Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 1 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. w przedmiocie zasiłku rodzinnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

J. N. w piśmie z dnia 30 maja 2008 r. nazwanym "odwołanie", wskazała, iż zwraca się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego "w związku z odmową uznania jej wcześniejszego odwołania od decyzji o nienależnie wypłaconych środkach".

Zarządzeniem z dnia 9 lipca 2008 r. skarżąca została wezwana w terminie 7 dni – pod rygorem odrzucenia skargi – do usunięcia braków formalnych skargi przez oznaczenie organu, którego działalności lub bezczynności skarga dotyczy oraz wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji, postanowienia, innego aktu) lub zaskarżonej czynności. Odpis tego zarządzenia został skarżącej doręczony skutecznie w dniu 4 sierpnia 2008 r. (k.9). Mimo upływu zakreślonego terminu, skarżąca nie usunęła braków formalnych skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 49 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: "ustawa"), jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia lub poprawienia w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. W myśl zaś art. 58 § 1 pkt 3 ustawy sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.

Zgodnie z art. 73 ustawy w razie niemożności doręczenia pisma w zwykły sposób, pismo składa się na okres siedmiu dni w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy, a zawiadomienie o tym umieszcza w skrzynce na korespondencję, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia tego okresu.

Wyrokiem z dnia 28 lutego 2006 r., sygn. P 13/05 (OTK ZU 2006, seria A, nr 2, poz. 20, Dz.U. Nr 38, poz. 268) Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż powołany wyżej art. 73 ustawy w zakresie, w jakim ustanawia siedmiodniowy termin przechowywania pisma procesowego i nie wymaga ponawiania zawiadomienia adresata o złożeniu tego pisma, jest niezgodny z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483).

Z wyroku tego wynika, że po upływie określonego w art. 73 ustawy siedmiodniowego okresu przechowywania pisma w placówce pocztowej, należy ponownie zawiadomić adresata o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej na okres kolejnych siedmiu dni, a doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia siedmiodniowego okresu następującego po powtórnym awizowaniu.

W sprawie niniejszej odpis zarządzenia przewodniczącego wydziału z dnia 9 lipca 2008 r. wzywającego do usunięcia braków formalnych skargi nie został doręczony skarżącej w zwykły sposób z powodu jej nieobecności w miejscu zamieszkania. W związku z tym przesyłka zawierająca odpis powyższego zarządzenia została pozostawiona na okres siedmiu dni w Urzędzie Pocztowym Lublin 52, o czym umieszczono zawiadomienie w skrzynce oddawczej w dniu 18 lipca 2008 r. W dniu 28 lipca 2008 r. ponownie umieszczono zawiadomienie w miejscu zamieszkania adresata informujące o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej przez kolejne siedem dni (k.9). Skarżąca nie odebrała przesyłki w tym terminie, a zatem – w świetle powołanego art. 73 ustawy – doręczenie nastąpiło w dniu 4 sierpnia 2008 r. Pomimo upływu zakreślonego terminu skarżąca nie usunęła braków formalnych skargi.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w postanowieniu.