Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant ref. staż. Filip Rutkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi E. J., A. J., M. J. i K. J. na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] marca 2001 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części, dotyczącej działki o nr ew. [...] obręb [...], położonej w W. przy ul. [...]; 2. zasądza od Prezydenta W. na rzecz skarżących E. J., A. J., M. J. i K. J. solidarnie kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uchwałą z dnia [...] marca 2001 r., nr [...] Rada Gminy W. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru Nr 2 "[...]". Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] Nr [...], poz. [...].

Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli właściciele działki o nr ew. [...], obręb [...] położonej przy ul. [...] w W. E. J., M. J., A. J. i K. J., podnosząc zarzuty:

1) niepowiadomienia o terminie wyłożenia projektu miejscowego planu, a w konsekwencji możliwości wniesienia zarzutu do projektu planu, co stanowi naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, która to ustawa obowiązywała w czasie uchwalenia zaskarżonego planu,

2) niezasadnego ustalenia w miejscowym planie linii rozgraniczeniowej ulicy Kadrowej zbyt wielkim kosztem należącej do nich nieruchomości,

3) niezasadnego ustalenia w miejscowym planie linii zabudowy, której przebieg uniemożliwia rozbudowę budynku znajdującego się na tej działce w granicy z sąsiednią działką.

W odpowiedzi na skargę Rada W. wniosła o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zaskarżona uchwała, w części dotyczącej działki należącej do skarżących, zapadła z naruszeniem art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 j.t. ze zm.).

Z przytoczonego wyżej przepisu wynikało, że zarząd gminy, po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miał obowiązek zawiadamia na piśmie o terminie wyłożenia projektu planu właścicieli lub władających nieruchomościami, których interes prawny może być naruszony ustaleniami planu.

Ustalenia zawarte w zaskarżonym miejscowym planie ograniczały możliwość zagospodarowania nieruchomości należącej do skarżących, gdyż jej część przeznaczona została pod poszerzenie ulicy. Ograniczenia w możliwości zagospodarowania wynikały również z ustalonej w miejscowym planie linii zabudowy. Zarząd gminy miał więc obowiązek powiadomienia właścicieli działki o nr ew. [...] o terminie wyłożenia projektu planu. W aktach sprawy brak jest dowodów bezpośrednich, jak również dowodów pośrednich, które pozwalałyby na ustalenie, że właściciele ww. działki zostali powiadomieni o terminie wyłożenia projektu miejscowego planu.

E. i M. J. wiedzieli o przystąpieniu do sporządzenia planu, gdyż w wykazie wniosków do miejscowego planu figurują jako osoby składające wniosek, który wpłynął w dniu 17 marca 1996 roku. Osoby te nie figurują już jednak jako zgłaszający w wykazie osób, które złożyły protest do projektu miejscowego planu po jego wyłożeniu.

Wynikający z art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym wymóg pisemnego zawiadomienia o terminie wyłożenia projektu planu właścicieli lub władających nieruchomościami, których interes prawny może być naruszony ustaleniami planu jest jednoznaczny. Wobec braku zarówno bezpośredniego jak i pośredniego dowodu takiego powiadomienia właścicieli działki o nr ew. [...] uznać należy, że powiadomienia takiego nie dokonano. To z kolei oznacza, że przy uchwalaniu miejscowego planu dla ww. działki naruszony został tryb uchwalania planu. Zgodnie z art. 27 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy naruszenie trybu postępowania powodowało nieważność uchwały rady gminy w całości lub części.

Naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym samo w sobie było wystarczającą podstawą do stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki onrew. [...] obręb [...] położonej przy ul. [...] w W. Dokonywanie oceny zasadności pozostałych podniesionych w skardze zarzutów stało się w tej sytuacji niecelowe.

Z powyższych względów, na podstawie art. 147 § 1 i art. 200 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.