Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kobylski po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.S. na pismo Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2010 r., znak [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w ramach środka "Działania wodno-środowiskowe" postanawia : 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić z Kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżącemu L.S. kwotę [...] złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Pismem z dnia [...] października 2010 r. (data nadania) skarżący L.S. (dalej jako: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2010 r. w przedmiocie odmowy przyznania pomocy w ramach środka "Działania wodno-środowiskowe".

W dniu [...] stycznia 2011r. skarżący uiścił wpis od skargi w kwocie [...] złotych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 3 kwietnia 2009 r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz.U. nr 72, poz. 619, dalej: ustawa o wspieraniu), w przypadku gdy nie są spełnione warunki przyznania pomocy lub został wyczerpany limit środków, wnioskodawcę informuje się, w formie pisemnej, o odmowie przyznania pomocy, podając przyczyny tej odmowy. Jednocześnie w art. 14 ust. 5 ustawy o wspieraniu, zagwarantowano wnioskodawcom prawo do złożenia na takie pismo skargi do sądu administracyjnego, na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej: p.p.s.a.).

Zatem aby skutecznie wnieść środek zaskarżenia, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy o wspieraniu, sięgnąć należy do odpowiednich regulacji p.p.s.a., określających zasady i tryb skarżenia aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a., skargę w tym przypadku można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu – w terminie 14 dni – do usunięcia naruszenia prawa.

Jednocześnie w myśl art. 53 § 2 p.p.s.a., termin do złożenia skargi jest zachowany jeśli zostanie ona złożona do sądu w ciągu 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa lub jeżeli organ nie udzielił takiej odpowiedzi, w ciągu 60 dni od dnia wniesienia wezwania.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż wystąpienie z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stanowi obligatoryjny warunek wniesienia skargi do sądu administracyjnego, zaś udzielenie odpowiedzi na takie wezwanie ma już właściwie jedynie znaczenie formalne, tj. dla oceny zachowania terminu skargi. Zauważyć bowiem należy, iż art. 53 § 2 przewiduje również wypadek nie udzielenia takiej odpowiedzi.

W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż wskazany w tym przepisie termin 60 dni liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa jest ostatecznym terminem do złożenia skargi do sądu administracyjnego, w sytuacji gdy organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie bądź wprawdzie udzielił takiej odpowiedzi, jednakże została ona doręczona stronie już po upływie 60-dniowego terminu liczonego od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. W uchwale z 2 kwietnia 2007 r. o sygn. akt II OPS 2/07, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż z analizy art. 53 § 2 p.p.s.a. wynika, że już z dniem wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa rozpoczyna bieg termin sześćdziesięciu dni na wniesienie skargi, mimo że sprawa udzielenia odpowiedzi na to wezwanie jest otwarta. W okresie biegu tego terminu organ może udzielić odpowiedzi na wezwanie i w takim przypadku dalszy bieg tego terminu staje się bezprzedmiotowy, ponieważ od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie rozpoczyna bieg termin trzydziestu dni od dnia doręczenia tej odpowiedzi. Jeżeli natomiast w tym okresie organ nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, to nieprzerwanie biegnie termin sześćdziesięciu dni, liczony od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Analogiczne stanowisko zajął NSA w postanowieniu z 21 maja 2007 r. o sygn. akt II OSK 986/06 podnosząc, iż przepis art. 53 § 2 p.p.s.a. wprowadza dwa terminy do wniesienia skargi; pierwszy termin dotyczy sytuacji, gdy właściwy organ udzielił odpowiedzi na wezwanie (termin ten wynosi 30 dni i liczy się od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie), oraz drugi termin, który dotyczy sytuacji, gdy organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie (termin ten wynosi 60 dni i liczy się od dnia wniesienia do organu wezwania do usunięcia naruszenia). Analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że po wniesieniu wezwania do usunięcia naruszenia rozpoczyna już bieg drugi z tych terminów, jeżeli jednak przed jego upływem organ doręczy odpowiedź na wezwanie, termin ten staje się bezprzedmiotowy, a rozpoczyna bieg termin trzydziestodniowy liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie. Jeżeli natomiast organ nie doręczy odpowiedzi na wezwanie przed upływem 60 dni od dnia wniesienia wezwania, to w tym terminie (60 dni od dnia wniesienia wezwania) powinna być wniesiona skarga.

W niniejszej sprawie pismo Prezesa ARiMR z [...] lipca 2010 r., informujące skarżącego o odmowie przyznania pomocy finansowej ze środków unijnych zostało doręczone stronie w dniu [...] lipca 2010 r. Strona skarżąca wystąpiła z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w dniu [...] sierpnia 2010 r. (k. [...] akt administracyjnych). Organ rozpatrzył powyższe wezwanie i udzielił odpowiedzi po upływie 60 dni od dnia wniesienia wezwania - pismem z [...] października 2010 r. Wobec tego, strona skarżąca winna wnieść skargę w terminie 60 dni od dnia wniesienia do organu wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Termin do wniesienia skargi upłynął więc w dniu [...] października 2010 r.

Jak wynika z akt sprawy strona skarżąca wiosła skargę w dniu [...] października 2010 r. (data nadania), zatem uznać należy, że skarga została złożona po terminie.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w zw. z art. 58 § 3 p.p.s.a. orzekł jak w punkcie pierwszym postanowienia.

Na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w punkcie drugim postanowienia.