Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Maciej Kobak Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk /spr./ WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 17 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi G. B. bezczynność Przewodniczącego Rady Miasta w przedmiocie udzielenia informacji publicznej -skargę oddala-

Przedmiotem skargi G. B. jest bezczynność Przewodniczącego Rady Miasta [...] w zakresie wniosku o udzielenia informacji publicznej z dnia 13 sierpnia 2018 r.

Z akt sprawy wynika, że pismem z tego dnia, wysłanym za pośrednictwem poczty internetowej, skarżący zwrócił się do Przewodniczącego Rady z żądaniem okazania i odczytania treści pisma na podstawie którego Miasto [...] zleciło utwardzenie drogi gruntowej na działce 1666/14 z podaniem ilości osób, które podpisało się pod tym pismem i adresów, a także zaznaczeniem czy wśród podpisów znajduje się podpis sygnowany nazwiskiem skarżącego i jego adresem, wymienienie z imienia nazwiska wszystkich pracowników urzędu, przez których pismo zostało zaakceptowane do realizacji oraz o podanie nazwy przedsiębiorstwa za pośrednictwem, którego w grudniu 2017 r. i w kwietniu 2018 r. dokonano utwardzenia drogi gruntowej. Zażądał udzielenia odpowiedzi drogą elektroniczną.

Z uwagi na bezskuteczny upływ terminu przewidzianego w art 13 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej ( Dz.U. z 2018 r., poz. 1330 ; dalej: "u.d.i.p.") skarżący wniósł skargę do Sądu, w której domaga się:

- zobowiązania organu do udzielenie informacji publicznej,

- orzeczenia czy miało miejsce rażące naruszenie prawa,

- wymierzenie skarżonemu organowi grzywny,

- zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Rady Gminy [...] wniósł o jej odrzucenie. W uzasadnieniu wskazał, że z uwagi na treść pisma oraz na fakt, że Przewodniczący Rady nie posiada dokumentacji, o której mowa we wniosku, pismo potraktowano, jako skargę na działanie burmistrza i skierowano do wyjaśnienia przez Komisję Gospodarki Komunalnej Rolnictwa i Ochrony Środowiska oraz Komisję Rewizyjną Rady Miejskiej. Skarżącego poinformowano o tym fakcie w wiadomości e-mail, w związku z powyższym przysługiwało mu zażalenie na zastosowanie trybu skargowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej P.p.s.a. nie definiują pojęcia bezczynności. W piśmiennictwie przyjmuje się jednak, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności określonej w art. 3 § 2 pkt 1-4a P.p.s.a. (T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 109).

W przypadku złożenia skargi na bezczynność w zakresie udostępnienia informacji publicznej obowiązkiem Sądu jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy sprawa mieści się w zakresie podmiotowym i przedmiotowym ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm.), zwanej dalej u.d.i.p. Dopiero stwierdzenie, że podmiot, do którego zwrócił się wnioskodawca, był zobowiązany do udzielenia informacji publicznej, a żądana informacja miała charakter informacji publicznej w rozumieniu przepisów u.d.i.p., pozwala na dokonanie oceny, czy w konkretnej sprawie można skutecznie zarzucić wskazanemu podmiotowi bezczynność w zakresie realizacji wniosku o udostępnienie informacji publicznej (por. P. Szustakiewicz, Postępowanie w sprawie bezczynności w zakresie udzielenia informacji publicznej w orzecznictwie sądów administracyjnych, Przegląd Prawa Publicznego 2012, nr 6, s. 75 i n.).

Przepis art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. stanowi, że do udostępniania informacji publicznej obowiązane są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności organy władzy publicznej.

Wskazania wymaga wobec powyższego, co podkreślił już Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 listopada 2013 r. sygn. akt I OSK 1695/13 (orzeczenia.nsa.gov.pl), że zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i wojewódzkich sądów administracyjnych było prezentowane stanowisko, zgodnie z którym Przewodniczący Rady Gminy był traktowany jako podmiot uprawniony do udzielenia informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 3 u.d.i.p. (por. wyroki NSA z dnia 30 sierpnia 2012 r. sygn. akt I OSK 665/12 i z dnia 7 marca 2012 r. sygn. akt I OSK 2445/11 oraz wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt IV SAB/Gl 52/11 dostępne w bazie orzeczeń: http://cbois.nsa.gov.pl).

Powyższe orzeczenia zapadły jednak przed podjęciem uchwały 7 sędziów NSA z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. akt I OPS 3/12 (dostępna w bazie orzeczeń: http://cbois.nsa.gov.pl) odnośnie reprezentacji gminy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w sprawach skarg, których przedmiotem jest uchwała rady gminy. Powyższa uchwała w niniejszej sprawie wprost nie ma zastosowania, gdyż przedmiot sprawy jest inny, ale nie można pomijać argumentacji przedstawionej w jej uzasadnieniu dotyczącej reprezentacji gminy i sposobu jej działania.

Podmiotem władzy publicznej zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. nr 994 ze zm. zwana dalej u.s.g.) jest gmina, mająca osobowość prawną. W strukturze gminy organami są rada jako organ stanowiący i wójt (burmistrz, prezydent) jako organ wykonawczy. Zadania i kompetencje tych organów są ustawowo określone i rozdzielone i nie powinny być, bez szczególnego uzasadnienia, przenoszone między nimi. Z ustawy o samorządzie gminnym wynika, że organem, który reprezentuje gminę na zewnątrz, w sferze publiczno i cywilnoprawnej, jest wójt a jego kompetencje w tym zakresie nie są zawężone ani ograniczone. W strukturze gminy organami są rada jako organ stanowiący i wójt (burmistrz, prezydent) jako organ wykonawczy. Zadania i kompetencje tych organów są ustawowo określone i rozdzielone i nie powinny być, bez szczególnego uzasadnienia, przenoszone między nimi. Z ustawy o samorządzie gminnym wynika, że organem który reprezentuje gminę na zewnątrz, w sferze publiczno i cywilnoprawnej, jest wójt a jego kompetencje w tym zakresie nie są zawężone ani ograniczone.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o samorządzie gminnym, zadaniem przewodniczącego jest wyłącznie organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. W wyżej powołanej uchwale NSA wskazał, że przewodniczący Rady Gminy ma bardzo wąsko zakreślone kompetencje ustawowe, a te jak wyżej podano nie są przenoszone między organami.

Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym już wyżej wyroku z dnia 22 listopada 2013 r. wskazał, że właściwym podmiotem do udzielenia informacji publicznej na podstawie art. 4 ust. 3 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej będzie odpowiedni organ władzy publicznej. Do kategorii tej niewątpliwie należą organy samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są rada gminy, wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zatem, w ocenie Sądu, Przewodniczący Rady Miasta [...] – wobec enumeratywnie wymienionych w art. 19 ust. 2 u.s.g. kompetencji – nie jest podmiotem zobowiązanym do udzielania informacji publicznej. Wniosek skarżącego dotyczył udzielenia informacji publicznej. Skoro przedmiotem skargi jest bezczynność Przewodniczącego Rady Miasta, a nie organu gminy, Sąd uznał skargę za niezasadną.

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w wyroku.