drukuj    zapisz    Powrót do listy

6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s, Budowlane prawo, Inspektor Nadzoru Budowlanego, oddalono skargę, II SA/Kr 1159/07 - Wyrok WSA w Krakowie z 2008-07-10, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Kr 1159/07 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2008-07-10 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2007-11-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Aldona Gąsecka-Duda
Janusz Kasprzycki /sprawozdawca/
Wojciech Jakimowicz /przewodniczący/
Symbol z opisem
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne
Budowlane prawo
Sygn. powiązane
II OSK 1806/08 - Wyrok NSA z 2009-11-20
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 138 par. 2
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie: WSA Aldona Gąsecka - Duda AWSA Janusz Kasprzycki (spr.) Protokolant: Beata Błach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2008r. sprawy ze skargi W. N. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy nałożenia obowiązku wykonania robót budowlanych w celu doprowadzenia robót do stanu zgodnego z prawem skargę oddala.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 23 sierpnia 2006 r. J. i W. G. zwrócili się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. o interwencję i podjęcie działań kontrolnych prac budowlanych, prowadzonych na działce nr [...] przy ul. [...] w P. W piśmie tym wskazali, że działka ta sąsiaduje z ich działką oraz, że są w posiadaniu decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia [...] października 1997 r., wydanej B. i W. N., na budowę budynku mieszkalnego. Twierdzą, że fundamenty obiektu realizowanego przez B. i W. N., przylegające do ich budynku, zostały wykonane nieprawidłowo. Brak jest bowiem izolacji przeciwwilgociowej oraz nie wykonano pomiędzy nimi dylatacji, co zagraża ich zdaniem, stabilizacji ich budynku. Zażądali rozbiórki, według nich, samowolnie wykonanych fundamentów. Nie zgadzają się, aby roboty wykonywane przy fundamentach były prowadzone w sposób tradycyjny - tj. przy użyciu młota udarowego, pneumatycznego czy kilofa. Zażądali także, aby prace wykonywała profesjonalna firma, posiadająca odpowiedni do tego sprzęt. Żądają potwierdzenia, że prace rozbiórkowe fundamentów zostały wykonane profesjonalnie. I zgodnie z Prawem budowlanym. Wyrazili oczekiwanie, aby Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. sprawował ścisłą kontrolę nad prowadzonymi robotami budowlanymi.

W dniu [...] września 2006 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego

w P. przeprowadził kontrolę wyżej wskazanych robót budowlanych.

W protokole z tej czynności zapisano, że B. i W. N. realizują budynek na podstawie pozwolenia na budowę i zatwierdzonego tą decyzją projektu budowlanego. Roboty budowlane są prowadzone pod nadzorem osoby uprawnionej - kierownika budowy. Pracownicy organu nadzoru budowlanego stwierdzili, że część przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego została wykonana z odstępstwami od projektu. Inwestorzy uzyskali jednak na to zgodę projektanta, który dokonał stosownej korekty w projekcie budowlanym. Odstępstwa te dotyczyły zmiany

w elewacji południowej, co zostało odnotowane w Dzienniku budowy.

W piśmie z dnia 9 października 2006 r. J. i W. G. wnieśli o wydanie nakazu wykonania przez inwestorów dylatacji i izolacji przeciwwilgociowej fundamentów, zabezpieczenia przed naprężeniami gruntów pod fundamentami, dobudowanej części budynku. Wskazali na regulację § 204 ust. 5 warunków technicznych., a w piśmie z tej samej daty, nazwanym "oświadczeniem", W. G. wskazał dodatkowo na przepis § 206 warunków technicznych.

W aktach sprawy znajduje się, potwierdzona za zgodność z oryginałem kserokopia Dziennika budowy. Według dokonanych w nim zapisów, w trakcie realizacji budowy nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika budowy. Nowy kierownik budowy wpisem do Dziennika budowy z dnia [...] sierpnia 2006 r. polecił "zdylatować ławy fundamentowe części budynku pozostałej do zrealizowania od tej już nadającej się do użytkowania", a więc zrealizowanej. Z wpisu do Dziennika budowy z dnia 14 sierpnia 2006 r. wynika natomiast, że po wykonaniu izolacji ław

i ścian fundamentowych przystąpiono do wykonywania murów zewnętrznych

i wewnętrznych( k. 24 akt administracyjnych organu I instancji).

Ponadto w aktach znajduje się oświadczenie wykonawcy - E. P. - (k. 38 akt administracyjnych organu I instancji), z którego wynika, że została wykonana dylatacja od strony północnej, a ściana fundamentowa i mur od strony sąsiada zostały zaizolowane abizolem.

W dniu 18 października 2006 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego

w P. przeprowadził rozprawę administracyjną. Jak zapisano w protokole

z rozprawy W. N. zeznał pod rygorem odpowiedzialności karnej, że roboty budowlane wykonywane były pod nadzorem kierownika budowy, początkowo przez H. P., a później przez A. S. Oświadczył, że izolacja i dylatacja ścian fundamentowych i murów od strony sąsiada zostały wykonane (styropianem i abizolem). Powyższe roboty wykonywał E. P., A. S. - kierownik budowy - uprzedzony o odpowiedzialności karnej z art. 233 k.k. za fałszywe zeznania, zeznał, że obowiązek kierownika budowy przejął po zmarłym H. P. w dniu [...] września 2004 r. Roboty budowlane związane z wykonaniem izolacji i dylatacji, podobnie jak inne roboty budowlane nadzorował i zostały wykonane zgodnie z obowiązującymi przepisami w budownictwie. W. G., uprzedzony o odpowiedzialności z art. 233 k.k. za fałszywe zeznanie, zeznał, że wykonano roboty z naruszeniem przepisów, tzn. Nie wykonano izolacji między murem jego budynku a ścianą fundamentową budynku sąsiada. Nie wykonano też dylatacji.

Na k. 40 akt administracyjnych organu I instancji znajduje się szkic, sporządzony przez kierownika budowy, obrazujący wykonanie izolacji i dylatacji pomiędzy fundamentami budynku realizowanego a budynkiem sąsiednim, natomiast na k. 39 znajdują się zdjęcia na dowód wykonania powyższego.

Decyzją z dnia [...] października 2006 r. , znak: [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P., na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2

w zw. z art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm., zwanej dalej Prawem budowlanym

z 1994 r.), odmówił nałożenia na B. i W. N. obowiązku wykonania robót budowlanych tj. izolacji i dylatacji między fundamentami, w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem.

W uzasadnieniu tej decyzji Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego

w P. wskazał, że nie można uczynić zadość żądaniom J.

i W. G., co do nakazu rozbiórki fundamentów i wykonania ekspertyzy robót już wykonanych oraz sprawowania nadzoru nad wykonywanymi robotami. Przeprowadzona kontrola nie wykazała naruszenia przepisów budowlanych. Inwestorzy posiadają pozwolenie na budowę, roboty są wykonywane pod nadzorem kierownika budowy, na dokonanie zmian uzyskali inwestorzy zgodę projektanta. Z zeznań kierownika budowy - S. - wynika, że roboty wykonano zgodnie z przepisami. Poruszone aspekty, wynikające z przepisów warunków technicznych § 204 i 206 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 ze zm.), nie mogą być uwzględnione na tym etapie, lecz mają one znaczenie na etapie pozwolenia na budowę. Na etapie pozwolenia zasadne było więc wnoszenie żądania sporządzenia ekspertyzy, o której mowa w tych przepisach. Sprawowanie nadzoru nad wykonywanymi robotami nie mieści się w kompetencjach powiatowego inspektora nadzoru budowlanego. Nie można też zadość uczynić żądaniu nakazania wykonania izolacji i dylatacji. Ze złożonych zeznań pod odpowiedzialnością karną za fałszywe zeznania inwestorów i kierownika budowy wynika, że te zostały wykonane. W trakcie kontroli w dniu [...] września 2006 r. inspektorzy nie stwierdzili odstępstw. Na wykonanych zdjęciach w trakcie kontroli widoczne są wystające płyty styropianowe, z których zgodnie z oświadczeniami inwestora i kierownika budowy wykonana została dylatacja. W związku z tym należało orzec jak w sentencji decyzji.

W odwołaniu od tej decyzji J. i W. G. wskazali, że decyzja organu I instancji jest nieprawidłowa. Ich zdaniem projekt budowlany zawiera liczne błędy. Podważyli fachowość ekipy realizującej przedmiotowe zamierzenie inwestycyjne. Podnieśli, że nie zaproszono ich na kontrolę w dniu [...] września 2006 r. i nie okazano, czy dylatacja została rzeczywiście wykonana. Wykonanie natomiast izolacji poprzez "malowanie" ich ściany budynku uważają za naruszenie ich własności i brak poszanowania interesów osób trzecich. Podnieśli, że załączone do akt sprawy zdjęcia, na których widoczny jest styropian, nie mogą być dowodem wiarygodnym na wykonanie dylatacji pomiędzy ich budynkiem a budynkiem inwestora. Przyznali, że widoczny jest na nich styropian, ale w szczelinie na wysokości stropu powyżej terenu. Poniżej terenu natomiast i między fundamentami nie jest wiadome, czy dylatacja została wykonana. Wnieśli o nakazanie wykonania inwestorom robót w celu doprowadzenia tego budynku do stanu zgodnego z prawem i sporządzenie ekspertyzy istniejącego stanu budynku.

Ponadto w piśmie z dnia [...] marca 2007 r. J. i W. G. podnieśli, że uzyskali nowy dowód na okoliczność, że ani dylatacja, ani też izolacja nie zostały wykonane. W dniu [...] marca 2007 r. na ręce Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. złożyli inwentaryzację architektoniczno-budowlaną stanu budynku stanowiącego ich własność (autorstwa L. S.), zagrożonego, jak twierdzą, działaniami inwestora. W opisie technicznym w pkt 3 tego opracowania znajduje się sformułowanie, że budynek na działce sąsiada nie posiada dylatacji fundamentów od wcześniej powstałego budynku będącego przedmiotem opracowania. Fundamenty te zrealizowano dolewając beton do ściany ich budynku.

W drugim piśmie z tej samej daty opisali nieprawidłowości przy wylewaniu fundamentów budynku inwestora, podkreślając jeszcze raz o braku dylatacji i izolacji fundamentów.

W piśmie z dnia 10 kwietnia 2007 r. także podnieśli okoliczności związane

z brakiem dylatacji i izolacji fundamentów. Podnieśli również, że budynek inwestora był realizowany dwuetapowo, bez przerwy dylatacyjnej. Ściana oficyny od strony ich działki pęka i twierdzą, że grozi to katastrofą budowlaną, gdyż wbrew wpisom

w Dzienniku budowy, wybudowano ją niezgodnie ze sztuką budowlaną. Budynek bez pozwolenia na użytkowanie jest zamieszkały od przełomu 2001/2002 r. PINB

w P. przyjął wszystkie dowody na korzyść inwestora. Na "wizję lokalną" przysłał dwoje inspektorów, w tym G. L., krewnego J. P. - zięcia P.P. N. Pierwszym zaś kierownikiem budowy był H. P. - ojciec J. P. Podnieśli również, że ich niepokój wzbudzają wpisy w Dzienniku budowy. Uważają, że nastąpiło przerobienie tych wpisów. Po dacie "29 VIII 98" pojawia się data "24 VIII" i tu zapis "98" bądź "99" przerobiono na "2000" i zaparafowano. Parafa ta różni się jednak od dotychczasowych kierownika budowy H. P. Kwestionują wpis, że "24 VIII" rozpoczęto wykonywanie poddasza elewacji oficyny. Są bowiem w posiadaniu zdjęć z ich rodzinnego albumu obrazujących, że oficyna jest już wymurowana do pełnej planowanej wysokości i częściowo od ich strony otynkowana. Podnoszą także dalsze okoliczności związane z, ich zdaniem, wątpliwymi wpisami do Dziennika budowy. Podnieśli, że gdyby data "18.05.99" na str. 6 ostatniego wpisu

w Dzienniku budowy H. P., którego treść jest logiczna, sensowna

i prawdziwa: "zakończono wykonywanie całkowite poddasza łącznie z zadaszeniem

i pomieszczeniami poddasza. Pozostała zabudowa będzie realizowana.", nie została zmieniona na "[...].05.2002 r.", to wątpliwym jest, aby pozwolenie na budowę było ważne w 2006 r. Domagają się wykonania dylatacji i izolacji fundamentów. Wyrazili wątpliwość, czy "posmarowanie ich ściany abizolem i doklejenie styropianu odpowiada stosownym normom budowlanym." Kwestionują również kolejność wpisów, co do chronologii dat. Wyrażają wątpliwość co do daty zawiadomienia

o zmianie kierownika budowy, którą przyjął PINB. Poddają pod wątpliwość, przy tego rodzaju okolicznościach dokumentację przedmiotowej budowy.

W piśmie z dnia [...] maja 2007 r., kierowanym do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K., J. i W. G. podkreślili, że starają jedynie aby ich budynek nie uległ zniszczeniu przez nieodpowiedzialne zachowanie ich sąsiadów. Wnieśli

o przeprowadzenie niespodziewanych kontroli budowy i jak napisali: "przeprowadzenie korelacji tych wyników kontroli" z wpisami w Dzienniku budowy.

Inwestorzy natomiast w piśmie z dnia [...] czerwca 2007 r. podnieśli, że W. G. wprowadza swoimi twierdzeniami w błąd organy administracji. Zakwestionowali walor ekspertyzy przedłożonej przez J. i W. G.

Decyzją z dnia [...] r., znak: [...], na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie - k.p.a.), Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu tak podjętego rozstrzygnięcia Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. podniósł, że materiał dowodowy nie został zebrany w niniejszej sprawie w sposób wyczerpujący, a więc wbrew postanowieniom art. 7 i 77 k.p.a. Organ I instancji nie ustalił w sposób jednoznaczny, czy inwestor wykonał dylatację, czy też jej nie wykonał. Wskazuje na to sprzeczność pomiędzy zeznaniami na rozprawie w dniu 18 października 2006 r. - zeznania inwestora i kierownika budowy - A. S. - a ekspertyzą techniczną autorstwa L. S. Nadto brak rzutów ław fundamentowych i ścian piwnic, a więc niekompletność projektu budowlanego, nie pozwalają na dokonanie tej oceny. Posiadanie kompletnego projektu, w szczególności w/w rzutów będzie w tym pomocne.

W ponownym rozpatrzeniu tej sprawy organ I instancji winien zatem zebrać kompletny materiał dowodowy i dokonać jego oceny, zgodnie z art. 80 k.p.a. Powiatowy Inspektor Nadzoru budowlanego w P. winien w szczególności ocenić ekspertyzę autorstwa L. S. oraz rozważyć możliwość dokonania odkrywek w miejscu połączenia ław fundamentowych: budynku mieszkalnego na działce nr ewid., [...] i budynku gospodarczego na działce nr ewid. [...] w P. W toku ponownie prowadzonego postępowania przed organem I instancji stronom będzie przysługiwało uprawnienie z art. 10 k.p.a. do czynnego udziału w każdym jego stadium.

W ocenie więc organu odwoławczego rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części,

w zakresie przekraczającym, wynikające z art. 136 k.p.a. uprawnienie organu odwoławczego do przeprowadzenia dodatkowego postępowania dowodowego, dlatego też Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. podjął takie rozstrzygnięcie, jak w sentencji decyzji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na powyższą decyzję W. N. wskazał, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K., rozpatrując odwołanie od decyzji organu I instancji, zakwestionował dokumentację budowy przeciwstawiając jej ekspertyzę autorstwa L. S. Podniósł, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. nie mógł się jednak do niej odnieść, bo już wydał decyzję. Nadmienił, że w postanowieniu z dnia [...] r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. nałożył na J i W G. obowiązek uzupełnienia dostarczonej ekspertyzy technicznej stwierdzając istotne błędy techniczne w tej ekspertyzie. Wskazał o decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] lutego 2007 r., którą nakazano J i W G. rozbiórkę samowolnie zrealizowanych robót budowlanych. Wniósł o zmianę decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K.

W odpowiedzi na tę skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej

w skrócie p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W ramach swej kognicji sąd administracyjny bada, czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego

w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy, nie będąc przy tym związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, stosownie do dyspozycji art. 134 § 1 p.p.s.a.

Skarga nie jest zasadna, gdyż zaskarżona decyzja jest zgodna z przepisami prawa.

Kontrolowana w niniejszej sprawie zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. Mocą jej uchylona została decyzja organu I instancji,

a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia temu organowi. Wobec tego kontrola Sądu ograniczała się do oceny, czy organ odwoławczy nie przekroczył swoich kompetencji kasacyjnych, przyznanych mu przez ustawodawcę art. 138 § 2 k.p.a.

Zgodnie z treścią tego przepisu decyzja organu odwoławczego wydana na jego podstawie, ograniczona jest do przypadków, gdy zachodzi konieczność prowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części.

Z powyższego wynika, że jest ona wyjątkiem od merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. W takim razie niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca art. 138 § 2 k.p.a. Podkreślił to Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 września 1981 r., II SA 400/81 (publik. w ONSA 1981, Nr 2, poz. 88): "Jeżeli organ administracji publicznej działając w trybie odwoławczym nie ma wątpliwości co do stanu faktycznego i nie stwierdził potrzeby przeprowadzenia dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie (art. 136), ma obowiązek zastosować instytucję reformacji i orzec co do istoty sprawy, zamiast uchylać decyzję organu I instancji i przekazywać mu sprawę do ponownego rozpatrzenia". Samo więc uzupełnienie dowodów nie jest wystarczającą przesłanką do kasacji decyzji organu I instancji i przekazania mu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Konieczność zatem przeprowadzenia dowodu lub kilku dowodów mieści się w kompetencjach organu odwoławczego do uzupełnienia postępowania wyjaśniającego (art. 136 k.p.a.), wyłączając dopuszczalność kasacji decyzji organu I instancji. Musi więc zachodzić jeszcze potrzeba wyjaśnienia istotnych dla treści rozstrzygnięcia okoliczności i to co najmniej w znacznej części.

Oceniając pod tym względem decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. stwierdzić należy, że przedstawiona w jej uzasadnieniu argumentacja o konieczności wydania w rozpatrywanej sprawie decyzji kasacyjnej jest przekonywująca. Analiza bowiem akt postępowania prowadzonego przez organ I instancji w niniejszej sprawie potwierdza zasadność tego rozstrzygnięcia i prawidłowość oceny dokonanej przez organ odwoławczy.

Rację ma Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. podnosząc, że organ I instancji nie ustalił w sposób jednoznaczny, tak jak wymagają tego przepisy postępowania administracyjnego - artykuły 7 i 77 § 1 k.p.a. - czy będące podstawą sporu w tej sprawie, dylatacja i izolacja fundamentów realizowanego przez W. N. budynku zostały przez niego wykonane, czy też nie. Potwierdzić należy, że istnieją wątpliwości w tym względzie, których nie usuwają nie tylko wyjaśnienia złożone do protokołu z rozprawy administracyjnej przez inwestora, kierownika budowy i W. G., ale również i pozostałe dowody zalegające w aktach sprawy takie jak: przeprowadzona kontrola budowy, Dziennik budowy, oświadczenie wykonawcy robót budowlanych, odręczny szkic kierownika budowy, fragmenty projektu budowlanego, czy zdjęcia, na których widoczny jest styropian pomiędzy wylewanym stropem realizowanego zamierzenia a budynkiem sąsiednim.

Słusznie zauważa organ odwoławczy, że w pierwszym rzędzie materiał dowodowy należy uzupełnić tak, aby mógł on stanowić podstawę do wydania decyzji co do istoty sprawy, w szczególności rozważyć należy przeprowadzenie odkrywki fundamentów. Ustaleniu tej istotnej okoliczności - wykonania lub nie wykonania dylatacji i izolacji fundamentów realizowanego obiektu - pomocne będzie uzyskanie kompletnego projektu budowlanego, w tym rzutów ław i piwnic budynku. Rację bowiem mają J. i W. G. podnosząc, że na zdjęciach załączonych do akt sprawy widoczny jest styropian w szczelinie ale na wysokości stropu powyżej terenu. Zdjęcia te nie obrazują rzeczywistości poniżej terenu i między fundamentami. Zasadnie pisze organ odwoławczy, że dopiero całość materiału dowodowego należy ocenić, w myśl art. 80 k.p.a.(zasada swobodnej oceny dowodów), zwłaszcza ekspertyzę L. S. wskazującą na nie wykonanie dylatacji i izolacji fundamentów. Podkreślić należy, że ekspertyza ta podlega ocenie organu jak każdy inny dowód w sprawie. Nie można jej bowiem ignorować, gdyż za dowód w sprawie należy zaś dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem (art. 75 § 1 k.p.a.).

Uzupełnienie dowodów, które zalecił organ odwoławczy nie mieści się w jego kompetencjach. W zasadzie chodzi tu o przeprowadzenie dowodów od początku

i zgodnie z regułami dowodowymi przyjętymi w Kodeksie postępowania administracyjnego, a w związku z tym nie mógł uczynić tego organ odwoławczy

w ramach uzupełniającego postępowania dowodowego (art. 136 k.p.a.). Nic nie wnoszą bowiem do sprawy czynności kontroli budowy, przeprowadzone przez organ I instancji. Co najważniejsze nikt z pracowników organu nadzoru budowlanego nie dokonał naocznego stwierdzenia, czy dylatacja jak i izolacja zostały wykonane. Na marginesie zauważyć należy, że jeśli chodzi o kwestię jak należy zakwalifikować ten rodzaj czynności dowodowych organu, to stwierdzić należy, że mamy do czynienia

z typowymi oględzinami, w rozumieniu art. 85 k.p.a., skoro zawiadomiono

o przeprowadzeniu tej czynności strony postępowania (k. 6 akt administracyjnych organu I instancji). Prawo budowlane z 1994 r. terminem kontroli budowy posługuje się w przepisach artykułów 59 i następnych Prawa budowlanego z 1994 r. Przeprowadzenie dowodu z oględzin ma natomiast za zadanie bezpośrednie zetknięcie się przez organ orzekający z przedmiotem w celu dokonania spostrzeżeń za pomocą określonych zmysłów. Jeżeli istotną okolicznością w sprawie jest kwestia wykonania dylatacji i izolacji, to oględziny muszą być skierowane na stwierdzenie tego faktu. Podnieść także należy, że podczas rozprawy administracyjnej, przeprowadzonej w niniejszej sprawie strony składały wyjaśnienia, które nie są środkiem dowodowym, lecz realizacją zasady czynnego udziału w toku prowadzonego postępowania (por. wyrok NSA z dnia 21 października 1994 r., SA/Wr 895/94, POP 1996, z. 3, poz. 81). Przyznać należy, że dochodzi w tym względzie do zacierania się różnić pomiędzy składaniem wyjaśnień a przesłuchaniem strony. Art. 95 k.p.a. brzmi jednak wyraźnie: "na rozprawie strony mogą składać wyjaśnienia, zgłaszać żądania, propozycje i zarzuty oraz przedstawiać dowody na ich poparcie". Przesłuchanie natomiast jest samodzielnym środkiem dowodowym posiłkowym, gdyż dopuszczalny jest on w sytuacji, gdy organ orzekający nie ma możliwości ustalenia stanu faktycznego za pomocą innych środków dowodowych oraz gdy pozostały nie wyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Powyższe pozwala na stwierdzenie, że wbrew przekonaniu organu I instancji fakty istotne dla rozstrzygnięcia nie zostały udowodnione.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji ograniczył się też jedynie do przytoczenia poszczególnych, jak się okazuje niewystarczających do podjęcia rozstrzygnięcia merytorycznego, "dowodów" zebranych w sprawie. Nie wypowiedział się jednakże z jakich powodów dał im wiarę i dlaczego wiary tej nie dał innym dowodom i wyjaśnieniom J. i W. G. Podkreślić należy, że stosowanie prawa i władczy tego wyraz w decyzji administracyjnej, nie może polegać i nie polega na przytoczeniu poszczególnych dowodów w postaci zapisów poczynionych w protokole z kontroli, czy treści wyjaśnień złożonych w trakcie rozprawy administracyjnej. Organ I instancji podniósł, że przeprowadzona kontrola nie wykazała naruszenia obowiązujących przepisów Prawa budowlanego. Pisze jednakże dalej, że roboty budowlane zostały wykonane z odstępstwami od projektu, dodając zaraz, że uzgodnionymi z projektantem (protokół z kontroli z [...] września 2006 r., k. 7 akt administracyjnych organu I instancji). Pozostawił natomiast milczeniem organ I instancji, dlaczego zmiana elewacji budynku w świetle regulacji Prawa budowlanego nie jest istotnym odstępstwem od udzielonego inwestorom pozwolenia na budowę (art. 36a Prawa budowlanego z 1994 r.). Skoro Sąd sprawuje kontrolę nad działalnością administracji, to nie może się domyślać stanowiska organu. Kontroluje bowiem także i proces wykładni przepisu oraz prawidłowość dokonanego przez organ przyporządkowania określonego stanu faktycznego pod przepis prawny będący podstawą rozstrzygnięcia. Powoływanie się też na wyjaśnienia, co już wyżej zaznaczono, stron pozostających przy swoich wzajemnie przeciwstawnych stanowiskach nie może być uznane za doniosłe. Przedstawienie

w nich bowiem stanu faktycznego sprawy przez strony, co niezmiernie ważne, wymaga przez organ udowodnienia, czego nie uczyniono. Pomijając nawet ten fakt stwierdzić należy, że w żadnym fragmencie uzasadnienia decyzji organu I instancji, stanowiącego przecież odzwierciedlenie motywów podjętego rozstrzygnięcia, nie zawarto rozważań prawnych organu objawiającego w sposób władczy swoją wolę. Nie wiadomym jest dlaczego stan faktyczny tej sprawy podpada pod przepis art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego z 1994 r. Stosowanie prawa to zatem nie tylko uznanie faktu za udowodnionego na podstawie określonych materiałów i w oparciu

o przyjętą teorię dowodów ale jeszcze ustalenie jaka norma prawna obowiązuje

i ujecie faktu, uznanego za udowodnionego, pod stosowaną normę prawną oraz wiążące ustalenie konsekwencji tego faktu. Organ I instancji nie wypowiedział się też dlaczego uznał za udowodniony fakt wykonania spornej dylatacji i izolacji, a co za tym idzie z jakich powodów brak jest przesłanek do nakazania inwestorom czynności

w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego z 1994 r. Organ zobowiązany jest przedstawić w tym względzie własną ocenę, a nie ograniczać się do powołania się na wyjaśnienia inwestora, czy kierownika budowy.

W ocenie Sądu rzeczywiście więc postępowanie wyjaśniające przeprowadzone przez organ I instancji wymaga ponownego przeprowadzenia i to

w znacznej części. Nie tylko, że brak jest dowodów, które byłyby podstawą wydania decyzji co do istoty sprawy, to jeszcze w ogóle nie poddano ocenie tych z nich, które zostały zebrane w sprawie. Zdaniem Sądu Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. nie naruszył zatem art. 138 § 2 k.p.a., co skutkować musiało oddaleniem skargi.

Wobec powyższego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt