Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędzia WSA Danuta Oleś, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 października 2010 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 23 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz adwokata M. P. kwotę 292,80 ( dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych wraz z należnym podatkiem VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu.

ZASKARŻONĄ DECYZJĄ DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ UTRZYMAŁ W MOCY DECYZJĘ NACZELNIKA URZĘDU SKARBOWEGO ODMAWIAJĄCĄ B.K. STWIERDZENIA NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R.

W UZASADNIENIU DECYZJI DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ WSKAZAŁ, ŻE ROCZNEGO OBLICZENIA ZOBOWIĄZANIA PODATKOWEGO, W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R., B.K. DOKONAŁ ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH NA FORMULARZU PIT-40A.

W DNIU 16 PAŹDZIERNIKA 2009 R. B.K. ZWRÓCIŁA SIĘ DO NACZELNIKA URZĘDU SKARBOWEGO Z WNIOSKIEM O STWIERDZENIE NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R. DO WNIOSKU DOŁĄCZYŁA ZEZNANIE PODATKOWE NA FORMULARZU PIT-37, OKREŚLAJĄC PRZY TYM JEGO CEL JAKO KOREKTĘ WRAZ Z INFORMACJĄ O ODLICZENIACH PIT-0 ORAZ UZASADNIENIEM PRZYCZYN KOREKTY DEKLARACJI NA DRUKU ORD-ZU. W ZŁOŻONYM ZEZNANIU B.K. ZADEKLAROWAŁA NALEŻNY PODATEK W KWOCIE: 0,00 ZŁ, SUMĘ ZALICZEK POBRANYCH PRZEZ PŁATNIKÓW W KWOCIE 1.005,00 ZŁ ORAZ NADPŁATĘ W WYSOKOŚCI: 1.005,00 ZŁ. POWYŻSZE BYŁO WYNIKIEM DOKONANEGO ODLICZENIA ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI W WYSOKOŚCI: 1.004,59 ZŁ.

NACZELNIK URZĘDU SKARBOWEGO W WYNIKU ROZPATRZENIA POWYŻSZEGO WNIOSKU DECYZJĄ Z DNIA [...] ODMÓWIŁ STWIERDZENIA NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R., UZNAJĄC IŻ PODATEK WYNIKAJĄCY Z ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU PIT-40A PRZEZ ORGAN EMERYTALNO - RENTOWY JEST PODATKIEM NALEŻNYM. PONADTO ORGAN PODATKOWY PIERWSZEJ INSTANCJI WSKAZAŁ NA BRAK PODSTAW DO UZNANIA KOREKTY ZEZNANIA PODATKOWEGO PIT-37 WRAZ Z INFORMACJĄ O ODLICZENIACH PIT-0 ZA ROK 2007 W ZWIĄZKU Z NIE ZŁOŻENIEM PRZEZ PODATNIKA ZEZNANIA PODATKOWEGO ZA TEN ROK W TERMINIE PRZEWIDZIANYM W ART. 45 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH.

KORZYSTAJĄC Z PRZYSŁUGUJĄCEGO PRAWA B.K. ZŁOŻYŁA ODWOŁANIE, B.K. ZARZUCA ORGANOWI PODATKOWEMU PIERWSZEJ INSTANCJI NIEWŁAŚCIWE ZASTOSOWANIE ART. 75 § 1 W ZW. Z ART. 79 § 2 USTAWY Z DNIA 29 SIERPNIA 1997 R. ORDYNACJA PODATKOWA (T.J. DZ. U. Z 2005 R., NR 8, POZ. 60) I WNOSI O UMOŻLIWIENIE SKORZYSTANIA Z ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI I STWIERDZENIE NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R.

DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ W WYNIKU ROZPATRZENIA PRZEDMIOTOWEJ SPRAWY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

STOSOWNIE DO TREŚCI ART. 27F UST. 1 I UST. 2 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH (DZ. U. Z 2000 R.. NR 14, POZ. 176 Z PÓŹN. ZM.), W BRZMIENIU OBOWIĄZUJĄCYM W 2007 R., OD PODATKU DOCHODOWEGO, OBLICZONEGO ZGODNIE Z ART. 27, POMNIEJSZONEGO O KWOTĘ SKŁADKI, O KTÓREJ MOWA W ART. 27B, PODATNIK MA PRAWO ODLICZYĆ ROCZNIE KWOTĘ, OBLICZONĄ ZGODNIE Z UST. 2, JEŻELI W ROKU PODATKOWYM WYCHOWYWAŁ WŁASNE LUB PRZYSPOSOBIONE DZIECI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6 UST. 4. ODLICZENIU PODLEGA KWOTA STANOWIĄCA ILOCZYN LICZBY WYCHOWYWANYCH DZIECI I DWUKROTNOŚCI KWOTY ZMNIEJSZAJĄCEJ PODATEK OKREŚLONEJ W PIERWSZYM PRZEDZIALE SKALI, O KTÓREJ MOWA W ART. 27 UST. 1.

W ŚWIETLE ZAŚ ART. 37 UST. 1A PKT 4) LIT. B) USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, PRZY DOKONYWANIU ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU, O KTÓRYM MOWA W UST. 1, PŁATNIK ODLICZA OD PODATKU NA WNIOSEK PODATNIKA KWOTĘ, O KTÓREJ MOWA W ART. 27F, JEŻELI PODATNIK W TERMINIE, O KTÓRYM MOWA W UST. 1, ZŁOŻY OŚWIADCZENIE, W KTÓRYM:

- STWIERDZI, ŻE SPEŁNIA WARUNKI OKREŚLONE W ART. 27F,

- WSKAŻE LICZBĘ DZIECI, NA KTÓRE PRZYSŁUGUJE ODLICZENIE,

- WSKAŻE KWOTĘ ODLICZENIA, OBLICZONĄ ZGODNIE Z ART. 27F UST. 2-5.

Z AKT SPRAWY WYNIKA, IŻ W 2007 ROKU B.K. JAKO JEDYNY DOCHÓD OTRZYMYWAŁA EMERYTURĘ WYPŁACANĄ PRZEZ ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH. ZGODNIE Z BRZMIENIEM ART. 34 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, ORGAN RENTOWY BYŁ ZOBOWIĄZANY, JAKO PŁATNIK, DO POBIERANIA ZALICZEK MIESIĘCZNYCH NA POCZET PODATKU DOCHODOWEGO OD WYPŁACANYCH ŚWIADCZEŃ, A TAKŻE - ZGODNIE Z ART. 34 UST. 7 POWOŁANEJ USTAWY - DO DOKONANIA ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU NALEŻNEGO OD PODATNIKÓW UZYSKUJĄCYCH DOCHODY Z EMERYTUR I RENT. W PRZYPADKU ZAŚ GDY PODATNIK SPEŁNIA WARUNKI PODANE W ART. 34 UST. 9 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, PODATEK WYNIKAJĄCY Z TEGO ROZLICZENIA ROCZNEGO JEST PODATKIEM NALEŻNYM OD PODATNIKA ZA DANY ROK, CHYBA ŻE URZĄD SKARBOWY WYDA DECYZJĘ OKREŚLAJĄCĄ WYSOKOŚĆ ZOBOWIĄZANIA PODATKOWEGO W INNEJ WYSOKOŚCI.

NALEŻY ZWRÓCIĆ UWAGĘ, IŻ W OMAWIANYM TRYBIE MOŻLIWE BYŁO ODLICZENIE OD PODATKU ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI. WARUNKIEM POWYŻSZEGO BYŁO ZŁOŻENIE PRZEZ ŚWIADCZENIOBIORCĘ W TERMINIE DO 10 STYCZNIA 2007R. OŚWIADCZENIA, NA ZASADACH OKREŚLONYCH W ART. 37 UST. 1A PKT 4 LIT. B).

PONADTO, W SYTUACJI GDY ORGAN EMERYTALNE - RENTOWY DOKONAŁ ROCZNEGO OBLICZANIA PODATKU, ZAŚ ODWOŁUJĄCA MIAŁA ZAMIAR SKORZYSTAĆ Z ODLICZENIA OD PODATKU DOCHODOWEGO ULGI Z TYTUŁU WYCHOWANIA DZIECKA, UPRAWNIONA BYŁA DO ZŁOŻENIA ZEZNANIA O WYSOKOŚCI OSIĄGNIĘTEGO DOCHODU W ROKU PODATKOWYM WEDŁUG USTALONEGO WZORU W TERMINIE DO 30 KWIETNIA NASTĘPNEGO ROKU (ART. 45 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH). W PRZECIWNYM BOWIEM WYPADKU, PODATEK WYNIKAJĄCY Z ROZLICZENIA ROCZNEGO DOKONANEGO PRZEZ ORGAN EMERYTALNY JEST PODATKIEM NALEŻNYM OD PODATNIKA ZA DANY ROK PODATKOWY.

BEZSPORNYM JEST, ŻE ODWOŁUJĄCA SIĘ NIE ZŁOŻYŁA TAKIEGO ZEZNANIA ZA 2007 ROK W TERMINIE DO 30 KWIETNIA 2008 R. TYM SAMYM UTRACIŁA ONA MOŻLIWOŚĆ SKORZYSTANIA Z ODLICZENIA OD PODATKU ULGI TYT. WYCHOWANIA DZIECI. FAKTU TEGO NIE ZMIENIA ZŁOŻONA W DNIU 16 PAŹDZIERNIKA 2009 R. "KOREKTA" ZEZNANIA PODATKOWEGO. STOSOWNIE BOWIEM DO TREŚCI ART. 75 § 2 PKT 1 LIT. A USTAWY Z DNIA 29 SIERPNIA 1997 R. ORDYNACJA PODATKOWA (TEKST JEDNOLITY: DZ. U. Z 2005 R. NR 8, POZ. 60 Z PÓŹN. ZM.) UPRAWNIENIE OKREŚLONE W § 1 (DO ZŁOŻENIA WNIOSKU O STWIERDZENIE NADPŁATY) PRZYSŁUGUJE RÓWNIEŻ PODATNIKOM, KTÓRYCH ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE POWSTAJĄC W SPOSÓB PRZEWIDZIANY W ART. 21 § 1 PKT 1, JEŻELI W ZEZNANIACH (DEKLARACJACH), O KTÓRYCH MOWA W ART. 73 § 2 (PKT 1 ZEZNANIE ROCZNE - DLA PODATNIKÓW PODATKU DOCHODOWEGO), WYKAZALI ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE NIENALEŻNE LUB W WYSOKOŚCI WIĘKSZEJ OD NALEŻNEJ I WPŁACILI ZADEKLAROWANY PODATEK ALBO WYKAZALI NADPŁATĘ W WYSOKOŚCI MNIEJSZEJ OD NALEŻNEJ.

W ŚWIETLE POWYŻSZYCH ROZWAŻAŃ, ŻĄDANIE ODWOŁUJĄCEJ DOTYCZĄCE STWIERDZENIA NADPŁATY BYŁOBY UZASADNIONE JEDYNIE W SYTUACJI, GDYBY TO ONA ZŁOŻYŁA ZEZNANIE PODATKOWE I WYKAZAŁA W NIM ZOBOWIĄZANIE PODATKOWE NIENALEŻNE BĄDŹ W WYSOKOŚCI WIĘKSZEJ OD NALEŻNEJ I WPŁACIŁA ZADEKLAROWANY PODATEK, ALBO WYKAZAŁA KWOTĘ NADPŁATY W WYSOKOŚCI MNIEJSZEJ OD NALEŻNEJ. NALEŻY BOWIEM PODKREŚLIĆ, ŻE JAKKOLWIEK PODATEK WYNIKAJĄCY Z ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU PRZEZ PŁATNIKA JEST PODATKIEM NALEŻNYM ZA DANY ROK PODATKOWY, TO ROZLICZENIE PODATKU W TEN SPOSÓB NIE JEST TOŻSAME ZE ZŁOŻENIEM ZEZNANIA ROCZNEGO W ROZUMIENIU ART. 45 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH (DZ. U. Z 2000 R., NR 14, POZ. 176 Z PÓŹN. ZM.) ORAZ ART. 75 § 2 PKT 1 LIT. A ORDYNACJI PODATKOWEJ (TEKST JEDNOLITY: DZ. U. Z 2005 R. NR 8, POZ. 60 Z PÓŹN. ZM.).

W PRZYPADKU, GDY ODWOŁUJĄCA CHCIAŁA SKORZYSTAĆ Z ODLICZENIA OD PODATKU, O KTÓRYM MOWA W ART. 27F UST. 1 I UST. 2 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, A WIĘC ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI, POWINNA BYŁA ZŁOŻYĆ W TERMINIE DO DNIA 10 STYCZNIA ROKU NASTĘPUJĄCEGO PO ROKU PODATKOWYM OŚWIADCZENIE, NA ZASADACH OKREŚLONYCH W ART. 37 UST. 1A PKT 4 LIT. B) LUB PO OTRZYMANIU OD PŁATNIKA (ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH) ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU DOCHODOWEGO OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA ROK 2007 NA FORMULARZU PIT-40A, SPORZĄDZIĆ I ZŁOŻYĆ WE WŁAŚCIWYM URZĘDZIE SKARBOWYM ZEZNANIE O WYSOKOŚCI OSIĄGNIĘTEGO DOCHODU W TERMINIE OKREŚLONYM W ART. 45 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, TJ. DO 30 KWIETNIA 2008 ROKU.

OBOWIĄZUJĄCE PRZEPISY USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH NIE PRZEWIDUJĄ MOŻLIWOŚCI WYBORU SPOSOBU OPODATKOWANIA PO UPŁYWIE USTAWOWEGO TERMINU DO SKŁADANIA ZEZNAŃ PODATKOWYCH. TERMINU OKREŚLONEGO W ART. 45 UST. 1 USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH NIE MOŻNA PRZYWRACAĆ, A TYM SAMYM ZMIENIAĆ ZASZŁOŚCI PODATKOWYCH MAJĄCYCH WPŁYW NA USTALONY JUŻ I OBLICZONY PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB FIZYCZNYCH.

UWZGLĘDNIAJĄC POWYŻSZY STAN PRAWNY I FAKTYCZNY PRZEDMIOTOWEJ SPRAWY POTWIERDZAJĄCY, ŻE WYSOKOŚĆ NALEŻNEGO PODATKU DOCHODOWEGO ZA ROK 2007 W KWOCIE 1.005,00 ZŁ JEST ZGODNA Z WYSOKOŚCIĄ OKREŚLONĄ W ROZLICZENIU ROCZNYM PRZEZ PŁATNIKA (PIT-40A), CZEGO ODWOŁUJĄCA NIE KWESTIONUJE, DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ STWIERDZIŁ, IŻ ORGAN PODATKOWY PIERWSZEJ INSTANCJI ZASADNIE ODMÓWIŁ STWIERDZENIA NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA ROK 2007.

SKARGĘ DO WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W GDAŃSKU NA POWYŻSZĄ DECYZJĘ WNIOSŁA B.K., WSKAZUJĄC NA NIEWŁAŚCIWE ZASTOSOWANIE PRZEZ ORGANY PODATKOWE ART. 75 § 1 W NR Z ART. 79 § 2 USTAWY Z 29 SIERPNIA 1997 R. ORDYNACJA PODATKOWA.

SKARŻĄCA PODTRZYMAŁA WNIOSEK O UMOŻLIWIENIE SKORZYSTANIA Z ULGI Z TYTUŁU WYCHOWANIA DZIECI I STWIERDZENIE, W ZWIĄZKU Z ULGĄ, NADPŁATY W PODATKU DOCHODOWYM ZA 2007 R.

W ODPOWIEDZI NA SKARGĘ DYREKTOR IZBY SKARBOWEJ WNIÓSŁ O ODDALENIE SKARGI, PODTRZYMUJĄC DOTYCHCZASOWE STANOWISKO W SPRAWIE.

WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W GDAŃSKU ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

ZGODNIE Z PRZEPISEM ART. 1 § 1 USTAWY Z DNIA 25 LIPCA 2002 R. - PRAWO O USTROJU SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH (DZ. U. NR 153, POZ. 1269 ZE ZM.) SĄD DOKONUJE KONTROLI ZGODNOŚCI ZASKARŻONEGO AKTU ADMINISTRACYJNEGO Z PRAWEM. NIEZGODNOŚĆ Z PRAWEM MOŻE DOTYCZYĆ NARUSZENIA PRAWA MATERIALNEGO, KTÓRE MIAŁO WPŁYW NA WYNIK SPRAWY, JAK TEŻ PROCESOWEGO, JEŻELI TO NARUSZENIE MOGŁO MIEĆ ISTOTNY WPŁYW NA WYNIK SPRAWY.

W PRZYPADKU STWIERDZENIA TAKICH NARUSZEŃ PRAWA, SĄD ORZEKA O UCHYLENIU ZASKARŻONEGO AKTU NA PODSTAWIE ART. 145 § 1 PKT 1 LIT. A LUB C USTAWY Z DNIA 30 SIERPNIA 2002 R., PRAWO O POSTĘPOWANIU PRZED SĄDAMI ADMINISTRACYJNYMI (DZ. U. NR 153, POZ. 1270 ZE ZM.), ZWANEJ DALEJ P.P.S.A.

ZGODNIE Z PRZEPISEM ART. 134 § 1 P.P.S.A. SĄD ROZSTRZYGA W GRANICACH DANEJ SPRAWY NIE BĘDĄC ZWIĄZANY ZARZUTAMI I WNIOSKAMI SKARGI ORAZ WSKAZANĄ PODSTAWĄ PRAWNĄ SKARGI.

SĄDOWA KONTROLA ZASKARŻONEJ DECYZJI, DOKONANA WG OKREŚLONYCH WYŻEJ KRYTERIÓW POZWALA NA STWIERDZENIE, ŻE SKARGA JEST ZASADNA.

W ROZPOZNAWANEJ SPRAWIE BEZSPORNY JEST STAN FAKTYCZNY W ZAKRESIE PRZEBIEGU ZDARZEŃ, BEZSPORNE JEST RÓWNIEŻ, ŻE PODATNIKOM W 2008 R., PRZYSŁUGIWAŁA ZW. ULGA Z TYTUŁU WYCHOWYWANIA DZIECI, JEŻELI SPEŁNIALI WARUNKI OKREŚLONE W PRZEPISIE ART. 27F USTAWY Z DNIA 26 LIPCA 1991 R., O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH (TEKST JEDNOLITY DZ. U. Z 2000 R., NR 14, POZ. 176 ZE ZM.), ZWANEJ DALEJ - U.P.D.O.F.

SPÓR MIĘDZY STRONAMI SPROWADZA SIĘ ZATEM DO KWESTII DOPUSZCZALNOŚCI ZŁOŻENIA PRZEZ SKARŻĄCĄ KOREKTY ZEZNANIA PODATKOWEGO - ZŁOŻONEGO PRZEZ ZUS I ŻĄDANIA W ZWIĄZKU Z KOREKTĄ, STWIERDZENIA NADPŁATY.

CHODZI W SZCZEGÓLNOŚCI O ODPOWIEDŹ NA PYTANIE: CZY NIE SKORZYSTANIE PRZEZ SKARŻĄCĄ Z PRZYSŁUGUJĄCYCH JEJ UPRAWNIEŃ DO DOKONANIA ODLICZENIA ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI:

- NA ZASADACH OKREŚLONYCH W ART. 37 UST. 1A) PKT 4 LIT. B) U.P.D.O.F., TJ. ZA POŚREDNICTWEM ZUS,

- SPORZĄDZENIA I ZŁOŻENIA WE WŁAŚCIWYM URZĘDZIE SKARBOWYM ZEZNANIA O WYSOKOŚCI OSIĄGNIĘTEGO DOCHODU W TERMINIE OKREŚLONYM W ART. 45 UST. 1 U.P.D.O.F., PO OTRZYMANIU OD PŁATNIKA (ZUS) ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU NA FORMULARZU PIT-40A.

ZDANIEM ORGANÓW PODATKOWYCH NIE SKORZYSTANIE PRZEZ SKARŻĄCĄ W TERMINIE DO 30 KWIETNIA 2008 R., Z MOŻLIWOŚCI WSKAZANYCH WYŻEJ, SKUTKUJE NIEMOŻNOŚCIĄ ZASTOSOWANIA DO NINIEJSZEJ SPRAWY ART. 75 § 2 PKT 1 LIT. A) ORDYNACJI PODATKOWEJ, GDYŻ ROCZNEGO OBLICZENIA PODATKU DOCHODOWEGO OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R., DOKONAŁ PŁATNIK ZUS, PRZY CZYM PODATNIK NIE KWESTIONUJE ZASADNOŚCI POBRANIA ANI WYSOKOŚCI POBRANEGO PRZEZ PŁATNIKA PODATKU.

WEDŁUG ZAŚ SKARŻĄCEJ, ROZLICZENIE PODATKU DOCHODOWEGO OD OSÓB FIZYCZNYCH ZA 2007 R., PRZEZ ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH NIE POZBAWIA JEJ PRAWA DO ZŁOŻENIA KOREKTY I ŻĄDANIA STWIERDZENIA NADPŁATY, W TERMINIE PO 30 KWIETNIA 2008 R.

MAJĄC NA UWADZE POWYŻSZE NALEŻY PRZEDE WSZYSTKIM WSKAZAĆ, ŻE WG ZASADY OKREŚLONEJ W ART. 34 UST. 9 U.P.D.O.F., PODATEK WYNIKAJĄCY Z ROZLICZENIA ROCZNEGO, SPORZĄDZONEGO I ZŁOŻONEGO PRZEZ ORGANY RENTOWE - ZUS, "JEST PODATKIEM NALEŻNYM OD PODATNIKA ZA DANY ROK, CHYBA ŻE NACZELNIK URZĘDU SKARBOWEGO WYDA DECYZJĘ OKREŚLAJĄCĄ WYSOKOŚĆ ZOBOWIĄZANIA PODATKOWEGO W INNEJ WYSOKOŚCI". JEST TO ZATEM ROZWIĄZANIE ANALOGICZNE DO ART. 45 UST. 6 P.D.O.F., GDY ZEZNANIE - DEKLARACJĘ SKŁADA SAM PODATNIK.

ZGODNIE ZAŚ Z ART. 81 ORDYNACJI PODATKOWEJ: "JEŻELI ODRĘBNE PRZEPISYWANIE STANOWIĄ INACZEJ, PODATNICY, PŁATNICY I INKASENCI MOGĄ SKORYGOWAĆ UPRZEDNIO ZŁOŻONĄ DEKLARACJĘ.

§ 2 SKORYGOWANIE DEKLARACJI NASTĘPUJE PRZEZ ZŁOŻENIE KORYGUJĄCEJ DEKLARACJI WRAZ Z DOŁĄCZONYM PISEMNYM UZASADNIENIEM PRZYCZYN KOREKTY".

ZATEM PRZEPIS ART. 81 ORDYNACJI PODATKOWEJ PRZYZNAŁ PODMIOTOM NIM WYMIENIONYM PRAWO ZŁOŻENIA KOREKTY, KTÓRA ZASTĄPI ZEZNANIE, CZY WCZEŚNIEJSZĄ KOREKTĘ.

PRZY CZYM ŻADEN Z PRZEPISÓW USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, ANI INNEGO AKTU NORMATYWNEGO NIE ZAWIERA ZAKAZU ZŁOŻENIA KOREKTY ZEZNANIA PODATKOWEGO PO UPŁYWIE TERMINU PRZEWIDZIANEGO DO ZŁOŻENIA ZEZNANIA - W NINIEJSZEJ SPRAWIE PO 30 KWIETNIA 2008 R. TEGO RODZAJU KOREKTĘ NALEŻY UZNAĆ ZA PODANIE WSZCZYNAJĄCE POSTĘPOWANIE PODATKOWE W CELU WYDANIA PRZEZ URZĄD SKARBOWY DECYZJI NA PODSTAWIE ART. 45 UST. 6 TEJ USTAWY OKREŚLAJĄCEJ NALEŻNY PODATEK W WYSOKOŚCI INNEJ NIŻ WYNIKAJĄCA Z ZEZNANIA ZŁOŻONEGO W USTAWOWYM TERMINIE, A W KONSEKWENCJI - STWIERDZENIA ISTNIENIA LUB NIEISTNIENIA NADPŁATY (POR. WYROK NSA Z 8 PAŹDZIERNIKA 2009 R., SYGN. AKT. I FSK 728/09 LEX NR 577874; WYROK NSA Z 11 GRUDNIA 20032 R., SYGN. AKT III SA 1143/02 LEX NR 1035 07).

RÓWNIEŻ PRZEPISY ART. 34 I 37 U.P.D.O.F., NIE MOGĄ STANOWIĆ ZAKAZU SKŁADANIA KOREKTY PRZEZ PODATNIKA ROZLICZONEGO PRZEZ ZUS W DEKLARACJI PIT-40A.

PRZEWIDZIANE W TYCH PRZEPISACH TERMINY REGULUJĄ STOSUNKI MIĘDZY PODATNIKIEM I ORGANEM RENTOWYM ORAZ MIĘDZY ORGANEM RENTOWYM A ORGANEM PODATKOWYM. PRZEPISY TE OKREŚLAJĄ TERMINY DO ZŁOŻENIA ROZLICZENIA PODATKOWEGO PRZEZ ORGANY RENTOWE JAKO PŁATNIKA ORAZ DO SKŁADANIA OŚWIADCZEŃ I WNIOSKÓW PRZEZ PODATNIKA ALE W STOSUNKU DO ORGANU RENTOWEGO JAKO PŁATNIKA, A NIE WOBEC ORGANU PODATKOWEGO.

NIE MOGĄ ZATEM STANOWIĆ TERMINÓW, KTÓRYCH UCHYLENIE SKUTKUJE POZBAWIENIEM PODATNIKA PRAWA DO SKORZYSTANIA Z UPRAWNIEŃ PRZYZNANYCH PODATNIKOWI PRZEZ PRAWO MATERIALNE - W NINIEJSZEJ SPRAWIE ART. 27 F.U.P.D.O.F., TJ. ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI.

POGLĄD ODMIENNY PROWADZIŁBY BOWIEM DO TEGO, ŻE PRZEPISY ORDYNACJI PODATKOWEJ REGULUJĄCE KWESTIĘ KOREKTY I KWESTIĘ DOCHODZENIA ZWROTU NADPŁATY DOZNAWAŁYBY W ODNIESIENIU DO PODATKÓW OBLICZANYCH I UISZCZANYCH PRZEZ ORGANY RENTOWE, BEZPODSTAWNEGO I NICZYM NIEUZASADNIONEGO OGRANICZENIA, W STOSUNKU DO PODATKÓW OBLICZANYCH I UISZCZANYCH PRZEZ SAMEGO PODATNIKA, KTÓRY KOREKTĘ W ZAKRESIE KORZYSTANIA Z ULG PODATKOWYCH PRZEWIDZIANYCH W ART. 27 F.U.P.D.O.F., MOŻE SKŁADAĆ ZGODNIE Z ART. 80 ORDYNACJI PODATKOWEJ.

WEDŁUG SĄDU NALEŻY PRZYJĄĆ, ŻE PODATNIK MOŻE ZŁOŻYĆ, WRAZ Z WNIOSKIEM O STWIERDZENIE NADPŁATY, SKORYGOWANE ZEZNANIE PODATKOWE, PO UPŁYWIE TERMINÓW WYMIENIONYCH W ART. 45 UST. 1 LUB ART. 34 UST. 7 U.P.D.O.F., A PRZED UPŁYWEM TERMINU DO ZŁOŻENIA ŻĄDANIA DO STWIERDZENIA NADPŁATY.

W ŚWIETLE POCZYNIONYCH WYWODÓW STWIERDZIĆ NALEŻY, ŻE OBOWIĄZKIEM ORGANU PODATKOWEGO W NINIEJSZEJ SPRAWIE BYŁO PRZEPROWADZENIE POSTĘPOWANIA MAJĄCEGO NA CELU MERYTORYCZNĄ OCENĘ ZASADNOŚCI DOKONYWANIA ODLICZENIA PRZEZ SKARŻĄCĄ ULGI Z TYT. WYCHOWANIA DZIECI ORAZ OKREŚLENIE WYSOKOŚCI NALEŻNEGO PODATKU ZA 2007 R., NA PODSTAWIE ART. 21 § 3 ORDYNACJI PODATKOWEJ.

MAJĄC NA UWADZE POWYŻSZE NALEŻAŁO STWIERDZIĆ, ŻE ORGAN PODATKOWY NARUSZYŁ PRZEPISY ART. 27 F.U.P.D.O., ORAZ ART. 75 I 21 § 3 ORDYNACJI PODATKOWEJ I NA MOCY ART. 145 § 1 PKT 1 P.P.S.A., UCHYLIĆ ZASKARŻONĄ DECYZJĘ.

O KOSZTACH ORZECZONO NA MOCY ART. 200 P.P.S.A., ZAŚ NA MOCY ART. 152 P.P.S.A. OKREŚLONO, ŻE ZASKARŻONA DECYZJA NIE MOŻE BYĆ WYKONANA.