drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Inne, Rektor Uniwersytetu/Politechniki/Akademii, Uchylono zaskarżoną decyzję, III SA/Gl 1155/19 - Wyrok WSA w Gliwicach z 2020-06-29, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Gl 1155/19 - Wyrok WSA w Gliwicach

Data orzeczenia
2020-06-29 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2019-12-23
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Sędziowie
Małgorzata Herman /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Inne
Skarżony organ
Rektor Uniwersytetu/Politechniki/Akademii
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2018 poz 1330 art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 1, art. 17 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska- Kyć, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Rektora Politechniki [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Rektora Politechniki [...] na rzecz skarżącego kwotę 697,00 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r., nr [...], Rektor Politechniki [...], działając na podstawie art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej k.p.a.) oraz art. 17 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1330 ze zm., dalej u.d.i.p.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję z [...] r. o odmowie udzielenia L.K. (dalej: wnioskodawca, skarżący) informacji publicznej w zakresie objętym wnioskiem z [...]r.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z [...]r., skarżący zwrócił się do Prorektora ds. Nauczania Politechniki [...] o udostępnienie informacji publicznej w związku z przeprowadzeniem postępowania konkursowego w roku akademickim 2018/2019 w sprawie stypendium Rektora dla najlepszych doktorantów Politechniki [...] tj. wszystkich dokumentów związanych z tym postępowaniem (do wglądu i kopiowania), a w szczególności:

1. Wszystkich złożonych wniosków wraz z kompletem załączników (po anonimizacji danych osobowych),

2. Protokołów z posiedzeń Odwoławczej Komisji Doktorantów Politechniki [...], sporządzonej listy rankingowej, uwzględniającej wszystkie rozpatrzone przez w/w Komisję wnioski, zawierającą informację o liczbie zdobytych punktów przez każdego z uczestników konkursu,

3. Dodatkowe kryteria Rektora w postępowaniu konkursowym (o ile takie były ustalone).

W pisemnej odpowiedzi na wniosek z [...] r., skarżący został poinformowany, że wnioskowana informacja ma charakter informacji publicznej przetworzonej, której udostępnienie wiąże się z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz oraz usuwaniem danych chronionych prawem oraz nakładem pracy, a zatem jej udostępnienie może nastąpić zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., po wykazaniu przez wnioskodawcę, że jej uzyskanie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

W piśmie z 16 lipca 2019 r. skarżący wyraził odmienny pogląd co do charakteru żądanych informacji, podkreślając, że wniosek dotyczy udostępnienia informacji prostej, a sama anonimizacja nie czyni z takiej informacji, informacji przetworzonej i tym samym wniósł ponownie o jej udostępnienie.

Następnie organ ponownie, pismami z 19 lipca, 5 sierpnia i 21 sierpnia 2019 r. wzywał skarżącego o wykazanie powodów, dla których spełnienie żądania będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego, konsekwentnie prezentując pogląd, że wnioskowane informacje mają charakter informacji przetworzonej. Zaznaczył przy tym w piśmie z [...] r., że z uwagi na wniesioną przez skarżącego skargę na decyzję Rektora dotyczącą odmowy przyznania mu stypendium dla najlepszych doktorantów, skarżący nie jest uprawniony do korzystania z prawa w innych celach niż dopuszcza prawo. Skarżący w odpowiedzi na ww. korespondencję organu pozostając przy stanowisku, że żądana informacja nie ma charakteru informacji przetworzonej, wskazał, że udzielone informacje pozwalałyby na weryfikację oceny składanych przez doktorantów wniosków i społeczną kontrolę przyznawania stypendium oraz respektowania Regulaminu przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej doktorantom uczelni.

W tym stanie rzeczy, decyzją z [...] r. odmówiono udzielenia skarżącemu informacji publicznej w zawnioskowanym zakresie.

Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, że powyższa wnioskowana informacja ma charakter informacji publicznej przetworzonej, a wnioskodawca nie wykazał, że udzielenie informacji będzie wykorzystane dla dobra ogółu. Swoją argumentację poparł przywołanym w uzasadnieniu decyzji orzecznictwem sądowoadministracyjnym. Dalej przypomniał, że wnioskodawca pismem z [...] r. został zobowiązany do obligatoryjnego dostarczenia szczegółowego uzasadnienia w jakim zakresie udostępnienie wnioskowanej informacji publicznej przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego oraz wskazał, że wnioskodawca nie wykazał szczególnego interesu publicznego do udzielenia informacji publicznej przetworzonej. Prorektor ds. Nauczania Politechniki [...], w piśmie z 19 lipca 2019 r. podtrzymał swoje stanowisko zawarte w wezwaniu z [...]r. oczekując, że wnioskodawca przedstawi Politechnice [...] powody szczególnie istotne dla interesu publicznego udzielenia powyższych informacji, mając na uwadze fakt, iż istniała możliwość wykorzystania przedstawionych danych w postępowaniu sądowym w złożonej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Rektora Politechniki [...] nr [...] z [...] r dotyczącej odmowy przyznania stypendium Rektora dla najlepszych doktorantów. W odpowiedzi z 24 lipca 2019 r., wnioskodawca odniósł się ww. pisma z 19 lipca 2019 r., ale nie wykazał w nim szczególnego interesu publicznego do udzielenia informacji publicznej przetworzonej. W dniu [...] r. Prorektor ds. Nauczania Politechniki [...] wyznaczył dodatkowy termin na uzupełnienie wniosku, jednak wnioskodawca w piśmie z 8 sierpnia 2019r. podtrzymał swoje wcześniej złożone wyjaśnienia dotyczące szczególnego interesu publicznego i wniósł o rozpatrzenie swojego wniosku. Z kolei, Prorektor ds. Nauczania Politechniki [...] w piśmie z 21 sierpnia 2019r., w odpowiedzi na pismo wnioskodawcy ostatecznie podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko podtrzymując, że wnioskowane informacje mają charakter przetworzony i ponownie zażądał uzupełnienia wniosku poprzez wykazanie szczególnego interesu publicznego, który uzasadniałby udzielenie informacji publicznej. Wnioskodawca w piśmie z dnia 26 sierpnia 2019 r. odnosząc się to tego pisma podtrzymał swoje stanowisko w sprawie, jak również wniósł o ponowne rozpatrzenie wniosku z dnia [...]r. uzupełnionego o późniejszą korespondencję oraz wydanie ostatecznej decyzji administracyjnej.

Pismem z 26 września 2019 r., wnioskodawca złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy nie precyzując jednocześnie konkretnych zarzutów, a jedynie kwestionując stanowisko organu.

Pismem z 22 października 2019r. wnioskodawca wniósł o dołączenie do akt sprawy dokumentu - opinii w przedmiocie oceny charakteru informacji przetwarzanych przez jednostki organizacyjne szkolnictwa wyższego dotyczących postępowań stypendialnych prowadzonych w roku akademickim 2018/2019 jako informacji publicznej wydanej przez Krajową Reprezentację Doktorantów z dnia 18 października 2019r.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, zaskarżoną decyzją z [...] r., Rektor Politechniki [...] utrzymał w mocy decyzję z [...] r.

Organ uznał, że zaskarżona decyzja została wydana prawidłowo oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Wskazał, że zasady udzielania informacji publicznej reguluje ustawa o dostępie informacji publicznej, która w art. 1 wprowadza ogólną zasadę uznającą każdą informację o sprawach publicznych za informację publiczną podlegającą udostępnieniu w trybie przewidzianym ustawą. Jednocześnie art. 3 ust. 1 pkt. 1 tej ustawy stanowi, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Przytoczył wyrok WSA w Szczecinie z 10 stycznia 2013 r., sygn. IISAB/Sz 51/12, w którym Sąd wyjaśnił, że informacja publiczna przetworzona to taka informacja, na którą składa się pewna suma informacji tzw. informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazania przesłanki interesu publicznego. Ze względu na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem przy użyciu dodatkowych sił i środków, na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych, czyli innymi słowy informacja, która zostanie przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. Powyższe zabiegi czynią takie informacje proste, informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego. Podsumowując stwierdził, że wnioskowane informacje nie istnieją jako gotowe dokumenty lecz wymagają sporządzenia żądanych danych, specjalnie przygotowanych dla wnioskodawcy, co wymaga wykazania przez wnioskodawcę posiadania interesu publicznego w ich uzyskaniu, a tego warunku skarżący nie spełnił.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skarżący zaskarżył w całości decyzję Rektora Politechniki [...] z [...] r. i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z [...] r. oraz zasądzenie kosztów postępowania, a ponadto zobowiązanie Rektora Politechniki [...] do udostępnienia informacji publicznej w zakresie objętej wnioskiem skarżącego poprzez przekazanie wszystkich dokumentów objętych wnioskiem.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

1.naruszenie art. 138 § 1 ust. 1 pkt 1 kpa w związku z art. 140 k.p.a i art. 7 k.p.a w związku art. 3 ust. 1pkt 1 u.d.i.p. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego i przyjęcie, że żądana przez skarżącego informacja publiczna stanowi informację publiczną przetworzoną, a wskutek tego błędne zastosowanie normy dotyczącej informacji publicznej przetworzonej i żądanie od skarżącego wykazanie szczególnego interesu publicznego;

2. naruszenie art. 138 § 1 ust. 1 pkt 1 k.p.a w związku z art. 140 k.p.a i art. 6 k.p.a w związku art. 3 ust. 1 pkt 2 u.d.i.p poprzez błędne ustalenie, że dokumenty objęte wnioskiem nie stanowią dokumentów urzędowych i nieudostępnienie ich do wglądu zgodnie z wnioskiem;

3. naruszenie art. 138 § 1 ust.1 pkt 1 k.p.a w związku z art. 140 k.p.a i art.6 k.p.a w związku art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. poprzez błędną interpretację i przyjęcie, że zbiór dokumentów poddanych anonimizacji stanowi informację przetworzoną oraz poprzez błędne zastosowanie i przyjęcie, że skarżący wnosił o udostępnienie informacji publicznej przetworzonej oraz bezpodstawne żądanie wykazania szczególnego interesu publicznego;

4. naruszenie art. 138 § 1 ust. 1 pkt 1 k.p.a w związku z art. 140 k.p.a i art. 6 k.p.a w związku art. 3 ust. 1 pkt 2 poprzez niezastosowanie i nieudostępnienie wglądu do dokumentów urzędowych objętych wnioskiem;

5. naruszenie art. 61 ust. 1 Konstytucji RP w zakresie, w jakim przepis ten stanowi normatywną podstawę konstytucyjnego prawa do informacji publicznej - poprzez nieuprawnione ograniczenie prawa do informacji publicznej.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że wydane decyzje naruszają prawo i nie powinny utrzymać się w obrocie prawnym, a zmierzają jedynie do doprowadzenia do stanu, w którym decyzje Rektora i posiedzenia Komisji w przedmiocie dysponowania środkami publicznymi na stypendia będą miały charakter całkowicie dowolny wobec braku możliwości kontroli i krytyki, przy jednoczesnym całkowicie błędnym przyjęciu, że żądane dane wymagają dodatkowych czynności skutkujących przekształceniem żądanych danych z informacji prostych w informacje przetworzone. Skarżący wnosił o udostępnienie kompletnej dokumentacji dotyczącej przyznawania stypendiów w jednym roku akademickim 2018/2019, która w istocie stanowi jedno zbiorcze postępowanie, albowiem rozpatrywanie wniosków opiera się między innymi na porównywaniu osiągnięć wnioskodawców, czego nie sposób dokonać, nie łącząc rozpoznawania wniosków. Nie ulega wątpliwości, w ocenie skarżącego, że żądana przez skarżącego informacja ma charakter publiczny, a spór w niniejszej sprawie dotyczy kwalifikacji informacji, którą organ uznał za posiadającą przymiot informacji przetworzonej, a tym samym wymagającej dla jej udostępnienia spełnienia przesłanki szczególnej istotności dla interesu publicznego, której według organu wnioskodawca nie wykazał. Wskazał, na ugruntowane w orzecznictwie sądowoadministracyjnym stanowisko, że konieczność anonimizacji danych osobowych nie prowadzi do przekształcenia informacji prostej w informację przetworzoną, a jest jedynie czynnością techniczną, wobec czego dopiero znaczący zakres tych danych, ulokowanych w różnych dokumentach prowadziłby do takiego przekształcenia. Sytuacja taka nie ma miejsca w niniejszej sprawie. Bezpodstawne są twierdzenia organu, że żądane przez skarżącego informacje publiczne stanowią informacje przetworzone. Skarżący zażądał dokumentacji sporządzonego w toku uczelnianej procedury przyznania stypendiów, w jednym roku, których dostarczenie nie wymaga wykonywania żadnych czynności jakie ogólnikowo wskazuje organ, w postaci analiz, zestawień, wyciągów, dostarczenie tych informacji polega na prostym skopiowaniu dokumentów i usunięciu z nich danych osobowych. Organ w żaden sposób nie wykazał, że jest konieczność prowadzenia wskazanych czynności, a ogólnikowe powołanie się na takie czynności ma za zadanie jedynie umożliwić wskazanie podstawy odmowy udostępnienia informacji publicznej. Należy wykluczyć, by wymienione czynności wymagały dokonania przez organ odpowiednich analiz, obliczeń, zestawień, czy wyciągów, a zatem działania intelektualnego na zbiorze informacji prostych, prowadzonego do przekształcenia zbioru tych informacji w nową jakościowo informację przetworzoną. Ponadto organ nie wykazał, by ze względu na przygotowanie dużej ilości informacji prostej, należało zakwalifikować ją jako przetworzoną, co wiązałoby się z czynnościami wykraczającymi poza zwykłą działalność zobowiązanego. Organ nie wskazał nawet w przybliżeniu ilości nakładów pracy i środków niezbędnych do poniesienia w związku z koniecznością udostępnienia żądanej informacji. Nie wskazał również, że udostępnienie wnioskowanej informacji zakłóci normalny tok działania organu i utrudni wykonywanie przypisanych mu zadań. Organ nie przedstawił tym samym przekonywujących argumentów, że żądaną informację uznać należy za informację przetworzoną. Trudności wewnętrzne organu, w tym problemy organizacyjne, nie mogą obciążać podmiotu czyniącego użytek ze swojego prawa do informacji publicznej, gwarantowanego konstytucyjnie. Skarżący dalej wskazał, że część żądanych dokumentów w ogóle nie wymaga nawet anonimizacji, co przykładowo dotyczy dodatkowych kryteriów Rektora w postępowaniu konkursowym, które jako forma normy prawnej (podstawy przyznania j stypendium w sytuacji braku możliwości rozstrzygnięcia na podstawie regulaminu) ma charakter ogólny, abstrakcyjny i stanowi uzupełnienie regulaminu przyznawania stypendiów. Za bezpodstawne uznał rozważania organu w zakresie wykorzystania żądanej informacji w toku postępowania sądowego, albowiem po pierwsze strona w danym postępowaniu miała możliwość żądania załączenia całości dokumentów oraz w dacie wydania decyzji w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postępowanie przed Sądem było już zakończone, co więcej Sąd w rzeczonym postępowaniu uchylił decyzję Rektora przedmiocie odmowy przyznania stypendium, więc to uczelnia mogła skarżyć decyzję Sądu i wykorzystywać informacje lub je ukrywać co akurat czyni) w celu uzyskania pozytywnego orzeczenia Sądu, to uczelnia miała interes w takim postępowaniu, a nie skarżący. W tej sytuacji uznał, że decyzja Rektora i poprzedzająca ją decyzja odmawiająca udostępnienia informacji publicznej naruszają prawo i powinny zostać uchylone.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie podnosząc, że żądane informacje są żądaniami związanymi z prywatnym interesem skarżącego, który zamierza uzyskane informacje wykorzystać w sporach sądowych, a nie dla dobra ogółu. Ze względu na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem przy użyciu dodatkowych sił i środków, na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych, czyli innymi słowy informacja, która zostanie przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów. Powyższe zabiegi czynią takie informacje proste, informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego. Po analizie zgromadzonej w aktach sprawy dokumentacji Organy wskazały, że wnioskowana przez skarżącego informacja publiczna w zakresie żądania udzielenia informacji w postaci wykazów zawierających informacje o wszystkich złożonych wnioskach wraz z kompletem załączników (po anonimizacji danych osobowych); protokołów z posiedzeń Odwoławczej Komisji Doktorantów Politechniki [...]; sporządzonej listy rankingowej, uwzględniającej wszystkie rozpatrzone przez w/w Komisję wnioski, zawierające informacje o liczbie zdobytych punktów przez każdego z uczestników konkursu oraz dodatkowych kryteriów Rektora w postępowaniu konkursowym (o ile takie były ustalone) jest informacją przetworzoną. Powyższe zdaniem Organów wynika z faktu, iż wnioskowane informacje nie istnieją jako gotowe dokumenty lecz wymagają dokonania szeregu czynności m.in. anonimizacji danych. W przypadku skarżacego oznaczało by to konieczność anonimizacji 97 wniosków z załącznikami (gdyż tyle wniosków o przyznanie stypendium Rektora wpłynęło do Politechniki [...]) i tym samym wymagało użycia dodatkowych sił i środków czyli przygotowania informacji specjalnie dla skarżącego.

Ponadto wniosek skarżącego o udostępnienie informacji publicznej został złożony po wydaniu przez organ decyzji odmawiającej przyznania mu stypendium dla najlepszych doktorantów (decyzja z [...]r. oraz decyzja z [...]r.) Mając na uwadze powyższe w niniejszej sprawie istnieje przypuszczenie, że żądane przez skarżącego informacje dotyczące udostępnienia wszystkich złożonych wniosków wraz z kompletem załączników (po anonimizacji danych osobowych), Protokołów z posiedzeń Odwoławczej Komisji Doktorantów Politechniki [...], sporządzonej listy rankingowej, uwzględniającej wszystkie rozpatrzone przez ww. Komisję wnioski, zawierającą informację o liczbie zdobytych punktów przez każdego z uczestników, dodatkowych kryteriów Rektora w postępowaniu konkursowym (o ile takie były ustalone) są żądaniami związanymi z prywatnym interesem skarżącego, który zamierza uzyskane informacje wykorzystać w sporach sądowych, a nie dla dobra ogółu, tym bardziej, że wyrokiem z 25 czerwca 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił ww. decyzje i tym samym sprawa skarżącego wróciła ponownie do rozpoznania. Podkreślił przy tym, że po ponownym rozpoznaniu sprawy organy w obu instancjach ponownie odmówiły przyznania na rzecz skarżącego stypendium (decyzja z [...]r. oraz decyzja z [...]r.) natomiast w dniu 18 grudnia 2019 r. do Politechniki [...] wpłynęła skarga skarżącego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Rektora Politechniki [...] z dnia [...] r. Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie zachodzi duże prawdopodobieństwo, że wnioskowane przez skarżącego dane mogą zostać wykorzystane w kolejnym postępowaniu sądowym z organem.

W przedmiotowej sprawie, postanowieniem z 27 kwietnia 2020 r., Sąd dopuścił [...] Reprezentację Doktorantów w W. do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania, uwzględniając tym samym złożony wniosek tej organizacji społecznej z dnia 5 marca 2020 r.

Uczestnik postępowania w piśmie procesowym złożonym na rozprawie w dniu 9 czerwca 2020 r. wniósł o uwzględnienie skargi poprzez uchylenie zaskarżonych decyzji Rektora Politechniki [...] o odmowie udzielenia wnioskowanej informacji publicznej. W uzasadnieniu przedstawił obszerną argumentację dla poparcia skargi. Odnośnie decyzji pierwszoinstancyjnej, zarzucił, że została podpisana przez Prorektora ds. Nauczania, który nie powołał się na upoważnienie organu tj. Rektora Politechniki [...] do wydawania decyzji administracyjnych, co narusza art. 107 § 1 pkt 8 k.p.a. Podniósł, że ta okoliczność wymaga weryfikacji w toku postępowania.

Nieobecny na rozprawie pełnomocnik Rektora Politechniki [...] został wezwany do wykazania w zakreślonym terminie czy osoba, która podpisała decyzję pierwszoinstancyjną była umocowana do złożenia takiego podpisu i wyjaśnienia kto tę decyzję podpisał. Wezwanie odebrano 18 czerwca 2020 r.

W terminach publikacji wyroku tj. w dniu 22 czerwca i 29 czerwca 2020 r., mimo odebrania wezwania w dniu 18 czerwca 2020 r. i następnie telefonicznego ponaglenia, pełnomocnik organu nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Skarga okazała się uzasadniona.

Zgodnie z art. 3 § 1 oraz art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej p.p.s.a.), wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji w toku postępowania nie naruszyły przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania w sposób, który miał lub mógł mieć wpływ na wynik sprawy. Należy również pamiętać, że sądowa kontrola legalności zaskarżonych orzeczeń administracyjnych sprawowana jest wyłącznie w granicach danej sprawy, a sąd nie jest związany zarzutami, wnioskami skargi, czy też powołaną w niej podstawą prawną (art. 134 § 1 p.p.s.a.).

Rozpoznając niniejszą sprawę w świetle powołanych wyżej kryteriów Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, a to z przyczyn podniesionych przez uczestnika.

Słuszny okazał się zarzut uczestnika postępowania co do niewyjaśnienia istotnej kwestii, a mianowicie umocowania do podpisania decyzji pierwszoinstancyjnej przez osobę, która nieczytelnym znakiem podpisała się pod decyzją z [...]r. Wprawdzie z akt sprawy wynika, że ten nieczytelny znak (parafka) znajduje się również na innych pismach – korespondencji ze skarżącym, a opatrzony jest pieczątką Prorektor ds. Nauczania prof. Dr hab. T.P. co nie usuwa jednak wątpliwości co do umocowania tej osoby do działania w imieniu Rektora Politechniki [...].

Przepis art. 107 § 1 k.p.a. określa składniki decyzji administracyjnej. Decyzja powinna zawierać podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji co wprost wynika z art. 107 § 1 pkt 8) k.p.a. Ujęcie decyzji administracyjnej jako oświadczenia woli czyni istotnym złożenie podpisu, dopiero po złożeniu podpisu na dokumencie oświadczenie woli zostaje bowiem wyrażone w formie pisemnej. Niedopuszczalne jest domniemania kto podpisał decyzję i czy osoba, która złożyła podpis była do tego upoważniona. Słusznie zatem uczestnik postępowania podniósł, że ta kwestia powinna zostać zweryfikowana w postępowaniu sądowym.

W orzecznictwie prezentowane są rozbieżne poglądy co do konsekwencji braku podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji. Warto wskazać wyrok NSA z 10 października 2008 r., sygn. II GSK 508/07, LEX nr 516791, w którym przyjęto, że: "Brak podpisu osoby reprezentującej organ na decyzji jest wadą istotną, prowadzącą do oceny, że chodzi wówczas o pismo będące projektem decyzji. Konsekwencją tego jest, że projekt taki nie wchodzi jeszcze do obrotu prawnego i nie wywołuje skutków, z którymi przepisy łączą konsekwencje prawne. Nie ma przy tym znaczenia, że pismo to zostało stronie doręczone". Z ww. przyczyn należy podzielić pogląd, że podpis jest warunkiem istnienia decyzji. W wyroku NSA we Wrocławiu z 13 marca 1985 r., sygn. SA/Wr 837/84, OSPiKA 1988/5, poz. 123, z glosą B. Adamiak, przyjęto, że: "Podpisanie decyzji administracyjnej bez podania imienia, nazwiska i stanowiska służbowego, z którego wynikałoby upoważnienie do jej wydania, przesądza o istotnej wadzie tej decyzji". Z kolei, w wyroku NSA w Warszawie z 17 stycznia 1989 r., I SA 1019/88, ONSA 1990/1, poz. 4, z glosą J. Borkowskiego, OSP 1990/5–6, poz. 252, s. 547, stwierdzono m.in., że: "decyzja wydana przez pracownika organu nie upoważnionego przez organ administracji do działania w jego imieniu jest dotknięta wadą nieważności określoną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.". Ponadto, brak pieczątki imiennej na podpisie osoby upoważnionej do wydania decyzji pozbawia pismo charakteru decyzji wydanej przez właściwy organ administracji publicznej – por. wyrok NSA z 13 stycznia 2009 r., sygn. II OSK 1242/08, LEX nr 518990. W orzecznictwie wskazuje się również, że podpis na decyzji nie musi być podpisem czytelnym (por. wyrok WSA w Olsztynie z 10 listopada 2009 r., sygn. II SA/Ol 918/09, LEX nr 531578) Z przepisów k.p.a. nie wynika przy tym obowiązek zamieszczenia w decyzji przy podpisie klauzuli upoważnienia do działania w imieniu organu (por. wyrok WSA w Rzeszowie z 13 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Rz 575/08, LEX nr 515026).

W przedmiotowej sprawie, pełnomocnik organu został prawidłowo wezwany do wyjaśnienia kto podpisał umowę pierwszoinstancyjną oraz czy osoba ta była upoważniona przez Rektora Politechniki [...], mimo wyznaczenia w sprawie dwóch terminów publikacji wyroku, o których pełnomocnik organu powinien wiedzieć, odbioru wezwania oraz telefonicznego ponaglenia, nie udzielono odpowiedzi w wyznaczonym terminie i nie wyjaśniono tej kwestii.

Zatem, należało przyjąć, że decyzja organu z [...]r. została wydana z naruszeniem art. 107 § 1 pkt 8) k.p.a., co może mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Ta kwestia zostanie wyjaśniona przez Rektora Politechniki [...] przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Na tym etapie, przedwczesne stało się rozpoznanie pozostałych zarzutów skarżącego i uczestnika.

Z powyższych względów, na podstawie art.145 § 1 pkt 1) lit. c) p.p.s.a. Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a. Przyznana na wniosek skarżacego kwota 697,00 zł obejmuje wpis od skargi w wysokości 200,00 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł i koszty zastępstwa procesowego w wysokości 480,00 zł zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.).



Powered by SoftProdukt