Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtysiak Sędziowie Sędzia WSA Bolesław Stachura, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kalisiak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi G. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej G. S. kwotę [...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

W dniu 2 lutego 2018 r. G. S., dalej "Gmina", złożyła wniosek

o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wykazywania przez Gminę w deklaracjach skonsolidowanych czynności wykonywanych przez rady rodziców, działające przy jednostkach organizacyjnych Gminy.

We wniosku Gmina podała, że jest miastem na prawach powiatu, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Od dnia 1 stycznia 2017 r., w związku z centralizacją rozliczeń podatku

od towarów i usług w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. nr [...] (dalej: "wyrok TSUE"), Gmina jest wyłącznym podatnikiem VAT i w swoich rozliczeniach zbiorczo ujmuje obroty wszystkich samorządowych jednostek budżetowych w ramach jednego scentralizowanego podatnika VAT. Centralizacja rozliczeń VAT na poziomie Gminy została wprowadzona zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego

(Dz. U. z 2016 r. poz. 1948; dalej: "ustawa centralizacyjna") na podstawie zarządzenia nr 439/16 Prezydenta Miasta S. z dnia 25 listopada 2016 r. w sprawie centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług G. S..

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1875; dalej: "ustawa o samorządzie gminnym") oraz art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2017 r.

poz. 1868; dalej: "ustawa o samorządzie powiatowym"), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty.

Działając na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2077; dalej: "ustawa o finansach publicznych") oraz ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2017 r. poz. 2198; dalej: "ustawa

o systemie oświaty"), Gmina tworzy jednostki budżetowe, w tym jednostki oświatowe,

w celu realizacji zadań własnych Gminy z zakresu edukacji publicznej, określonych

w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Do tych jednostek zaliczyć należy: przedszkola, szkoły podstawowe, licea ogólnokształcące, technika, zespoły szkół ogólnokształcących, zespoły szkół zawodowych, szkoły specjalne, szkoły artystyczne, szkoły sportowe, internaty i bursy szkolne oraz inne jednostki oświatowe.

Zgodnie z art. 5a ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o systemie oświaty zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej, jest zadaniem oświatowym gminy (w przedszkolach, szkołach podstawowych) i powiatu (w szkołach podstawowych, szkołach specjalnych, szkołach średnich, jednostkach z oddziałami integracyjnymi, szkołach sportowych i mistrzostwa sportowego, szkołach artystycznych oraz placówkach edukacyjno- wychowawczych, bursach i internatach). Jednostki te świadczą usługi w zakresie kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży w oparciu

o przepisy ustawy o systemie oświaty.

W jednostkach oświatowych obligatoryjnie na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy

o systemie oświaty, działają rady rodziców (dalej: "rady" lub "rada"). Rada jest organem autonomicznym - dyrektor jednostki oświatowej oraz rada pedagogiczna nie mogą wpływać na jej skład, strukturę oraz podejmowane decyzje.

Rada posiada uprawnienia zapewniające rodzicom istotny wpływ na funkcjonowanie szkoły w zakresie:

1) składania wniosków i wyrażania opinii - na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy

o systemie oświaty, rada może występować do dyrektora i innych organów szkoły, organu prowadzącego szkołę oraz organu sprawującego nadzór pedagogiczny

z wnioskami i opiniami we wszystkich sprawach szkoły;

2) czynnego uczestnictwa w wychowaniu dzieci - na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, rada ma prawo do czynnego udziału w uchwalaniu

(lub opiniowania) programu wychowawczego i profilaktycznego szkoły;

3) oceny pracy nauczycieli oraz wyboru dyrektora jednostki oświatowej - na podstawie art. 6a ust. 1 i art. 9c ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2017 r. poz. 1189; dalej: "Karta Nauczyciela"), rada ma prawo do wnioskowania o dokonanie oceny nauczyciela oraz opiniowania jego pracy, natomiast na podstawie art. 36a ustawy o systemie oświaty, przedstawiciel rady bierze czynny udział w pracach komisji konkursowej wyłaniającej dyrektora jednostki oświatowej;

4) finansów szkoły - zgodnie z art. 54 ust. 2 pkt 3 ustawy o systemie oświaty rada opiniuje projekt planu finansowego składanego przez dyrektora szkoły.

W myśl art. 54 ust. 8 ustawy o systemie oświaty, w celu wspierania działalności statutowej jednostki oświatowej, rada może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz innych źródeł. Zasady wydatkowania funduszy rady określa przyjęty wewnętrzny regulamin. Istotne jest, że wpłaty rodziców mają charakter dobrowolny i rada nie ma prawa do wyznaczania wysokości składek, ani do stosowania jakichkolwiek form nacisku na rodziców w celu egzekwowania wpłat.

Rada, jako organ autonomiczny samodzielnie dysponuje swoimi funduszami i nie ma obowiązku udostępniania zebranych środków na życzenie dyrektora jednostki oświatowej lub rady pedagogicznej. Finanse rady mogą być kontrolowane jedynie przez komisję rewizyjną (wewnętrzny organ rady) oraz właściwy urząd skarbowy.

W efekcie, rada dysponuje środkami finansowymi pochodzącymi z dobrowolnych składek ogółu rodziców uczniów danej jednostki oświatowej. Zgromadzone w ten sposób środki są wydatkowane na cele dydaktyczne, wychowawcze lub opiekuńcze na rzecz uczniów jednostki oświatowej. Rada na podstawie własnego uznania, decyduje

o przekazaniu konkretnych środków pochodzących z własnych składek na konkretne zadania. W tym zakresie to rodzice, a nie organy szkoły, decydują na jakie cele

i w jakiej wysokości przeznaczyć zebrane składki.

Rada zwykle dysponuje własnym, odrębnym od rachunku jednostki oświatowej rachunkiem bankowym a wszelkie przepływy finansowe (wpłaty i wydatki) rady nie są uwzględniane w sprawozdaniach finansowych jednostki oświatowej. W niektórych jednostkach oświatowych, posiadających rozbudowany fundusz rady, dokumentacja rachunkowo-księgowa jest prowadzona przez osobę zatrudnioną na podstawie umowy zawartej przez dyrektora jednostki a koszt związany z wynagrodzeniem tej osoby pokrywany jest z funduszu rady.

Zasady prowadzenia rachunkowości rady są regulowane w ich regulaminach wewnętrznych, których większość przyjmuje, że rachunkowość rady prowadzona jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U.

z 2017 r. poz. 61; dalej: "ustawa o rachunkowości").

Zgodnie z istotą rady rodziców, wynikającą z przepisów ustawy o systemie oświaty, a także na podstawie zapisów w wewnętrznych regulaminach, statutowym celem powołania i funkcjonowania rady nie jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Fundusze gromadzone przez radę pochodzą z następujących źródeł:

1) dobrowolnych składek rodziców uczniów jednostki oświatowej;

2) darowizn osób fizycznych i prawnych oraz instytucji, fundacji i organizacji;

3) dochodowych imprez organizowanych przez radę (festyny, kiermasze);

4) dotacji budżetowych;

5) innych źródeł.

Wydatkowanie środków zgromadzonych przez radę odbywa się na podstawie preliminarza (planu) wydatków zatwierdzonego przez radę. Wnioski o przyznanie środków z funduszu rady mogą składać: dyrektor, rady klasowe, wychowawcy klas, samorząd uczniowski.

Środki finansowe z funduszu rady są przeznaczone na:

1) organizację wyjść na imprezy kulturalne, naukowe i edukacyjne (kino, muzeum, teatr, pokazy naukowe), obejmującą zakup dla uczniów biletów wstępu, zapewnienie transportu i wyżywienia;

2) organizację konkursów i akademii;

3) organizację imprez kulturalno-sportowych (konkursy przedmiotowe, zawody sportowe, kiermasze), integracyjnych, okolicznościowych;

4) zakup nagród dla uczniów za osiągnięcia w nauce i wyniki sportowe;

5) zakup przyborów naukowych, dydaktycznych, piśmienniczych, plastycznych

a także dodatkowe wyposażenie sal lekcyjnych.

Wszystkie powyższe wydatki służą świadczeniu usług na rzecz dzieci będących uczniami danej jednostki oświatowej.

Gmina podała, że działania rady realizowane na rzecz uczniów jednostki oświatowej nie mają charakteru zindywidualizowanego (z działań rady korzysta ogół uczniów, także ci uczniowie, których rodzice nie dokonali wpłaty na fundusz rady

np. nagrody książkowe za wyniki w nauce dostają tylko niektórzy uczniowie, którzy osiągnęli wymaganą średnią ocen). Zgodnie z przepisem art. 54 ust. 8 ustawy

o systemie oświaty oraz zapisami w regulaminach rad działających w poszczególnych jednostkach oświatowych, opłaty wnoszone przez rodziców na fundusz rady mają na celu jedynie wspieranie działalności statutowej jednostki oświatowej i nie stanowią finansowania działalności statutowej tej jednostki.

Gmina zadała pytanie: czy czynności wykonywane przez rady rodziców, działające przy jednostkach organizacyjnych (oświatowych) Gminy, powinny być wykazywane w skonsolidowanych deklaracjach składanych przez Gminę jako scentralizowanego podatnika VAT?

Zdaniem Gminy, czynności wykonywane przez rady rodziców, działające przy jednostkach organizacyjnych (oświatowych) Gminy, nie powinny być wykazywane

w skonsolidowanych deklaracjach składanych przez Gminę jako scentralizowanego podatnika VAT. W ocenie Gminy, powyższa teza wynika z dwóch przesłanek:

1) zadania realizowane przez rady nie stanowią wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), dalej "p.t.u.", gdyż nie mają one charakteru zarobkowego,

2) fundusze rady nie stanowią środków publicznych i jednostka samorządu terytorialnego nie ma żadnego wpływu na prowadzoną przez nie działalność,

a w szczególności na gromadzenie i wydatkowanie środków finansowych tworzących fundusz rady.

Gmina szczegółowo uzasadniła swoje stanowisko.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał w dniu 21 marca 2018 r. interpretację indywidualną nr [...], w której uznał stanowisko Gminy za nieprawidłowe.

Organ interpretacyjny przytoczył treść art. 5 ust.1 pkt 1, art. 2 pkt 6 i pkt 22, art. 7 ust.1, art. 8 ust.1 , art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 6 p.t.u. oraz art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 7 ust.1 ustawy o samorządzie gminnym, a także art. 83 ust. 1 ust. 4 i art. 84 ust. 1, ust.2, ust. 3, ust. 4, ust. 6 i ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe

(Dz. U. z 2017 r. poz. 59 ze zm.), dalej "u.p.o."

Organ interpretacyjny wskazał, że rada rodziców utworzona na podstawie art. 83 ust. 1 u.p.o. przez rodziców uczniów, jako ich reprezentant, jest wyłącznie wewnętrznym organem danej szkoły. Rada rodziców nie ma samodzielnego charakteru, działa wewnątrz systemu oświaty, a jej istnienie uzależnione jest od funkcjonowania szkoły. Rada rodziców nie jest więc odrębną od szkoły jednostką organizacyjną. Organ interpretacyjny uznał, że skoro rada rodziców nie jest samodzielnym podmiotem działającym we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, funkcjonuje przy szkole, w imieniu szkoły i na rzecz uczniów danej szkoły, w której ją powołano, to tym samym nie może też być odrębnym podatnikiem podatku VAT od Gminy, działającej za pośrednictwem szkoły (swojej jednostki).

Organ interpretacyjny podał, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Organ interpretacyjny podkreślił, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

W związku z powyższym organ interpretacyjny przyjął, że opisane przez Gminę czynności są wykonywane przez radę rodziców w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej. Dla uznania bowiem podmiotu za podatnika podatku

od towarów i usług bez znaczenia jest zarówno cel działania, jak też rezultat działania rady rodziców. Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny, powołane przepisy prawa organ interpretacyjny stwierdził, że czynności dokonywane przez rady rodziców są czynnościami wykonywanym w ramach działalności gospodarczej

w rozumieniu art. 15 ust. 2 p.t.u., a Gmina, działająca za pośrednictwem szkół (swoich jednostek), działa w tym zakresie w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 p.t.u. Wobec powyższego, skoro rady rodziców są wewnętrznym organem szkół, z kolei Gmina jako podatnik VAT działa za pośrednictwem tych szkół (swoich jednostek), to według organu interpretacyjnego, stwierdzić należało, że czynności wykonywane przez rady rodziców (jak wskazano w opisie stanu faktycznego – wszystkie ponoszone wydatki finansowane z funduszu rady służą świadczeniu usług na rzecz dzieci będących uczniami danej jednostki oświatowej), jako spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju - winny być wykazywane przez Gminę w skonsolidowanych deklaracjach dla podatku VAT.

Gmina złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na powyższą interpretację i wniosła o jej uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Zarzuciła organowi naruszenie:

1. art. 15 ust.1 p.t.u., przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, które miało wpływ na wynik sprawy, a polegało na uznaniu, że strona skarżąca działa w ramach jednego scentralizowanego podatnika VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez rady rodziców działające przy jednostkach oświatowych prowadzonych przez stronę skarżącą;

2. art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 6 p.t.u., przez ich błędną wykładnię prowadzącą zastosowania w sprawie art. 15 ust. 1 i do niezastosowania w sprawie art. 15 ust. 6 w wyniku przyjęcia, że czynności wykonywane przez rady rodziców, działające przy jednostkach oświatowych, są czynnościami jednostki samorządu terytorialnego wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT

i nie mieszczą się w zakresie zadań organu władzy publicznej;

3. przepisów postępowania przez niewłaściwe ich zastosowanie, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, w szczególności art. 121 § 1 w zw. z art. 14h

i art. 14e § 1 o.p. Naruszenie powołanych przepisów polegało na nierozpoznaniu stanu faktycznego prezentowanego we wniosku strony i pominięcie całości przedstawionego we wniosku stanowiska strony skarżącej i nie przedstawienie

w sposób wyczerpujący swojego stanowiska co do oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, a tym samym prowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania do organu podatkowego.

W odpowiedzi na skargę, organ interpretacyjny wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w s k a z a ł, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie podatnika i działalności gospodarczej zostały na potrzeby podatku od towarów i usług zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 p.t.u.

Stosownie do art. 15 p.t.u., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 p.t.u., obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych

i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy ww. organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów

i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności

o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Uszczegółowienie w art. 7 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje na szereg obszarów, w jakich gmina realizuje swoje zadania, w szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym).

Bezsporne jest, że szkoła stanowi jednostkę budżetową Gminy.

Wskazać należy, że kwestie funkcjonowania rad rodziców w placówkach oświatowych w obecnym stanie prawnym od dnia 1 września 2017 r. regulują przepisy u.p.o.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 u.p.o., w szkołach i placówkach, z zastrzeżeniem ust. 6, działają rady rodziców, które reprezentują ogół rodziców uczniów.

Rada rodziców, stosownie do art. 83 ust. 4 u.p.o., uchwala regulamin swojej działalności, w którym określa w szczególności:

1) wewnętrzną strukturę i tryb pracy rady;

2) szczegółowy tryb przeprowadzania wyborów do rad, o których mowa w ust. 2

pkt 1-3, oraz przedstawicieli rad oddziałowych, o których mowa w ust. 2 pkt 1,

do rady rodziców odpowiednio szkoły lub placówki.

Jak wynika z zapisu art. 84 ust. 1 u.p.o., rada rodziców może występować do dyrektora i innych organów szkoły lub placówki, organu prowadzącego szkołę lub placówkę oraz organu sprawującego nadzór pedagogiczny z wnioskami i opiniami we wszystkich sprawach szkoły lub placówki.

Na podstawie art. 84 ust. 2 u.p.o., do kompetencji rady rodziców, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, należy:

1) uchwalanie w porozumieniu z radą pedagogiczną programu wychowawczo- profilaktycznego szkoły lub placówki, o którym mowa w art. 26;

2) opiniowanie programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania szkoły lub placówki, o którym mowa w art. 56 ust. 2;

3) opiniowanie projektu planu finansowego składanego przez dyrektora szkoły.

Jeżeli rada rodziców w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia roku szkolnego nie uzyska porozumienia z radą pedagogiczną w sprawie programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły lub placówki, o którym mowa w art. 26, program ten - stosownie do zapisu art. 84 ust. 3 - ustala dyrektor szkoły lub placówki w uzgodnieniu z organem sprawującym nadzór pedagogiczny.

Program ustalony przez dyrektora szkoły lub placówki obowiązuje do czasu uchwalenia programu przez radę rodziców w porozumieniu z radą pedagogiczną.

W szkołach i placówkach, w których nie tworzy się rad rodziców, program wychowawczo- profilaktyczny szkoły lub placówki, o którym mowa w art. 26, uchwala rada pedagogiczna (art. 84 ust. 4 u.p.o.).

Na podstawie art. 84 ust. 6 u.p.o., w celu wspierania działalności statutowej szkoły lub placówki, rada rodziców może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz innych źródeł. Zasady wydatkowania funduszy rady rodziców określa regulamin,

o którym mowa w art. 83 ust. 4 u.p.o.

W celu wspierania działalności statutowej szkoły lub placówki, rada rodziców może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz innych źródeł.

W praktyce rada rodziców wydatkuje zgromadzone środki na cele dydaktyczne, wychowawcze lub opiekuńcze dla uczniów szkoły.

Fundusze, o których mowa w ust. 6, mogą być przechowywane na odrębnym rachunku bankowym rady rodziców. Do założenia i likwidacji tego rachunku bankowego oraz dysponowania funduszami na tym rachunku są uprawnione osoby posiadające pisemne upoważnienie udzielone przez radę rodziców (art. 84 ust. 7 u.p.o.).

W ocenie Sądu, rada rodziców jest jednostką pomocniczą szkoły. Rada rodziców nie posiada zdolności sądowej, tj. nie jest osobą fizyczną, osobą prawną, nie jest także jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną. Przepisy szczególne nie przyznają radzie rodziców osobowości prawnej, nie podlega ona również wpisowi do określonego rejestru. Rolą rady rodziców nie jest zastępowanie szkoły w realizacji jej zadań, lecz jej wspieranie.

Mimo, że Gmina może być w pewnych okolicznościach traktowana jako podatnik podatku od towarów i usług, to czynności podejmowane przez radę rodziców nie mają znamion działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 p.t.u., gdyż nie są podejmowane

w celu zarobkowym.

Podkreślić należy, że podobnie działalność gospodarczą definiuje art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646), gdzie wskazano, iż działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Wobec braku prowadzenia działalności gospodarczej przez radę rodziców nie może być ona uznana za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 p.t.u.

Konkludując przyznać należy rację skarżącej, że brak jest przesłanek dla których Gmina z tytułu czynności wykonywanych przez radę rodziców mogłaby zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, że czynności wykonywane przez radę rodziców winny być wykazywane przez Gminę w skonsolidowanych deklaracjach na podatek od towarów i usług.

Podobną kwestię rozstrzygał WSA w Lublinie, choć na podstawie przepisów ustawy o systemie oświaty, które w zakresie dotyczącym utworzenia i zadań rady rodziców były zbieżne z obecnie obowiązującymi przepisami u.p.o.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni zaakceptował wywody zaprezentowane w wyroku WSA w Lublinie z dnia 27 września 2017 r., sygn. akt

I SA/Lu 689/17 (dostępny na www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

W tym stanie rzeczy Sąd stwierdził, że organ interpretacyjny dopuścił się naruszenia wskazanych przepisów prawa materialnego, przez błędną ich wykładnię.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności Sąd na podstawie

art. 146 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), uchylił zaskarżoną interpretację. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ interpretacyjny zobowiązany będzie do uwzględnienia zaprezentowanej w niniejszym rozstrzygnięciu wykładni przepisów.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a.

w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia

22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych

(Dz. U. z 2015 r. poz.1804 ze zm.). Sąd zasądził na rzecz skarżącej spółki kwotę [...]zł, na którą składa się [...] zł tytułem wpisu sądowego oraz [...] zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.