Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie NSA Ewa Dzbeńska del. WSA Małgorzata Masternak - Kubiak Protokolant asystent sędziego Krzysztof Tomaszewski po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt IV SAB/Po 45/10 w sprawie ze skargi R. N. na bezczynność Wójta Gminy M. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu 2. zasądza na rzecz R. N. od Wójta Gminy M. kwotę 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Wyrokiem z dnia 20 października 2010 r., IV SAB/Po 45/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę R. N. na bezczynność Wójta Gminy M. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w dniu 28 kwietnia 2010 r. skarżący złożył skargę na bezczynność organu - Wójta Gminy M. dotyczącą nie załatwienia przez ponad 14 dni przez Wójta sprawy z jego wniosku z dnia 6 kwietnia 2010 r. o udostępnienie informacji publicznej - decyzji o pozwoleniu na budowę sieci kanalizacyjnej i przyłącza kanalizacyjnego.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że pismem z dnia 8 kwietnia 2010r. skarżący zwrócił się do Wójta Gminy M. o udostępnienie informacji publicznej i przesłanie kopii decyzji o pozwoleniu na budowę sieci kanalizacyjnej i przyłącza kanalizacyjnego. Wójt Gminy M. pomimo upływu 14 dni nie podjął jakichkolwiek działań, w związku z czym naruszył przepis art. 13 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, jak również nie wydał decyzji o umorzeniu postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, iż istotnie w dniu 8 kwietnia 2010r. wpłynął wniosek o udostępnienie informacji publicznej - przesłanie kopii decyzji o pozwoleniu na budowę sieci kanalizacyjnej i przyłącza kanalizacyjnego w miejscowości Malanów. W dniu 28 kwietnia 2010r. natomiast wpłynęła skarga na bezczynność organu. Wójt Gminy M. nie mógł załatwić sprawy w terminie, z uwagi na fakt, że skompletowanie dokumentów jakich żądał wnioskodawca dotyczących niniejszej sprawy wymagało znacznego nakładu pracy związanego z poszukiwaniem dokumentów w archiwach urzędu (dokumenty z lat 1997-1998). Wójt Gminy M. udzielił informacji publicznej wnioskodawcy zgodnie z jego żądaniem pismem z dnia 4 maja 2010 r., uznającym samym, że sprawa została załatwiona pozytywnie.

Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji podniósł, iż w przedmiotowej sprawie organ bezzwłocznie podjął czynności w zakresie udzielenia żądanej informacji i pismem z dnia 4 maja 2010r. udzielił odpowiedzi skarżącemu. Skarga do Sądu wpłynęła zaś w dniu 6 sierpnia 2010r. (data złożenia jej w organie to 28 kwiecień 2010r.). Wydanie więc przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi nawet wówczas, gdy ta decyzja lub akt podjęte zostały z naruszeniem terminu przewidzianego do ich wydania. Jeżeli więc w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji wydał przewidziany prawem akt, choćby z przekroczeniem ustawowych terminów, oznacza to, że organ ten nie pozostaje już w stanie bezczynności i Sąd nie może uwzględnić skargi na podstawie art.149 P.p.s.a.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył R. N. zarzucając mu naruszenie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. w związku z art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 i art. 151 P.p.s.a. tj. naruszenie przepisów postępowania polegające na nieumorzeniu postępowania. Sąd pierwszej instancji powinien wydać orzeczenie nie w oparciu o art. 151 P.p.s.a., tylko w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 54 § 3 P.p.s.a. tj. umorzyć postępowanie i zasądzić zwrot kosztów (art. 201 P.p.s.a.).

Powołując się na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania sądowego, a także zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania.

W motywach skargi kasacyjnej podniósł, iż w sytuacji, gdy postępowanie przed Sądem pierwszej instancji po wniesieniu skargi na bezczynność organu stało się bezprzedmiotowe i to z uwagi na czynności przez organ podjęte, Sąd winien był orzec o umorzeniu postępowania, a nie o oddaleniu skargi. Podstawą oddalenia skargi jest bowiem w myśl art. 151 P.p.s.a. jej bezzasadność, a nie bezprzedmiotowość. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wadliwie oddalił skargę przez co naruszył art. 151 P.p.s.a. Natomiast brak orzeczenia o umorzeniu postępowania przed Sądem pierwszej instancji wskazuje na wadliwość zaskarżonego orzeczenia poprzez brak zastosowania art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. w związku z art. 54 § 3 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Trafny jest zarzut naruszenia art. 161 § 1 ust. 3 p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi w sytuacji gdy pismem z dnia 4 maja 2010r. Wójt Gminy Malanowo udzielił informacji publicznej zgodnie z żądaniem wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 26 listopada 2008r. I OPS 6/08 uznał, że przepis art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu – w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy – organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności. NSA uzasadniając swoje stanowisko, stwierdził m.in., że stosownie do art. 149 p.p.s.a. sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania i uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Z przepisu tego wynika a contrario, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi nawet wówczas, gdy ta decyzja lub akt podjęte zostały z naruszeniem terminu przewidzianego do ich wydania- por. wyrok NSA z 16 marca 2000r., I SAB 201/99 (niepubl.). Jest zatem rzeczą oczywistą, że jeżeli do daty orzekania przez sąd organ administracji publicznej, którego dotyczyła skarga na bezczynność, wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to – mimo pozostawiania w zwłoce - przestaje on tkwić w bezczynności. Postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się więc bezprzedmiotowe i z tego powodu, podlega umorzeniu na podstawie art.161 § 1 pkt.3.

Niezależnie od zarzutów skargi kasacyjnej należy stwierdzić, że zaskarżony wyrok wydany został z naruszeniem art.269 § 1 p.p.s.a., bowiem Sąd I instancji orzekł w sprawie prezentując pogląd odmienny od wyrażonego w uchwale siedmiu sędziów NSA z dnia 26 listopada 2008r. w sprawie I OPS 6/08.

Mając wszystko to na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art.185 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.