Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Op 4/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zawiesił, postępowanie sądowe ze skargi Prokuratora Okręgowego w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 26 marca 2010 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. Jako podstawę prawną wskazał art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) – dalej: p.p.s.a. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że jednym z problemów wymagającym rozstrzygnięcia w sprawie jest stwierdzenie czy instalacje przemysłowe i urządzenia zlokalizowane w budynkach wykorzystywanych przez stronę do prowadzenia działalności gospodarczej są, podlegającymi opodatkowaniu budowlami w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1a ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.) – dalej: u.p.o.l. Przed Trybunałem Konstytucyjnym zawisły, natomiast dwie sprawy: za skargi konstytucyjnej P. S.A. (sygn. akt SK 21/07) oraz w związku z pytaniem prawnym WSA w Gliwicach (sygn. akt P 33/09), dotyczącym zgodności art. 1a ust 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. z art. 217 w zw. z art. 84 i art. 2 Konstytucji RP. W obu tych sprawach problem związany z wykładnią tych przepisów jest identyczny jak w niniejszej sprawie. Z tego względu, zdaniem Sądu pierwszej instancji, rozstrzygnięcie zawisłych przed TK spraw będzie miało istotny wpływ na wynik sprawy niniejszej. W zażaleniu na powyższe postanowienie P. [...] S.A. zarzuciła naruszenie art. 125 § 1 p.p.s.a i wniosła o jego uchylenie. W obszernym uzasadnieniu dowodziła, że ocena konstytucyjności przepisów wskazanych zarówno w pytaniu prejudycjalnym WSA w Gliwicach, jak i w skardze konstytucyjnej P. S.A. nie może stanowić kwestii wstępnej w rozpoznawanej sprawie. Pomimo, bowiem wątpliwości co do konstytucyjności cytowanych przepisów, jest oczywistym, że instalacje i urządzenie położone wewnątrz budynków w ogóle nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, ponieważ nie stanowią budowli. Rozstrzygnięcie konstytucyjności definicji budowli pozostanie, więc bez wpływu na sprawę Spółki. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie podlega uwzględnieniu. Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Zawieszenie postępowania z przyczyn wymienionych w tym przepisie ma charakter fakultatywny a więc zależy od uznania sądu i powinno być uzasadnione ze względów celowości oraz ekonomiki procesowej. Rozstrzygnięcie zagadnienia będącego przedmiotem postępowania prejudycjalnego musi jednakże być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania sądowoadminstracyjnego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik sprawy (por. postanowienia NSA: z 15.03.2011 r., II FZ 78/11 oraz z 19.10.2010 r., II FSK 912/10, publ. na stronie: http://cbois.nsa.gov.pl). W rozpoznawanej sprawie Sąd pierwszej instancji, poza ogólnym stwierdzeniem, takiego bezpośredniego wpływu nie wykazał. Tymczasem, zdaniem Naczelnego Sadu Administracyjnego, rozstrzygnięcie sprawy nie zależy bezpośrednio od udzielenia odpowiedzi na pytanie prejudycjalne co do zgodności wymienionych wyżej przepisów u.p.o.l. ze wskazanymi w nim przepisami Konstytucji RP. Jak wynika z treści pytania zadanego przez WSA w Gliwicach w sprawie I SA/Gl 110/09 (P 33/09), problem zrodził się na tle innego stanu faktycznego mianowicie kwalifikacji dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości urządzeń zainstalowanych w wyrobiskach górniczych oraz odmiennych definicji obiektów budowlanych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane i ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze. Przedmiotem tego rozstrzygnięcia ma być udzielenie odpowiedzi na pytanie czy wyrobisko górnicze może być uznane za obiekt budowlany w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo budowlane. Z kolei w sprawie SK 21/07 Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2011 r. umorzył postępowanie. W tej sytuacji, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy w pierwszym rzędzie zagwarantować stronie prawo do rozpoznania jej sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. W przypadku, zaś stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności określonego przepisu, stosownie do art. 272 § 1 p.p.s.a, może ona złożyć wniosek o wznowienie postępowania, co należycie zabezpiecza jej interes prawny. Mając na względzie powyższe rozważania Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a orzekł jak w sentencji. |