Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. L. i W. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Wr 786/13 o odmowie wstrzymania wykonania decyzji Wojewody D. z dnia [...] sierpnia 2013 r., Nr [...] w sprawie ze skargi H. L. i W. L. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] sierpnia 2013 r., Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie przekształcenia prawa współużytkowania wieczystego w prawo współwłasności nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. Wojewoda D. uchylił decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]) wydaną w sprawie przekształcenia prawa współużytkowania wieczystego w prawo współwłasności nieruchomości.

H. L. i W. L., w złożonej na powyższą decyzję organu II instancji skardze zawarli wniosek o wstrzymanie jej wykonania "w zakresie objętym zaskarżeniem", to jest "w części dotyczącej zawartych w uzasadnieniu decyzji uchylającej zapatrywań prawnych oraz wskazówek co do okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ I-ej instancji".

W uzasadnieniu ww. wniosku wskazano, że jest on podyktowany "potrzebą ochrony zagrożonego słusznego interesu wnioskodawców przekształcenia, który wyraża się w możliwości skorzystania z dobrodziejstwa art. 4 ust. 13 ustawy o przekształceniu itd.". Skarżący wskazali przy tym, że obawiają się, iż "brak wstrzymania wykonania decyzji otworzy drogę do kolejnej (czwartej już) waloryzacji wartości i ceny nieruchomości".

Oddalając – na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a." - ww. wniosek, Sąd Wojewódzki wskazywał, że motywy decyzji kasacyjnej, w szczególności w części dotyczącej zapatrywań prawnych organu odwoławczego oraz wskazówek udzielanych przez ten organ co do okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy przez organ I instancji, nie przesądzają o końcowym wyniku sprawy i w swej istocie – co do zasady – nie powodują niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.

Zdaniem Sądu Wojewódzkiego, skarżący nie przedstawili również żadnych konkretnych okoliczności mogących świadczyć o tym, że w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki, o jakich mowa w ww. przepisie. Ponadto ocena, czy pozostawienie w obrocie prawnym kwestionowanej przez skarżących części uzasadnienia decyzji, z której kasacyjnym rozstrzygnięciem skarżący zgadzają się, dotyczy meritum sprawy i nie może być rozstrzygana na etapie rozpatrywania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, przed merytorycznym rozpatrzeniem sprawy na rozprawie.

H. L. i W. L. w złożonym na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zażaleniu, wnosząc o jego uchylenie lub zmianę poprzez uwzględnienie ich wniosku, podnosili, że zawarte w decyzji kasacyjnej wskazówki i zapatrywania prawne dotyczące podstaw do ustalenia kwoty należności związanych z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności determinują dalszy tok postępowania administracyjnego prowadzonego przez organ I instancji. Organ odwoławczy uznał bowiem za konieczne oparcie ustaleń wysokości należności na podstawie wyceny biegłego aktualnej w dniu wszczęcia postępowania przekształceniowego, nie zaś, tak jak tego oczekiwali skarżący, na podstawie wyceny aktualnej w dniu wszczęcia postępowania lub ugody zawartej przed sądem.

Brak wstrzymania wykonania ww. decyzji spowoduje, że organ I instancji wyda nową decyzję opartą na ustaleniach nowej wyceny, która może być dla nich mniej korzystna.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie

Zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przedmiotem ochrony tymczasowej, jak się powszechnie przyjmuje w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie. Co do zasady nie nadają się do wykonania wszelkie orzeczenia odmowne i kasacyjne.

W niniejszej sprawie skarżący wnieśli o wstrzymanie wykonania decyzji kasacyjnej Wojewody D., mocą której uchylone zostało rozstrzygnięcie Prezydenta W. z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]) wydane w sprawie przekształcenia prawa współużytkowania wieczystego w prawo współwłasności nieruchomości i przekazano sprawę organ I instancji do ponownego rozpatrzenia. Mając powyższe rozważania na uwadze należy uznać, że tego rodzaju decyzja mająca charakter czysto procesowy, nie nadaje się do wykonania w rozumieniu art. 61 § 3 P.p.s.a - nie podlega zatem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.

Odnosząc się do argumentów podniesionych w zażaleniu należy wskazać, że chociaż zaskarżona decyzja wywołuje określone skutki procesowe w postaci konieczności podjęcia przez organ administracyjny I instancji ponownego postępowania w sprawie, to jednak nie można przyjąć, aby brak wstrzymania zaskarżonej decyzji naraził bezpośrednio skarżących na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zastosowanie się do wytycznych organu, nie musi przy tym skutkować wydaniem niekorzystnego – z punktu widzenia skarżących – rozstrzygnięcia. Taki skutek ewentualnie może spowodować decyzja organu I instancji ponownie rozpoznającego sprawę lub orzeczenie organu odwoławczego, które także mogą podlegać kontroli sądowoadministracyjnej, a w konsekwencji podlegać ocenie pod kątem istnienia przesłanek, o których mowa w ww. przepisie.

Należy nadto wskazać, iż argumentacja zawarta w zażaleniu dotyczy w znacznej mierze przedmiotu wniesionej skargi i nie może być rozpatrywana w sprawie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Tego rodzaju okoliczności będą podlegały ocenie na etapie rozpoznawania skargi.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.