lotne z torfu i drewna niepoddanego obróbce chemicznej), to klasyfikacja tych odpadów do kodu 10 01 03 jest prawidłowa i nie można przypisać organowi błędnego działania, niezgodnego z prawem. Organ uzasadnił dlaczego uznał, że w przedmiotowej sprawie odpady powinny zostać zaklasyfikowane pod kodem 10 01 03, a nie 20 01 99.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.