Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Drzazga po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...]Nr [...] sygn. akt [...] w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej w P. przy ul. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy terenu postanawia oddalić wniosek. /-/B. Drzazga

Skarżący Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej w P. przy ul.

G. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania podjętej w niniejszej sprawie decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...], którą to ustalono warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego na działce nr [...], obręb P., położonej w P. przy ul. G.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W przypadku bowiem uzyskania na podstawie wymienionej decyzji pozwolenia na budowę, uchylenie zaskarżonej decyzji skutkować będzie koniecznością wyeliminowania z obrotu prawnego kolejnego aktu administracyjnego. Nadto wykonanie inwestycji w sposób zgodny z ustalonymi warunkami zabudowy doprowadzi do skutków faktycznych, których usunięcie pociągnie za sobą znaczne koszty.

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 152, poz. 1270 ze zm.) sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Z powołanego przepisu wynika, że dozwolone jest wstrzymanie wykonania aktu, który nie jest przedmiotem skargi, a który został wydany w tej samej sprawie. Dopuszczalne jest więc wstrzymanie wykonania decyzji, którą – jak przedmiotową decyzję Prezydenta Miasta P. z [...]. – wydano w I instancji.

Zważyć jednak należy, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu może dotyczyć tylko takich z nich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie, sprowadzenie, w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym, takiego stanu w rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Ten stan w rzeczywistości społecznej, którego spowodowanie nakazuje akt administracyjny, stanowi przedmiot jego wykonania. Przedmiotem wykonania aktu administracyjnego jest więc każde zachowanie się podmiotu zobowiązanego do jego wykonania (adresata aktu), polegające na działaniu, zaniechaniu określonego działania, znoszeniu zachowań innych podmiotów, a nawet świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 295).

Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy terenu ze względu na jej przedmiot nie podlega wykonaniu (por. postanowienie NSA z 15.10.2001r., II SA/Gd 2174/01, niepubl. oraz postanowienie NSA z 19.05.2000r., V SA 2509/99, OSP 2000, z. 11, poz. 164). Istota zaskarżonej decyzji polega tylko na stwierdzeniu istnienia z punktu widzenia zagospodarowania terenu pewnego stanu faktycznego i prawnego i nie wymaga wykonania. Decyzja ta ma więc charakter deklaratoryjny i tym samym nie rodzi po stronie adresata i uczestników postępowania żadnych nakazów lub zakazów określonego zachowania się. W szczególności zważyć należy, że decyzja o ustaleniu warunków zabudowy terenu uchyla wobec inwestora ogólny zakaz zmiany zagospodarowania terenu. Wobec skarżącego może ona zrodzić skutek prawny polegający jedynie na ustaleniu konieczności zaakceptowania prawnie dopuszczalnej zmiany korzystania z nieruchomości. W wyniku jej wydania nie powstają zatem prawa i obowiązki podlegające wykonaniu. Inwestor nie może w wyniku wydania takiej decyzji rozpocząć realizacji projektu inwestycyjnego. Decyzja o warunkach zabudowy terenu stanowi jedynie konieczny warunek dla przyszłego postępowania podejmowanego w ramach przepisów prawa budowlanego. Ma więc jedynie charakter promesy. Inwestycja konkretyzuje się dopiero na etapie pozwolenia na budowę i dopiero wówczas może wystąpić po stronie osób trzecich możliwość doznania szkody bądź nieodwracalnych skutków (por. postanowienie NSA z 15.10.2001r., II SA/Gd 2174/01, Lex nr 76097).

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

/-/ B. Drzazga