Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Referendarz sądowy – Robert Adamczewski po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] znak [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami postanawia przyznać G. G. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego e.k.

Pismem z dnia 11 stycznia 2008 r. G. G. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] (znak [...]) w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami. W wyniku wezwania do uiszczenia wpisu do skargi, strona złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy, załączając wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej na druku "PPF". We wniosku skarżący zaznaczył, iż wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, nie precyzując, czy wnosi o ustanowienie adwokata, czy też radcy prawnego.

Uzasadniając wniosek skarżący oświadczył, że od 2000 r. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Obecnie utrzymuje się z prac dorywczych i zbierania surowców wtórnych. Podniósł, że koszt wpisu sądowego stanowi ok. 1/3 kwoty, którą uzyskuje miesięcznie, stąd też nie jest w stanie jej pokryć. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżący prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Jest właścicielem mieszkania o powierzchni 32 m2 oraz działki o powierzchni 396 m2. Jedyne dochody skarżący osiąga – jak wyjaśnił – z tytułu prac dorywczych oraz zbierania surowców wtórnych i wynoszą one ok. 300 – 600 zł miesięcznie. Nie posiada przy tym żadnych oszczędności, ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Wskazał także, że nie ma żadnych dodatkowych źródeł dochodu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej ustawa – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) należy rozważyć, czy w świetle podanych okoliczności skarżący spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.

Stosownie do postanowień art. 243 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 244 § 1 cyt. ustawy). W myśl art. 245 § 1 powołanej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W niniejszej sprawie skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zgodnie z art. 245 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia, obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Od Sądu zależy uznanie oświadczenia za wystarczające dla przyznania pomocy prawnej.

W stanie faktycznym istniejącym w rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, co stanowi przesłankę niezbędną do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę fakt, że skarżący – zgodnie ze swoim oświadczeniem – utrzymuje się jedynie z prac dorywczych oraz zbierania surowców wtórnych. Jego deklarowane dochody wynoszą ok. 300 – 600 zł miesięcznie. Z tego dochodu pokrywa bieżące koszty utrzymania. Skarżący nie osiąga żadnych dodatkowych dochodów.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, ewentualna konieczność poniesienia kosztów postępowania sądowego w postaci opłat sądowych, zwrotu wydatków, czy tez ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika może w istotnym stopniu wpłynąć na sytuację materialną skarżącego. Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności stwierdza się, że skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Odnośnie części wniosku dotyczącej ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika, wobec nie sprecyzowania przez skarżącego, czy wnosi o ustanowienie adwokata, czy tez radcy prawnego, Sąd zdecydował się ustanowić skarżącemu radcę prawnego. Nadmienić w tym miejscu jedynie należy, że profesjonalny pełnomocnik, zarówno w osobie adwokata jak i radcy prawnego ma identyczny zakres kompetencji i prawnych możliwości występowania przed sądami administracyjnymi.

Wobec powyższego, działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 2 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.

e.k.